Πηγή/Αναδημοσίευση: Onlytheater
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Η Κυρία Αντιγόνη Βαλάκου δεν είναι πια μαζί της. Η σπουδαία και «ακριβή» θεατρίνα που γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και για δεκαετίες συνάρπασε το κοινό με συγκλονιστικές της ερμηνείες απ’το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τις κρατικές σκηνές μας,μέχρι και το λιλιπούτειο Ιλίσια-Βολανάκης, έσβησε στον Ευαγγελισμό που νοσηλευόταν εδώ και μια εβδομάδα.
Οι κεραυνοί δυνατοί έξω, μα αυτός ο κεραυνός που ήρθε απ’τον τοίχο της καλής ηθοποιού Πένυς Παπουτσή ήταν πολύ πιο μεγάλος. Την αποχαιρετούσε γλυκά και έτσι όλοι μας μάθαμε πως χάθηκε… Με το που ανέβασα την είδηση στο Facebook άρχισαν τα μηνύματα να έρχονται βροχή στο inbox και το κινητό. Όλοι κομμάτια απ’το ότι μας άφησε…
Στην Αθήνα, λέει το βιογραφικό της ήρθε το ’46, δεκαέξι χρονών κι ενώ σπούδαζε στις δύο τελευταίες γυμνασιακές τάξεις, φοίτησε παράλληλα στο ισχυρό Θεατρικό Σπουδαστήριο του Βασίλη Ρώτα.
Υπηρέτησε το σανίδι με λατρεία και πάθος μοναδικό,ζηλευτό κι ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας απ’τον Άμλετ και της Αντιγόνης, της Άννας Φρανκ που έγραψε ιστορία, της έξοχης Ηλέκτρας με σκηνοθέτη τον Σπύρο Ευαγγελάτο που θεωρείται από όλους μια απ’τις πιο σημαντικές που έχει αγκαλιάσει ποτέ το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου,με πιο πρόσφατες την Ρόουζ που ήταν μάθημα υποκριτικής,μέτρου και ήθος και την υπέροχη Μαντάμ Φλο που έκανε με τον Καραμίχο στο Αγγέλων Βήμα κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.Δεν χωράνε σε λίγες γραμμές όσα έκανε στο θέατρο η Κυρία Αντιγόνη Βαλάκου,η οποία είχε πετύχει λαμπρές ερμηνείες και στον κινηματογράφο-ανάμεσά στις ταινίες της ήταν το «Αμαξάκι», «Οι ουρανοί είναι δικοί μας», «Ο δρόμος με τις ακακίες» κλπ-… Ήταν μια Μεγάλη Ηθοποιός και ένα εξαίσιο πλάσμα.Θυμάμαι τις πρώτες συνεντεύξεις μας στο Εθνικό,το πόσο …Αιώνια Ενζενί ήταν,το πόσο γλυκιά-τρυφερή-ζεστή ήταν,τι ήθος είχε. Και θυμάμαι ακόμα πιο έντονα μια μας όμορφη κουβέντα στην άδεια σκηνή του Κοτοπούλη-Ρεξ. Ήμασταν μόνο οι δύο μας,με το σκληρό φως της πρόβας. «Πολύ σκληρό φως» μου είπε με το ύφος της Ενζενί. «Φωτίζει τα υπέροχα μάτια σας» της απάντησα και χαμογέλασε με νάζι,κολακευμένη…
Καλό σας ταξίδι Υπέροχη Αντιγόνη. Καλό ταξίδι…
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ
Η Κυρία Αντιγόνη Βαλάκου δεν είναι πια μαζί της. Η σπουδαία και «ακριβή» θεατρίνα που γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα και για δεκαετίες συνάρπασε το κοινό με συγκλονιστικές της ερμηνείες απ’το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τις κρατικές σκηνές μας,μέχρι και το λιλιπούτειο Ιλίσια-Βολανάκης, έσβησε στον Ευαγγελισμό που νοσηλευόταν εδώ και μια εβδομάδα.
Οι κεραυνοί δυνατοί έξω, μα αυτός ο κεραυνός που ήρθε απ’τον τοίχο της καλής ηθοποιού Πένυς Παπουτσή ήταν πολύ πιο μεγάλος. Την αποχαιρετούσε γλυκά και έτσι όλοι μας μάθαμε πως χάθηκε… Με το που ανέβασα την είδηση στο Facebook άρχισαν τα μηνύματα να έρχονται βροχή στο inbox και το κινητό. Όλοι κομμάτια απ’το ότι μας άφησε…
Στην Αθήνα, λέει το βιογραφικό της ήρθε το ’46, δεκαέξι χρονών κι ενώ σπούδαζε στις δύο τελευταίες γυμνασιακές τάξεις, φοίτησε παράλληλα στο ισχυρό Θεατρικό Σπουδαστήριο του Βασίλη Ρώτα.
Υπηρέτησε το σανίδι με λατρεία και πάθος μοναδικό,ζηλευτό κι ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας απ’τον Άμλετ και της Αντιγόνης, της Άννας Φρανκ που έγραψε ιστορία, της έξοχης Ηλέκτρας με σκηνοθέτη τον Σπύρο Ευαγγελάτο που θεωρείται από όλους μια απ’τις πιο σημαντικές που έχει αγκαλιάσει ποτέ το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου,με πιο πρόσφατες την Ρόουζ που ήταν μάθημα υποκριτικής,μέτρου και ήθος και την υπέροχη Μαντάμ Φλο που έκανε με τον Καραμίχο στο Αγγέλων Βήμα κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.Δεν χωράνε σε λίγες γραμμές όσα έκανε στο θέατρο η Κυρία Αντιγόνη Βαλάκου,η οποία είχε πετύχει λαμπρές ερμηνείες και στον κινηματογράφο-ανάμεσά στις ταινίες της ήταν το «Αμαξάκι», «Οι ουρανοί είναι δικοί μας», «Ο δρόμος με τις ακακίες» κλπ-… Ήταν μια Μεγάλη Ηθοποιός και ένα εξαίσιο πλάσμα.Θυμάμαι τις πρώτες συνεντεύξεις μας στο Εθνικό,το πόσο …Αιώνια Ενζενί ήταν,το πόσο γλυκιά-τρυφερή-ζεστή ήταν,τι ήθος είχε. Και θυμάμαι ακόμα πιο έντονα μια μας όμορφη κουβέντα στην άδεια σκηνή του Κοτοπούλη-Ρεξ. Ήμασταν μόνο οι δύο μας,με το σκληρό φως της πρόβας. «Πολύ σκληρό φως» μου είπε με το ύφος της Ενζενί. «Φωτίζει τα υπέροχα μάτια σας» της απάντησα και χαμογέλασε με νάζι,κολακευμένη…
Καλό σας ταξίδι Υπέροχη Αντιγόνη. Καλό ταξίδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου