Α.Συγγελάκης: Η "μάχη" στη Χάγη και οι προκλήσεις των Γερμανών

Πηγή/Αναδημοσίευση: Cretalive

Στην επέτειο του Ολοκαυτώματος της Βιάννου, η Γερμανία «απειλεί» με χάος και παγκόσμια αναρχία (!) αν δεν γίνουν δεκτές οι θέσεις της. Σθεναρή υπεράσπιση του ανθρωπιστικού δικαίου η απάντηση της Ιταλίας. Σήμερα η παρέμβαση της Ελλάδας.
 
Σε λίγες ώρες ξημερώνει η επέτειος του Ολοκαυτώματος της Βιάννου. Στις 14 Σεπτέμβρη του 1943, ανήμερα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, τοπικής εορτής των Αμιρών (του χωριού μου, που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα με 114 θύματα), οι Γερμανοί ματοκύλισαν τα χωριά της επαρχίας Βιάννου και της Δυτικής Ιεράπετρας, δολοφονώντας, μέσα σε τρεις ημέρες, 451 αθώους και ανυπεράσπιστους πολίτες, στο δεύτερο μεγαλύτερο Ολοκαύτωμα στην Ελλάδα. Ανάμεσά τους και ο παππούς μου Αριστομένης, τρία αδέλφια του και ο πατέρας τους, καθώς και δεκάδες άλλα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μας.

Η Βιάννος, όπως και όλη η Ελλάδα άλλωστε, βυθίστηκε στο πένθος, ορφάνεψε, ρήμαξε. Εκτός από τους ανθρώπους που πλήρωσαν με τη ζωή τους τη δολοφονική μανία του Τρίτου Ράιχ, πολύ σκληρή ήταν η μοίρα και όσων επέζησαν από τον χιτλερικό όλεθρο. Έχουμε άραγε ποτέ σκεφτεί τι τράβηξαν οι χήρες και τα ορφανά; Η άγια μορφή της βιαννίτισσας, της διστομίτισσας, της καλαβρυτινής, της ανωγειανής, της ηρωίδας γυναίκας, μάνας, χήρας, που σηκώνει το σταυρό του μαρτυρίου μόνη της, χωρίς υποστήριξη από πουθενά, αλλά με γενναιότητα και κουράγιο και περισσή αξιοπρέπεια αγωνίζεται να μεγαλώσει τα παιδιά της, είναι ταυτισμένη με τη μοίρα του ελληνισμού. Μια πορεία με βάσανα, θυσίες και αγώνες.

Εξήντα οκτώ χρόνια μετά από την αποφράδα εκείνη μέρα, οι πληγές παραμένουν ακόμα ανοικτές, οι λογαριασμοί δεν έχουν κλείσει. Ο σκληρός αγώνας της διεκδίκησης των αποζημιώσεων από τις οικογένειες των θυμάτων της χιτλερικής βαρβαρότητας στην Ελλάδα συνεχίζεται με ιδρώτα και δάκρυ αλλά και την ελπίδα ότι η δικαίωση όσο κι αν αργήσει θα έρθει…
Η Χάγη είναι ίσως ο πιο κρίσιμος σταθμός στην πορεία διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων. Ο αείμνηστος Γιάννης Σταμούλης, ο άνθρωπος που είχε τη διορατικότητα, τη γνώση και την τόλμη αφενός να ξεκινήσει τη δικαστική διαδικασία όταν ελάχιστοι πίστευαν στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και, αφετέρου να μεταφέρει την υπόθεση στην Ιταλία, μπροστά στην αδιέξοδο από την άρνηση του Έλληνα Υπουργού Δικαιοσύνης, σήμερα έχει δικαιωθεί. Νίκη της Ιταλίας στη Χάγη (και ήττα της Γερμανίας) σημαίνει την οριστική δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου και την άμεση καταβολή αποζημιώσεων συνολικού ύψους 76 εκατομμυρίων ευρώ (μόνο για το Δίστομο),