ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Η έναρξη της σχολικής χρόνιας κάθε χρόνο αποτελεί μια ιδιαίτερη στιγμή για τους μαθητές και τις μαθήτριες όλων των βαθμίδων. Είναι ένα νέο ξεκίνημα με στόχους και προσδοκίες, με επιθυμίες και όνειρα σε μια πορεία με δυσκολίες, απαιτήσεις και υποχρεώσεις, αλλά συγχρόνως όμορφη και συναρπαστική, αφού οδηγεί στην κατάκτηση της γνώσης.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΟΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Με χαρά πληροφορηθήκαμε την βράβευση του Διστομίτικου κρασιού Λημνιώνα (Limniona) του Οινοποιείου VINIFERA το οποίο κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στον Διεθνή Διαγωνισμό Γευσιγνωσίας της Λυών Γαλλίας.

Η συνεχής επιτυχημένη πορεία σας, με αποκορύφωμα τη διάκριση αυτή, προσθέτει κύρος τόσο στο Διστομίτικο κρασί, όσο και στη χώρα μας γενικότερα.

Μήνυμα του Νίκου Θηβαίου για την Ημέρα Μνήμης της Σφαγής του Διστόμου

 Λιβαδειά 10/6/2019

«Ημέρα Μνήμης της Σφαγής του Διστόμου»

Η σφαγή του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 αποτέλεσε κορυφαίο γεγονός της κατοχικής Ιστορίας της Ελλάδας και της Ευρώπης. 75 χρόνια μετά, το Δίστομο θυμάται, η Ελλάδα θυμάται. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας, δεν ξεχνάμε τους αγώνες του λαού μας για ελευθερία.

Μήνυμα του Δημάρχου Διστόμου Αράχοβας Αντίκυρας Γιάννη Γεωργακού, για τις πανελλαδικές εξετάσεις

ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΟΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους μαθητές που ξεκινούν σήμερα τις Πανελλήνιες Εξετάσεις Καλή Επιτυχία και Καλή Δύναμη. Εύχομαι το αποτέλεσμα να ανταμείψει τους κόπους σας και να αποτελέσει την αρχή για ένα νέο κύκλο γνώσεων και εμπειριών.

Μήνυμα του βουλευτή Νίκου Θηβαίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Αθήνα 16/11/2017 

«Μήνυμα του βουλευτή Νίκου Θηβαίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου»

Το «σκοτάδι» της επτάχρονης δικτατορίας άφησε χωρίς αμφιβολία πληγές στο λαό και τη χώρα μας, ορατές ακόμη και σήμερα. Ορατό, ωστόσο, είναι και το «φως» της φοιτητικής εξέγερσης του Νοέμβρη. 

Οφείλουμε συλλογικά να σταθούμε και να αναλογιστούμε τη συγκλονιστική ιστορική στιγμή της εξέγερσης, όσων προηγήθηκαν, αλλά και όσων ακολούθησαν. 

Η μνήμη, χωρίς υπερβολές και απλουστεύσεις, είναι απαραίτητο χρέος όλων μας προς τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν κάποτε και προς αυτούς που θα αγωνιστούν στο μέλλον για ένα πιο δίκαιο, καλύτερο κόσμο.  

Νίκος Θηβαίος,

Βουλευτής Βοιωτίας

Μήνυμα του βουλευτή Νίκου Θηβαίου για την επέτειο του Πολυτεχνείου

Η φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου έχει αναμφίβολα σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και ταυτόχρονα τη συνείδηση του λαού μας. Τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973 έχουν αφήσει στην ιστορία τη λαμπρή τους παρακαταθήκη και μαζί την υπόμνηση προς όλους μας πως η διεκδίκηση ενός καλύτερου κόσμου αποτελεί το συλλογικό μας καθήκον.

Σήμερα, το πλάτεμα και το βάθεμα της Δημοκρατίας παραμένει ο στόχος μας, ο οποίος περνά αποκλειστικά μέσα από την κοινωνική δικαιοσύνη και την έξοδο της χώρας από την πολυετή κρίση. Οι αγώνες ολόκληρου του ελληνικού λαού για Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Δημοκρατία παραμένουν οι φωτεινοί οδοδείκτες μας.

Νίκος Θηβαίος

Βουλευτής Βοιωτίας

Tο τελευταίο μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη

«Ή τώρα ή ποτέ»! Κι όταν λέω «ποτέ», το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα - πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ίσως και για αιώνες».

Είσαι νέος. Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το.

Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την τηλεόραση δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν θα βγει, όμως, από εκεί κανένας σωτήρας…

Ο σωτήρας είσαι εσύ, γιατί η πατρίδα είσαι εσύ ! Αν κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα, πολύ σύντομα θα δεις τα παιδιά σου σκλαβωμένα. Θα δεις τον εαυτό σου να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ, δουλικά, ώρες ατελείωτες. Θα δεις την περιουσία σου να παραδίδεται στους ξένους επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι. Θα δεις μια Ελλάδα ανοχύρωτη να σκίζεται σε κομμάτια και να μοιράζεται στους εχθρούς της. Κι όλα αυτά επειδή δεν αντέδρασες όταν είχες τη δυνατότητα να το κάνεις.

Η ένδοξη χώρα των Ελλήνων, η ποτισμένη από αίμα ηρώων και μαρτύρων, το λίκνο της Ρωμιοσύνης, στα βάρβαρα χέρια του 4ου Ράιχ και των συνεργατών του. Αμαχητί. Τι τραγική ειρωνεία…

Μήνυμα για το νέο έτος, από τον βουλευτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α Βοιωτίας, Γιάννη Σταθά

ΜΗΝΥΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ, Εν όψει Εορτασμού 28ης Οκτωβρίου 1940

ΜΗΝΥΜΑ 28^ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου της 28^ης Οκτωβρίου και του ηχηρότατου ΟΧΙ μιας «μικρής» χώρας, ενάντια στις γιγάντιες σιδηρόφρακτες δυνάμεις του Άξονα, που άφησε άφωνη την Ευρώπη, θυμίζω την φράση του Ουίνστον Τσώρτσιλ ο οποίος είχε πει: «…στο εξής δεν θα λέμε  ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες…», καλεί όλους εμάς σήμερα και μας επιβάλει να θυμηθούμε αυτό που έχουμε ξεχάσει -μέσα  στην δίνη της ιδιοτέλειας και του εγωκεντρισμού που έχουμε περιέλθει- πως όταν είμαστε ενωμένοι μεγαλουργούμε. Πως όταν κινδυνεύει η Πατρίδα μας, για να την προασπίσουμε,

Ένα μικρό μήνυμα στα κομματόσκυλα και τους ρουφιάνους που μου ασκούν λογοκρισία

Βάλτε με φυλακή, εχθροί μου

Ένα μικρό μήνυμα στα κομματόσκυλα και τους ρουφιάνους που μου ασκούν λογοκρισία, καθώς και σ'αυτούς που γράφουν ανώνυμα αλλά απευθύνονται σε επώνυμους.
Πάμε πρώτα να πάρουμε το δεύτερο σκέλος. Η ανωνυμία είναι σεβαστό δικαίωμα. Άλλωστε το παρέχει και η υπηρεσία των blogs.
Αθέμιτο όμως, θρασύδειλο και άνανδρο είναι να γράφεις ανώνυμα και να βρίζεις ή να κατηγορείς κάποιον, χρησιμοποιώντας το ονοματεπώνυμό του.
Δεν μπορείς εσύ να είσαι ανώνυμος ή να χρησιμοποιείς ψευδώνυμο, και να λες, παράδειγμα, ότι ο Γιώργος ο Τάδε, κλέβει ή είναι ανεπαρκής ή είναι κάτι τέλος πάντων.
Ανώνυμα σχόλια μπορείς να γράφεις για πράγματα που δεν θίγουν. Όπως για παράδειγμα για να περιγράψεις πόσο όμορφο είναι ένα το τοπίο, ή κάτι σχετικό.
Όταν όμως βρίζεις κάποιον έχοντας την ανωνυμία για ασφάλειά σου, είναι πολύ βρώμικη τακτική.
Να αντιμετωπίζεις τον αντίπαλο σου, όπως όταν τον βλέπεις μπροστά σου, κι αν έχεις αποδείξεις ότι έχει κάνει κάτι επιλήψιμο, πες του το κατάμουτρα, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο. Έτσι κάνουν οι άνδρες. Έτσι κάνουν οι άνθρωποι.
Οι τακτικές σας, είναι τακτικές μαυροσκουφάδων του παρακράτους.
Δεν είδα κανέναν να έρθει να με βρει έξω.

ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ!!

Πηγή/Αναδημοσίευση: ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΝΤΟΡΑ

Θεοδωράκης: "Ναι στο Όχι των γενναίων" - Σημαντικό άρθρο που αξίζει να διαδώσετε

Πηγή/αναδημοσίευση: News247

Με ένα άρθρο-παρέμβαση ο Μίκης Θεοδωράκης μιλά για το ζωτικό ΟΧΙ του λαού. Ζητά την παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας ή ακόμα και την παραίτησή του

Την παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας, για "να σταματήσει η ουσιαστικά πραξικοπηματική δράση της παρούσης κυβέρνησης", ή ακόμη και την παραίτησή του ζητεί ο Μίκης Θεοδωράκης.

Με δήλωσή του στην "Ελευθεροτυπία", με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, αναφέρει τα σημαντικά ΟΧΙ "στην προσβολή του ελληνικού λαού".
Αναλυτικά η παρέμβασή του:
"Το Οχι του 1940 είναι μία από τις ιερότερες παρακαταθήκες του ελληνικού έθνους. Ενα ιδεώδες που θα πρέπει να το σεβόμαστε, όχι μόνο με γιορτές και παράτες, αλλά με την καθημερινή μας στάση και συμπεριφορά και που κυρίως θα πρέπει να το σέβεται και να το τιμά με τη στάση της και κάθε της πράξη η εξουσία. Το Οχι είναι κανόνας ζωής για τους κοινούς θνητούς και μέτρο αξίας και εντιμότητας για τους αξιωματούχους. Κυρίως όταν πρόκειται για θέματα και περιπτώσεις που αφορούν την τιμή και τα συμφέροντα του λαού.
Οχι στην εξαπάτηση του λαού.
Οχι στο ψέμα και στη διαφθορά.
Οχι στην ατιμωρησία υπουργών και άλλων ισχυρών.
Οχι στην παραβίαση του Συντάγματος.

ΕΚΚΛΗΣΗ - ΟΔΗΓΙΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΠΙΘΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!

ΠΗΓΗ: Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΝΟΡΑ




Αγαπητοί φίλοι,

Κατορθώσαμε να προμηθευτούμε και να αναρτήσουμε στην ιστοσελίδα της Κίνησής μας δύο εκπληκτικά ντοκουμέντα (σε μορφή βίντεο), που αναλύουν και φωτίζουν τις δύο αιτίες του Κακού που απειλεί σήμερα όχι μόνο τη χώρα μας αλλά όλη την ανθρωπότητα.

1. Τη θεωρία του «Σοκ και Δέος» της Νάομι Κλάϊν και
2. Την συνέντευξη του Alex Jones για την Λέσχη Bildemberg.

Πιστεύω ότι η σημασία τους είναι καθοριστική για τον αγώνα μας. Γι' αυτό προτείνω να οργανώσετε συστηματικά προβολές με όλα τα μέλη της κάθε Επιτροπής.

Στη συνέχεια να καταβάλετε κάθε προσπάθεια, ώστε να διαδοθούν με κάθε τρόπο στο περιβάλλον σας. Ο καλλίτερος τρόπος ασφαλώς είναι η οργάνωση ομαδικών προβολών με συζητήσεις, στις οποίες τα μέλη μας να είναι προετοιμασμένα να συνδέουν τα συμπεράσματα που προκύπτουν απ' αυτές τις συγκλονιστικές μαρτυρίες με τους στόχους της Κίνησής μας, όπως έχουν διαμορφωθεί τόσο από τα ντοκουμέντα που έχετε στα χέρια σας όσο και από τις αναλύσεις και τις προτάσεις τις δικές σας.

Θεωρώ ότι ο στόχος αυτός αποτελεί αυτή τη στιγμή ζωτική ανάγκη για την ιδεολογική και πολιτική μας θωράκιση στη δύσκολη προσπάθειά μας.

29.1.2011,  Μίκης Θεοδωράκης

ΠΗΓΗ: http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/mikistheodorakis/?nid=419

ΠΕΝΤΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ -Από τον μεγάλο ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

 Απόστολή/Ενημέρωση: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ      

Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερο μου θέτουν το ερώτημα: «Πώς θα βγούμε από την κρίση…».

Όπως καταλαβαίνετε, το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο, πολύπλοκο με πολλές πλευρές φανερές και κρυφές και μια σωστή απάντηση πρέπει να μας οδηγήσει σε μια σειρά ερωτήματα, που θα μας βοηθήσουν να δούμε πού βρισκόμαστε σήμερα, πώς και γιατί έχουμε φτάσει εδώ που βρισκόμαστε και στη συνέχεια με ποιο τρόπο θα βγούμε από το αδιέξοδο και το κυριότερο, πού θα πάμε ή καλλίτερα όχι μόνο πού αλλά και πώς θα μπορέσουμε να πάμε εκεί που πρέπει να πάμε.

        

Ερώτημα πρώτο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι η σημερινή κρίση αφορά εξ ίσου όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους αυτής της χώρας στον ίδιο βαθμό, αδιάφορο αν ο ένας θίγεται σήμερα περισσότερο από τον άλλο; Δεδομένου ότι αν αυτή η χώρα βουλιάξει, τότε θα πνιγούμε όλοι μαζί. Πλούσιοι και φτωχοί, Αριστεροί και Δεξιοί, Κεντρώοι, αναρχικοί. Με άλλα λόγια έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε ένας λαός στον ίδιο χώρο, στην ίδια πατρίδα; Και συνεπώς ότι αν σωθούμε, θα σωθούμε ή όλοι μαζί ή κανένας;

            

 Ερώτημα δεύτερο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι στην ασφυκτική αυτή μοναξιά μας, που την επιτείνει το γεγονός ότι στην ίδια κατάσταση με μας βρίσκονται όλοι οι λαοί του κόσμου και ειδικά της Ευρώπης  ο καθένας προσπαθεί με όλα τα μέσα να σωθεί χωρίς να περιμένει βοήθεια από πουθενά; Και όχι μόνο αυτό αλλά ακόμα και οι πιο δυνατοί λαοί εκμεταλλεύονται τους αδύνατους χωρίς οίκτο, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα. Με άλλα λόγια ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε, μοιάζει με ζούγκλα, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για τους αδύνατους όσο μεγαλώνει η διεθνής κρίση.

           

Ερώτημα τρίτο: Έχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει σήμερα ούτε ίχνος διεθνούς αλληλεγγύης και επομένως κι εμείς ως ένα ξεχωριστό εθνικό σύνολο δεν έχουμε φίλους, δεδομένου όπως είπαμε, ότι ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και το μόνο που μπορεί να φέρει τον ένα λαό κοντά στον άλλο είναι αποκλειστικά το αμοιβαίο συμφέρον. Κι αυτό σημαίνει ότι αν τελικά σωθούμε, τότε θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανένας. Χρειάζεται όμως γι’ αυτό να αντιτάξουμε τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες δυνάμεις που διαθέτουμε ως ένας ενιαίος λαός απέναντι στους άλλους που φροντίζουν να συσπειρωθούν ο καθένας γύρω από τον εαυτό του, προκειμένου να αντέξει στην μεγάλη δοκιμασία, στην οποία μας έχει υποβάλει όλους ανεξαιρέτως η διεθνής κρίση. Με άλλα λόγια για να αντέξουμε, πρέπει να γίνουμε όλοι μαζί ισχυροί σαν μια γροθιά.

           

Ερώτημα τέταρτο:Πώς εκδηλώνεται σήμερα η κρίση στη χώρα μας;Ποια έιναι τα αίτια που την προκάλεσαν και που εξακολουθούν να την συντηρούν; Η δική μου η άποψη είναι ότι επειδή δεν θα συμφωνήσουμε για το ποιος φταίει αλλά αντίθετα αναγκασμένοι να ρίχνουμε τα βάρη ο ένας στον άλλο στην ουσία χάνουμε χρόνο για να μπούμε επί τέλους στον δρόμο που θα μας βγάλει από την κρίση, θα πρότεινα να συμφωνήσουμε ότι εκείνο που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι μονάχα η σημερινή πραγματικότητα.

           

Πότε, πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ, ας το αφήσουμε στους ιστορικούς του μέλλοντος. Εμείς θα πρέπει να πούμε ότι αυτή είναι η σημερινή κατάσταση, που μας αφορά εξ ίσου όλους. Και από κει και πέρα να την αναλύσουμε, ώστε να είμαστε σε θέση να την αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο και να την αλλάξουμε. Η εικόνα που έχω και που νομίζω ότι μας βοηθά να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει, είναι η εικόνα του μαγγανοπήγαδου, όπου συνήθως ένα μουλάρι με παρωπίδες κάνει γύρω-γύρω αμέτρητους κύκλους, προκειμένου να βγει το νερό απ’ το πηγάδι.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή που οι Κυβερνήσεις αντί να εξασφαλίσουν στον λαό μας να ζει χάρη σε ένα σύστημα ανάπτυξης στηριγμένο στις δικές του παραγωγικές δυνάμεις καταφύγανε στην εύκολη λύση των δανείων από ξένες δυνάμεις.

Η βασική αιτία γι’ αυτό δεν ήταν μόνο η ανικανότητα αλλά και το σύστημα των πελατειακών σχέσεων που μετέβαλε τον Κρατικό Μηχανισμό σε έναν αληθινό Μινώταυρο, που ζούσε με το αίμα του λαού. Έτσι μπήκαμε στο εθνικό μαγγανοπήγαδο, δεδομένου ότι τα δάνεια έφεραν τους τόκους και οι τόκοι φόρους που δεν έφταναν να ικανοποιήσουν το Δημόσιο που κατέφευγε σε νέα μεγαλύτερα δάνεια, που μεγάλωναν τους τόκους και αυτοί τους φόρους και αυτοί τα νέα δάνεια και ούτω καθ’ εξής. Η πραγματική εικόνα λοιπόν είναι αυτή: στη μέση το αδηφάγο Δημόσιο και γύρω-γύρω όλος ο ελληνικός λαός να κάνει χωρίς τέλος φαύλους κύκλους που όμως όσο αύξαιναν οι τόκοι, έπρεπε να βαδίζουν όλο και πιο γρήγορα και στο τέλος να τρέχουν, να λαχανιάζουν και να σωριάζονται από την εξάντληση, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα.

