Εκδήλωση Μνήμης στο Δίστομο - 50 Χρόνια από την δολοφονία του Γιάννη Καΐλη από τα κτήνη της χούντας

 

Πολυτεχνείο '73 - Την Κυριακή 20 Νοεμβρίου Εκδήλωση στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού στο Δίστομο

 

Εκδήλωση για την 49η επέτειο του Πολυτεχνείου

Κυριακή 20 Νοεμβρίου | 12:00
στο Μουσείο θυμάτων ναζισμού στο Δίστομο.

''Ποδαρικό'' από το 1ο Λύκειο Λιβαδειάς στην Έκθεση έργων του δολοφονηθέντα από την Χούντα Διστομίτη φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών, Γιάννη Καΐλη

''Ποδαρικό'' από τα Σχολεία Λιβαδειάς έκανε το 1ο Γενικό Λύκειο στην Έκθεση για το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ όπου εκτίθενται έργα ζωγραφικής του δολοφονηθέντος από την Χούντα Διστομίτη φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Καΐλη- του αγωνιστή που με το πινέλο του γράφτηκαν τα συνθήματα στην πύλη που γκρέμισε το τανκ.

Παράλληλα την έκθεση στην ''Νεροτριβή'' της Κρύας- που προσφέρεται για μιας πρώτης ταξεως δράση για βιωματική εκπαιδευση- επισκέφθηκε ο Διευθυντής Α-βάθμιας και Β-βάθμιας Εκπαίδευσης όλης της Στερεάς Ελλάδας κ Χρ.Δημητρίου, ο οποίος έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από το επίπεδο της παρουσίασης. Μάλιστα, ξαφνιάζοντας ευχάριστα τους υπεύθυνους της έκθεσης, ενημέρωσε ότι θα ειδοποιήσει - μέσω των αντίστοιχων Διευθυντών κ. Γιαννιού και Καρκάνα- όλα τα Σχολεία ( Δημοτικά και Γυμνάσια /Λύκεια) να εντάξουν στο πρόγραμμα τους, μέχρι την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, εκπαιδευτικές επισκέψεις στην έκθεση, που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Λεβαδέων, ο Σύλλογος Γυναικών Αγ. Νικολάου και ο Πολιτισμικός Σύλλογος Διστόμου.

ΕΚΘΕΣΗ ΕΡΓΩΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΔΙΣΤΟΜΙΤΗ ΦΟΙΤΗΤΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑ'Ι'ΛΗ, ΣΤΗΝ ΛΙΒΑΔΕΙΑ.

Νεροτριβή, Κρύα Λιβαδειάς,

Από Παρασκευή 10, έως Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017.

Ανοίγει την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου, στην καλαίσθητη αίθουσα της Νεροτριβής στην Λιβαδειά, η Έκθεση έργων ζωγραφικής του Διστομίτη φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών ΓΙΑΝΝΗ ΚΑ'Ι'ΛΗ, ο οποίος δολοφονήθηκε από τα όργανα της χούντας τον Φεβρουάριο του 1974.

Την έκθεση συνδιοργανώνουν με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ο ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ, ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ και ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΣΤΟΜΟΥ και θα διαρκέσει μεχρι τις 17 Νοεμβρίου 2017.

Ο φοιτητής Γιάννης Κα'ί'λης πήρε ενεργά μέρος στον αγώνα κατά της Δικτατορίας. Πρωτοστάτησε στην εξέγερση του Νοέμβρη το 1973 και μάλιστα με το πινέλο του γράφτηκαν τα συνθήματα ''ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ'' και ''ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ'' στις κολόνες της πύλης του Πολυτεχνείου, όπως και πολλά από τα αντιχουντικά σκίτσα που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι μέσα από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου.Μετά την εισβολή του τανκ κρύφτηκε για καιρό όπου μπόρεσε. Τον Φεβρουάριο του 1974 βρέθηκε το άψυχο σώμα του πεταμένο σ' έναν σωρό αμμοχάλικο μιας οικοδομής, στην οδό Βαλτετσίου, στα Εξάρχεια, δολοφονημένος από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας - αφού πρώτα βασανίστηκε βάναυσα.

Μία καταπληκτική βραδιά στην μνήμη του δολοφονηθέντος απ' την χούντα Γιάννη Καΐλη,από το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου ΘΕΑΤΡΟΦΡΕΝΕΙΑ

Φωτογραφία : Γιάννης Φιλίππου

Σχόλια Λουκάς Δημάκας
Καταπληκτική βραδιά στο γεμάτο θεατράκι της ''Θεατροφρένειας'' Διστόμου για τον δολοφονημένο από την Χούντα Διστομιτη φοιτητή της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Καΐλη,στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο από την Αντιφασιστική Κίνηση Πολιτών Διστόμου.
Κρίμα που στο φωτογραφικό στιγμιότυπο δεν φαίνεται το σκηνοθετικό εύρημα με την φιγούρα του Γιάννη Κα'ί'λη να ζωγραφίζει και να μας χαιρετά.
Ήταν ένα μουσικοθεατρικό αναλόγιο με τίτλο ''Για τον Γιάννη που δεν γνωρίσαμε''.
Μπράβο στα παιδια του Θεατρικού Εργαστηρίου ''Θεατροφρένεια''.

Επανατοποθέτηση της κατεστραμμένης πινακίδας της οδού Γιάννη Καΐλη, από την Αντιφασιστική Κίνηση Πολιτών Διστόμου

Επανατοποθετήθηκε σήμερα, ημέρα σύμβολο των Νεκρών του Πολυτεχνείου,από την Αντιφασιστική Κίνηση Πολιτών Διστόμου, η κατεστραμμένη πινακίδα της οδού Γιάννη Καΐλη στο Δίστομο προς τιμήν του συμπολίτη μας Γιάννη Καΐλη που δολοφονήθηκε βάναυσα από τους ακροδεξιούς φασίστες της επταετίας.
Χαιρετίζουμε τέτοιες πρωτοβουλίες που αντιτίθενται στην αδιαφορία των ιθυνόντων.

Η Αντιφασιστική Κίνηση Πολιτών Διστόμου σας καλεί στις Εκδηλώσεις Μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείο - Ειδικό αφιέρωμα στον δολοφονημένο Διστομίτη, Γιάννη Καΐλη

Ένα σχόλιο για τον τραμπουκισμό από ακροδεξιούς ναζιστές στα Σχολεία του Διστόμου, από τον Γιώργο Θεοχάρη, και φωτορεπορτάζ από την ομιλία του στον χώρο του Γυμνασίου Διστόμου

Ένα σχόλιο για τον τραμπουκισμό από ακροδεξιούς ναζιστές στα Σχολεία του Διστόμου, από τον Γιώργο Θεοχάρη, και φωτορεπορτάζ από την ομιλία του στον χώρο του Γυμνασίου Διστόμου

Γιώργος Θεοχάρης

[Σήμερα, ξημερώνοντας η 16η Νοέμβρη, λέρωσαν το χώρο του Γυμνασίου Διστόμου, οι πετσοκέφαλοι της ιδεοληψίας του ναζισμού με τα κενά κρανία, μπλοκάροντας τις κλειδαριές του προαυλίου χώρου και γράφοντας σε πόρτα του σχολείου "ΨΕΥΤΕΣ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ "ΝΕΚΡΩΝ" ΑΣ ΣΑΣ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΤΑΝΚΣ".
Οι εγχώριοι νοσταλγοί του ναζισμού ενδιαφέρονται πρωτίστως να αμαυρώνουν τους χώρους όπου μαρτύρησαν από τα χιτλερικά στρατεύματα οι έλληνες. Τους νοιάζει πρωτίστως το Δίστομο! να φανεί ότι τάχα υπάρχουν δράκες σκοταδισμού σ' αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου. Όμως το μαύρο σπρέϋ της ιδεοληψίας τους δεν μπορεί να καλύψει το αίμα της Σφαγής του Ιουνίου 1944, όσο κι αν το πασχίζουν...
Αλλά το Δίστομο είναι οι περήφανοι κάτοικοί του, το δημοκρατικό τους φρόνημα, η ελέυθερη σκέψη και οι αγώνες τους. Το Δίστομο είναι τα νέα παιδιά της πόλης, οι μαθητές, με τους οποίους συναντήθηκα σήμερα το πρωί, προσκεκλημένος τους, και στρέψαμε τη μνήμη στο εξεγερτικό μήνυμα το Νοέμβρη 1973 και στη θυσία του Διστομίτη Γιάννη Καϊλη, φοιτητή της ΑΣΚΤ που εκτελέστηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1974 από τη Χούντα.]

Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι σήμερα... Τα ιδανικά που πρέπει με αγώνες να αποκτήσουμε όπως οι ήρωες του Πολυτεχνείου

Ένα μικρό αφιέρωμα στους ήρωες που έπεσαν για να μπορούν τώρα τα λαμόγια οι πολιτικοί να κλέβουν και να μας καταστρέφουν άφοβα.
Οικειοποιήθηκαν κάποιοι τους αγώνες των ηρώων που αντιστάθηκαν. Αυτών των σπουδαίων Ελλήνων που έβαλαν την αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία, ΠΑΝΩ απ' τις ζωές τους.
ΑΞΙΟΙ και ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
Η χούντα όμως ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ 73!! ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Δείτε ΕΔΩ ένα παλιό αφιέρωμα στον Διστομίτη Ήρωα ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΪΛΗ,
που δολοφονήθηκε από ΤΑ ΚΤΗΝΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ, επειδή είχε ιδανικά και αγαπούσε την ελευθεριά!! ( Ομιλητής ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΘΑΣ )
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ

Δύο έργα του μεγάλου Διστομίτη ζωγράφου και ήρωα, Γιάννη Καΐλη

 Ευχαριστώ τον συμπατριώτη μας, Θοδωρή Ζάκκα

Δύο έργα του μεγάλου Διστομίτη ζωγράφου και ήρωα, Γιάννη Καΐλη, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους ακροδεξιούς φασίστες της χούντας, άνανδρα και βάναυσα.

Τα έργα υπάρχουν σε ιστοσελίδα της πινακοθήκης.
Απολαύστε τα

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί

Πέρυσι τέτοια εποχή, είχα αναρτήσει ένα άρθρο με τίτλο ''Οι νέοι του Διστόμου ξέρουν να τιμούν το Πολυτεχνείο και τους αγώνες για ελευθερία '', με αφορμή μιά σπουδαία σπονδυλωτή θεατρική παράσταση που ανέβασε το ''Θεατρικό εργαστήρι Διστόμου''.

Να λοιπόν που αισίως φτάνουμε και σ' αυτήν την μαύρη επέτειο της 17 Νοέμβρη 2009, σε μια εποχή και σε μιά χρονική στιγμή που μυρίζει μπαρούτι.

Ας μην ξεχνάμε και τα επίσης περσινά ''Δεκεμβριανά''.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008

Πρώτη εκδήλωση: ''Κομμάτια και θρύψαλα - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ

Ακολούθησε: Διασκεύη τραγουδιών Μίκη Θεοδωράκη και άλλων συνθετών από τους Διστομίτες Quantum

Αναρτήθηκε επίσης: Ποίηση απ' τον αξέχαστο ήρωα μας ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ τον ΝΟΤΗ ΠΕΡΓΙΑΛΗ που έφυγε προχθές απ' τη ζωή, και φυσικά τον μεγάλο μας ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Επίσης με αφορμή το αφιέρωμα την δολοφονία του Διστομίτη καλλιτέχνη ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΪΛΗ απ' τα ακροδεξιά κτήνη, είχε γίνει ένα αφιέρωμα στον χώρο του Πολιτισμικού Συλλόγου Διστόμου, όπου είχα απομαγνητοφωνήσει τον ρηξικέλευθο λόγο του Διστομίτη Στάθη Σταθά. Αξίζει να τον ξαναδιαβάσετε.

Επίσης πρέπει, αφού ξαναδώσω συγχαρητήρια, να πω ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε στην ομάδα του facebook ''Δίστομο'' - μέσα στις πολλές προσωπικότητες που μας έχουν τιμήσει - και τον αδερφό του Αείμνηστου Αλέκου Παναγούλη, Στάθη Παναγούλη, που θα δούμε και στο video που έχω αναρτήσει, καθώς και την κόρη του Μέγιστου Μουσικοσυνθέτη - στοχαστή, Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα Θεοδωράκη. ( Για τον Νότη Περγιάλη εδώ )

Όσοι θέλουν να έχουν μια καλή συλλογή με τραγούδια του αγώνα και του Πολυτεχνείου, δεν έχουν πάρα να κάνουν κλικ εδώ και να πάρουν ένα διπλό περιεκτικό cd

CD1
CD2

Καίτη Μανωλοπούλου - ''Ζωγραφίζοντας στίχους'' και ''Ημερολόγιο απουσίας''. Σύντομο βιογραφικό της Διστομίτισσας συγγραφέως

Αφού παρουσιάσω ένα σύντομο βιογραφικό, καθώς και την βιβλιογραφία της Διστομίτισσας συγγραφέως Καίτης Μανωλοπούλου, θα αναφερθώ και στα δύο βιβλία, που αναφέρονται στον τίτλο αυτού του άρθρου.
Αντιγράφω το βιογραφικό της λοιπόν όπως εκείνη μου το έδωσε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα στην Αθήνα.

Μετά τις γυμνασιακές σπουδές μου ( Γαλλική Σχολή St. Joseph ) εργάστηκα για 25 χρόνια σαν υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.

Η κλίση μου όμως πάντα ήταν στην λογοτεχνία, στην ποίηση και στην ιστορία. Έτσι διάβασα πολύ κι αργότερα παρακολούθησα πολλές επιμορφωτικές διαλέξεις ελληνικής ιστοριάς ( κυρίως Βυζαντίνης ).

Η αγάπη μου για τη λογοτεχνία και την ποίηση με οδήγησε αρχικά στο να δοκιμάσω να εκφραστώ μέσω της ποίησης με αποτέλεσμα τρεις ποητικές συλλογές : << Ζωγραφίζοντας στίχους >>, << Μόνο μια λεύγα πάνω απ' το βυθό >>, << Πως να χωρίσεις το νερό >>.

Αργότερα, η τύχη του τόπου καταγωγής μου τον καιρό του πολέμου με έσπρωξε στο ν' ασχοληθώ μ' αυτόν πρώτα με ένα βιβλίο με μαρτυρίες από την σφαγή που έγινε στο Χωριό μου Δίστομο από τους Γερμανούς : << Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες >>.

Ύστερα με ένα δεύτερο λαογραφικό με τις συνήθειες και τη ζωή σ' αυτό στον 20ο αιώνα :

<< Να ζεστάνουμε τις πέτρες στις πλαγιές του Διστόμου >>.

Εργογραφία

1. << Ζωγραφίζοντας στίχους >> : Ποίηση Αθήνα 1981
2. << Μόνο μια λεύγα πάνω απ' το βυθό >> : Ποίηση Αθήνα 1990
3. << Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηνταχρόνες ή άχρονες >> : Έκδοση Δήμου Διστόμου Αθήνα 1994
4. << Πως να χωρίσεις το νερό >> Ποίηση Αθήνα 2000
5. << Να ζεστάνουμε τις πέτρες στις πλαγιές του Διστόμου >> Εκδόσεις Βεργίνα Αθήνα 2004 ( Χορηγία Δήμου Διστόμου ).
6. << Ημερολόγιο απουσίας >> Ποίηση Αθήνα 2008 Εκδόσεις Βεργίνα
7. << Ανέκδοτες ταξιδιώτικες εντυπώσεις >>

Διακρίσεις

1. Medaille de bronze de l' Academie Internationale de Lutece 1973
2. Βραβείο Πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Ποίηση ) 2001
3. Βραβείο Παννελήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Πεζού ) 2003
4. Βραβείο Πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Ποίηση ) 2003
5. Τιμητική διάκριση Δήμου Διστόμου για τη συμβολή στη διαχρονική διατήρηση ηθών και εθίμων στον εν λόγω Δήμο ( 2005 ).

Κριτική από τον Μιχάλη Σταφυλά.

Η Καίτη Μανωλοπούλου το 2008 κυκλοφόρησε το ποιητικό βιβλίο << Ημερολόγιο απουσίας >>. Πρόκειται για μια σειρά ελεγειακών ποιημάτων αφιερωμένων στο σύζυγό της, που πέθανε. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη : Ημέρες αγωνίας, Ημέρες Νοσοκομείου και Ημερολόγιο Απουσίας. Τα ποιήματα της Καίτης Μανωλοπούλου εκτός από τη βαθειά συγκίνηση που προκαλούν, έχουν εκείνη την τελειότητα γραφής που φανερώνει πως ο πόνος πολλές φορές μας οδηγεί στην απόλυτη δημιουργία. Μικρά ποιήματα, που στον αναγνώστη φαντάζουν σαν αχτίδες φωτός μια αγάπης που όχι μόνο δεν σβήνει, αλλά αντίθετα μεγαλώνει κάτω από την πραγματικότητα της απουσίας.Την μεταθανάτια ανυπαρξία του άντρα της η Καίτη με την ποίηση της την κάνει ύπαρξη.Και αυτήν την ύπαρξη τη διατηρεί σαν ένα διαρκές μνημόσυνο Αγάπης. Αυτή η κατάθεση ψυχής και δακρύων μετουσιώθηκε σε μιά ποίηση - που όμοια της δεν ξέρω αν υπάρχει στην ελληνική μας Λογοτεχνία. Μια ποίηση που θα μένει πάντα υποδειγματική καθώς ανεβάζει πολύ ψηλά τον έντεχνο λόγο.

Μιχάλης Σταφυλάς

Σύντομα θα κάνουμε αφιέρωμα και στον Τάκη Μανωλόπουλο, τον πρόσφατα εκλιπόντα σύζυγό της, που έγραψε την εξαιρετική συλλογή << Ημερολόγιο απουσίας >>.Όταν διάβασα το ποιητικό αυτό αριστούργημα θαύμασα - πέρα απ' την περίτεχνη χρήση του λόγου- το κουράγιο αυτής της γυναίκας που μέσα απ' τον χαμό, την ταλαιπωρία και την θλίψη της απώλειας, γέννησε αυτό το αριστούργημα.

Όσο για το << Ζωγραφίζοντας στίχους >>, έχει κι αυτό την ιστορία του. Το έγραψε κι αυτό για τον χαμού του Διστομίτη ζωγράφου Γιάννη Καΐλη που τον δολοφόνησαν τα κτήνη της ακροδεξίας των συνταγματαρχών, και που αν ζούσε θα διέπρεπε.

Θα αναρτήσω κάποια έργα του που βρίσκονται μέσα στο βιβλίο. Επίσης και το εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του μεγάλου αγωνιστή Διστομίτη καλλιτέχνη.

Ας μιλήσει η ποίηση και τα τραγούδια για τους αγωνιστές της λευτεριάς

ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί
Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί

Όχι άλλα δάκρυα, κλείσαν οι τάφοι
λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί

Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους
μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί

Απάντηση θα πάρουν, ενότητα κι αγώνα
για να ’βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί

Μουσική/στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης/Αλέκος Παναγούλης

Ο ρηξικέλευθος λόγος του Στάθη Σταθά στην μνήμη του Διστομίτη ζωγράφου Γιάννη Καΐλη που δολοφονήθηκε απ' τους δήμιους της χούντας

Μέρες που είναι -και δεν πρέπει να ξεχνάμε-έχω χρέος να αναφερθώ στον αγώνα που έκαναν κάποιοι, και το πλήρωσαν με τη ζωή τους, για να είμαστε ελεύθεροι και για να ρίξουν το ολιγαρχικό φασιστικό ακροδεξιό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών.
Στις προσωπικότητες του Διστόμου, του πνεύματος, της τέχνης και της Δημοκρατίας, είναι και ο Γιάννης Καΐλης.
Ο Γιάννης Καΐλης σπούδαζε στη σχολή καλών τεχνών στο Πολυτεχνείο. Πήρε μέρος στην εξέγερση και δολοφονήθηκε αφού βασανίστηκε βάναυσα, για να πουν ύστερα οι φασίστες ότι αυτοκτόνησε.
Χρειάστηκε να γίνει εκταφή με πρωτοβουλία της αγωνίστριας Δικηγόρου Κυρίας Ψυρρή, που ήταν παρούσα στην εκδήλωση που έγινε στην μνήμη του Γιάννη Καΐλη απ' τον Πολιτισμικό σύλλογο Διστόμου πρίν δύο χρόνια τον Φεβρουάριο.
Ήμουν εκεί και απομαγνητοφωνόντας τον λόγο του Στάθη Σταθά ( βλέπε προηγούμενο άρθρο ), σας τον μεταφέρω ατόφιο.
Στην εκδήλωση αυτή παρευρέθηκαν και μίλησαν αρκετοί. Θα αναφερθώ πάλι σ' αυτό γιατί οι αγώνες δεν πρέπει να σταματούν ποτέ. Μακάρι να είναι αναίμακτοι αλλά δεν είναι πάντοτε εφικτό αυτό.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ λοιπόν.
Τον λόγο έχει ο Στάθης Σταθάς:

ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΑΘΑΣ

Μια από τις χιλιάδες γυναίκες που επέζησαν από την κόλαση του Άουσβιτς, έγραψε:

‘’Η συγχώρεση δεν έχει να κάμει τίποτα με τον θύτη, έχει να κάμει το παν με τα θύματα. Τους δίνει πίσω τη ζωή τους’’.