Επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, και η δεξιά πάντα κλείνει το μάτι στον φασισμό...δείτε αυτό!!!

Και κάτι από μένα παρακάτω:

Τα αποκαλυπτήρια του Ανδριάντα του Μεγάλου Έλληνα Αγωνιστή, ΑΛΕΚΟΥ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ, την Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Ένα μήνυμα από τον αδερφό του αγωνιστή Αλέκο Παναγούλη, τον Στάθη Παναγούλη, για την αποφράδα εκείνη ημέρα, όπου σαν σήμερα, ήρθαν οι φασίστες στην εξουσία. Τιμή και δόξα στον Παναγούλη

 

 Λέει ο Στάθης Παναγούλης ( Σήμερα το πρωΐ )

Οι στίχοι του τραγουδιού Οι πρώτοι νεκροί, γράφτηκαν από τον Αγωνιστή ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ μέσα στο κελί του , ποίημα γραμμένο με το αίμα του αφού του είχαν στερήσει κάθε γραφική ύλη. Το μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης όταν το ποίημα κρυφά φυγαδεύτηκε στο εξωτερικό....
 

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ :ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΙΛΟΣ, ΑΔΕΛΦΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ.....
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!!!!!!!!!!!

Ένα τραγουδάκι για τις μέρες μας. Ειδικά με όλα αυτά που συμβαίνουν με τις νέες μίζες και τα νέα οικονομικά εγκλήματα.

Από τον Διστομίτη Ν.Ζ

Δείτε ένα τραγούδι από τους ''The Prince Oliver Band'', με τίτλο:
ΜΑΥΡΕΣ ΨΥΧΕΣ:
Σε λίγο έρχονται τα χειρότερα σ' αυτή τη χώρα!!





Ένα εξαιρετικό ποίημα του Αλέξανδρου Ζήβα σχετικό με τα παραπάνω, και αφιερωμένο στη μνήμη του Αλέκου Παναγούλη.

Αλέξανδρος Ζήβας

( ….. Αφιερωμένα στον Αλέκο Παναγούλη….. κι όπου ταιριάζουν….! )


* Ήττα νίκη….!



….. Ίνδαλμα είχε τα Πουλιά….,

πάσχιζε να τα μοιάσει….,

ερπετολάγνοι σπιούνοι –Του….,

μην τύχει και τα φτάσει….!



Τον γκρεμοτσάκισαν κρυφά….,

σ’ αετού φωλιά φτασμένο….,

πριν ξεψυχήσει…., κραύγαξε….:

«Χαλάλι που πεθαίνω….!»….!



Στους κάμπους γύρισαν ξανά….,

χαμοζωή μπαστάρδα….,

κι είχαν στο πέτο σύμβολο

τον αετό κονκάρδα….!.....



* Μια άγρια ‘’ιστορία’’….. για όλους τους ‘’ήμερους’’….!



….. Ήταν ένα προβατάκι….,

κι ήταν άτακτο…., όλο ‘’θράσος’’….,

ξέφυγε απ’ το κοπάδι….,

λεύτερο…., μακριά στο δάσος….!



Και δεν το ‘φαγε ο λύκος….,

---- λύκοι, μόν’, στα παραμύθια….. ----

κι είδε δόλια που του κρύβαν

οι βοσκοί –του την Αλήθεια….!



Κι ήσυχα τα προβατάκια….,

όλο τάξη…., ζούσαν…., πάλι….,

ως το ‘’Πάσχα’’…., που τα ‘φάγαν

οι βοσκοί –τους και ‘’οι άλλοι’’….!.....



* Θυμήσου Σπάρτακους και δες….. το πώς αλλάζουν κι οι ζωές….!



….. Η ‘’Μοίρα’’ λες αναλλαχτή….,

απ’ το Θεό, τάχα, φτιαχτή….,…..

κι είν’ Βλαστημιά…., ποιος να σ’ το πει….!

Οι πλάνοι να ‘ναι στα ψηλά…..

κι οι πλανεμένοι χαμηλά….,

Νόμος σικέ –τους…., Καθεστώς….!

Όρθια κλέβουνε το φως….,

το είδες…., μα παράβλεψες…..

κι αιώνια, αχ, έμεινες σκυφτός….!



Πάσα -- πάσα τη ζωή σκηνοθετούν

οι δήθεν θεοβλόγητοι….,

ως τους βολεί…., ζώντας να ζουν….!

Σου ‘παν….: «με λάσπη πλάστηκες…..»….,

‘’το ‘δεσες κόμπο…..’’…., πιάστηκες

στ’ ‘’«Άγιο»’’ –τους παραμύθι….,

‘’σου ‘δεσε το γλυκό πικρό…..’’….!

Μάλλον, σ’ αυτό βολεύτηκες….,

γι’ άλλον ‘’θεό’’ δεν έψαξες….,

πραμάτειας κουτορνίθι….!



Κουνήσου, μούμια, τρανταχτά….,

πώς να σε πάνε τα Πουλιά,

που ικετεύεις, στα ψηλά….!

Θυμήσου Σπάρτακους και δες…..

το πώς αλλάζουν κι οι ζωές….,

«συν Αθηνά»….. και….. «συν θνητώ»….!

Έτσι…., ακίνητο…., βουβό….,

σε βλέπουν…., σε λογιάζουνε

ανάξιο Ανάστασης νεκρό….!.....



* Δεν αγοράστηκα…., παρά, μόν’, απ’ τον Ήλιο….!



….. Αν ψάχνεις να με βρεις…., θε να με βρεις

έξω από το φόβο, ναι,

και τις ‘’δοσοληψίες’’ –τους….,

και τους ‘’αντιρρησίες’’ –τους…,

εκεί που φέρνουν όνειρα

και διώχνουν εφιάλτες….,

εκεί που μένουν όρθιοι

της Χαραυγής οι ψάλτες….!



Δεν αγοράστηκα….,

παρά, μόν’, απ’ τον Ήλιο….,

που αρνιέμαι ν’ αντικαθιστώ

δούλους και νοικιασμένους….,

κι έχω τραγούδια λαϊκά ως αγκαλιές

για όλη την Υφήλιο….,

καρδιά μου -- πόρτα ανοικτή

για τους αδικημένους….!



Έζησα εγώ σε εξορίσια….,

με φώτα συνεξόριστος….,

εχ, τα στραβά δεν είδα ως ίσια….,

που ‘θελα να ‘μαι ηλιόριστος….,

και δε φοβάμαι να τους κράζω,

και, τώρα…., που στη δύση μου χαράζω….!.....



* Σαν τη Ζωή την αγαπάς….!



….. Σαν τη Ζωή την αγαπάς….,

ντουγρού στο θάνατό σου πας….,

αρνιέσαι τη ζωή σου….,…..

σηκώνεις μπόι…., δε λογάς

τι χάνεις….. τι κερδίζεις….,

τα αόριστα ορίζεις….!



Είναι η αυταπάρνηση

πρόσταγμα, ‘’μόνον’’, της Ζωής….,

που σβήνει, πια, με γόο….,…..

φτύνεις το καλοπέρασμα…..

κι ο ‘’Γολγοθάς’’ σου πέρασμα

στου Ήλιου το μητρώο….!



Σαν τη Ζωή την αγαπάς….,

ψυχή αυτόθυτη φοράς….,

ζωή ο θάνατός σου….,…..

απλώνεις χέρια προσφοράς

κι όρθιος τον παραβγαίνεις….,

ασκήμιες που ομορφαίνεις….!.....

Εκδήλωση τιμής στον Αλέξανδρο Παναγούλη με αφορμή την επανέκδοση ποιημάτων του

Πηγή: http://www.in.gr/



Αθήνα

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΗΡΩΑ ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ

Μαύρη επέτειος είναι η σημερινή για την Ελλάδα, καθώς συμπληρώνονται 44 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Ο αντιδικτατορικός αγώνας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το πρόσωπο και την πράξη του Αλέξανδρου Παναγούλη, όταν στις 13 Αυγούστου 1968 αποπειράθηκε να δολοφονήσει, με εκρηκτικά, τον δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλο. Στα πέντε χρόνια κράτησής του στο κελί-τάφο, ειδικά κατακευασμένο γι αυτόν, δεν έπαψε να αγωνίζεται με τον θάνατο, μέσα από την κτηνωδία των βασανιστηρίων.
Την Τετάρτη, στο δημαρχείο της Αθήνας, παρόντος και του δημάρχου Νικήτα Κακλαμάνη, που χαιρέτισε την εκδήλωση, τιμήθηκε η μνήμη του Αλέξανδρου Παναγούλη από πολιτικούς όλων των κομμάτων, με αφορμή την επανέκδοση των ποιημάτων του, σε τέταρτη έκδοση από το 1976, από τις εκδόσεις Παπαζήση. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Θανάσης Αντωνόπουλος.

«Ημέρα ενότητας, ευθύνης, συνείδησης και μνήμης, σήμερα» είπε στον χαιρετισμό του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς και συνέχισε: «Η ιδέα του Στάθη Παναγούλη για την επανέκδοση των κειμένων, που έγραψε από τη φυλακή ο Αλέκος Παναγούλης, ποιημάτων κυρίως αλλά και πεζών, μάς προσφέρει αυτά τα κείμενα που είναι κάτι παραπάνω από λογοτεχνικό είδος. Είναι κάτι παραπάνω από πολιτική υποθήκη. Είναι κάτι παραπάνω από ανατομία μιας εποχής. Είναι κατάθεση ψυχής. Μιας αδούλωτης ψυχής, μέσα σε μια εποχή τυραννίας. Είναι η βίωση της Ελευθερίας μέσα στον μοναδικό χώρο, που μπορούσε να υπάρξει τότε: μέσα στο κελί ενός μελλοθάνατου τυραννοκτόνου».

« Ο Αλέκος Παναγούλης πρόλαβε να δει τη λύτρωση» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Πρόλαβε να γευτεί τη δικαίωση. Πρόλαβε να μη δει τον ευτελισμό των μηνυμάτων ελευθερίας, που ο ίδιος τόσο πίστεψε. Πρόλαβε να μη δει την αγάπη για τον λαό να μετατρέπεται σε λαϊκισμό και την Δημοκρατία να υποτάσσεται σε προτάγματα κομματικών σκοπιμοτήτων. Έφυγε από τη ζωή στο τραγικό ατύχημα της Πρωτομαγιάς του 1975. Το παράδειγμά του, ο λόγος του από τη φυλακή, είναι παρακαταθήκες γεμάτες ελευθερία και Ελλάδα. Και φάροι ελπίδας. Αληθινά πολύτιμα μηνύματα σε μια σημερινή γενιά Ελλήνων, που έχει ανάγκη και λόγο ελευθερίας και παρακαταθήκες ελληνικού ήθους και ελπίδα. Και μάλιστα όλα αυτά γραμμένα με αίμα. Όπως τα ποιήματά του στη φυλακή».

Ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας, χαιρετίζοντας την εκδήλωση ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη, η άρνησή του να δεχτεί χάρη, και τα φριχτά βασανιστήρια, στα οποία υποβλήθηκε, πέρασαν τα ελληνικά σύνορα. Και συνέβαλαν στην ανάπτυξη ενός κύματος αλληλεγγύης στις χώρες της Ευρώπης, που ζητούσε την διεθνή απομόνωση της χούντας».
Τόνισε, δε, πως «στη μεταπολίτευση αγωνίστηκε για την ολοκλήρωση της μετάβασης στη Δημοκρατία. Και γι’ αυτό ζητούσε πλήρη κάθαρση και ηθική καταδίκη των πολιτικών, που συνεργάστηκαν με την δικτατορία».

Αναφερόμενος στα ποιήματα του Αλ. Παναγούλη, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «είναι συγκλονιστικά, γεμάτα ένταση, απολύτως συνεπή με την εικόνα και τις πράξεις του, δείχνουν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει στρατεύσει την λογική και το συναίσθημά του σε μία και μόνο υπόθεση, την υπόθεση της δημοκρατίας και της ελευθερίας».

Η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, χαιρέτισε την έκδοση χαρακτηρίζοντας τον Αλέκο Παναγούλη «ήρωα και πατριώτη που δολοφονήθηκε». «Δολοφονήθηκε είναι η πολιτική στάση στο γεγονός του θανάτου του» είπε κατηγορηματικά η κ. Κανέλλη. Επαίνεσε τον αδελφό του, Στάθη, για την πρωτοβουλία της έκδοσης των ποιημάτων, αναφέρθηκε στον χαμένο αδελφό, υπολοχαγό Γιώργο Παναγούλη, και κατέληξε: «Ήρθε ο καιρός ν’ αντέξουμε τη σκιά του Παναγούλη».

Τέλος, ο Γιάννης Δημαράς, που είχε ασχοληθεί ως δημοσιογράφος με τις δραστηριότητες του Παναγούλη, αναφέρθηκε επίσης στον χαμένο αδελφό Γιώργο, τη μητέρα, Αθηνά, που έχασε τους γιους της. «Η οικογένεια Παναγούλη θυμίζει αρχαία τραγωδία» είπε και θύμισε: «Η μεγάλη ποίηση που εκφράστηκε με τη δράση και το ίδιο του το σώμα», απόσπασμα από την κριτική του Πιερ Πάολο Παζολίνι στην ποίηση του Αλέξανδρου Παναγούλη».



Απολαύστε αυτό το συγκλονιστικό τραγούδι που είναι γραμμένο για τον μεγάλο Έλληνα Αλέκο Παναγούλη
Τίτλος : Κόκκινο τριαντάφυλλο
Μουσική/Στίχοι : Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
ΥΓ: Να πω εδώ, ότι ο Στάθης Παναγούλης, μας κάνει την τιμή να είναι μέλος της ομάδας group Δίστομο που είναι στο facebook.
Τον ευχαριστούμε θερμά.

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί

Πέρυσι τέτοια εποχή, είχα αναρτήσει ένα άρθρο με τίτλο ''Οι νέοι του Διστόμου ξέρουν να τιμούν το Πολυτεχνείο και τους αγώνες για ελευθερία '', με αφορμή μιά σπουδαία σπονδυλωτή θεατρική παράσταση που ανέβασε το ''Θεατρικό εργαστήρι Διστόμου''.

Να λοιπόν που αισίως φτάνουμε και σ' αυτήν την μαύρη επέτειο της 17 Νοέμβρη 2009, σε μια εποχή και σε μιά χρονική στιγμή που μυρίζει μπαρούτι.

Ας μην ξεχνάμε και τα επίσης περσινά ''Δεκεμβριανά''.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008

Πρώτη εκδήλωση: ''Κομμάτια και θρύψαλα - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ

Ακολούθησε: Διασκεύη τραγουδιών Μίκη Θεοδωράκη και άλλων συνθετών από τους Διστομίτες Quantum

Αναρτήθηκε επίσης: Ποίηση απ' τον αξέχαστο ήρωα μας ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ τον ΝΟΤΗ ΠΕΡΓΙΑΛΗ που έφυγε προχθές απ' τη ζωή, και φυσικά τον μεγάλο μας ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Επίσης με αφορμή το αφιέρωμα την δολοφονία του Διστομίτη καλλιτέχνη ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΪΛΗ απ' τα ακροδεξιά κτήνη, είχε γίνει ένα αφιέρωμα στον χώρο του Πολιτισμικού Συλλόγου Διστόμου, όπου είχα απομαγνητοφωνήσει τον ρηξικέλευθο λόγο του Διστομίτη Στάθη Σταθά. Αξίζει να τον ξαναδιαβάσετε.

Επίσης πρέπει, αφού ξαναδώσω συγχαρητήρια, να πω ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε στην ομάδα του facebook ''Δίστομο'' - μέσα στις πολλές προσωπικότητες που μας έχουν τιμήσει - και τον αδερφό του Αείμνηστου Αλέκου Παναγούλη, Στάθη Παναγούλη, που θα δούμε και στο video που έχω αναρτήσει, καθώς και την κόρη του Μέγιστου Μουσικοσυνθέτη - στοχαστή, Μίκη Θεοδωράκη, Μαργαρίτα Θεοδωράκη. ( Για τον Νότη Περγιάλη εδώ )

Όσοι θέλουν να έχουν μια καλή συλλογή με τραγούδια του αγώνα και του Πολυτεχνείου, δεν έχουν πάρα να κάνουν κλικ εδώ και να πάρουν ένα διπλό περιεκτικό cd

CD1
CD2

Ας μιλήσει η ποίηση και τα τραγούδια για τους αγωνιστές της λευτεριάς

ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί
Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες
οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί

Όχι άλλα δάκρυα, κλείσαν οι τάφοι
λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί

Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους
μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί

Απάντηση θα πάρουν, ενότητα κι αγώνα
για να ’βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί

Μουσική/στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης/Αλέκος Παναγούλης