Οι νεόπλουτοι γενίτσαροι, οι αυλικοί των πολιτικών, και τα ....τριήμερα!!!!

Ψέματα, επίδειξη, ηλιθιότητα, σνομπισμός, δυσφήμιση.
Η δυσπιστία προς του πολιτικούς και η απαξίωσή τους, είναι φαινόμενο που έχει ποτίσει πια το νού και την ψυχή μας.
Πλέον αυτή η λέξη, η λέξη ''πολιτικός'', σε παραπέμπει σε κλοπές, χλιδή, χρήματα, φατριές, κομπίνα, σαλιγκαρισμό και σε τίποτα καλό. Καθώς και οι δορυφόροι τους, κάποιοι ετεροδημότες που μας επισκέπτονται τρεις φορές τον χρόνο ( Τι πλάκα έχουν αυτοί και τα παιδιά τους!!!!!! )
Είμαι 35 χρονών. Στην αρχή , όταν κοινωνικοποιήθηκα, ήμουν ρομαντικός. Άρχισα να μεγαλώνω στα 18 μου, και νόμιζα ότι απέκτησα και πολιτική συνείδηση, μιμούμενος ορισμένους ψευτοαριστερίζοντες που τώρα δεν ξέρουν τι έχουν, σνομπάρουν τον τόπο τους, ζουν αλλού, κι από το στυλ με το τσιγάρο και τα κίτρινα δάκτυλα από την δήθεν κουλτούρα και την βασανισμένη σκέψη, εξελίχθηκαν σε γιάπηδες με άλλη προφορά, σνομπάροντας την ντοπιολαλιά και τις ρίζες τους.
Τα δε παιδιά τους, απλησίαστα και τρομερά γλειώδη. Έρχονται εδώ κάθε Πάσχα, φωτογραφίζοντας εμάς τους ''Χωρικούς''!!! Να γυρνάμε με τα παλιά μας ρούχα τη σούβλα και να τραγουδάμε τα τοπικά μας τραγούδια.
Τα ΣΚ που έρχονται από Αθήνα για Παρνασσό ( Η μόδα του χειμώνα ), σαν τα κοπάδια, επειδή το υποδεικνύει η μόδα και τι in περιοδικά, τρέχουν με χίλια και σου παίζουν τα φώτα αλαζονικά προσπερνώντας τυφλά.
-'Κάνε πέρα να περάσω ρε ταπεινέ με το fiat και με τα 1.100 κυβικά, Βλάχο...Ε Βλάχο''
Ξέρεις ποιός είμαι εγώ; Μπορώ να σε αγοράσω. Μπορώ να σε πάω φυλακή. Το αυθαίρετό μου στα βόρεια προάστια το έχω δίπλα στον κολλητό μου και κουμπάρο μου ρε...Ξέρεις ποιός είναι ρε; Ο πρώην υπουργός Νικόλαος Φασιστίδης. Γι' αυτό κανόνισε''
Συνεχίζουν την πορεία τους, σταματούν, κάνουν σαματά με τα πολλά ευρώ τους.
Έπειτα έρχονται για λίγο στο Δίστομο, και καθώς κάθονται στα στέκια μας, στα καφέ μας, μιλούν πολύ - πολύ δυνατά, με σκοπό να τους ακούν οι ντόπιοι, οι ''επαρχιώτες'' και να τους θαυμάζουν,
( τουλάχιστον έτσι πιστεύουν ).
Όταν τύχει και μεθύσουν γλεντούν με τα εμετικά σουξέ της εποχής και με βαρύ σκυλάδικο, πετώντας τα λεφτά επιδεικτικά και εξαγοράζοντας έτσι κάποιες φιλοχρήματες συνοδούς.
Γιατί χωρίς το χρήμα είναι μηδενικά.
Φίλους δεν έχουν. Απλά δίπλα τους έρχονται οι δορυφόροι επίδοξοι κομματάρχες, και ο φουκαράς ο σερβιτόρος δίπλα, έχει τους κουβάδες και την σφουγγαρίστρα για να μαζέψει τα σάλια τους.
Σερπετά σε όλο τους το μεγαλείο.
Το κριτήριο της φιλίας τους, δεν είναι η αγάπη και η φυσιολογική προσέγγιση, αλλά η κατά τη γνώμη τους οικονομική άνεση και η κομματική θέση.
Άδεια μύδια από γνώσεις, στερημένοι από πολιτισμό κι από ανθρωπιά.
Αυτή είναι η νεόπλουστη γενιτσαρική κάστα των Νεοελλήνων. Η κάστα που έχτισαν τα μεγάλα κόμματα στα 35 χρόνια που εγώ ζω, παρατηρώ και οσφρίζομαι.
Η πιο επικίνδυνη κάστα ανθρώπων. Γιατί έχουν χρήμα χωρίς γνώση, εξαρτώνται απ' αυτούς οι τύχες πολλών νέων παιδιών, παροτρύνουν ρομαντικά νέα παιδιά ( όπως ήμουν κι εγώ ), να γραφτούν από τα πανεπιστήμια στις κομματικές παρατάξεις, και να πάρουν την σκυτάλη, να γίνουν δηλαδή οι αυριανοί ρουφιάνοι, οι αυριανοί νεόπλουτοι της Αθήνας, του Παρνασσού και της Μυκόνου.
Να έρχονται τα καλοκαίρια και να σου λένε:
-Ακόμη εδώ είσαι; Που βρίσκεσαι;
Να λέγεται στο επίθετο Ταραμάς, και η κόρη του να ονομάζεται πχ Κλαίρη Ταραμά, από την γιαγιά Χρυσάφω Ταραμά το γένος Πατσά, και να νομίζει ότι είναι γόνος παλαιάς Λονδρέζικης οικογένειας, ''με οικόσημο και τίτλους ευγενείας'', που έλεγε πολύ όμορφα κι ο Γιώργος Ζαμπέτας!!
Άχ ρε ελλαδίτσα πως κατάντησες.
Κωμικοτραγικά αλλά αληθινά πέρα για πέρα.
Κάτι τέτοιοι έιναι οι πολιτικοί μας και οι αυλικοί τους κομματάρχες που , δυστυχώς, έχουν δυναμή.
Δύναμη βέβαια όχι για όσους είναι αξιοπρεπείς, αλλά για τα ανθρωπάκια.
Γι' αυτό προσέξτε......

ΥΓ: Προς το παρόν ακονίστε τα μαχαίρια σας για το Πάσχα. Σας περιμένουμε!!!

Το τραγούδι που ακολουθεί είναι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Μιχάλη Κατσαρού.
Ερμηνεύει ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης