Ο λόγος του Σταθά Στάθη προς τιμήν του συμπολίτη μας, Γιάννη Μπασδέκη. - 9-2-2020

«Ο Γιάννης Μπασδέκης υπήρξε ένα ακόμα ξεχωριστός Διστομίτης που έκανε περήφανη και αισιόδοξη την κωμόπολη μας και την Ελλάδα.

Δραστήριος, εφευρετικός, τολμηρός ως την διακύβευση της ζωής του, ανήσυχος, προβλεπτικός, πρωτοπόρος, πολυτάλαντος, αγωνιστής Λευτεριάς και Δικαιοσύνης. 

Προσπαθούσε να προλάβει το μέλλον η μάλλον το δημιουργούσε στον τόπο μας, στο δικό του μερίδιο.

Θυμηθείτε οι παλιότερες και νεώτερες γενιές το πρώτο καφενείο, τον κινηματογράφο Διάνα, την Disco amazons. Δεν στεκόταν στα μικρά και ασήμαντα αλλά τρύπωνε σαν αετόπουλο σ΄ όλες τις φωλιές του ήλιου.

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΟΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ

Σεβασμιότατε, αιδεσιμότατοι,

Κύριε Υπουργέ, Εκπρόσωπε της κυβέρνησης,

Κύριε Εκπρόσωπε του Ελληνικού Κοινοβουλίου,

Κύριε Γενικέ Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας,

Κύριοι βουλευτές, εκπρόσωποι των κομμάτων,

Λόγος για την σημερινή θλιβερή επέτειο, από τον Προέδρο του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Σφαγής Διστόμου, Μιλτιάδη Σφουντούρη

Μιλτιάδης Σφουντούρης

Αγαπητοί φίλοι

Συνηθίζεται σε αυτές τις επετείους να ανασκαλεύουμε τον πόνο αναδεύοντας μνήμες άσβηστες στους αλύτρωτους επιζήσαντες, να επαναλαμβάνουμε το ανάθεμα στον Ηγεμόνα, αυτόν που δύο φορές τύλιξε τη γη ολόκληρη στις φλόγες, και να κλείνουμε με την κοινή ευχή ποτέ πια πόλεμος.

Βολική και ασφαλής συνταγή.

όμως μετά βίας ταράζει την επιφάνεια του προβλήματος

Ο πόλεμος και τα άγρια εγκλήματα όπως αυτό του Διστόμου συνεχίζονται αμείωτα γύρω μας παρά την πανανθρώπινη αποστροφή προς αυτόν. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ο πόλεμος δεν είναι αίτιο, αλλά αποτέλεσμα;

Μήπως γιατί ο πόλεμος και η αγριότητα του δεν είναι παρά το άνθος του κακού; Όμως το άνθος θέλει δέντρο για να ανθίσει. Θέλει κλαδιά, κορμό και κυρίως ρίζες.

Η ιστορία διδάσκει ότι των δύο Μεγάλων Πολέμων προηγήθηκε εξαθλίωση των μαζών, εκτεταμένη ανεργία και σιτωδεία, λιμός. Έτσι οι λαοί έχαναν την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς και αναζητούσαν τον Ηγέτη που θα τους έβγαζε από τη δεινή τους θέση. Αυτή την απελπισία εκμεταλλεύτηκαν οι Μεγάλοι Μακελάρηδες ηγέτες του τελευταίου πολέμου και ανέβηκαν στην εξουσία με τις επευφημίες των απελπισμένων πολιτών.

Ο Αποχαιρετιστήριος λόγος στον Νίκο Παπαϊωάννου ή Κατσαμπίνη από τον Στάθη Σταθά.

Στον Νίκο Παπαϊωάννου ή Κατσαμπίνη

Ένα ακόμα από τα καλύτερα παιδιά μας φεύγει σήμερα χτυπημένο από τον ανεξέλεγκτο ακόμα εχθρό που θερίζει αδιάκριτα.

Ο Νίκος Παπαϊωάννου γεννήθηκε καθαρός και ευγενούς ρίζας, ανατράφηκε και αναπτύχθηκε μέσα στά νάματα, στις αξίες στίς πλουτότητες της αρχοντιάς και της τιμιότητας, της ευαισθησίας, της έφεσης προς τα γράμματα και τις τέχνες.

Ο Νίκος ο γιός του ευψύχου οργανοπαίχτη Θεμιστοκλή και της περήφανης λεπτοψυχής Αμαλίας, μορφώθηκε, αποκαταστάθηκε επαγγελματικά και, απέδωσε ευδόκιμα τίμια, γενναία.

Αναδείχτηκε σε προοδευτικό πολίτη, ανήσυχο διψασμένο για περισσότερη γνώση άνθρωπο.

Θεμελίωσε οικογένεια με την γεμάτη γεμάτη αξιοπρέπεια και ευγένεια ψυχής συντρόφισσά του Κούλα και απέδωσε στην κοινωνία παιδιά πολυφόρα στην κοινωνία.

