Πως χορεύεται ο ζεϊμπέκικος. Ένα εξαιρετικό άρθρο του Κώστα Λαδόπουλου.

Ένα πολύ σπουδαίο άρθρο του Κώστα Λαδόπουλου
Αναδημοσίευση από elkibra-rebetiko

                                                   

  Πως χορεύεται ο ζεϊμπέκικος...

μέρος α΄
(ακολουθεί το μέρος β΄)

εικόνα Κώστα Λαδόπουλου

"να χορέψω μες τη ζάλη, όμορφα και ταπεινά"

στίχος του Βασίλη Τσιτσάνη από το τρ.

Παίξε Χρήστο το μπουζούκι

εικόνα David Prudrome 

έτσι χορεύει η πλειοψηφία. Εγώ δε θα πω γ ι αυτό το τρόπο...

Δεν είμαι δάσκαλος χορού,

δε κάνω τον έξυπνο, 

λίγες συμβουλές μέντορα μονάχα...

εικόνα Κ. Λαδόπουλου

Μαθαίνεται ο ζεϊμπέκικος; Όχι, μάλλον. Μαθαίνεται όμως το ήθος του. 

Ο Ζ. δίνει και παίρνει. Σ΄όλους αρέσει. παντού χορεύεται. Από τα απλά ταβερνάκια (όσα διασώζονται ακόμα), μέχρι στα γκαζόν των κήπων σε πλούσιες βίλες. Εντάξει. Ο χορός δεν ανήκει σε κανέναν. Ο καθένας έχει δικαίωμα να τον χορέψει, όπως θέλει. Να κάνει αεροπλανικά κόλπα, ποδοσφαιρικά ψάλιδια στον αέρα, ότι θέλει.

Δε βλάπτει όμως (ή βλάπτει;) να πει κάποιος και κάποια άλλα, γραπτά λόγια γι αυτό. Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα, όπως το βλέπω εγώ. Όπως θα το πω στο γιό μου που μου ζητάει να τον μάθω.

Σηκώθηκες να χορέψεις; Ζήτησε να χορέψεις μόνος. Όχι μ΄ένα τσούρμο άλλους. Το ξέρω, δεν είναι απλό.

Πάρε λίγο χώρο. Δε χρειάζεται μιά ολόκληρη πίστα. "Πες" αυτά που έχεις να  "πεις", ΓΙΑ ΣΕΝΑ. Ξέχνα τους άλλους που βλέπουν.

Μην αφήσεις να σου χτυπάνε παλαμάκια. Δε τα χρειάζεσαι. Κάθοδος στον εαυτό σου με συνοδεία παλαμακίων;

Χαμήλωσε.

Χαλάρωσε.

Είσαι συ και το δάπεδο. Κοίτα μέσα σου.

Μη τεντώσεις πολύ τα χέρια σου, κράτα τα ελαφρά λυγισμένα.

Σκύψε το κεφάλι κάτω, ταπεινά.

Ακούμπα το δάπεδο και χάϊδεψέ το. Μέσα εκεί θα μπεις κάποτε. Μη το χτυπάς για να δειξεις "σκληράδα" και "μαγκιά". Χάϊδεψέ το, άστο να σου δώσει δύναμη.

Χάνε τα βήματά σου, σα νά΄σαι μεθυσμένος. 

Μη τεντώνεσαι, σκύβε.

Στριφογύρνα, πότε απ΄τη μιά μεριά και πότε απ΄την άλλη. 

Φέρε το ένα σου χέρι και δίπλωστο στη μέση, απ΄την πίσω μεριά.

Γείρε και σήκωσε το άλλο χέρι σου προς το ταβάνι.

Κάνε στράκες χτυπώντας το μηρό σου, το πλάι του παπουτσιού σου ή το πάνω μέρος του, χαϊδεύοντάς το με την ανάστροφη του χεριού σου.

Κάνε στράκες με τα δάχτυλά σου.

Βάλε τη μιά παλάμη σου ανεστραμένη στο μέτωπο και κάνε πως δίνεις φόρα με την άλλη για να στριφογυρίσεις.

Γονάτισε για λίγο ή βάλε το ένα γόνατο στο δάπεδο. 

Σήκω και κοίταξε γύρω σου, σα να νιώθεις ότι σε παραφυλάνε και κοιτάς να ξεφύγεις.

σκίτσο Κ. Λαδόπουλου

Κάνε μιά στράκα μπρος απ΄το στήθος σου με τις δυό παλάμες και λυγισμένα τα μπράτσα.

Συνέχισε, πότε όρθιος αλλά όχι τεντωμένος, πότε σκυφτός, κοντά στο έδαφος.

σκίτσο Κ. Λαδόπουλου

Μη πέφτεις όλος κάτω. Μη κατεβάζεις το πάνω μέρος του σώματος πάνω στα διπλωμένα πόδια σου, θυμίζοντας τα τσιφτετέλια.

Σου βγήκε κάποιος άλλος στη πίστα ή κάπου αλλού; Σταμάτησε, μη λες τίποτα και αποσύρσου. Φύλαξε την αξιοπρέπειά σου.

Ο Ζεϊμπέκικος είναι χορός σεμνός, σχεδόν ιερατικός. Είναι,

 βγάζω τα σωθικά μου σε κοινή θέα. 

Ξέρω ότι αυτό είναι κάπως αντιφατικό αλλά, αυτή είναι η γενναιότητα του Ζεϊμπέκικου, όταν η γενναιότητα δε γυρίζει σε γελοιότητα...

Μη με παρεξηγήσεις για όσα έγραψα.

Δες και το

http://elkibra-rebetiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_19.html