Η δική μου απάντηση στο μαγγανοπήγαδο είναι μία και απλή: Πρέπει να απαλλαγούμε απ’ αυτό. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε τρόπους να απαλλαγούμε από το Δημόσιο Χρέος και από κει και πέρα να εξετάσουμε αν γίνεται να ζούμε χωρίς δάνεια στηριγμένοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις.

          

Ερώτημα πέμπτο: Είμαστε διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουμε όλοι μαζί αυτό το άλμα που θα μας βγάλει από τον φαύλο κύκλο; Και με ποιο τρόπο θα συνειδητοποιήσουμε ότι ο σημερινός τρόπος ζωής μας είναι αυτός που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση; Και ότι ακόμα η καταναλωτική υστερία που κυριάρχησε, μας βουλιάζει καθημερινά σε όλο και πιο βαθειά εξάρτηση από τους δανειστές μας, τις ξένες τράπεζες, οι οποίες όταν διαπίστωσαν ότι αυτή η κούρσα του καταναλωτισμού μάς κατέστησε αφερέγγυους, δεδομένου ότι παραμελήσαμε την ανάπτυξη της χώρας, δηλαδή την φτωχύναμε όπως τελικά φτωχύναμε τους εαυτούς μας σε σημείο που να καταντήσουμε περίγελως στα μάτια όλου του κόσμου, τότε και γι’ αυτό τον λόγο έκλεισαν την στρόφιγγα των δανείων, με αποτέλεσμα να καταφύγουμε στην Τρόϊκα και στο Μνημόνιο, που μας βάζει και πάλι στο μαγγανοπήγαδο Τρόϊκα-Δάνεια-Φόροι Δάνεια-Τόκοι-Φόροι, ενώ συγχρόνως για να μας κάνει να τρέχουμε γύρω-γύρω πιο γρήγορα, χρησιμοποιεί μαστίγιο. Φτάσαμε δηλαδή στην απόλυτη εθνική ντροπή.

           

Πρέπει λοιπόν να αλλάξει σε εθνικό επίπεδο η νοοτροπία μας. Το να ζούμε πάνω απ’ τις δυνάμεις μας, να καταναλώνουμε περισσότερο από όσα παράγουμε, αυτή η τακτική δεν πάει άλλο. Δεν οδηγεί πουθενά. Ή μάλλον μας οδηγεί σταθερά σε μεγαλύτερη εθνική και επομένως ατομική εξάρτηση και τελικά γενικευμένη πτώχευση, παρακμή, δυστυχία, ντροπή.

Κι εδώ στο σημείο αυτό νομίζω ότι ο λαός μας περιμένει να ακούσει μια υπεύθυνη και απολύτως τεκμηριωμένη πρόταση για το τι μπορεί και πρέπει να γίνει, ώστε να μεταβληθούμε σε λαό αυτάρκη, αυτοδύναμο, ανεξάρτητο, που να στηρίζεται τις δικές του αποκλειστικά ικανότητες και δυνάμεις, που θα τον βοηθήσουν να αντλεί τον πλούτο που χρειάζεται για να ζήσει από τη δική του χώρα, τα εδάφη, τις θάλασσες, την ικανότητα και την εργατικότητά του.

Μας φτάνουν όλα αυτά για να ζήσουμε; Έχουμε τις υποκειμενικές δυνατότητες, ώστε να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις χωρίς δάνεια και δίχως να απλώνουμε το χέρι ζητώντας ελεημοσύνη από τους άλλους; Είμαστε σε θέση να γίνουμε ουσιαστικά ανεξάρτητοι; Και το κυριότερο: Μπορούμε να αποφασίσουμε να ζούμε διαφορετικά απ’ ό,τι συμβαίνει στις τελευταίες δεκαετίες, από τότε που ενέσκηψε το πάθος του καταναλωτισμού;

Στο σημείο αυτό ο λαός μας, για να πεισθεί, περιμένει τεκμηριωμένες όπως είπα και πριν απαντήσεις, που όλες μαζί θα αποτελέσουν ένα νέο Όραμα για το μέλλον, μια νέα γενικευμένη πατριωτική ιδεολογία, που να στηρίζεται τόσο στις υλικοτεχνικές δυνατότητες που διαθέτει η χώρα μας όσο και στην ιστορική μας παράδοση, δηλαδή στις ηθικές και πολιτιστικές αξίες που θα πρέπει να αντιτάξουμε στο κυρίαρχο πνεύμα του ευδαιμονισμού που στηρίζεται σε ένα τρόπο ζωής ξένο προς τον ελληνικό χαρακτήρα και που εξυπηρετεί τα μεγάλα οικονομικά μονοπώλια στην προσπάθειά τους να τοποθετήσουν την ολοένα αυξανόμενη παραγωγή καταναλωτικών αγαθών, αποκλειστικά υλικών, που όπως τα παραισθησιογόνα δημιουργούν μια προσωρινή ψευδαίσθηση ευτυχίας, που τώρα ξέρουμε καλά πού μας οδηγεί.

Το κύριο ζητούμενο δηλαδή, η ευτυχία του λαού, η πραγματική ευτυχία και όχι η πλασματική και εφήμερη, στηρίζεται στα αισθήματα που γεννά μέσα στον καθένα μας η συνειδητοποίηση ότι αγαπάμε έμπρακτα τη χώρα που μας έλαχε να ζούμε, την μοναδική πατρίδα, που σημαίνει ότι ζούμε και προκόβουμε στηριγμένοι στις ίδιες μας δυνάμεις και προσπάθειες και μαζί με όσους ζουν κάτω από τον ίδιο ουρανό, χτίζουμε καθημερινά τη δική μας ζωή, που είναι σύμφωνη με τον χαρακτήρα μας, τις συνήθειές μας και τις πατροπαράδοτες παραδόσεις μας.

 Έτσι κατ’ εικόνα και ομοίωση του λαού μας πρέπει να επιλεγούν εξ αρχής οι νέοι θεσμοί, που θα βοηθήσουν την κοινωνία να πηγαίνει μπροστά στηριγμένη στο δίκαιο, την αλληλεγγύη και την αληθινή αγάπη στην πατρίδα και τον λαό.

             

Αθήνα, 15.Χ.2010

Μίκης Θεοδωράκης

Μήνυμα από μία μητέρα για το θέμα της έλλειψης παιδικής χαράς και γενικότερα ασφαλών χώρων για παιχνίδι στο Δίστομο

Καλημέρα σε όλους του Δημότες του διευρυμένου Δήμου    ( ΚΛΙΚ ΕΔΩ ).
Είμαι μια μητέρα κάτοικος Διστόμου, η οποία θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλους τους υποψήφιους Δημάρχους του Δήμου, άλλα δεύτερον θα ήθελα όλοι να δεσμευτούν προεκλογικά ότι θα  φτιάξουν ή θα αναπλάσουν μια ''ασφαλή'' παιδική χαρά για να παίζουν τα παιδάκια μας, διότι όπως θα ξέρετε όλοι, δεν υπάρχει καμία τέτοια.
Ευχαριστώ πολύ και περιμένω την δέσμευση όλων σας γραπτώς εδώ σ' αυτή την ιστοσελίδα
ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΔΥΟ ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ.

 Παρέμβαση του blogger

Ευχαριστώ πολύ την ανώνυμη μητέρα και να της πω, ότι έχει απόλυτο δίκιο. Το θέμα το έχω ακούσει να το συζητάνε πολλές φορές έξω, και δεν είναι μικρό, αλλά πολύ μεγάλο. Μιλάμε για την ασφάλεια των παιδιών.
Υπάρχει μία παιδική χαρά στο Αρχαιολογικό πάρκο, η οποία είναι διαλυμένη με σκουριασμένες αλυσίδες στις κούνιες και πολλά ξερά χόρτα το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν όσα παιδάκια πάνε εκεί, από τσιμπήματα φιδιών ή από τέτανο λόγω σκουριάς κι όχι μόνο.
Υπάρχει επίσης μία παιδική χαρά στο πευκόδασος πάνω από το Κέντρο υγείας η οποία θα ήταν τέλεια να έπαιζαν εκεί παιδάκια, μιάς και δεν περνάει δρόμος και έχει θέα την θάλασσα του Κορινθιακού. Κι αυτή όμως είναι κίνδυνος - θάνατος γιατί είναι ασυντήρητη και παρατημένη από την δεκαετία του ογδόντα!!!!!!! Γι' αυτό και δεν την ξέρουν οι πιο πολλοί.
Αναγκάζονται έτσι τα παιδιά να παίζουν στον αύλιο χώρο μεταξύ Αρχαιολογικού μουσείου και Πολιτιστικού κέντρου ( παλιό Δημοτικό ), με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιές από σπάσιμο στις λάμπες εκεί κι άλλες φθορές που κοστίζουν στον Δήμο ( Κλικ εδώ ).
Να πω τέλος ότι εγκαινιάστηκε προχθές μία παιδική χαρά και όχι μόνο, την οποία την έκανε δωρεά ένας Δημότης και πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Είναι εκεί κοντά στην παιδική χαρά του Αρχαιολογικού πάρκου, για ρίξε μια ματιά και πες μου. 
Θα κάνω και εκτενές ρεπορτάζ γι' αυτόν τον άνθρωπο και αυτό το θέμα

Μηνύματα του Μίκη Θεοδωράκη στα πλάισια των καλοκαιρινών συναυλιών της Λαϊκής Ορχήστρας ''Μίκης Θεοδωράκης''.

  Από το Δελτίο Τύπου της ''ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ''

 

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ’’ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ’’ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ, ΣΤΟ ΣΑΪΝΟΠΟΥΛΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Είναι μεγάλη η συγκίνηση και η χαρά που μου δίνετε με την σημερινή σας εκδήλωση. Όπως ίσως ξέρετε, τα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη ήταν ίσως τα πρώτα που με μύησαν στο λαϊκό τραγούδι. Από την εποχή του εμφύλιου ακόμα, έγιναν κομμάτι της ζωής μου. Γι’ αυτό όταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄ 60 γύρισα από το Παρίσι στην Ελλάδα, παρά τις σπουδές συμφωνικής μουσικής που είχα κάνει έξω και ενώ είχα γράψει μόνο τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου και μερικά τραγούδια από το «Αρχιπέλαγος» από τον χώρο του τραγουδιού, δεν δίστασα να δηλώσω αμέσως ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα μαθητής του Βασίλη Τσιτσάνη και μερικών ακόμα λαϊκών συνθετών, κυρίως όμως του Τσιτσάνη.

Είναι λοιπόν φυσικό να αποτελεί για μένα μεγάλη χαρά και συγκίνηση το να βλέπω τόσα χρόνια μετά να συνυπάρχουν σε μία συναυλία τραγούδια δικά του και δικά μου. Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται για πρώτη φορά στην πόλη σας, την αγαπημένη μου Σπάρτη και μέσα σ’ αυτόν τον υπέροχο χώρο, στο Σαϊνοπούλειο θέατρο.

 Γι’ αυτό λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσα να βρεθώ μαζί σας σήμερα αλλά λόγοι ανώτεροι της θελήσεώς μου, δεν μου το επιτρέπουν.

Ευχαριστώ θερμά όλους αυτούς που συμμετέχουν στη σημερινή εκδήλωση, αυτούς που την διοργάνωσαν ή που βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο στην πραγματοποίησή της αλλά και όλους εσάς που μας τιμάτε με την παρουσία σας και εύχομαι κάθε επιτυχία.

Αθήνα,  30.7.2010

 Μίκης Θεοδωράκης

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ‘’ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ’’ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΠΕΤΑ ΑΡΤΑΣ, ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010.

 

Αθήνα,  4.7.2010

    

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

            Η συναυλία αυτή μου θυμίζει μια αξέχαστη βραδιά που πέρασα στα 1966 στο τότε χωριό σας και τώρα Δήμο Πέτα.

Ήμουν Βουλευτής και το κόμμα μου, η ΕΔΑ, είχε διοργανώσει για το απόγευμα πολιτική συγκέντρωση, στην οποία θα ήμουν ομιλητής. Μαζεύτηκαν πολλές εκατοντάδες φλογεροί οπαδοί και με περίμεναν. Όμως εγώ δεν ερχόμουν… Καθυστερούσα καθώς στη διαδρομή μου από την Κέρκυρα με αυτοκίνητο, συναντούσα συνεχώς εμπόδια από την Χωροφυλακή στην Ηγουμενίτσα, στην Πρέβεζα και στην Άρτα κι έτσι φτάσαμε τελικά στις 12 τα μεσάνυχτα στο Πέτα, όπου μας είχαν προλάβει καμμιά κατοσταριά χωροφύλακες με επί κεφαλής έναν συνταγματάρχη.

Οι λίγοι υπομονετικοί που με περίμεναν, τρομοκρατημένοι χώθηκαν στο καφενείο, ενώ εγώ φώναζα δυνατά για να με ακούσουν -απευθυνόμενος στον συνταγματάρχη- λόγια διαμαρτυρίας και οργής όπως «Δεν ντρέπεστε να ΄ρχεστε τα μεσάνυχτα και να τρομοκρατείτε τους οπαδούς μας; Είναι ή δεν είναι ελεύθεροι πολίτες; Σας παρακαλώ να φύγετε αμέσως, διαφορετικά θα σας καταγγείλω αύριο στη Βουλή…».

            Χάρηκαν πολύ οι λιγοστοί Εδαϊτες του Πέτα και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα. Μπήκα κι εγώ στο μαγαζί κι έκανα στη μία τη νύχτα και μέσα σε ατμόσφαιρα μεγάλου ενθουσιασμού την πιο πρωτότυπη ομιλία της ζωής μου περικυκλωμένος από τους χωροφύλακες που δεν πίστευαν στα μάτια τους για όσα έβλεπαν και άκουγαν.

            Αυτή η εικόνα έμεινε χαραγμένη στον νου μου για το ηρωικό Πέτα και χαίρομαι γιατί με την συναυλία της Ορχήστρας που έχει το όνομά μου και μέσα από τα τραγούδια μου νοιώθω ότι παίρνω την τελική μου «εκδίκηση» πάνω στις μαύρες δυνάμεις που καταδυνάστευαν τον λαό μας, αποδεικνύοντας ότι το δίκιο και η ομορφιά πάντοτε θριαμβεύουν.

            Είναι κι αυτό ένα μικρό ιστορικό δίδαγμα, το ότι η αγάπη για την Πατρίδα που φλόγιζε τις καρδιές μας -και που σήμερα μας είναι τόσο αναγκαία- είναι το μοναδικό όπλο για να προχωρεί ένας λαός προς την ελευθερία, την πρόοδο και την ευημερία.

           

Σας χαιρετώ όλες και όλους με μεγάλη εκτίμηση και αγάπη.

         

  Γειά σας.

  

  Μίκης Θεοδωράκης

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ‘’ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ’’ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ, ΤO ΣΑΒΒΑΤΟ  21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010.

   Αγαπητοί φίλοι και φίλες

 

 Η απόφασή σας να αφιερώσετε την σημερινή συναυλία στο έργο μου με αφορμή τα 85 μου χρόνια, αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα. Ιδιαίτερα γιατί γίνεται σ’ αυτόν τον καταπληκτικό ιστορικό χώρο, μέσα στον οποίο με μεγάλη χαρά και συγκίνηση αισθάνομαι ότι «βρίσκομαι» σήμερα έστω και μέσω του έργου μου. 

Καταλαβαίνετε βέβαια πόσο πολύ θα ήθελα να είμαι κι εγώ μαζί σας αυτή τη βραδιά, όμως δυστυχώς λόγοι ανώτεροι της θελήσεώς μου δεν μου το επιτρέπουν. Γι’ αυτό θα ήθελα να παρακαλέσω τον αγαπημένο φίλο και συνεργάτη δεκαετιών, Στέφανο Ληναίο, να με εκπροσωπήσει διαβάζοντας το σύντομο αυτό μήνυμα.

Τον ευχαριστώ θερμά, όπως επίσης ευχαριστώ τους άξιους συντελεστές αυτής της συναυλίας, τους διοργανωτές, όλους όσους βοήθησαν στην πραγματοποίησή της αλλά και όλους εσάς που μας τιμάτε σήμερα με την παρουσία σας.

Σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι κάθε επιτυχία.

            Αθήνα,  21.8.2010

  

          Μίκης Θεοδωράκης

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ‘’ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ’’ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΟΛΙΝΔΡΟ ΠΙΕΡΙΑΣ , ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010

Αγαπητοί μου φίλοι,

Το γράμμα σας με συγκίνησε βαθειά. Κατ’ αρχήν για την αγάπη και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε κι ακόμα πιο πολύ για τις ιδέες που διατυπώνετε και που με φέρνουν τόσο κοντά σας. Μακάρι να σκέφτονταν και οι υπόλοιποι Έλληνες όπως εσείς, γιατί στην περίπτωση αυτή θα υπήρχε ελπίδα να σωθεί η χώρα και ο λαός μας από τον μεγάλο κίνδυνο, που για πρώτη φορά στην ιστορία μας στοχεύει στην καταστροφή της πεμπτουσίας της ελληνικότητας, που χωρίς αυτήν αντί Έλληνες θα καταντήσουμε απλά νούμερα στο χρηματιστήριο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι και όλες να κατανοήσουμε καλά ότι σκοπός της Τρόικας είναι να μας διαλύσουν σαν λαό με όπλο την οικονομική εξαθλίωση, την καταστροφή του κοινωνικού ιστού και το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής μας παράδοσης και πολιτισμού.

Στις άλλες δύο περιπτώσεις που είχαμε καταπάτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, την ξένη κατοχή και την στρατιωτική χούντα, μας χτύπησαν τις σάρκες, με αποτέλεσμα να στραφούμε προς τον εσωτερικό μας πλούτο, γεγονός που τελικά μεγάλωσε την αγάπη και την εμπιστοσύνη στις εθνικές μας αξίες και ιστορικές παραδόσεις, να γίνουμε δηλαδή δυο φορές περισσότερο Έλληνες και δέκα φορές πιο περήφανοι γιατί είμαστε Έλληνες. Να γιατί ο κίνδυνος σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλος. Γιατί έχει στόχο όπως είπα το μεδούλι της ελληνικής μας αλλά και της προσωπικής-ανθρώπινης μας οντότητας.

Κι εγώ δυστυχώς είμαι αδύναμος για να αντιδράσω, όπως το έκανα σε άλλες περιστάσεις. Γι’ αυτό το μήνυμά μου αυτό είναι μήνυμα προσμονής και αγωνίας. Και θα ήθελα το βραβείο που μου κάνετε την τιμή να μου προσφέρετε, να είναι ο αρραβώνας που θα μας ενώνει σ’ αυτό το νέο μας δύσκολο αγώνα για την σωτηρία της Πατρίδας μας. Σε σας τους νεότερους στηρίζω κι εγώ τώρα όλες μου τις ελπίδες.

Σας χαιρετώ με ευχαριστίες και την αγάπη μου,

Μίκης Θεοδωράκης