Ο χαιρετισμός του Στάθη Σταθά το βράδυ της 9ης Ιουνίου, στις Εκδηλώσεις Μνήμης. Απολαύστε τον!

Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον συμπατριώτη μας Στάθη Καστρίτη

Ο Στάθης Σταθάς

Ο συμπατριώτης μας διανοούμενος Στάθης Σταθάς, το βράδυ της 9ης Ιουνίου 2011, στις Εκδηλώσεις Μνήμης, και συγκεριμένα κατά την διάρκεια της λαμπαδηδρομίας και πριν την συναυλία, στον πολιτιστικό χώρο του παλαιού Δημοτικού Σχολείου, ανέβηκε στην σκηνή και είπε αληθινά, καυστικά, βαθιά στοχαστικά λόγια, που αξίζει κάποιος να τα ακούσει και να τα συμμεριστεί για να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Εμένα προσωπικά, καθώς και πάρα πολλούς άλλους, μας συγκίνησε ιδιαίτερα, και κατόπιν παροτρύνσεως μου, έχω στα χέρια μου αυτόν τον σπουδαίο λόγο και σας τον μεταφέρω:

ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΘΑΣ

Φέτος οι εκδηλώσεις για τη σφαγή του Διστόμου συμπίπτουν με τις εξεγέρσεις και ανατροπές στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, στην Υεμένη, στην Λιβύη, με την οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική αναταραχή στην Ευρωπαϊκή ¨Ένωση, με τις θολές κατεβασιές των μαζών στις πόλεις της Ευρωζώνης, με τα τσουνάμια των μεταναστών από Ασία και Αφρική, ξεριζωμένων από την επέλαση των δυτικών πετρελαιούχων που τους ρημάζουν με τυχοδιωκτικούς πολέμους και κατακλύζουν ανέστιοι την έρημη χώρα της γερασμένης Ευρώπης. 

Ακόμα συμπίπτει η μαύρη επέτειο του χωριού μας με την άρνηση του Ισραήλ να δεχθεί την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με την άνοδο των ρατσιστικών ναζιστικών κομμάτων στις εκλογές των πιο δημοκρατικών χωρών της ηπείρου μας, με τα δεκατριάχρονα παιδιά μάρτυρες, που τους λιώνουν τα τεθωρακισμένα του Σύρου δικτάτορα γιατί διαδηλώνουν για ψωμί και λευτεριά, με την παράκρουση των τζογαδόρων χρηματιστών που ποντάρουν τα αίματα και μεδούλια των στιβόμενων λαών, συμπίπτει με την παγκόσμια οικονομική ακρισία και όχι κρίση, γιατί η κρίση χρειάζεται μυαλό και δυστυχώς οι κερδομανείς δεν το διαθέτουν.

Σε τούτη την ώρα λοιπόν που οι κοινωνίες μας βρίσκονται σε δίνη και αλλοφροσύνη σε κυκλώνα στρεβλωμένων συμφερόντων, όπου οι μάζες οργισμένες αλλά ασύνειδες αλληλοτρώγονται και το χρηματιστηριακό κεφάλαιο έχει λυσσάξει στο αδιέξοδο του ξακρισμένου υπερκέρδους του και παραπαίει και ως ελεύθερη και ως ελεγχόμενη αγορά και σέρνει κράτη και δημοκρατίες στον καιάδα της ανελευθερίας, της σκλαβιάς, σήμερα λοιπόν είναι πρώτη ανάγκη να αναρωτηθούμε : πούθε έρχεται ο φασισμός; Πούθε πηγάζει ο ναζισμός; Ποιος είναι ο ρατσισμός; Από πού αναβλύζει ο προϊστορικός φυλετισμός ο πατριαρχικός έντρομος εκμεταλλευτισμός ; Γιατί και πως αγανακτούμε; Πούθε ξεκινάει η οργή μας και που κατευθύνεται; Ποιες είναι οι συνειδητές αποτελεσματικές δράσεις του θυμού μας; Ποιος ο Λόγος της ζωής μας ποια η βιοθεωρία μας; Ποια είναι η αληθινή αντικειμενική, πραγματική σχέση της ύπαρξής μας με τους άλλους; Θα ήθελα να σας κάνω συμμέτοχους των προβληματισμών αυτών μέσα από τις θέσεις δυο παλιών ελλήνων, που σχεδόν καθόλου δεν είμαστε απόγονοι τους  του Θουκυδίδη και του Πλάτωνα . λέει ο Περικλής σε μια δημηγορία του : « εγώ θεωρώ πως , όταν μια πολιτεία στο σύνολό της βρίσκεται σε μια ευημερία , ωφελεί των κάθε πολίτη χωριστά περισσότερο παρά όταν ο ιδιώτης είναι πλούσιος ενώ το κράτος παίρνει τον κατήφορο. Γιατί όταν καταρρέει η οικονομία της πολιτείας χάνεται αναπόδραστα και ο πλούσιος, ενώ όταν φτωχαίνει ένας πλούσιος σε πατρίδα που ευημερεί έχει περισσότερες πιθανότητες να ξανακμάσει.» Εδώ θα ήθελα να επισημάνω στους εκμεταλλευτές σημερινούς και αυριανούς της περιοχής μας : κανένας θησαυρός σε καμιά θυρίδα σε καμιά τράπεζα της Ελβετίας δεν είναι εξασφαλισμένος. Ελπίζω πως έχουν την πονηριά, αν όχι την εξυπνάδα να υποψιαστούν πως τα χρήματά τους μπορει να είναι άχρηστα με την είσοδο στην κυρίαρχη οικονομία της γης, της Κίνας , της Ινδίας και της Βραζιλίας. Ακόμα θέλω να απευθυνθώ στο Γερμανικό οικονομικό, πολιτικό, επιστημονικό, πνευματικό κατεστημένο. Πριν  από έναν αιώνα ο Νίτσε ο βαθυστόχαστος φιλόσοφος συμπατριώτης τους ακριβώς στα 1900 βροντερά προειδοποίησε :<σε έναν αιώνα το γερμανικό πνεύμα θα έχει σαπίσει την Ευρώπη>. 
Τον Νίτσε τον τρέλαναν' εμείς εδώ στο Δίστομο και σε κάθε Δίστομο του πλανήτη γεννηθήκαμε τρελοί για τη ζωή, για τον έρωτα, για το δίκιο, για την λεύτεριά για την ευδαίμονη αντάμωση. Ας ανυσηχήσουν οι λογικοί του αστεριού μας για τους οποίους ο κόσμος ξεκινάει από την κοιλιά και καταληγη στο υπογάστριο. Όσον αφορά στη γερμανική ιδεολογία και τα αλισβερίσια με μνημόνια και πτωχεύσεις οι Γερμανοί συνευρωοπαίοι μας κυνηγόντας τον Απόλλωνα έχασαν και τον Διόνυσο.  και ο Πλάτωνας στο έργο του Μενέξενος  γράφει « δεν υπάρχει τίποτα πιο ντροπιαστικό , πιο καταστροφικό για έναν πολίτη παρά να προβάλλει τον εαυτό του να καυχιέται για τα έργα των προγόνων του και όχι για τα δικά του.»

Ο ρατσισμός , ο ναζισμός, ο φασισμός, ο κεφαλαιοκρατισμός, η πλεονεξία, η μωροφιλοδοξία είναι εδώ μέσα στη δική μας γενιά. Το χρέος το πληρώνουμε τώρα και μόνον εμείς οι ίδιοι : ούτε οι πρόγονοι, ούτε τα αίματα, ούτε τα κόκκαλα, ούτε απόγονοι μας σώζουν γιατί αυτοί το εκπλήρωσαν και θα το εκπληρώσουν το δικό τους χρέος. Η ατομική και μαζική ταξική και συμφεροντική ευθύνη μας, το αναπότρεπτο χρέος μας μας αναγκάζουν στην βιοκοινωνική, πολιτισμική έξοδο από την αποκοιμιστική μυθολογία μας και την απολιθωμένη προϊστορία μας προς την πλανητική μας έκρηξη και αντάμωση. Δεν έχουμε άλλο δρόμο τώρα παρά να γίνουμε δημιουργοί και πλάστες της βιολογίας και τις  ιστορίας μας. Ούτε θεοί ούτε βάρβαροι υπάρχουν. Η λύση είμαστε εμείς ως ιστορία ή ως ξέρασμα της ιστορίας. Μήπως είναι ώρα να προβληματιστούμε στην οργισμένη έκρηξη του Μίλτου Κουντουρά  : « Τα σχολειά κάψτε, πυρπολήστε τα θεάματα, ξεθεμελιώστε τις τέχνες, αυτός ο πολιτισμός τέλειωσε μαζί με τον πλάστη που τον έφτιαξε ;»