Οι ΚΟΥΔΟΥΝΑΡΑΙΟΙ του ΔΙΣΤΟΜΟΥ, και φέτος στο Σύνταγμα στην Αθήνα

Την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου, στις 18.30 έρχονται στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ οι ΚΟΥΔΟΥΝΑΡΑΙΟΙ του Διστόμου, για να κάνουν, όπως και πέρυσι τη ...θορυβώδη αποκριάτικη βόλτα τους! 
Από το Σύνταγμα στην Ερμού μέχρι Μοναστηράκι και τα γύρω στενά και πίσω ξανά μπροστά στο Μετρό και στην Βουλή! 
Προσκεκλημένοι φέτος του Δήμου Αθηναίων - στο επίσημο πρόγραμμα- θα μεταφέρουν το πανάρχαιο διονυσιακό έθιμο με δρώμενα και καυτή σάτιρα στην πρωτεύουσα! Να είστε εκεί !

Βρίστε άφοβα στα Αρχαια Ελληνικά!

Ευχαριστώ την συμπατριώτισσά μας Β.Λ, για το mail

Για όσους θέλουν να εκτονωθούν βρίζοντας χωρίς να προκαλέσουν πολλές παρεξηγήσεις. Τουναντίον μπορεί να γίνετε αντικείμενα θαυμασμού από κάποιον ημιημαθή κρετίνο. Γι αυτό λοιπόν ρίξτε μιά ματιά στον παρακάτω πίνακα:

Τι έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες; - Ένα πολύ σπουδαίο άρθρο από την ΜΕΛΙΤΗ

ΠΗΓΗ/ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: ΜΕΛΙΤΗ

Όταν ένας Έλληνας ναυτικός έφτανε σε ξένη και άγνωστη χώρα, οι τρεις πρώτες ερωτήσεις πού έκανε ήταν:
- Οι άνθρωποι εδώ γνωρίζουν της Δήμητρας το φυτό (δηλαδή το στάχυ, το ψωμί);
- Γνωρίζουν του Διονύσου το ποτό (δηλαδή το κρασί);
- Έχουν κυβέρνηση των πολλών (δηλαδή δημοκρατία); (Βλ. Ευριπίδη Κύκλωψ).

Όπως μαθαίνουμε από τους Δειπνοσοφιστές του Αθήναιου, οι Έλληνες είχαν 72 είδη ψωμιού! Οι δημητριακοί καρποί - που οδήγησαν στους πρώτους οικισμούς - είναι ή βάση της ανθρώπινης διατροφής, και γι’ αυτό το στάρι ήταν (και είναι πάντα) διατιμημένο, από όλα τα καθεστώτα. Από τα 72 είδη ψωμιού, άλλα ήταν πιο πρωτόγονα κι άλλα πιο εκλεπτυσμένα.

Ο δάρατος άρτος (ο θεσσαλικός) ήταν άζυμος, ο κριμνίτης από κριθαρένιο αλεύρι, ο κριβανίτης από σταρίσιο, αλλά ψημένος στους μικρούς παραδοσιακούς φούρνους της Αττικής (αυτόν έτρωγε ο Αριστοφάνης και οι άλλοι θιασώτες των «αρχαίων» συνηθειών).

Σπουδαία ιστοσελίδα, και μία από τις σπουδαιότερες καμπάνιες για την επιστροφή των μαρμάρων του παρθενώνα

Μιά και μιλάμε για την Αρχαία ιστορία μας, και την τοπική του Διστόμου, όπως στα προηγούμενα άρθρα, και κατ' επέκταση της Ελλάδος ,σπουδαίο ενδιαφέρον έχει το βίντεο που ακολουθεί, από την καμπάνια που γίνεται για να επιστραφούν στην χώρα μας τα μάρμαρα, και που πρέπει και σεις να ψηφίσετε.
Είναι πανεύκολο, αρκεί να μπέιτε στο παρακάτω site, και θα σας καθοδηγήσει αυτό.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ.
Είναι πανέξυπνο, απολαυστικό και πολύ διδακτικό.

Ευχαριστώ για μία ακόμη φορά την Βίκυ Μπακάλη για την πηγή και την ενημέρωση

Βίντεο από http://www.bringthemback.org/

Η λεηλασία των Ελληνικών Αρχαιοτήτων από τους Ευρωπαίους - Ένα σημαντικό θέμα

Από τον Ανδρέα Ι. Παντίσκα

Αναδημοσίευση από το olympia.gr Δείτε το και από δω και με κλικ.

Η λεηλασία των ελληνικών αρχαιοτήτων από τους Ευρωπαίους!


Δημοσιεύθηκε από olympiada τον Απριλίοο 19, 2010

Τα ελγίνεια μάρμαρα (γλυπτά του Παρθενώνα), για τα οποία γίνεται λόγος δεκαετίες τώρα, είναι ελαχιστότατα μπροστά στα τόσα μνημεία και τις αμέτρητες αρχαιότητες που άρπαξαν και κατέστρεψαν κατά καιρούς οι Ευρωπαίοι και κυρίως στη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Στο διάστημα 1723-1774, βασιλιάς της Γαλλίας ήταν ο Λουδοβίκος 15ος. Το 1730 ο βασιλικός βιβλιοθηκάριος αββάς Fourmont ήρθε στην Πελοπόννησο ως απεσταλμένος του Λουδοβίκου για να συλλέξει αρχαιότητες. Οι έρευνές του στράφηκαν κυρίως στον χώρο της αρχαίας Σπάρτης. Για το θέμα αυτό έγραψε σε ένα φίλο του: «Τα ισοπέδωσα όλα, τα ξεθεμελίωσα όλα. Από την μεγάλη αυτή πόλη δεν έμεινε λίθος επί λίθου. Εδώ και ένα μήνα συνεργεία από 30 και μερικές φορές 40 ή 60 εργάτες γκρεμίζουν, καταστρέφουν, εξολοθρεύουν τη Σπάρτη. Αυτή τη στιγμή είμαι απασχολημένος με την τελευταία καταστροφή της. Έψαξα να βρω τις αρχαίες πόλεις αυτής της χώρας και κατέστρεψα μερικές… Γκρεμίζοντας ναούς και τείχη, μην αφήνοντας λίθον επί λίθου, θα κάνω αγνώριστο αυτόν τον τόπο. Αλλά εγώ τουλάχιστον ξέρω πώς να τον αναγνωρίσω… Τώρα ασχολούμαι με την καταστροφή του Απόλλωνος στις Αμύκλες (περιοχή Σπάρτης). Βρίσκω κάθε μέρα θαυμαστά πράγματα.

Ντοπιολαλιά-Ένα Αρχαιοελληνικό κατάλοιπο

Λόγω των συχνών επιδρομών αλλά και στρατιωτικών κατοχών από τους Ρωμαίους, τους Φράγκους μέχρι και τους Τούρκους πολλές λέξεις δημιουργήθηκαν και ονόματα τοποθεσιών τροποποιήθηκαν. Το ίδιο το όνομα της πόλης μετετράπη από ΑΜΒΡΥΣΣΟΣ σε ΔΙΣΤΟΜΟ. Ιστορικά δεν αναφέρεται καμμία Σλαβική ή Αρβανίτικη επιρροή και έτσι δεν συναντώνται αντίστοιχες μετατροπές ονομασιών σε περιοχές όπως Αράχοβα
(-οβα:Σλαβική κατάληξη).
Υπάρχουν πολλοί τοπικοί γλωσσικοί ιδιωματισμοί αλλά και ιδιαίτεροι τρόποι προφοράς με χαρακτηριστικότερα την συντόμευση ονομάτων (Χαρλάμ'ς αντί Χαράλαμπος) το κόψιμο των καταλήξεων και ο συμφυρμός των φωνηέντων (σπιτ' αντί σπίτι, χωράφ' αντί χωράφι). Αντίθετα συνήθως διατηρείται όταν συνοδεύεται από κτητική αντωνυμία (το χωράφι μ', το σπίτι σ', αλλά και ο πατέρα μ').


Μερικές φορές συναντάται και αλλαγή γένους (ο τζάκης αντί το τζάκι ).
Παράλληλα αναπτύχθηκαν πολλές παρωνυμίες (παρατσούκλια) για τα οποία θα μιλήσουμε σε άλλη ενότητα αντί για επώνυμα, που χαρακτηρίζουν ολόκληρες οικογένειες και διατηρήθηκαν για αρκετές γενιές μέχρι και σήμερα .Οι Διστομίτες γλωσσικά έχουν τους φθογγισμούς και τις κλίσεις της Ρουμελιώτικης διαλέκτου (γλώσσα Μακρυγιάννη), αλλά έχουν κρατήσει και τις δικές τους λέξεις. Δεν είναι λίγες αυτές που το πλούσιο λεξιλόγιο του ρουμελιώτικου λαού δημιούργησε και αρκετές από αυτές έχουν αρχαία καταγωγή λόγω και της Δωρικής προέλευσης των Διστομιτών:Επίσης υπήρχε στούς πολύ παλιούς Διστομίτες το φαινόμενο του τσιτακισμού. παλιόστσ(υ)λο αντί για παλιόσκυλο (τσ)=κ αλλα σε ορισμένες λέξεις. Οι γεροντότεροι ακόμη χρησιμοποιούν τον παλαιότερο παρατατικό, ειδικά στην μέση φωνή. Τούτος (αντί γι αυτός) καθέταν αυτού, αντί για καθόταν. Ο Γιάνν(η)ς ερχέταν απ'τον γιαλό, αντί για ερχόταν. χάμω=κάτω, αρχαίο χαμαί. δώθε, κείθε, πούθε επιρρήματα. (Σύγκρινε πόθεν έσχες).
Ενδεικτικές λέξεις και εκφράσεις
αφουγκράζομ(αι) = ακούω από+ακρόαση. Παραστιά = δίπλα στην φωτιά στο τζάκι παρά+εστία ,αρμακάς = πέτρινο τειχίο αρχ.λέξη αρμός, νίβομαι, νίψ(ου) - προστακτική (από το νίπτομαι), κολλάω τ(η)ν (α)σκάλα και αρποκολλιέμαι. Περίφραση για το ανεβαίνω, προβάτα (προστακτική) = περπάτα προ+βαίνω, τήρα = κοίτα παρατηρώ - παρατήρηση και τα παραγωγά της, σύρε = πήγαινε, ηύρα = αντί για βρήκα, γιαλός = παραλία, θάλασσα (παρα θιν'αλός), απ(ι)στομιέμαι = πέφτω απίστομα (ανάποδα)+πίπτω, μπηχτοκέφαλα επίρρημα = πέφτω με το κεφάλι πίγνημι(μπήχνω)+κεφαλή, κανείν αντί για την αιτιατική κανέναν (αρχαϊκός δυικός τύπος της δωρικής διαλέκτου), τίνος χρησιμοποιείται η αρχαία ερωτηματική αντωνυμία (τίνος είσαι); φροματάω = αγριεύομαι, αλαλάζω, αυτού (επίρρημα) = εκεί είναι πιο ειδικό δεικτικό επίρρημα, γιατί δηλώνει και τόπο ακόμη,(συχνά στον Θουκυδίδη), λοβός = χαζός-ανόητος (παράβαλε λοβοτομή), ξαργού = επίτηδες (εξ έργου), μαργώνω = κρυώνω (αρχαίο ρήμα μάργνυμι), δραίμω = τρέχω γρήγορα, φεύγω (αρχαίο ρήμα θέομαι με β'αόριστο έδραμον), μανάρια = πρόβατα ( απ' το αμνός - ομνάριον-μανάρι. Συναντάται και αλλού) τσουράπ(ι) = κάλτσα, βρωμοταρεύω = μαζεύομαι, κάθομαι ήσυχος (δωρικό τάρας=ησυχία, γαλήνη, ειρήνη)


Και άλλα πάμπολλα παραδείγματα που θα αναφερθούν εκτενέστερα παρακάτω.

*Ευχαριστώ τον Δημήτρη Μορόγιαννη τον συμπατριώτη μου για την συνεργασία μας στο θέμα αυτό