Ο Λόγος του Μιλτιάδη Σφουντούρη, του Προέδρου του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Σφαγής Διστόμου

Μιλτιάδης Σφουντούρης

Λόγος που εκφωνήθηκε την παραμονή της επετείου κατά τη μεταφορά της φλόγας από τους επιζήσαντες κ τους συγγενείς των θυμάτων, απο το τρισάγιο που πραγματοποιήθηκε στο μαυσωλείο εως τον προαύλιο χώρο του Μουσείου θυμάτων ναζισμού.

 

Αγαπητοί φίλοι,

Σας ευχαριστούμε που είσαστε απόψε εδώ μαζί μας να συμπαρασταθείτε στον πόνο μας.

Στο Μαυσωλείο όπου φυλάσσονται τα οστά των αδικοχαμένων συγγενών μας ανάψαμε ένα κερί και προσευχηθήκαμε για την ανάπαυση των ψυχών τους.

Σε μια σιωπηλή πορεία πένθους φέραμε τη φλόγα από αυτό το κερί μέχρι εδώ.

Μαζί μας συμπαραστάτης μας ο Σύλλογος Γυναικών Αγίου Νικολαου Λιβαδειάς. Ηρθαν να συμπαρασταθούν, να κρατήσουν το χέρι των επιζησάντων. Ετσι απλά. Τους ευχαριστούμε θερμά από τα βάθη της καρδιάς μας.

Αυτός ο τόπος που βρισκόμαστε εδώ σήμερα είναι ιερός. Στο τοίχο αυτού του κτιρίου πίσω σας είχαν εκτελεστεί νωρίς το απομεσήμερο οι όμηροι. Ετσι άρχισαν το έργο τους οι μακελάρηδες. Τις τρύπες από τις σφαίρες τις θυμάται να χάσκουν και να μας κοιτάζουν παγερά ακόμη και η γενιά μου.

Σαν αύριο αυτή την ώρα μόλις είχε καταλαγιάσει ο αχός.

Γιατί άλλο Παπούλιας, κι άλλο Στεφανόπουλος - Ο σπουδαίος λόγος του Στεφανόπουλου προς τον Κλίντον ( 19-11 -1999 )

Πριν σας κοινοποιήσω τον σπουδαίο αυτό λόγο του αξιόλογου τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, διαβάστε το σχόλιο της Μελίτης, κάνοντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Πηγή/Αναδημοσίευση: Asxetos.gr

Κορυφαία στιγμή για τον Κ. Στεφανόπουλο ήταν στις 19 Νοεμβρίου 1999, όταν κατά τη διάρκεια της προσφώνησής του στον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, αναφέρθηκε με ιδιαίτερα σκληρά λόγια στην αμερικανική πολιτική στο θέμα της Κύπρου αλλά και στις ελληνοτουρκικές διαφορές

"Η Ελλάς έχει ακόμη την πικρία ότι δεν ανεγνωρίσθη επαρκώς η συνεισφορά της στην κοινή πολεμική προσπάθεια"
«Εξοχώτατε κύριε Πρόεδρε,

Καλώς ήλθατε στην Ελλάδα. Σας υποδεχόμεθα καθώς και την Κυρία Κλίντον με αισθήματα ειλικρινούς φιλίας και μεγάλης εκτιμήσεως προς το πρόσωπόν σας, αλλά και έναντι της μεγάλης σας χώρας, με την οποίαν η Ελλάς συνδέεται με παλαιούς όσον και συγχρόνως ισχυρούς δεσμούς.
Σας υποδεχόμεθα ως τον διακεκριμένον Πρόεδρον των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος με την πολιτική του ενίσχυσε ακόμη περισσότερον την ευημερίαν της χώρας του και ως τον Πρόεδρον της ηγέτιδος χώρας του Δυτικού κόσμου, η οποία φιλοδοξεί να εκφράζει και να στηρίζει τις μεγάλες αρχές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι αρχές αυτές εγεννήθηκαν, όπως γνωρίζετε, κατά τους αρχαίους κλασικούς χρόνους στην Ελλάδα και εμορφοποιήθησαν εις συγκεκριμένον πολίτευμα εδώ στην Αθήνα. Εδώ προσδιορίστηκαν και κατεγράφησαν με σαφή τρόπον οι νόμοι ως οι ρυθμισταί των σχέσεων μεταξύ των πολιτών και υψώθηκε η Δικαιοσύνη ως υπερτάτη αρχή και αξία.
Το Σύνταγμα της χώρας σας είναι το πρώτο Σύνταγμα της σύγχρονης εποχής μας που εξέφρασε εν μέσω περιπλόκων τότε προβλημάτων, ισχυρών εντάσεων και μεγάλων δυσχερειών την αφοσίωση ενός Λαού, του Αμερικανικού, στην Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη.