Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Η Συνέντευξη του συμπατριώτη μας, Αργύρη Σφουντούρη, στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία


-Πως ξεφορτώνει κάποιος το βάρος του ναζισμού;
    Με θάρρος, υπομονή, επιμονή και αξιοπρέπεια.

-Επουλώνονται τα παιδικά τραύματα;
    Όχι - μεγαλώνοντας και δημιουργώντας αντέχεις καλύτερα στον πόνο.

-Κλείνουν οι πληγές του πολέμου;
    Για τους ηττημένους - όπως έδειξε το παράδειγμα τις Γερμανίας - (υπέρ)βολικά γρήγορα.
    Για τους νικητές όχι - δυστυχώς, η άπτερη νίκη δεν μπορεί να πετάξει.

-Μάθατε να ζείτε με το παρελθόν;
    H μνήμη δεν είναι παρελθόν, είναι σπόρος της σκέψης, θεμέλιο της ζωής.

Πως το ξεπεράσατε, πως δώσατε θετικό νόημα στα έργα σας;
    Δεν το ξεπέρασα - μου έμαθε να το αντέχω, να οραματίζομαι και να μάχομαι για μια ανθρωπότητα που
    δεν παραμένει ουτοπία.


-Σε ένα νεαρό που κάνει γκράφιτι τη σβάστικα σε τοίχο τι θα λεγάτε;
    Θα τον έφερνα στο Μαυσωλείο του Διστόμου να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα αποτέλεσμα των πράξεών του.

 -Την αποδοχή της Χρυσής Αυγής από μερίδα συνελλήνων μας πως τη σχολιάζετε;
    Είναι αποτέλεσμα της υποκριτικής και μονοδιάστατης ηθικής της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας.

-Λένε πως οι Γερμανοί είχαν προαποφασίσει τη σφαγή του Διστόμου. Ακόμη και την αφορμή που ζητούσαν την προκάλεσαν οι ίδιοι...
    Υπάρχουν πολλές ανεξερεύνητες πτυχές που δυστυχώς κανένας δεν κατάφερε, ή, θέλησε να εξερευνήσει
    στα (τόσο πλούσια!) γερμανικά αρχεία - η ΑΛΗΘΕΙΑ, όπως έχω λόγους να πιστεύω εγώ, θα ήταν σεισμός για την πολιτική
    της μεταπολεμικής Γερμανίας.

 -Πως αποφασίσατε να σπουδάσετε Αστροφυσική;
    Γιατί η μαθηματική αστρονομία ήταν για μένα το πρότυπο της αποτελεσματικής σκέψης, και ήθελα να εξασκηθώ πολύ ώστε
    να μπορέσω, αχ, να βρω απαντήσεις και στις άλλες δύσκολες ερωτήσεις που με βασάνιζαν.

 -Η ανθρωπιστική σας δράση με το Ελβετικό Σώμα Βοήθειας στα θύματα καταστροφών στη Σομαλία κ.α. ήταν λυτρωτική; Τι σας πρόσφερε;
    Πήγα για να προσφέρω όχι για να λυτρωθώ. Κι όμως αργότερα είχα τύψεις όταν κατάλαβα πόσο λίγα πρόσφερα και
    πόσο πολύ ωρίμασα αντιμετωπίζοντας σε γεωγραφικό και ιστορικό καθρέφτη την συνεχή επανάληψη της απάνθρωπης
    βίας και του ανθρώπινου πόνου.

-Η ωραιότερη ερώτηση που δεχθήκατε από μαθητή σχολείου;
    Αν έχω φυλάξει το γράμμα του Εinstein.

 
-Το γράμμα που λάβατε και σας συγκίνησε;
    Από ένα νέο Έλληνα που είδε το ντοκιμαντέρ και γνώρισε έτσι έμμεσα την ιστορία του παππού του,
    και συγχρόνως κατάλαβε γιατί ο παππούς του σιωπούσε τόσο επίμονα για το πικρό παρελθόν του.

 -Το γερμανικό ακροατήριο που ακούει τις ομιλίες σας πως αντιδρά;
    Πολύ συγκινημένα, συνήθως με μεγάλη έκπληξη που δεν τους δίδαξαν την αληθινή ιστορία τους στα σχολεία τους.

 -Τι μας οφείλει η Γερμάνια;
    Εκτός απ' τα οικονομικά, μας οφείλει τον σεβασμό μου δεν ήταν ούτε σαν λαός ούτε σαν εξουσία (ή "ελίτ") να αισθανθεί
    απέναντι στα θύματα της, αλλά ούτε καν απέναντι στα παιδιά της και το μέλλον της. Η εξάλειψη από τους γερμανούς ναζί
    κάθε ηθικής και αξιοπρέπειας ήταν τόσο ολοκληρωτική ώστε η μεταπολεμική Γερμανία δεν είχε ούτε πρότυπο ούτε σπόρο
    για ένα έντιμο μέλλον.

-Ένα σχόλιο για τα θύματα του σημερινού οικονομικού πολέμου;
    Η κρίση ήταν αναπόφευκτη λόγω της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής διαφθοράς. Στην Ελλάδα εφαρμόζεται βίαια και
    αποτρόπαια η παγκοσμιοποίηση, δηλ. η ¨"νέα" οικονομική πολιτική που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους
    φτωχούς φτωχότερους.
    Δυστυχώς εφαρμόζεται από δήθεν Έλληνες.

  -Ένα απόσπασμα από την «Ασκητική» που μεταφράζατε και σας εκφράζει;
    Και αυτό το ΕΝΑ (ο Θεός) δεν υπάρχει (επί της Γής).

 -Ποια εικόνα θα συμβολίζει πάντα τον αγώνα σας;
  Το παιδί με τα σφραγισμένα χείλη - Το παιδί που του σφράγισαν τα χείλη.
  -Με τη σοφία της ζωής και των χρόνων σας τι συμβουλή θα δίνατε;
    Να ανακαλύψουν οι νέες και οι νέοι όσο το δυνατόν νωρίτερα το καθήκον τους απέναντι στον εαυτό τους,
    τους δικούς τους, την πατρίδα τους, την ανθρωπότητα, τον πλανήτη ΓΗ - και να αναγνωρίσουν τις προτεραιότητες.

ΔΙΣΤΟΜΟ, 13 ΟΚΤΩΒΡΗ 2013                                                         ΑΡΓΥΡΗΣ ΣΦΟΥΝΤΟΥΡΗΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: