Μία φωτογραφία ντοκουμέντο λίγους μήνες μετά τη Σφαγή του Διστόμου

Ευχαριστώ θερμά τον συμπατριώτη μας, Τάσο Παντίσκα για την παραχώρηση της φωτογραφίας από το προσωπικό του αρχείο.

 

Λίγα λόγια για την φωτογραφία

Η φωτογραφία αυτή δημοσιεύτηκε σε κάποιο περιοδικό απ' όπου και έπεσε στα χέρια μας.

Η φτώχια και η εξαθλίωση καθώς και ο πόνος, αντικατοπρίζονται πλήρως.

Κάποια οργάνωση βοηθείας της εποχής - δεν αποκλείεται και ο Ερυθρός Σταυρός - τράβηξε την φωτογραφία αυτή, όταν είχε έρθει στο Δίστομο, μάλλον τον Νοέμβριο του 1944, να προσφέρει τρόφιμα στα ορφανά της Σφαγής.

Δείτε πόσα από τα παιδάκια, δεν έχουν παπούτσια και περπατούν ξυπόλητα.

Δεν θέλω να σχολιάσω περαιτέρω.

Ευχαριστώ και πάλι τον συμπατριώτη μας, Τάσο Παντίσκα.

Μία διαθήκη του Διστόμου από την περίοδο της επανάστασης, συγκεκριμένα από το 1823

Είχαμε συζητήσει πολλές φορές με τον Τάσο τον Παντίσκα γι' αυτήν την διαθήκη - συμβόλαιο που είχε από τον Παππού του, ο οποίος κι αυτός με τη σειρά του απ' τον δικό του Παππού, και ούτω καθ'εξής.
μου την έδωσε αφού έβγαλε φωτοαντίγραφα, γιατί το πρωτότυπο, σε μορφή υδατογραφίας, είναι πολύ ευαίσθητο, ειδικά στη σάρωση.
Έτσι το σάρωσα από την κόπια του, και σας το ανεβάζω να το δείτε, αφού βέβαια κάνετε κλικ στην φωτογραφία για να την δείτε στην κανονική της μορφή.
Επίσης με την βοήθεια της αδερφής μου, προσπάθησα να αποκρυπτογραφήσω το κείμενο.
Εκεί που έχω κενά, σημαίνει ότι δεν βγάζω τα γράμματα.


( Ευχαριστώ θερμά τον συμπατριώτη μας, Τάσο Παντίσκα )

ΛΕΕΙ ΛΟΙΠΟΝ:

Δηλοποιώ εγώ ο κάτωθι υπογεγραμμένος, Παπά Νικόλαος από Δίστομον, πως ό,τι πράγμα κι αν  ..χα κινητά κι ακίνητα, τόσα αμπέλια χωράφια οσπίτια, όσα και πράμματα ζωντανά, και κάθε άλλοτι τα εχάρισα όλα των εγγονιών μου, Νικόλα, Ιωάννη.