Το Δίστομο διαδήλωσε για τη θηριωδία των Γερμανών

Από το blog Ελλάς Πακέτο Λουκέτο του Λάκη Μπέλλου

Με αναμμένα κεριά έξω από τη πρεσβεία της Γερμανίας ,  διαδήλωσαν κάτοικοι του Διστόμου για τη θηριωδία της 10ης Ιουνίου 1944.
Ήταν το πρώτο θέμα της ημέρας. Τα κανάλια, το...
έπνιξαν προκλητικά στις ειδήσεις, μόνο στον ΑΝΤ1 είδαμε ρεπορτάζ. Το κρατάνε μάλλον για πρωινάδικο θέμα, κι έδειχναν την τουριστική επίσκεψη του Γιώργου στη Γαλλία.

Καλά, αυτός , στο Ερζερούμ στην Τουρκία, γιατί πήγε; Για να μιλήσει στη σύνοδο των Τούρκων πρέσβεων;  Πρέσβης είναι ή πρωθυπουργός;  Είχε πάει πέρσι , προεκλογικά, στο Δίστομο, στην επέτειο της σφαγής. Το ξέχασε τώρα... Να το πούμε στους Τούρκους πρέσβεις, μπας και βοηθήσουν;


Τη  συγκέντωση διοργάνωσε η Επιτροπή Πολιτών Διστόμου, για τη δικαίωση των 218 σφαγιασθέντων, αλλά...

 κακά τα ψέματα, κάτι μπορεί να γίνει με τη Μέρκελ, μόνο αν ... διαδηλώσει  η κυβέρνηση, κάτι που δεν  γίνεται με τίποτα.

Η 14η Ιανουαρίου είναι καταληκτική ημερομηνία , για την προσφυγή στη Χάγη. Ο πρωθυπουργός, δεν θα είναι εκεί, θα είναι στο  Ερζερούμ και σε καμιά 10αριά ακόμη ευρωπαϊκές πόλεις.

Σε περίπου μια εβδομάδα , λήγει   η προθεσμία  για την υποβολή αιτήματος παράστασης του ελληνικού κράτους στη δίκη που θα διεξαχθεί στη Χάγη, Η δίκη γίνεται  ύστερα από έφεση που άσκησεη Γερμανία, , στην απόφαση που έχουν πάρει  τα Ιταλικά δικαστήρια υπέρ του Διστόμου και σύμφωνα , με την οποία η Γερμανία θα πρέπει να καταβάλει στους συγγενείς των θυμάτων 25 εκατ. ευρώ και  τους τόκους από το 1997. Βέβαια πάνω από τα χρήματα είναι η ηθική αποζημίωση.

Σe ρεπορτάζ της διαδικτυακής έκδοσης της " Καθημερινής"  ανάφερονται δηλώσεις του Γ. Κίνια, της Ομάδας των Πολιτών από το Δίστομο,  που είχε την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση., Ο Γ.  Κίνιας είπε ότι «οι νέοι από το Δίστομο που άναψαν απόψε ένα κερί έξω από τη γερμανική πρεσβεία δεν το κάνουν για τα λεφτά της αποζημίωσης. Το κάνουν για την έμπρακτη αναγνώριση ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου που συντελέστηκαν στην κατοχική Ευρώπη. Για να υπάρξει μετά από 67 χρόνια δικαίωση των σφαγιασθέντων».

Η Μαρία Παπαϊωάννου που έζησε τα γεγονότα θυμάται πώς οι Γερμανοί σκότωσαν τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδελφό της είπε : «Aισθάνομαι ακόμα τον πόνο. Ήμουν τότε τεσσάρων χρόνων και απόψε νιώθω ταραγμένη και ψυχολογικά φορτισμένη. Αυτό που ζητάμε είναι μια δικαίωση». Συνέχισε σε με συγκλονιστικό τρόπο:   «θέλω να πληρώσει η Γερμανία τα όσα έκανε στους δικούς μου. Μπροστά στα μάτια μου σκότωσαν τους γονείς μου και τον μεγαλύτερο αδελφό μου. Ακόμη βλέπω την εικόνα μπροστά στα μάτια μου και μετά εμένα μαζί με τον άλλον αδελφό μου στους δρόμους του χωριού να φωνάζουμε και να ψάχνουμε ανάμεσα στα πτώματα τη γιαγιά μας, για να βρεθεί κάποιος να μας συμμαζέψει».

Ο Παναγιώτης Σφουντούρης κρατούσε  αποκόμματα εφημερίδων με τη φωτογραφία τη δική του και της αδελφής «Αυτά τα παιδιά έμειναν ορφανά και ζητούν δικαίωση».

Οι συγκεντρωμένοι υπέγραψαν  ψήφισμα,  το οποίο και θυροκόλλησαν στο κτίριο της γερμανικής πρεσβείας:   «Είμαστε εδώ για να σας θυμίσουμε ότι «η θυσία του ανθρώπου» είναι η δική μας λαμπερή ιστορία και ότι «η σκληρότητα του ανθρώπου» είναι η μαύρη σελίδα στη δική σας ιστορία. Είμαστε εδώ για να σας υπενθυμίσουμε πως δεν μπορείτε να έχετε μόνο απαιτήσεις από τους Έλληνες. Έχετε και ανεκπλήρωτα χρέη. Μας χρωστάτε το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, το Κομμένο, την Κάντανο, το Χορτιάτη και άλλα 45 μαρτυρικά χωριά».