Καίτη Μανωλοπούλου - ''Ζωγραφίζοντας στίχους'' και ''Ημερολόγιο απουσίας''. Σύντομο βιογραφικό της Διστομίτισσας συγγραφέως

Αφού παρουσιάσω ένα σύντομο βιογραφικό, καθώς και την βιβλιογραφία της Διστομίτισσας συγγραφέως Καίτης Μανωλοπούλου, θα αναφερθώ και στα δύο βιβλία, που αναφέρονται στον τίτλο αυτού του άρθρου.
Αντιγράφω το βιογραφικό της λοιπόν όπως εκείνη μου το έδωσε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα στην Αθήνα.

Μετά τις γυμνασιακές σπουδές μου ( Γαλλική Σχολή St. Joseph ) εργάστηκα για 25 χρόνια σαν υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.

Η κλίση μου όμως πάντα ήταν στην λογοτεχνία, στην ποίηση και στην ιστορία. Έτσι διάβασα πολύ κι αργότερα παρακολούθησα πολλές επιμορφωτικές διαλέξεις ελληνικής ιστοριάς ( κυρίως Βυζαντίνης ).

Η αγάπη μου για τη λογοτεχνία και την ποίηση με οδήγησε αρχικά στο να δοκιμάσω να εκφραστώ μέσω της ποίησης με αποτέλεσμα τρεις ποητικές συλλογές : << Ζωγραφίζοντας στίχους >>, << Μόνο μια λεύγα πάνω απ' το βυθό >>, << Πως να χωρίσεις το νερό >>.

Αργότερα, η τύχη του τόπου καταγωγής μου τον καιρό του πολέμου με έσπρωξε στο ν' ασχοληθώ μ' αυτόν πρώτα με ένα βιβλίο με μαρτυρίες από την σφαγή που έγινε στο Χωριό μου Δίστομο από τους Γερμανούς : << Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες >>.

Ύστερα με ένα δεύτερο λαογραφικό με τις συνήθειες και τη ζωή σ' αυτό στον 20ο αιώνα :

<< Να ζεστάνουμε τις πέτρες στις πλαγιές του Διστόμου >>.

Εργογραφία

1. << Ζωγραφίζοντας στίχους >> : Ποίηση Αθήνα 1981
2. << Μόνο μια λεύγα πάνω απ' το βυθό >> : Ποίηση Αθήνα 1990
3. << Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηνταχρόνες ή άχρονες >> : Έκδοση Δήμου Διστόμου Αθήνα 1994
4. << Πως να χωρίσεις το νερό >> Ποίηση Αθήνα 2000
5. << Να ζεστάνουμε τις πέτρες στις πλαγιές του Διστόμου >> Εκδόσεις Βεργίνα Αθήνα 2004 ( Χορηγία Δήμου Διστόμου ).
6. << Ημερολόγιο απουσίας >> Ποίηση Αθήνα 2008 Εκδόσεις Βεργίνα
7. << Ανέκδοτες ταξιδιώτικες εντυπώσεις >>

Διακρίσεις

1. Medaille de bronze de l' Academie Internationale de Lutece 1973
2. Βραβείο Πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Ποίηση ) 2001
3. Βραβείο Παννελήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Πεζού ) 2003
4. Βραβείο Πανελλήνιας ένωσης λογοτεχνών ( Ποίηση ) 2003
5. Τιμητική διάκριση Δήμου Διστόμου για τη συμβολή στη διαχρονική διατήρηση ηθών και εθίμων στον εν λόγω Δήμο ( 2005 ).

Κριτική από τον Μιχάλη Σταφυλά.

Η Καίτη Μανωλοπούλου το 2008 κυκλοφόρησε το ποιητικό βιβλίο << Ημερολόγιο απουσίας >>. Πρόκειται για μια σειρά ελεγειακών ποιημάτων αφιερωμένων στο σύζυγό της, που πέθανε. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη : Ημέρες αγωνίας, Ημέρες Νοσοκομείου και Ημερολόγιο Απουσίας. Τα ποιήματα της Καίτης Μανωλοπούλου εκτός από τη βαθειά συγκίνηση που προκαλούν, έχουν εκείνη την τελειότητα γραφής που φανερώνει πως ο πόνος πολλές φορές μας οδηγεί στην απόλυτη δημιουργία. Μικρά ποιήματα, που στον αναγνώστη φαντάζουν σαν αχτίδες φωτός μια αγάπης που όχι μόνο δεν σβήνει, αλλά αντίθετα μεγαλώνει κάτω από την πραγματικότητα της απουσίας.Την μεταθανάτια ανυπαρξία του άντρα της η Καίτη με την ποίηση της την κάνει ύπαρξη.Και αυτήν την ύπαρξη τη διατηρεί σαν ένα διαρκές μνημόσυνο Αγάπης. Αυτή η κατάθεση ψυχής και δακρύων μετουσιώθηκε σε μιά ποίηση - που όμοια της δεν ξέρω αν υπάρχει στην ελληνική μας Λογοτεχνία. Μια ποίηση που θα μένει πάντα υποδειγματική καθώς ανεβάζει πολύ ψηλά τον έντεχνο λόγο.

Μιχάλης Σταφυλάς

Σύντομα θα κάνουμε αφιέρωμα και στον Τάκη Μανωλόπουλο, τον πρόσφατα εκλιπόντα σύζυγό της, που έγραψε την εξαιρετική συλλογή << Ημερολόγιο απουσίας >>.Όταν διάβασα το ποιητικό αυτό αριστούργημα θαύμασα - πέρα απ' την περίτεχνη χρήση του λόγου- το κουράγιο αυτής της γυναίκας που μέσα απ' τον χαμό, την ταλαιπωρία και την θλίψη της απώλειας, γέννησε αυτό το αριστούργημα.

Όσο για το << Ζωγραφίζοντας στίχους >>, έχει κι αυτό την ιστορία του. Το έγραψε κι αυτό για τον χαμού του Διστομίτη ζωγράφου Γιάννη Καΐλη που τον δολοφόνησαν τα κτήνη της ακροδεξίας των συνταγματαρχών, και που αν ζούσε θα διέπρεπε.

Θα αναρτήσω κάποια έργα του που βρίσκονται μέσα στο βιβλίο. Επίσης και το εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του μεγάλου αγωνιστή Διστομίτη καλλιτέχνη.