Έφυγε ο Σπαθάρης, μείναν οι καραγκιόζηδες

Έφυγε ο Σπαθάρης, μείναν οι καραγκιόζηδες
Για κάθε είδους πολιτικούς του συστήματος. Μικρούς και μεγάλους!!

Αφιερωμένο εξαιρετικά σ΄αυτούς που νομίζουν ότι είναι κάποιοι

Ο χορός των κομματόσκυλων - Μία κοινωνιολογική προσέγγιση των κομματορουφιάνων

Του Θεμιστοκλή Νικολάου Παπαϊωάννου

Πρωταγωνιστούν:      Βολεμένοι κομματορουφιάνοι

                                   Εκκολαπτόμενα κομματόσκυλα

                                   Κομματόσκυλα γ΄ διαλογής

                                    Ετεροδημότες κομματοθρεμμένοι φτιαγμένοι

Μετά τους πασχαλάνθρωπους και τους αρχοντοχωριάτες τους δήθεν, τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τους κομματάνθρωπους ή κομματόσκυλα ή κομματορουφιάνους ή υποτακτικούς.

Όπως όμως και να λέγονται, ανήκουν στην κατηγορία των ρουφιάνων και των άθλιων ανθρώπων.

Ωστόσο όμως απ αυτούς μπορεί κανείς να αντλήσει περιεχόμενο και να γράψει το τέλειο ευθυμογράφημα ή ένα πολύ καλό τραγούδι. 

Είδατε λοιπόν που είναι κι αυτοί χρήσιμοι στην κοινωνία καμμιά φορά;

Ας πούμε μπορείτε από μία πολύ απλή κίνησή τους να γράψετε κάτι. Για παράδειγμα για το πως υποδέχονται τον βολευτή τους...εεεε τον βουλευτή τους ήθελα να πω.

Τι; Με ρωτάτε πως τον υποδέχονται; Δεν έχετε δει πως σηκώνονται όρθιοι και του σκουπίζουν την καρέκλα; 

Η υποκρισία, το ψεύτικο στήσιμο και η δηθενιά των πασχαλανθρώπων επισκεπτών και φέτος!!

Τελείωσαν οι άγιες ημέρες και ο τόπος μας γέμισε από επισκέπτες. 

Ετεροδημότες που πατάν το πόδι τους ΜΟΝΟ κάθε Πάσχα στο Δίστομο, οι λεγόμενοι πασχαλάνθρωποι που θα τους δει κανείς σε ένα χρόνο από τώρα.

Ζηλεύω το ταλέντο των μεγάλων μας ευθυμογράφων και θεατρικών συγγραφέων που σκιαγραφούν πρόσωπα και χαρακτήρες. Που είσαι Σακελλάριε και Τσιφόρε τώρα.

Τα άτομα αυτά κατοικούν Αθήνα, δηλαδή μιάμιση ωρίτσα μακριά από εμάς. Γι αυτό έρχονται κάθε Πάσχα λόγω υπερβολικά μακρινής αποστάσεως!!! ( Τι να πει κανείς ).

Μιλάνε δυνατά όταν βγαίνουν έξω για καφέ και ποτό, για να ακουστούν. Για να ακούσουμε εμείς εδώ ότι μένουν στην Αθήνα.

Εμ βέβαια, στην Αθήνα εδώ οι κάτοικοι έχουν κατέβει μία φορά στην ζωή τους και άλλοι ποτέ. Που να αλλάζουν τρία αεροπλάνα, δύο τραίνα και ένα πλοίο. Είναι ταξίδι ζωής και ταλαιπωρίας. Δίπλα στην Αθήνα δεν είναι η California; Θα τρελλαθούμε με δαύτους!!

Πάντοτε φέρνουν επιτελείο με πολύ κόσμο, οι οποίοι δείχνουν συνεχώς με το δάχτυλο τον Παρνασσό και το χιονοδρομικό. Αυτό το επισκέπτονται πολλές φορές τον χρόνο. Είναι πιο κοντά απο κει η Αθήνα. Έχουν ανοίξει τούνελ από Πάρνηθα για χιονοδρομικό. Το δείχνουν και αναπολούν τις στιγμές που πέρασαν δίπλα στους πολιτικούς, στους τηλεστάρ και στους διάσημους gay μόδιστρους.

Οι πιο πολλοί απ' αυτούς που έχουν αισχρή και αλαζονική συμπεριφορά, είναι διορισμένοι από μεγάλα κόμματα, κατέβηκαν Αθήνα μετά από σπρώξιμο πολιτικού τους, στον οποίο θα είναι υποχρεωμένοι ως την τελευταία τους πνοή. 

Εδώ δεν τους έδινε σημασία ούτε η μάνα τους, γι αυτό έρχονται και ξεσπάνε βγάζοντας την χολή τους στον τόπο τους, νομίζοντας ότι έγιναν κάποιοι. 

Νομίζουν ότι αλλάζοντας προφορά και έχοντας ένα σπίτι στην Αθήνα, παύουν να είναι χωριάτες και ότι ολοκλήρωσαν τις επιθυμίες και τα θέλω τους. Και είναι και παλιομοδίτες, γιατί το κόμπλεξ του επαρχιώτη και του πρωτευουσιάνου, σταμάτησε να υπάρχει την δεκαετία του ογδόντα.Τώρα έχουμε άλλα συμπλέγματα. Μόνο σε κάποιες ταινίες του 60' θα δει κανείς πειράγματα και διακρίσεις μεταξύ ανθρώπων των πόλεων και της περιφέρειας.

Όταν είναι εδώ κάνουν παρέα μόνο μεταξύ τους και πολλές φορές συνωμοτικά. 

Θυμούνται τον κύριο που τους διόρισε και συζητούν πάντα χαμηλόφωνα. Ρωτούν μήπως θέλει κάτι, αν είναι καλά, και ότι έχουν και παιδιά και ότι πρέπει κι αυτά να φτιαχτούν όπως φτιάχτηκαν αυτοί.

Τι πλάκα, θεέ μου! Πόσο προβλέψιμοι είναι επιτέλους. 

Σε μία κεντρική καφετέρια ήταν Διστομίτες πασοκοφτιαγμένοι κάτοικοι  που ΜΟΝΟ μεταξύ τους κάνουν παρέα ακόμη κι εδώ. Αντί να δουν κανέναν συγγενή ή κάποιον φίλο απ' τα παλιά, αυτοί έκαναν παρέα μεταξύ τους, μην τους ξεφύγει κανένα ρουμελιώτικο γλωσσικό ιδίωμα και γίνουν ρεζίλι οι άνθρωποι. Κάτσε ντε!

Στο ψήσιμο του αρνιού φέρνουν ή Αλβανό που τον πληρώνουν για να ψήνει, ή μοτέρ για αυτόματο γύρισμα της σούβλας. Τότε ποιό είναι το νόημα του λάκκου; Γιατί δεν το ψήνεις σπίτι σου το ρημαδιασμένο; Οι άλλοι οι φουκαράδες σηκώνονται από τα άγρια χαράματα, σταχτώνονται, λερώνονται και υποφέρουν, και ο κύριος εξ Αθηνών σκάει μύτη μετά τις έντεκα με καφέ και αξεσουάρ. Μπανάνα, ipod, το κλειδί απ' την ΒΜW κλπ.

Μονάχα η κόρη του ξέρει καλά την δουλειά. Η δροσερή κοπελίτσα που ξενύχτησε στην αγκαλιά κάποιου μαγκάκου που την ψώνισε. Και συ, μαλάκα, γλείψε τον ''διοριστή'' σου!!

Πω πω και πόσο κουραστικοί είναι:

- Τι κάνεις; ( Το νι σκληρό πρωτευουσιάνικο ) που βρίσκεσαι; Εδώ είσαι;

-Ναι φίλε εδώ

-Δεν πειράζει. Είναι δύσκολα εδώ; Πως περνάτε; Ο παρνασσός πόσα χιλιόμετρα είναι; Ακόμη αυτό το αμάξι έχεις; Παντρεύτηκες;

-Ρε σύρε μαρκαλίσ' ρε παλιοκ'τέ από δω. Π' μού ρθες και δεν μπορώ να βάνω τ' αμάξι μ΄ στ' θέση τ'

Τι υποκρισία ,θεέ μου. Σαν την Ελλάδα, που την Μεγάλη Παρασκεύη κάνουν οι νεοέλληνες δήθεν νηστεία και παίρνουν θλιμμένο ύφος, και μόλις χτυπάει η καμπάνα την Ανάσταση, αρχίσουν τα γυφτολαϊκά, τα κουνήματα και τα ιδρωμένα κορμιά μυρίζουν μασχαλίλα και ιδρωτίλα από τον γυφτοχορό. Είχαν στερηθεί άραγε τον χορό; Αφού εκεί που ζουν κάνουν κοσμική ζωή!! Έτσι δεν λένε; Μπερδεύτηκα τώρα. Έρχονται εδώ για να χορέψουν; Τουλάχιστον φέρτε και καμιά ωραία γκομενίτσα. Τι μου φέρατε εκέινον τον γυαλάκια τον γυναικωτό τον φλώρο;

Μία κοπελίτσα αρκετά ωραία, περπατούσε στον δρόμο και έλεγε:

-Αχ,Χριστούλη μου, βουναλάκια, Αχ τι ωραία. Αχ έχει σχολείο, και φούρνο. ε..οχι ..!! Έχει και μαγαζιά για καφέ. Δεν το πιστεύω..

Πιστεύουν ότι το ''Πάσχα στο χωριό'' θα βρούν κάνα μέρος όπου θα περπατάν πρόβατα στους δρόμους, λαγουδάκια που θα λένε ''happy easter'' στους επισκέπτες, και ότι εδώ δεν είναι τόπος που ζουν μόνιμα κάποιοι. Είναι μέρος που λειτουργεί μόνο Πάσχα. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε

Εντάξει εδώ μιλάμε για λύπηση και για Λάκη Λαζόπουλο κατευθείαν. Γιατί καθώς λέμε εμείς οι Διστομίτες ''Η μουρλαμάρα γιατρεύετ'. Η κ'ταμάρα όμως όχ'''.

Πλάκα έχουν και κάποια Διστομιτόπουλα από οικογένειες κυρίως αγροτικές που όσο ήταν εδώ ντρεπόντουσαν για την καταγωγή και το επάγγελμα τους, καθώς και οι ίδιοι οι γονείς τους, τους έδειχναν τον δρόμο για να φύγουν κι ας είχαν εδώ σίγουρο εισόδημα.

Αυτοί λοιπόν κάνουν ότι χασμουριούνται με το που βγαίνουν έξω, με το πρόσχημα ότι βαρέθηκαν γιατί όπως λένε ''Δεν παίζει κάτι'', ή κάνουν ότι σοκάρονται όταν ακούνε παρνασσίσια προφορά. Βλέπετε δεν την έχουν ξανακούσει ποτέ. Την άκουσαν για πρώτη φορά το Πάσχα που πέρασε. 

Και για να μην τρελλαθούμε. Δεν σημαίνει ότι όποιος φεύγει και πάει να ζήσει αλλού για να επιβιώσει γίνεται έτσι. Προς θεού. Μιλάμε για μία κατηγορία ανθρώπων μόνο, όχι για όλους. Είδαμε κι αυτούς που μένουνε εδώ.

Με το που ξεκουράζονται, τέλος, και με το που φαρμακώνουν το αρνί, μη τους είδατε. Εκεί που δεν χωράει να παρκάρει ούτε πατίνι, ξαφνικά άδειοι δρόμοι για να παρκάρει ελικόπτερο. Το μόνο που αφήνουν πίσω είναι βουλωμένες χέστρες.

Άντε και τ' χρόν'. Μην αστοχήσ'τε. Θα σας ματαϊδώ ξαργού για να σας ματακράξω..και τώρα άρατα και πύρατα...

Επιτέλους, αδερφέ, ακούω ρουμελιώτικη προφορά. Για μία στιγμή νόμιζα ότι το Δίστομο κατελήφθη από αλλοτρίους. Επιτέλους

ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΕΔΩ Προηγούμενο άρθρο ή μπείτε στις ετικέτες με τίτλο ''Αρχοντοχωριάτες''

ΥΓ: Φίλε Γιώργο, πόσο αξίζεις τελικά. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στην οικογένεια, είναι αριστοκρατία. Ξέρεις εσύ!

Ελλάδα σήμερα - Εξαιρετική προσέγγιση της ελληνικής πραγματικότητας από άγνωστο συγγραφέα

Εδώ και μέρες κυκλοφορεί στα mail, αυτό το υπέροχο κέιμενο που έχει την μορφή ευθυμογραφήματος και που είναι εξαιρετικά αληθινό, αφού σκιαγραφεί τον νεόπλουτο κόσμο των Αθηνών και των νεόπλουτων αρχοντοχωριατών ( δείτε εδώ κι ένα δικό μου σχετικό παλαιότερο άρθρο ).

Απολαύστε το. Είναι εξαιρετικό.

Ελλάδα σήμερα

 

Το άρθρο το υπογράφει ο


ΦΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΕΛΕΣ από την ATHENS VOICE

 
 
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία.

Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν.
Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά.
Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς.
Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους.
Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος.
Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.
Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.
Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.
Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες.
Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία.
Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον..
Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί.
Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.
Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%.
Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον.
Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife.
Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται..
Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι.
Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια.
Ζηλεύεις; Δες τον νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;
Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση.
5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί;
Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν.
Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα. Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ' το μπαλκόνι.
Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρη συγχύσει, δηλώνει αθώα.
Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.
Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ.
Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Συμπληρώνω:

Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Η Ελλάδα του 5%. Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του (αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!)) αθλητισμού, της ευγενούς αμίλλης και του θαυμασμού του καλού καγαθού. Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της σύνεσης. Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί.
Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεωκόπησε την Ελλάδα.
Η διάσωσή της είναι το 5%.
Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδώστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το....
Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας............................



Αφιερωμένο στους φίλους μου...


*Ευχαριστώ τον φίλο από την Λάρισα, τον Νίκο τον Θέμελη που μου το έστειλε στο mail μου, καθώς και τον συμπατριώτη μου, Μπάμπη Ευθυμίου, που με ενημέρωσε για τον συγγραφέα.

Ζω για μιά Ελλάδα άθλια;

• Ζω για μιά Ελλάδα που χαίρεται για δύο ώρες το πολύ, για χαρές και πληρωμές άλλων.
• Ζω για μιά Ελλάδα που ασχολείται με το μ..ι...!! ε συγγνώμη με το αιδοίο της Τζόυλιας.
• Ζω για μιά Ελλάδα που λικνίζεται στου σκυλάδικου τους ρυθμούς.
• Ζω για μιά Ελλάδα που την επισκιάζει η φτήνια και η ανέχεια ( ποδόσφαιρα, γελοιότητες και ρατσισμός.)
• Ζω για μιά Ελλάδα που ξεχνά να βγει στους δρόμους επειδή κλάνει μέντες.
• Ζω για μιά Ελλάδα υποτακτικών κομματαρχών που αγνοεί και παραμερίζει τους μεγάλους Έλληνες..
• Ζω για μιά Ελλάδα βολεμένων αρχοντοχωριατών που χρήζουν αισθητικής αστυνομίας.
• Ζω για μιά Ελλάδα αδερφίζοντων αγοριών που ντρέπονται για τις τεστοστερόνες τους.
• Ζω για μιά Ελλάδα που ελπίζει ξανά σε σκάνδαλα και κλοπές για να ανανήψει.
• Ζω για μιά Ελλάδα που ντρέπεται για την ντοπιολαλιά και τις ρίζες της.
• Ζω για μιά Ελλάδα που κατάντησε να ξαναβγάλει δεξιά και να δώσει έδρανα σε σαλιάρικα κτήνη ( βλέπε Λα.ο.ς )

Και που είστε!!!! Όλοι εσείς που θα ρθείτε σε λίγο εδώ για τις φιέστες της εκκλησίας και της θρησκείας, ( βλέπε πάσχα ), συμμορφωθείτε γιατί θα πέσει ράβδος.
Λίγα λόγια και καλά. Και να βγαίνετε στα πέριξ για έξοδο...ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΟΙ

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ !!

Λυπάμαι πολύ, αλλά σ' αυτήν την χώρα ή εγώ ή αυτοί. ΔΕΝ ΧΩΡΑΝ και οι δύο κατηγορίες.
ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ. ΒΓΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

( Αξίζει να δείτε τα σχόλια του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΖΗΒΑ....Θίγει ένα - ένα θέμα )

Οι νεόπλουτοι γενίτσαροι, οι αυλικοί των πολιτικών, και τα ....τριήμερα!!!!

Ψέματα, επίδειξη, ηλιθιότητα, σνομπισμός, δυσφήμιση.
Η δυσπιστία προς του πολιτικούς και η απαξίωσή τους, είναι φαινόμενο που έχει ποτίσει πια το νού και την ψυχή μας.
Πλέον αυτή η λέξη, η λέξη ''πολιτικός'', σε παραπέμπει σε κλοπές, χλιδή, χρήματα, φατριές, κομπίνα, σαλιγκαρισμό και σε τίποτα καλό. Καθώς και οι δορυφόροι τους, κάποιοι ετεροδημότες που μας επισκέπτονται τρεις φορές τον χρόνο ( Τι πλάκα έχουν αυτοί και τα παιδιά τους!!!!!! )
Είμαι 35 χρονών. Στην αρχή , όταν κοινωνικοποιήθηκα, ήμουν ρομαντικός. Άρχισα να μεγαλώνω στα 18 μου, και νόμιζα ότι απέκτησα και πολιτική συνείδηση, μιμούμενος ορισμένους ψευτοαριστερίζοντες που τώρα δεν ξέρουν τι έχουν, σνομπάρουν τον τόπο τους, ζουν αλλού, κι από το στυλ με το τσιγάρο και τα κίτρινα δάκτυλα από την δήθεν κουλτούρα και την βασανισμένη σκέψη, εξελίχθηκαν σε γιάπηδες με άλλη προφορά, σνομπάροντας την ντοπιολαλιά και τις ρίζες τους.
Τα δε παιδιά τους, απλησίαστα και τρομερά γλειώδη. Έρχονται εδώ κάθε Πάσχα, φωτογραφίζοντας εμάς τους ''Χωρικούς''!!! Να γυρνάμε με τα παλιά μας ρούχα τη σούβλα και να τραγουδάμε τα τοπικά μας τραγούδια.
Τα ΣΚ που έρχονται από Αθήνα για Παρνασσό ( Η μόδα του χειμώνα ), σαν τα κοπάδια, επειδή το υποδεικνύει η μόδα και τι in περιοδικά, τρέχουν με χίλια και σου παίζουν τα φώτα αλαζονικά προσπερνώντας τυφλά.
-'Κάνε πέρα να περάσω ρε ταπεινέ με το fiat και με τα 1.100 κυβικά, Βλάχο...Ε Βλάχο''
Ξέρεις ποιός είμαι εγώ; Μπορώ να σε αγοράσω. Μπορώ να σε πάω φυλακή. Το αυθαίρετό μου στα βόρεια προάστια το έχω δίπλα στον κολλητό μου και κουμπάρο μου ρε...Ξέρεις ποιός είναι ρε; Ο πρώην υπουργός Νικόλαος Φασιστίδης. Γι' αυτό κανόνισε''
Συνεχίζουν την πορεία τους, σταματούν, κάνουν σαματά με τα πολλά ευρώ τους.
Έπειτα έρχονται για λίγο στο Δίστομο, και καθώς κάθονται στα στέκια μας, στα καφέ μας, μιλούν πολύ - πολύ δυνατά, με σκοπό να τους ακούν οι ντόπιοι, οι ''επαρχιώτες'' και να τους θαυμάζουν,
( τουλάχιστον έτσι πιστεύουν ).
Όταν τύχει και μεθύσουν γλεντούν με τα εμετικά σουξέ της εποχής και με βαρύ σκυλάδικο, πετώντας τα λεφτά επιδεικτικά και εξαγοράζοντας έτσι κάποιες φιλοχρήματες συνοδούς.
Γιατί χωρίς το χρήμα είναι μηδενικά.
Φίλους δεν έχουν. Απλά δίπλα τους έρχονται οι δορυφόροι επίδοξοι κομματάρχες, και ο φουκαράς ο σερβιτόρος δίπλα, έχει τους κουβάδες και την σφουγγαρίστρα για να μαζέψει τα σάλια τους.
Σερπετά σε όλο τους το μεγαλείο.
Το κριτήριο της φιλίας τους, δεν είναι η αγάπη και η φυσιολογική προσέγγιση, αλλά η κατά τη γνώμη τους οικονομική άνεση και η κομματική θέση.
Άδεια μύδια από γνώσεις, στερημένοι από πολιτισμό κι από ανθρωπιά.
Αυτή είναι η νεόπλουστη γενιτσαρική κάστα των Νεοελλήνων. Η κάστα που έχτισαν τα μεγάλα κόμματα στα 35 χρόνια που εγώ ζω, παρατηρώ και οσφρίζομαι.
Η πιο επικίνδυνη κάστα ανθρώπων. Γιατί έχουν χρήμα χωρίς γνώση, εξαρτώνται απ' αυτούς οι τύχες πολλών νέων παιδιών, παροτρύνουν ρομαντικά νέα παιδιά ( όπως ήμουν κι εγώ ), να γραφτούν από τα πανεπιστήμια στις κομματικές παρατάξεις, και να πάρουν την σκυτάλη, να γίνουν δηλαδή οι αυριανοί ρουφιάνοι, οι αυριανοί νεόπλουτοι της Αθήνας, του Παρνασσού και της Μυκόνου.
Να έρχονται τα καλοκαίρια και να σου λένε:
-Ακόμη εδώ είσαι; Που βρίσκεσαι;
Να λέγεται στο επίθετο Ταραμάς, και η κόρη του να ονομάζεται πχ Κλαίρη Ταραμά, από την γιαγιά Χρυσάφω Ταραμά το γένος Πατσά, και να νομίζει ότι είναι γόνος παλαιάς Λονδρέζικης οικογένειας, ''με οικόσημο και τίτλους ευγενείας'', που έλεγε πολύ όμορφα κι ο Γιώργος Ζαμπέτας!!
Άχ ρε ελλαδίτσα πως κατάντησες.
Κωμικοτραγικά αλλά αληθινά πέρα για πέρα.
Κάτι τέτοιοι έιναι οι πολιτικοί μας και οι αυλικοί τους κομματάρχες που , δυστυχώς, έχουν δυναμή.
Δύναμη βέβαια όχι για όσους είναι αξιοπρεπείς, αλλά για τα ανθρωπάκια.
Γι' αυτό προσέξτε......

ΥΓ: Προς το παρόν ακονίστε τα μαχαίρια σας για το Πάσχα. Σας περιμένουμε!!!

Το τραγούδι που ακολουθεί είναι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Μιχάλη Κατσαρού.
Ερμηνεύει ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης