Διάρκεια έκθεσης: 24 Οκτωβρίου ως 30 Νοεμβρίου 2014. Εγκαίνια: Δευτέρα 27 Οκτωβρίου (21:00) με βραδιά κιθάρας (22:00) από τον Κώστα Μουστάκα σε διασκευές ελληνικών τραγουδιών, φλαμένγκο και ...όχι μόνο. Στο χώρο εκτίθεται και ένα μεγάλο έργο (4Χ1,5μ.) αφιερωμένο στη σφαγή του Διστόμου.
Ο Κώστας Μουστάκας γεννήθηκε στην Ελασσόνα και μεγάλωσε... σ΄ όλη την Ελλάδα όπως λέει ο ίδιος, αφού λόγω της δουλειάς του πατέρα του άλλαξε πολλούς τόπους διαμονής. Πολύ μικρός εκδήλωσε το ταλέντο του στη ζωγραφική. Του φανερώθηκε σαν πάθος, αυτό που ονομάζουμε κλίση σ’ έναν άνθρωπο. Ζωγράφιζε από μαθητής με κάρβουνο... γνώρισε όμως και τη μουσική στα παιδικά του χρόνια και την αγάπησε κι αυτή .
Επέλεξε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική, μαθήτευσε κοντά στους φημισμένους Έλληνες κιθαρίστες Δημήτρη Φάμπα και Κώστα Κοτσιώλη. Έγινε δάσκαλος της κλασικής κιθάρας απ’ αυτούς που οι μαθητές τους μιλούν πάντα με αγάπη. Για πολλά χρόνια έζησε και δίδαξε στην πόλη της Λιβαδειάς και της Ιτέας. Έχει μελετήσει επίσης την ελληνική παραδοσιακή και έντεχνη μουσική, συμμετέχοντας κατά καιρούς σε πολλά μουσικά σχήματα και ορχήστρες και έδωσε ρεσιτάλ κιθάρας και βραδιές τραγουδιού στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Γερμανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο) .
Στη μουσική του πορεία σημαντική θέση κατέχει η σύνθεση με την οποία ασχολείται τα τελευταία 15 χρόνια. Κυκλοφορούν σε CD δύο έργα του με μελοποιημένη ποίηση των Τάσου Μ. «Το βαριετέ της τρέλας» και Μάρκου Χαρίτου «Νύχτες Υγρές» καθώς και το CD «Η μοναξιά κι η συντροφιά της» με ορχηστική μουσική. Επίσης έχει κάνει τη μουσική επένδυση με κλασική κιθάρα στο CD με λαϊκά παραμύθια της Αγνής Στρουμπούλη «Τα όργανα και τα τούμπανα».
Τα τελευταία χρόνια ζει στην Αθήνα. Παράλληλα με τη σύνθεση και τη δισκογραφία αφιερώθηκε στη δεύτερη καλλιτεχνική του φύση, εκείνη του ζωγράφου. Έσκυψε με ζήλο πάνω στο έργο μεγάλων ζωγράφων, μελέτησε για χρόνια καλλιτεχνικά ρεύματα και τεχνοτροπίες κυρίως του ιμπρεσιονισμού και του εξπρεσιονισμού. Παιδί ακόμη μαθήτευσε κοντά στο μεγάλο ζωγράφο Κώστα Κοντογιάννη. Αργότερα παρακολούθησε συστηματικά μαθήματα στο εργαστήρι ζωγραφικής του Χοσέ Ραμίρεζ.
Έτσι μέσα από τη διαρκή αναζήτηση διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος, αρκετά ιδιαίτερο. Το έργο του διακρίνεται για το φως που αναδύουν τα χρώματα. Παρατηρώντας ένα πίνακα βλέπεις να αναδύονται τόσες και τέτοιες αποχρώσεις των χρωμάτων λες και βρίσκονται σε μια πανσπερμία! Τα χρώματα και η πλαστικότητα στις μορφές πολλές φορές αναδεικνύουν βαθύτερα συναισθήματα χαράς, θλίψης, ερωτισμού...... αλλά και μια γλυκύτητα που είναι μοναδική, γιατί έχει να κάνει με τον εσωτερικό κόσμο του καλλιτέχνη που αποπνέει μια αθωότητα παιδιού ως άνθρωπος. Πουθενά δεν υπάρχει η σκληρότητα που διακρίνουμε στα έργα άλλων σύγχρονων ζωγράφων... γιατί απλά δεν υπάρχει μέσα του. Με πινελιές αδρές καταφέρνει να δώσει μία κίνηση, μια ζωντάνια και ένα δυναμισμό στα πρόσωπα και τα πράγματα. Λάτρης του Van Gong στο τοπίο και θαυμαστής του εξπρεσιονισμού στα πρόσωπα βλέποντας τις εικόνες γύρω του με μια ματιά αφαιρετική κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του προσωπικό τρόπο έκφρασης στον καμβά.
Έχει εκθέσει κατά καιρούς έργα του σε γκαλερί και πολιτιστικά κέντρα στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Συμμετείχε στην έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε η UNESCO το 2007 στον Πειραιά. Τελευταία του έκθεση έγινε φέτος στην πόλη της Λιβαδειάς τον Ιούλιο, αυτό τον καιρό συμμετέχει με δύο του έργα σε ομαδική έκθεση που γίνεται στη γκαλερί TITANIUM με θέμα τη δραχμή, τη Γκαλερί "18 Δυτικά" κ.α. Έργα του μπορείτε να δείτε στο site ArtParade.gr και Point of Art.
Μια κριτική για τον Κώστα Μουστάκα από τον Αριστείδη Γαγιάννο
Ο κριτικός τέχνης και ιδιοκτήτης της γκαλερί TITANIUM Αριστείδης Γιαγιάννος σχολιάζοντας το έργο του Κώστα Μουστάκα αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Στη ζωγραφική, ο χρόνος είναι εντός της. Στη ζωγραφική των δύο διαστάσεων, η τρίτη διάσταση, δηλαδή το βάθος, λειτουργεί σημειολογικά και οι αισθήσεις της όρασης και της αφής δεν επαρκούν για την αναγνώρισή του. Το βάθος μεταβιβάζεται στον θεατή μέσω γραφών ή εγγραφών και περνάει στις εγκεφαλικές λειτουργίες σχεδόν ως κείμενο. Με αυτόν τον τρόπο, η ακίνητη εικόνα μετατρέπεται σε κινούμενο και συνεχώς μεταλλασσόμενο ιδεολόγημα έτσι ώστε να γίνεται από ιδιοκτησία του καλλιτέχνη κτήμα του δέκτη, του θεατή. Ανάμεσα στα έργα του Κώστα Μουστάκα εκτεθειμένα σε παράταξη αισθάνεται κανείς ότι βρίσκεται απέναντι σε μια ζωφόρο με μία διαρκώς εξελισσόμενη εικόνα. Κι ανάλογα με τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τις επιθυμίες του θεατή, η ζωγραφική του άλλοτε φαίνεται πλήθος διαδοχικών προβολών ενός περιοδεύοντος σινεμά, άλλοτε εικόνες που περνούν και σταδιακά επανέρχονται σε μια διαρκή και αδιάσπαστη κίνηση ενός φαντασμαγορικού carousel κι άλλοτε σαν εικόνες graffiti τις οποίες άφησαν βιαστικοί εικονογράφοι του πεζοδρομίου που πέρασαν ή που πρόκειται να περάσουν σε λίγο…..»
Επίσης κριτικός τέχνης Κώστας Τζαβέλας αναφέρει: «Tο σύνολο των έργων του Κώστα Μουστάκα εξωτερικεύεται ως η πολύπλευρη έκφραση ενός γνήσιου δημιουργού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου