Μουσικός Καλλικράτης εν έτει 1934 - Ένα εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Αν. Λουκά

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Κατακαημένη Αράχωβα, Νταβέλη, Νταβέλη

Και Δίστομο και Δαύλεια, αχ μωρέ Χρήστο Νταβέλη

Παραδοσιακό τραγούδι

Η περιφορά

Ωραία ήταν χθες το βράδυ στην περιφορά! Συνάντησα τους παλιούς μεταλλωρύχους του Διστόμου, συνταξιούχους πια αλλά ακμαίους αγρότες. Επίσης πολλούς φίλους, νυν και πρώην δημοτικούς άρχοντες, ενώ αρκετοί ήταν και οι Αραχωβίτες που παραβρέθηκαν. Επί κεφαλής της λιτανείας ο Σεβασμιότατος, ενώ πάντα με τον καλό το λόγο ο παπά-Χαράλαμπος. Εντύπωση μου έκανε και η φωτιά που είχε ανάψει ο Στάθης στο ξεκίνημα του δρόμου για το Μαυσωλείο. Η πομπή πέρασε και κοντά από τα παλιά μας στέκια, εκεί όπου παλιότερα στεγάζονταν οι τρεις μεταλλευτικές Εταιρίες, που για πολλές δεκαετίας δραστηριοποιούνταν στο Δίστομο.

Μια φωτογραφία

Δεν θα έγραφα αυτό το άρθρο αν δεν υπήρχε ένας συγκεκριμένος λόγος. Εχθές είδα στο blog σου αγαπητέ διαχειριστή (και θα σου το έλεγα αν συναντιόμασταν εχθές) μια φωτογραφία από Πανηγύρι του 1934 που μου τράβηξε την προσοχή. Μεγεθύνοντας τη φωτογραφία, στην κομπανία των μουσικών νόμιζα ότι διέκρινα τον παππού μου (πατέρα της μάνας μου), αλλά δεν ήμουνα κι απόλυτα σίγουρος. Την έδειξα λοιπόν στη μάνα μου και όντως είναι η πρώτη φωτογραφία του παππού μου, που τον βρίσκουμε να παίζει εκτός Αράχωβας.

Ο παππούς μου ήταν ο Γιάννης Σαμαρτζής ή Φέκος παραδοσιακός οργανοπαίκτης του κλαρίνου, πολυφωτογραφισμένος στην Αράχωβα (Πανηγυράκι, γάμους, ακόμα και σε ταινίες που είχαν γυρισθεί στην Αράχωβα είχε παίξει). Ξέρω ότι πήγαινε συχνά με την κομπανία του σε γειτονικά χωριά, αλλά ποτέ δεν είχαμε φωτογραφία.

Ο παππούς μου λοιπόν είναι ο πρώτος από αριστερά (με το κλαρίνο) σε πολύ νεαρή ηλικία, ενώ μάλλον και ο άλλος της κομπανίας είναι Αραχωβίτης, ο Παναγιώτης Τσακωνίτης και τους καλούσε αυτός με το σαντούρι, που μάλλον λεγόταν Θέμης.*

Δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για όλα αυτά, γι αυτό αν κάτι δεν είναι σωστό ή υπάρχουν  περισσότερες πληροφορίες, ας μας διαφωτίσουν οι παλιότεροι και οι ντόπιοι.

Συμπέρασμα

Ο μουσικός  Καλλικράτης ισχύει τουλάχιστον από το 1934 και ποιος ξέρει και πόσο παρά – πίσω.

Ο θρησκευτικός Καλλικράτης

Θα ήταν παράλειψη όμως (παρότι το έχω ξαναγράψει) να μην αναφέρω και μια εικόνα που έχω ο ίδιος από τα παλιότερα Πανηγύρια που έχω παραβρεθεί. Δύο βιβλικές μορφές από το Πανηγυράκι ο μπάρμπα-Μήτσος ο Μήταλας (ο πολυνίκης του ανηφορικού δρόμου των Γερόντων) και ο μακάριος μπάρμπα-Σπύρος Κατσαβός με το σουραύλι του και οι δύο με τις καμζόλες (ή και φουστανέλες ;) και τις μαγκούρες τους ήταν ανελλιπώς κάθε χρόνο αυτή τη μέρα στο Δίστομο για την Περιφορά του Πανηγυριού. Πολλοί θα τη θυμούνται αυτή την εικόνα, ίσως και κάποια επιπλέον πρόσωπα.

Και ο θρησκευτικός Καλλικράτης είχε προηγηθεί.

Ο Τσαούσης 

Επειδή και ο Ανδρέας Τσαούσης, αν δεν κάνω λάθος, ήταν πάντα παρών στο πανηγύρι αυτό, κάποιοι φανατικοί φίλοι του Αραχωβίτες κατέβαιναν ειδικά γι αυτό το λόγο και επέστρεφαν την επόμενη μέρα…(ή τους ΄΄επέστρεφαν΄΄).

Ο παππούς

Έγραψα τις λίγες αυτές γραμμές και συνέρραψα τις σκόρπιες αυτές εικόνες και αναμνήσεις και τις αφιερώνω στη μνήμη του παππού του Γιάννη, καθώς βρήκα μια άγνωστη φωτογραφία σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετα…

Με συγκίνηση

ΙΑΛ 

*Από τον διαχειριστή : Αυτός με το σαντούρι είναι ο Παππούς μου Παπαϊωάννου Θεμιστοκλής ή Κατσαμπίνης ( ΚΛΙΚ ΕΔΩ )