Να σταματήσουμε την αφαίμαξη των αγροτών, να χαράξουμε αγροτική πολιτική για τις ανάγκες της κοινωνίας

8 /2/12013

Να σταματήσουμε την αφαίμαξη των αγροτών, να χαράξουμε αγροτική πολιτική για τις ανάγκες της κοινωνίας

Μετά από 3 χρόνια μνημονιακών κυβερνήσεων ο αγροτικός κόσμος έφτασε στα όριά του και βγήκε στους δρόμους, όπως πολλές άλλες επαγγελματικές ομάδες, απέναντι στη σφοδρή επίθεση που υφίστανται. Δύο δισεκατομμύρια θα αφαιρεθούν από τον αγροτικό τομέα το 2013 από την «αφαίμαξη των συντάξεων του ΟΓΑ (673 εκατ.), την αύξηση των εισφορών ΟΓΑ (90 εκατ. ), τη μείωση των επιστροφών ΦΠΑ στους αγρότες ύψους (152 εκατ), τη μείωση ενίσχυσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο ύψους (130 εκατ.) και τη μείωση των ειδικών προγραμμάτων για τη γεωργία (25 εκατ)».

Τα αιτήματα των αγροτών είναι δίκαια αλλά λίγα μπροστά στο βάθος της διάλυσης του πρωτογενή τομέα.

'Όλα αυτά τα χρόνια η αγροτική πολιτική της Ε.Ε. και των ελληνικών κυβερνήσεων είχαν σαν αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των μικρών παραγωγών, την διάλυση των συνεταιρισμών και την υποστήριξη των καρτέλ στον αγροτικό τομέα. Η παραγωγή έγινε ακριβή, οι αγρότες έγιναν πλήρως εξαρτώμενοι  από τις επιδοτήσεις, τις μεγάλες εταιρείες σπόρων και λιπασμάτων (αφού πρώτα έκλεισαν τα ελληνικά εργοστάσια) και το ίδιο έγινε στην κτηνοτροφία. Οι αγρότες υπερχρεώθηκαν, η γη υποθηκεύτηκε στην Αγροτική Τράπεζα που χαρίσθηκε στην Τράπεζα Πειραιώς. Οι καλλιέργειες συγκεντρώνονται σε ολοένα και λιγότερα χέρια μαζί με τις επιδοτήσεις, η κτηνοτροφία συρρικνώνεται, η έκθεση σε χρηματιστηριακή κερδοσκοπία αυξάνεται.

Απέναντι σε όλα αυτά, είναι η ώρα να πούμε ποια αγροτιά θέλουμε. Να διεκδικήσουμε από την Πολιτεία, την Περιφέρεια και από εμάς τους ίδιους. Χρειαζόμαστε αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τις ντόπιες διατροφικές ανάγκες και ταυτόχρονα προσανατολισμένη να εξάγει ποιοτικά και γιατί όχι φθηνά προϊόντα, επεξεργασμένα και τυποποιημένα στον τόπο που παράγονται. Με χαρτογράφηση ανά περιφέρεια των αναγκών αλλά και των δυνατοτήτων της κάθε περιοχής. Με ντόπια παραγωγή λιπασμάτων και σπόρων. Με την διαφύλαξη τοπικών παραδοσιακών ποικιλιών. Με επανίδρυση των συνεταιρισμών μέσα από ένα διαφορετικό πλαίσιο με  δικλείδες ασφαλείας. Με καθορισμό της τιμής των προϊόντων μέσα από τους συνεταιρισμούς με βάση το κόστος παραγωγής και με προστασία των τιμών για τους καταναλωτές. Με άμεση επιστροφή της Αγροτικής Τράπεζας στο Δημόσιο για την υποστήριξη της αναδιάρθρωσης του αγροτικού τομέα. Με εφαρμογή προγραμμάτων και έργων για την εξοικονόμηση νερού, καυσίμων, ρεύματος, αγροχημικών ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να προστατεύεται η αειφορία. Με απευθείας συνεργασίες και συναλλαγές με τους καταναλωτές, τους επαγγελματίες εστίασης και λιανικού εμπορίου. Με συμβολαιακή γεωργία των αγροτών με τις οργανώσεις των εργαζομένων και των ανέργων και τις ομάδες αλληλεγγύης.

Σήμερα έχουν στενέψει τα περιθώρια για παζάρια και συντεχνιακές συναλλαγές. Λύση θα φέρουν οι κοινοί αγώνες όλων των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται. Είμαστε αλληλέγγυοι για να διεκδικήσουμε για μια πολιτική που θα τονώνει την τοπική οικονομία, θα προσελκύει νέους αγρότες, θα ενισχύει τις συλλογικές δράσεις, θα προστατεύει το εισόδημα των πολλών, θα προσανατολίζεται στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι των μεγαλοεταιρειών. Για μια αγροτιά ανεξάρτητη από τις επιταγές των πολυεθνικών και των χρηματιστηρίων, μια αγροτιά από εμάς και για εμάς.