Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Σχόλιο από τον Αλέξανδρο Ζήβα, σχετικά με το προηγούμενο άρθρο μου για τον χαμό του σκύλου μου και την φιλοζωική ευαισθησία γενικότερα.



Από τον Αλέξανδρο Ζήβα


Σχόλιο του Αλέξανδρου Ζήβα, σχετικά με το προηγούμενο άρθρο αποχαιρετιστήριο στον Ρόρη.
Ο Αλέξανδρος Ζήβας, έχει σχολιάσει πολλά απ' τα άρθρα μου, και κατόπιν αδείας του, θα ήθελα να δημοσιεύσω, ένα απ' αυτά, καθώς και ένα ποίημά του που το συνοδεύει.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα, γιατί είναι εντυπωσιακά.
Λέει λοιπόν:


... Αγαπητέ Θέμη....,

με αυτό σου το άρθρο....,
που μου ξαναθύμισε, χαρμολυποφορικά, πολλά σχετικά μου...., με έκανες να σε θαυμάσω περισσότερο....,
γιατί από παιδάκι πίστευα πως.....
όποιος ( δεν ) μπορεί να αγαπήσει, πραγματικά, τα ζώα,.....
( δεν ) μπορεί να αγαπήσει, πραγματικά, και τους συν''ανθρώπους'' του....!
Καταγόμενος από χωριό.....και ζώντας σε χωριό....,
μεγάλωσα με λογής--λογής οικόσιτά μας ζώα....
όλα λατρευτά μου...., εξού και δεν έτρωγα κρέας -τους..... ο ελαφρώς έως καθόλου κατά μεγάλα διαστήματα κρεατοφάγος εγώ....,
που...., με..... ''μυστική'' παρακολούθησή τους εκ μέρους μου...., μου έμαθαν πάρα πολλά και σπουδαία πράγματα....!
Και...., όταν τα έχανα....: σκυλιά, γάτες, άλογα, πουλιά,.....
θλιβόμουν, όπως κι εσύ, πάρα πολύ...., ώστε τα έθαβα..... ''ιεροτελεστικά'' στο μεγάλο μας κήπο....!
Να φανταστείς δε πως....,
μη αντέχοντας τις κραυγές τους...., ο ''παρεξηγημένος'', και, γι' αυτό εγώ...., μάζευα στο σπίτι μου...., φιλόζωοι όλοι εκεί...., από τους λάκκους..... πεταγμένα νεογέννητα...., ιδίως, γατιά και σκυλιά.... / μα και πεσμένα από τις φωλιές τους πουλιά..... / και τα τάιζα με μπιμπερό...., κόβοντας τη μικρή θηλή της πλαστικής ''ρόγας''...., ενώ, μετά, τα μοίραζα εκεί κι αλλού....!
Εν κατακλείδει...., οφείλω πολλά σε αυτά...., που..... κάλλιο από αυτά / που, σαφώς, δεν καταλαβαίνουν από λέξεις...., καθώς λειτουργούν
''ψυχο''ενεργειακά..... /
να παίρνεις ευλογία : όσο, θαυματοφόρα ''ψυχο''ενέργεια..... παρά από δίποδα....!
Σχετικά δε με τα που πραγματεύεσαι στο άρθρο σου...., σου στέλνω και τα πιο κάτω σχετικά -- ''σχετικά'' στιχουργήματά μου...., ε, κι ο νοών νοείτω....:



Όμως…., μια νύχτα έφυγε….!
.....Τη φύση –του σιχάθηκε….,
κάτθρωποι, πια, οι ανθρώποι….,
να την αλλάξει βάλθηκε….,
χαμένοι πήγαν κόποι….!


Κατάντια κι εξαθλίωση….,
σαν Ζούγκλα η κοινωνία….,
όμως…., μια νύχτα έφυγε
γεμάτος αηδία….!


Και πήγε πάνω στα βουνά….,
παλιέ ντουνιά και μαύρε….,
στα ζώα πλάι και τα πουλιά

την ανθρωπιά ξανάβρε….!.....


......................Θα φύγω….!
.....Τώρα…., που ‘’τίποτα’’ δεν έχω…., πια….,
να περιμένω απ’ τους ‘’ανθρώπους’’….,
θα φύγω μόνος μου…., στα πιο ψηλά….,

στων ζώων και των πουλιών τους τόπους….!


Και…., αφού κλάψω με κραυγή σπαραχτική….,
καταπώς σκύλα ορφανή…., που φαρμακώσαν τα μωρά της….,
θε να χαθώ απ’ των ‘’ανθρώπων’’ τη ζωή….,
αφού δε βρίσκω να αντιτάξω στην αθλιότητά της….!



Κι άμα τα ζα και τα πουλιά…., εκεί….,
τη γλώσσα –τους μου μάθουν να μιλώ….,
σαν με δεχτούν μες στα δικά τους καταφύγια….,
ίσως μπορέσω, τότε, να δεχτώ,
και, τη ‘’δειλή’’ συγγνώμη του Θεού….,
που ‘’λεία μ’ έριξε’’ στα φίδια….!.....



Φως ‘’Σιωπής’’....: φως, θετικού, άλεξου, λόγου....!
.....Τι φως μες στη ‘’Σιωπή’’....,
ψυχής χαραυγοπτέρωση....,.....
‘’λόγων συν και λόγων πλην
αλληλοεξουδετέρωση’’....!


Το Λόγο βρήκαμε…..
για Επικοινωνία....,
μα μπερδευτήκαμε....,
χαθήκαμε σαν πλοία....!
Τα λόγια βουλιάζουν....,
---- …..και….. πώς να σωθούμε...!; ----
…..τα ζώα μας φωνάζουν
από αυτά να ‘’πιαστούμε’’….!.....


Τραγούδι των Φυτών και των Ζώων….!
…..Μοιάζουν κινούμενα ‘’φυτά’’….,
π’ όλο αλλάζουν τόπους….,
μα μένουν, ‘’πάντα’’, χαμηλά….,
κι όμως….. τους λεν ανθρώπους….!


Έχουν καρδιά….. κι είν’ άκαρδοι….,
ψυχές που μοιάζουν βόθρους….,
τα μάτια χαμοβλέπουνε….,

για’ δεν τους λεν….. κατθρώπους….!
Είναι της Γης ζουγκλοποιοί….,
όπου γυρνούν….. αντάρες….,
φέρνουνε τη Συντέλεια….,
τους λέμε μεις….. Κατάρες….!.....


Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,

URL : www.alexandros-zivas.gr

….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

2 σχόλια:

Admin - Αμβρόσσιος είπε...

Έχουν καρδιά….. κι είν’ άκαρδοι….,
ψυχές που μοιάζουν βόθρους….,
τα μάτια χαμοβλέπουνε….,
για’ δεν τους λεν….. κατθρώπους….!
Είναι της Γης ζουγκλοποιοί….,
όπου γυρνούν….. αντάρες….,
φέρνουνε τη Συντέλεια….,
τους λέμε μεις….. Κατάρες….!

Νά' ξερες τι κουράγιο μου δείνεις!!!

Admin - Αμβρόσσιος είπε...

*Δίνεις.....Συγγνώμη!!!