Πηγή: http://www.in.gr/
Αθήνα
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ ΗΡΩΑ ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ
Μαύρη επέτειος είναι η σημερινή για την Ελλάδα, καθώς συμπληρώνονται 44 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Ο αντιδικτατορικός αγώνας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το πρόσωπο και την πράξη του Αλέξανδρου Παναγούλη, όταν στις 13 Αυγούστου 1968 αποπειράθηκε να δολοφονήσει, με εκρηκτικά, τον δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλο. Στα πέντε χρόνια κράτησής του στο κελί-τάφο, ειδικά κατακευασμένο γι αυτόν, δεν έπαψε να αγωνίζεται με τον θάνατο, μέσα από την κτηνωδία των βασανιστηρίων.
Την Τετάρτη, στο δημαρχείο της Αθήνας, παρόντος και του δημάρχου Νικήτα Κακλαμάνη, που χαιρέτισε την εκδήλωση, τιμήθηκε η μνήμη του Αλέξανδρου Παναγούλη από πολιτικούς όλων των κομμάτων, με αφορμή την επανέκδοση των ποιημάτων του, σε τέταρτη έκδοση από το 1976, από τις εκδόσεις Παπαζήση. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Θανάσης Αντωνόπουλος.
«Ημέρα ενότητας, ευθύνης, συνείδησης και μνήμης, σήμερα» είπε στον χαιρετισμό του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς και συνέχισε: «Η ιδέα του Στάθη Παναγούλη για την επανέκδοση των κειμένων, που έγραψε από τη φυλακή ο Αλέκος Παναγούλης, ποιημάτων κυρίως αλλά και πεζών, μάς προσφέρει αυτά τα κείμενα που είναι κάτι παραπάνω από λογοτεχνικό είδος. Είναι κάτι παραπάνω από πολιτική υποθήκη. Είναι κάτι παραπάνω από ανατομία μιας εποχής. Είναι κατάθεση ψυχής. Μιας αδούλωτης ψυχής, μέσα σε μια εποχή τυραννίας. Είναι η βίωση της Ελευθερίας μέσα στον μοναδικό χώρο, που μπορούσε να υπάρξει τότε: μέσα στο κελί ενός μελλοθάνατου τυραννοκτόνου».
« Ο Αλέκος Παναγούλης πρόλαβε να δει τη λύτρωση» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Πρόλαβε να γευτεί τη δικαίωση. Πρόλαβε να μη δει τον ευτελισμό των μηνυμάτων ελευθερίας, που ο ίδιος τόσο πίστεψε. Πρόλαβε να μη δει την αγάπη για τον λαό να μετατρέπεται σε λαϊκισμό και την Δημοκρατία να υποτάσσεται σε προτάγματα κομματικών σκοπιμοτήτων. Έφυγε από τη ζωή στο τραγικό ατύχημα της Πρωτομαγιάς του 1975. Το παράδειγμά του, ο λόγος του από τη φυλακή, είναι παρακαταθήκες γεμάτες ελευθερία και Ελλάδα. Και φάροι ελπίδας. Αληθινά πολύτιμα μηνύματα σε μια σημερινή γενιά Ελλήνων, που έχει ανάγκη και λόγο ελευθερίας και παρακαταθήκες ελληνικού ήθους και ελπίδα. Και μάλιστα όλα αυτά γραμμένα με αίμα. Όπως τα ποιήματά του στη φυλακή».
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας, χαιρετίζοντας την εκδήλωση ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη, η άρνησή του να δεχτεί χάρη, και τα φριχτά βασανιστήρια, στα οποία υποβλήθηκε, πέρασαν τα ελληνικά σύνορα. Και συνέβαλαν στην ανάπτυξη ενός κύματος αλληλεγγύης στις χώρες της Ευρώπης, που ζητούσε την διεθνή απομόνωση της χούντας».
Τόνισε, δε, πως «στη μεταπολίτευση αγωνίστηκε για την ολοκλήρωση της μετάβασης στη Δημοκρατία. Και γι’ αυτό ζητούσε πλήρη κάθαρση και ηθική καταδίκη των πολιτικών, που συνεργάστηκαν με την δικτατορία».
Αναφερόμενος στα ποιήματα του Αλ. Παναγούλη, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «είναι συγκλονιστικά, γεμάτα ένταση, απολύτως συνεπή με την εικόνα και τις πράξεις του, δείχνουν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει στρατεύσει την λογική και το συναίσθημά του σε μία και μόνο υπόθεση, την υπόθεση της δημοκρατίας και της ελευθερίας».
Η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, χαιρέτισε την έκδοση χαρακτηρίζοντας τον Αλέκο Παναγούλη «ήρωα και πατριώτη που δολοφονήθηκε». «Δολοφονήθηκε είναι η πολιτική στάση στο γεγονός του θανάτου του» είπε κατηγορηματικά η κ. Κανέλλη. Επαίνεσε τον αδελφό του, Στάθη, για την πρωτοβουλία της έκδοσης των ποιημάτων, αναφέρθηκε στον χαμένο αδελφό, υπολοχαγό Γιώργο Παναγούλη, και κατέληξε: «Ήρθε ο καιρός ν’ αντέξουμε τη σκιά του Παναγούλη».
Τέλος, ο Γιάννης Δημαράς, που είχε ασχοληθεί ως δημοσιογράφος με τις δραστηριότητες του Παναγούλη, αναφέρθηκε επίσης στον χαμένο αδελφό Γιώργο, τη μητέρα, Αθηνά, που έχασε τους γιους της. «Η οικογένεια Παναγούλη θυμίζει αρχαία τραγωδία» είπε και θύμισε: «Η μεγάλη ποίηση που εκφράστηκε με τη δράση και το ίδιο του το σώμα», απόσπασμα από την κριτική του Πιερ Πάολο Παζολίνι στην ποίηση του Αλέξανδρου Παναγούλη».
Απολαύστε αυτό το συγκλονιστικό τραγούδι που είναι γραμμένο για τον μεγάλο Έλληνα Αλέκο Παναγούλη
Τίτλος : Κόκκινο τριαντάφυλλο
Μουσική/Στίχοι : Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
ΥΓ: Να πω εδώ, ότι ο Στάθης Παναγούλης, μας κάνει την τιμή να είναι μέλος της ομάδας group Δίστομο που είναι στο facebook.
Τον ευχαριστούμε θερμά.
2 σχόλια:
…..Φτου….. στη ‘’Δημοκρατία’’ –τους…., κι ας λερωθεί το φτύμα….!.....
….. Δικτατορική Δικτατορία ή Δικτατορία των κακίστων δικτατόρων….. χαμηλού βαθμού….,
τώρα, πια, κι εδώ…., χξς΄….!
Αστέμματοι βασιλείς…., ωσεί οι της Αρχαίας Ελλάδος Ευμόλπιδες και Κήρυκες….,
λες…., ‘’αλά’’ Πολυνείκη κι Ετεοκλή….. σε ‘’εναλλάξ’’ μοιρασιά της Εξουσίας….!
«Ελέω» του ‘’παρασκηνικού’’ ’’«Μεγάλου Αδελφού»’’ εκλεγμένοι….,
‘’αλά’’….,
τον της Παλιοδιαθηκικής παραβολής των μνων….,
«κάποιον από ευγενή καταγωγήν, που επήγε σε μακρινή χώρα
διά να λάβη διά τον εαυτόν του βασιλικήν εξουσίαν και ύστερα να επιστρέψη.»….!
…..Παράρτημα του ‘’Πανκράτους’’ –του κι η Ελλάδα –μας….,
η με την μοναδικά ‘’Αινιγματο’’’’λύτρα’’ γλώσσα…., μα και ‘’Αινιγματο’’’’δέτρα’’….,
καθώς ικανοί αρχαίοι –μας πρόγονοι ‘’έλυσαν’’, και, το ‘’αίνιγμα’’ της ψυχής….:
βλέπε : Δημόκριτος…., ο που την προσδι•όρισε ως με άκρως απειροελάχιστα ‘’σωματίδια’’ μη ύλης….,
και την….. σχηματοποίησαν….: βλέπε : σήμα των Ολυμπιακών αγώνων….!
Όμως, με τους 5 κύκλους –του στoν ίδιο άξονα….: ψυχοDNA….,
το ‘’διαστρεβλωμένο’’ από εκείνους που ο ‘’Μέγας’’ Εκείνοςςς πέρασε αμαχητί απ’ τη χώρα –τους….,
ε, με αντάλλαγμα αυτό….!
Με βάση αυτό, λοιπόν…., ‘’ονειρέψου’’ τις δυνατές ‘’Καθεστωτικές’’ διακυμάνσεις….,
φανταζόμενος…., από δεξιά προς τα αριστερά…., τους 5 κύκλους στον ίδιο άξονα….,
μα με τον μεσαίο κύκλο ως ‘’ψυχή’’ του ‘’Καθεστώτος’’….,
κινούμενης ‘δώθε – ‘κείθε στο ‘’χαρακτηρίζον’’ ‘την ‘’σώμα’’ –της…::
α΄ ) 1ος κύκλος +οο : ++…., β΄ ) 2ος κύκλος +0 : + ( έστω, -+ )….,
γ΄ ) μεταίχμιο σημείο +- -+ ή -+ +-….: +- -+ ή -+ +-….,
δ΄ ) 3ος κύκλος -0 : - ( έστω, +- )….. και….. ε΄ ) 4ος κύκλος -οο : --…::
( …..μεταπτωτικό ‘’Κοινωνιο’’’’DNA’’….. )
* ….. 0 ) …..
1΄ ) +++ ---- +- -+ ή -+ +-….:: +οο ---- +- -+0 ή -+ +-0….: υπερυπερθετικό ---- ουδέτερο….:
Θεανθρωπική Δημοκρατία….: ‘’όλα και τίποτα ---- τίποτα κι όλα’’….,
2΄ ) ++….:: +οο….: υπερθετικό ή θετικότατο….:
δημοκρατική Δημοκρατία ή Δημοκρατία των καλλίστων ‘’δικτατόρων’’….,
[ ….ε, κάτι σαν το….. «παν κάλλιστον : ++ αμιγές κακού - και κακίστου --….: ++…..»….! ]
3΄ ) -+….:: +0….: αρνητικοθετικό ή θετικό….: δικτατορική δημοκρατία….,
[ …..ε, κάτι σαν το….. «ουδέν καλόν : + αμιγές κακού : -….: -+…..»….! ]
4΄ ) +- -+ ή -+ +-….:: +- -+0 ή -+ +-0….: ουδέτερο….:
ούτε….. ούτε….. ούτε….. ούτε….,
{{ …..έι, αλί –μας, εδώ θε να ‘’κατά’’κολλήσουν την ψυχή –μας….,
στο…., και, ηλεκτροσοκικό…., +- -+0 ή -+ +-0 του ‘’σώματός’’ –της….,
οι ‘’σχιζο’’κάτθρωποι και δόλιοι κωδικοποιητές της ανθρώπινης Γνώσης….:
‘’φυτοποίησή’’ –μας….. κι ‘’απόλυτος’’ έλεγχος….,….! }}
5΄ ) +-….:: -0….: θετικοαρνητικό ή αρνητικό….: δημοκρατική δικτατορία….,
[ …..ε, κάτι σαν το….. «ουδέν κακόν : - αμιγές καλού : +….: +-…..»….! ]
6΄ ) --….:: -οο….: υποαρνητικό ή αρνητικότατο….:
δικτατορική Δικτατορία ή Δικτατορία των κακίστων δικτατόρων….,
[ …..ε, κάτι σαν το….. «παν κάκιστον : -- αμιγές καλού + και καλλίστου ++….: --…..»….! ]
{ ‘’7’’ ) …..το….. --- ---- -+ +- ή +- -+….:: -οο ---- -+ +-0 ή +- -+0….:
υποϋποαρνητικό ---- ουδέτερο….: Σατανοκατθρωπική Δικτατορία….:
‘’τίποτα κι όλα ---- όλα και τίποτα’’….. αδύνατον…., εξ ορισμού του όντως Θεού….! }
0΄) …..
( …..προπτωτικό ‘’Κοινωνιο’’’’DNA’’….:
οι κύκλοι -0 και -οο, εδώ, ομόκεντροι…., ενώ οι +οο και +0 σιαμαίοι σε σημείο….. )
* 0 ) …..
1 ) +++ ---- ++….: +οο ---- +0…:: υπερθετικό ---- θετικό….:
Θεανθρωπική Δημοκρατία….: όλα και τίποτα ---- τίποτα κι όλα….,
2 ) ++….:: +οο….: υπερθετικό ή θετικότατο….:
δημοκρατική Δημοκρατία ή Δημοκρατία των καλλίστων ‘’δικτατόρων’’….,
3 ) ++…:: +0….: θετικό….: δημοκρατική δημοκρατία….,……………………
…..Καλό –σας ‘’ταξίδι’’, λοιπόν, στην υπερβατική ‘’Τρέλα’’….,
ω ‘’εκφυλισμένα’’ –τους κι αμύητα Ελληνούδια….:
ο φτυμένος –σας….. κι ‘’αποκλεισμένος’’ –τους….. «Τρελός»….. Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..
( ….. Αφιερωμένα στον Αλέκο Παναγούλη….. κι όπου ταιριάζουν….! )
* Ήττα νίκη….!
….. Ίνδαλμα είχε τα Πουλιά….,
πάσχιζε να τα μοιάσει….,
ερπετολάγνοι σπιούνοι –Του….,
μην τύχει και τα φτάσει….!
Τον γκρεμοτσάκισαν κρυφά….,
σ’ αετού φωλιά φτασμένο….,
πριν ξεψυχήσει…., κραύγαξε….:
«Χαλάλι που πεθαίνω….!»….!
Στους κάμπους γύρισαν ξανά….,
χαμοζωή μπαστάρδα….,
κι είχαν στο πέτο σύμβολο
τον αετό κονκάρδα….!.....
* Μια άγρια ‘’ιστορία’’….. για όλους τους ‘’ήμερους’’….!
….. Ήταν ένα προβατάκι….,
κι ήταν άτακτο…., όλο ‘’θράσος’’….,
ξέφυγε απ’ το κοπάδι….,
λεύτερο…., μακριά στο δάσος….!
Και δεν το ‘φαγε ο λύκος….,
---- λύκοι, μόν’, στα παραμύθια….. ----
κι είδε δόλια που του κρύβαν
οι βοσκοί –του την Αλήθεια….!
Κι ήσυχα τα προβατάκια….,
όλο τάξη…., ζούσαν…., πάλι….,
ως το ‘’Πάσχα’’…., που τα ‘φάγαν
οι βοσκοί –τους και ‘’οι άλλοι’’….!.....
* Θυμήσου Σπάρτακους και δες….. το πώς αλλάζουν κι οι ζωές….!
….. Η ‘’Μοίρα’’ λες αναλλαχτή….,
απ’ το Θεό, τάχα, φτιαχτή….,…..
κι είν’ Βλαστημιά…., ποιος να σ’ το πει….!
Οι πλάνοι να ‘ναι στα ψηλά…..
κι οι πλανεμένοι χαμηλά….,
Νόμος σικέ –τους…., Καθεστώς….!
Όρθια κλέβουνε το φως….,
το είδες…., μα παράβλεψες…..
κι αιώνια, αχ, έμεινες σκυφτός….!
Πάσα -- πάσα τη ζωή σκηνοθετούν
οι δήθεν θεοβλόγητοι….,
ως τους βολεί…., ζώντας να ζουν….!
Σου ‘παν….: «με λάσπη πλάστηκες…..»….,
‘’το ‘δεσες κόμπο…..’’…., πιάστηκες
στ’ ‘’«Άγιο»’’ –τους παραμύθι….,
‘’σου ‘δεσε το γλυκό πικρό…..’’….!
Μάλλον, σ’ αυτό βολεύτηκες….,
γι’ άλλον ‘’θεό’’ δεν έψαξες….,
πραμάτειας κουτορνίθι….!
Κουνήσου, μούμια, τρανταχτά….,
πώς να σε πάνε τα Πουλιά,
που ικετεύεις, στα ψηλά….!
Θυμήσου Σπάρτακους και δες…..
το πώς αλλάζουν κι οι ζωές….,
«συν Αθηνά»….. και….. «συν θνητώ»….!
Έτσι…., ακίνητο…., βουβό….,
σε βλέπουν…., σε λογιάζουνε
ανάξιο Ανάστασης νεκρό….!.....
* Δεν αγοράστηκα…., παρά, μόν’, απ’ τον Ήλιο….!
….. Αν ψάχνεις να με βρεις…., θε να με βρεις
έξω από το φόβο, ναι,
και τις ‘’δοσοληψίες’’ –τους….,
και τους ‘’αντιρρησίες’’ –τους…,
εκεί που φέρνουν όνειρα
και διώχνουν εφιάλτες….,
εκεί που μένουν όρθιοι
της Χαραυγής οι ψάλτες….!
Δεν αγοράστηκα….,
παρά, μόν’, απ’ τον Ήλιο….,
που αρνιέμαι ν’ αντικαθιστώ
δούλους και νοικιασμένους….,
κι έχω τραγούδια λαϊκά ως αγκαλιές
για όλη την Υφήλιο….,
καρδιά μου -- πόρτα ανοικτή
για τους αδικημένους….!
Έζησα εγώ σε εξορίσια….,
με φώτα συνεξόριστος….,
εχ, τα στραβά δεν είδα ως ίσια….,
που ‘θελα να ‘μαι ηλιόριστος….,
και δε φοβάμαι να τους κράζω,
και, τώρα…., που στη δύση μου χαράζω….!.....
* Σαν τη Ζωή την αγαπάς….!
….. Σαν τη Ζωή την αγαπάς….,
ντουγρού στο θάνατό σου πας….,
αρνιέσαι τη ζωή σου….,…..
σηκώνεις μπόι…., δε λογάς
τι χάνεις….. τι κερδίζεις….,
τα αόριστα ορίζεις….!
Είναι η αυταπάρνηση
πρόσταγμα, ‘’μόνον’’, της Ζωής….,
που σβήνει, πια, με γόο….,…..
φτύνεις το καλοπέρασμα…..
κι ο ‘’Γολγοθάς’’ σου πέρασμα
στου Ήλιου το μητρώο….!
Σαν τη Ζωή την αγαπάς….,
ψυχή αυτόθυτη φοράς….,
ζωή ο θάνατός σου….,…..
απλώνεις χέρια προσφοράς
κι όρθιος τον παραβγαίνεις….,
ασκήμιες που ομορφαίνεις….!.....
Γειά –σου, Θέμη με την παρέα –σου….,
α, και –σου ξαναστέλνω το, το απ’ τα αγαπημένα μου, χθεσινό σχόλιό μου….: Αλέξανδρος Ζήβας
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..
Δημοσίευση σχολίου