Με αφορμή τον σάλο για το εκλογικό επίδομα των υπαλλήλων της βουλής ο Βασίλης Γαλούπης παρουσιάζει στοιχεία κι αριθμούς για το πώς φτάσαμε ως εδώ.  Και το αίμα ανεβαίνει στο κεφάλι...
Γίνεται σάλος με αλληλοκατηγορίες μεταξύ πολιτικών, υπαλλήλων βουλής, αλλά και δημοσιογράφων για το θέμα του περιβόητου εκλογικού επιδόματος. Εδώ δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Μιλάνε τα στοιχεία από μόνα τους. Κι ας λέει ό,τι θέλει ο καθένας.
Βρήκα, λοιπόν, από το αρχείο μου ένα διαφωτιστικό δημοσίευμα από το «Κ» της Καθημερινής, που το υπογράφει ο Νικόλας Βαφειάδης, τον Σεπτέμβριο του κομβικού έτους 2010. Και λέω κομβικού επειδή εκείνη τη χρονιά ακριβώς έσκασε το κανόνι της ελληνικής οικονομίας. Μέχρι τότε πολλοί το παίζανε προύχοντες (με τα λεφτά των άλλων).
Παραθέτω τα στοιχεία από το άρθρο… Αν κάποιοι έχουν πρόβλημα με την πίεσή τους, ας κοπανήσουν ένα υπογλώσσιο πριν συνεχίσουν! Αν, βέβαια, το κράτος δέησε να δώσει μερικά εκατομμυριάκια έτσι ώστε οι ασθενείς να μην τα τινάζουν αβοήθητοι στα σκαλοπάτια των κλειστών ή αδειανών φαρμακείων της γειτονιάς τους!
Η χλιδή των βουλευτών!
• Η κρατική επιχορήγηση των κομμάτων από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί έφτασε τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ! Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούσαν εκείνη τη χρονιά 36 εκατ. ευρώ