Τα ταξικά εργατικά σωματεία της Βοιωτίας καλωσορίζουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία

Στους κυνηγημένους δίνουμε το χέρι, η αλληλεγγύη το όπλο μας!

Στην περιοχή μας βρίσκονται εκατοντάδες πρόσφυγες, στοιβαγμένοι σε κέντρα κράτησης, με άθλιες συνθήκες διαβίωσης οι οποίοι έχουν βιώσει κακουχίες, πόλεμο και ένα μακρύ ταξίδι προσφυγιάς χωρίς όμως να χάσουν ούτε την ελπίδα τους, ούτε το χαμόγελό τους.

Ξέρουμε καλά ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν ήρθαν στην Ελλάδα για τουρισμό και αναψυχή. Φεύγουν από τις χώρες τους, ψάχνοντας να βρουν ένα καλύτερο αύριο, να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όσοι καταφέρουν να σωθούν από τις βόμβες, από τις κακουχίες, από τους δουλεμπόρους, από τα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου, περνάνε στη χώρα μας, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο γι' αυτούς, αλλά κυρίως για τα παιδιά τους. Στην Ευρώπη βλέπουν την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και εκεί προσπαθούν να φτάσουν.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεσμευμένη από τις αποφάσεις της ΕΕ που στήριξε και οι οποίες δημιούργησαν συνθήκες εγκλωβισμού των προσφύγων, έχει τεράστιες ευθύνες. Τις ίδιες ευθύνες έχει και για το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων, θέμα που πλέον μπαίνει επιτακτικά «επί τάπητος» από την ίδια τη ζωή.

Υπογραφή του προγράμματος για την φιλοξενία οικογενειών προσφύγων στην Λιβαδειά

Λιβαδειά, 7 Οκτωβρίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Υπογράφηκαν σήμερα Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016, στο Παλιό Δημαρχείο Λιβαδειάς, οι όροι του προγράμματος για τη φιλοξενία οικογενειών προσφύγων στην πόλη της Λιβαδειάς, μεταξύ της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Λεβαδέων (Κ.Ε.ΔΗ.Λ.) και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Η Δήμαρχος Λεβαδέων κα Γιώτα Πούλου ευχαρίστησε τον αντιπρόσωπο του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα κ. Philippe Leclerc, τον κ. Γεώργιο Σερμπόπουλο και την κα Ελισάβετ Ναζλή εκπροσώπους του ΟΗΕ, καθώς και τον πρόεδρο κ. Αθανασιο Αλεστά και το Διοικητικό Συμβούλιο της Κ.Ε.ΔΗ.Λ. τους ειδικούς συνεργάτες του Δήμου Λεβαδέων κ.κ. Σοφία Γκιόκα και Λάμπρο Σκάρλα που συνέβαλαν καθοριστικά στην προετοιμασία του προγράμματος. Η Δήμαρχος σημείωσε ότι στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λεβαδέων θα αρθεί προηγούμενη απόφασή του για δημιουργία κέντρου φιλοξενίας στην Ανάληψη και τόνισε ότι η σημερινή υπογραφή των όρων του προγράμματος αποτελεί απάντηση σε όσους μέχρι σήμερα κατήγγειλαν τη Δημοτική Αρχή για καθυστερήσεις.

Ο Δένδιας ως άλλος Χίτλερ!!!

Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Τα σχόλια είναι της διαδικτυακής μου φίλης από το Facebook, με το όνομα Kirki Kadmou

Ο Δένδιας ως άλλος Χίτλερ κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους σε ποιότητες.
Οχι με βάση το ήθος αλλα με βάση την καταγωγή.
Πώς δεν του ναι μετά εύκολο να βασανίσει ή και να σκοτώσει αυτές τις "χαμηλές ποιότητες".
Ντρέπομαι που ζώ σ'αυτή τη χώρα.

Ζητώ συγγνώμη – του kenimak

Πηγή/Αναδημοσίευση: Στό κόκκινο

 

"Ζητώ συγγνώμη κι απ' τα δικά μου κορίτσια, απ' τα δικά μας παιδιά, που δεν θα γνωρίσουν την καλύτερη τους φίλη"

 Όταν άρχισα να σκιτσάρω την μητέρα με το κοριτσάκι στην αγκαλιά, θύματα που τα σκότωσε την πρώτη φορά το ελληνικό κράτος και την δεύτερη ο υπουργός εμπορικής ναυτιλίας, δεν μπορούσα να φανταστώ την ομοιότητα με την πραγματικότητα. Είδα όμως την φωτογραφία του Τούρκου δύτη με το μικρό νεκρό κοριτσάκι στην αγκαλιά και με σοκάρισε. Πως διάολο τα μαλάκια της κοτσίδα να κρέμονται πίσω απ” το κεφαλάκι της, όπως στο σκίτσο; Ζητώ συγγνώμη για το σκίτσο, ζητώ συγγνώμη απ” αυτή τη ζωούλα που δεν άνθισε, ζητώ συγγνώμη απ” τα μαλλάκια της που δεν θα μεγαλώσουν κι απ” τη μάνα της που δεν θα τα ξαναπλέξει.

Μία Δεκαεπτάχρονη Διστομίτισσα ταξιδεύει στην Αμερική τον Οκτώβριο του 1921. Δείτε το αρχείο της

Το αρχείο της Διστομίτισσας, Παρασκεύης Καΐλη, από τo Ellis Island

Εδώ και λίγες μέρες, κάποιος συντοπίτης μας και συγγενής μου, με ειδοποίησε ότι βρήκε στοιχεία, και μάλιστα τα πρωτογενή, μιάς Γιαγιάς μας ( Αδερφής του Παππού μου εμένα και αδερφής της Γιαγιάς του εκείνου ), που έφυγε από το Δίστομο για ένα καλύτερο μέλλον στην Αμερική.
Συγκεκριμένα το πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά την πήγε στη Νέα Υόρκη, για να παέι από κει να εγκατασταθεί στην Μινεάπολη το1921, καλεσμένη από τον αρραβωνιαστικό της, Παπακωνσταντίνου Θεόδωρο από την Λιβαδειά.
Ήταν μόλις 17 χρονών όταν έκανε αυτό το υπερατλαντικό ταξίδι, γεννηθείσα δηλαδή το 1904, και αφού ταξίδεψε περίπου έναν μήνα, έκατσε άλλο τόσο στο κέντρο υποδοχής Ellis Island.
Το νησάκι αυτό της Νέας Υόρκης που λειτουργεί πλέον σαν μουσείο.
Εκεί κάποτε, την εποχή της Παρασκεύης Καΐλη από το Δίστομο, λειτουργούσε σαν κέντρο υποδοχής και προσωρινής διαμονής μεταναστών, όπου στοιβάζονταν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο σε συνθήκες τραγικές, για να περάσουν τις ιατρικές εξετάσεις για να πάρουν την έγκριση και να πάνε στον προορισμό τους. Στον αγώνα για μία καινούργια ζωή σε έναν άγνωστο και τελείως διαφορετικό κόσμο.
Ο συμπατριώτης μας λοιπόν, που δεν θέλει να αναφέρω το όνομα του, κάτι το οποίο σέβομαι ιδιαίτερα, βρισκόταν πριν λίγο καιρό στη Νέα Υόρκη και επισκέφτηκε τυχαία το μουσείο του           Ellis Island.