Πηγή/Αναδημοσίευση: Ελευθεροτυπία
Μια μεγάλη κυρία της Δημοσιογραφίας, η Αριστέα Μπουγάτσου, δεν είναι πια εδώ. Εφυγε το βράδυ του Σαββάτου έχοντας δώσει για μεγάλο διάστημα μια μεγάλη μάχη ζωής παλικαρίσια και θαρρετά, όπως άλλωστε πάντα συνήθιζε.
Η ατρόμητη Αριστέα δεν δίστασε στιγμή να ρίξει γροθιά στο μαχαίρι του επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου, αποτελώντας το απόλυτο πρότυπο για αρκετούς συναδέλφους και αναγνώστες που την παρακολουθούσαν και θαύμαζαν τα «κότσια», την πυγμή και τη διορατικότητά της.
Για άλλους αποτέλεσε το «μαύρο πρόβατο», γιατί ενοχλούσε και χάλαγε τη μανέστρα της πολιτικο-δημοσιογραφικής διαπλοκής. Κάποιοι τη χτύπησαν ανελέητα ακόμη κι όταν πάλευε για τη ζωή της.
Είχε στο DNA της την αποκάλυψη, θεωρώντας την καθήκον και μέρος της δουλειάς. Με κάθε ρεπορτάζ απασφάλιζε «βόμβες» προς τους ισχυρούς. Πολλούς απ' αυτούς τους διέλυσε, γκρεμίζοντας αυτοκρατορίες και πολιτικές καριέρες στημένες στην άμμο. Την έτρεμαν, την «έψαχναν», προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την εμποδίσουν. Πολλοί προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να την προσεγγίσουν. «Βαριά» ονόματα...
Εκείνη δεν «μάσησε» ποτέ. Εβλεπε, ανεπηρέαστη, την αλήθεια κατάματα. Και την αποκάλυπτε.
Ταυτόσημη με την αλήθεια
Η αλήθεια ήταν ταυτόσημη με την Αριστέα. Η ανεξάρτητη και ακηδεμόνευτη δημοσιογραφία, το ίδιο. Και εκείνη, χωρίς δεύτερες σκέψεις, σ' αυτήν έταξε τη ζωή της, αγνοώντας το ακριβό πολλές φορές τίμημα. Οπως είχε πει σε μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της στη «Lifo» στις 20.11.2008, «εγώ, εκτός των άλλων μειονεκτημάτων μου, δεν έχω το αίσθημα του φόβου. Μου είναι άγνωστο. Μόνο όταν τράκαρα φοβήθηκα».
Αν αθροιστούν οι αγωγές που της έκαναν μεγαλόσχημοι κοντεύουν το ΑΕΠ της χώρας. «Είναι μια μέθοδος που έχει γίνει, πλέον, βιομηχανία για να συνετίζεται κάποιος. Η δεύτερη μέθοδος πίεσης είναι η κρατική διαφήμιση. Κλείνω στο μέσο σου την κάνουλα για να δουν τα αφεντικά σου ότι τους χαλάς το ταμείο. Αυτά έχουν συμβεί. Στραγγαλισμός οικονομικός και μάλιστα από μεγάλους φορείς», είχε πει.
Στάθηκε απέναντι σε κάθε είδους συμφέροντα και εξαρτήσεις. Και ποιους δεν στόχευσε το δημοσιογραφικό της ακόντιο: Κόκκαλης, Λαυρεντιάδης, Γερμανός, Μυτιληναίος, Μπόμπολας, Τσοχατζόπουλος. Πολιτικά, στόχευσε τους Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Λιάπη, Μαντέλη, οικογένεια Μητσοτάκη, Βενιζέλο, Δούκα, Τσιτουρίδη, όλους τους πολιτικούς που ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, της Siemens κ. ά. Η λίστα είναι ατελείωτη. Το σίγουρο είναι ότι κανένας «τύπος» δεν άλωσε τον τύπο της Αριστέας Μπουγάτσου. Ενα πρόσωπο ακέραιο και ευθύ, που πλήρωσε ακριβά το θάρρος της γνώμης της, δεχόμενη μέχρι και απειλές για τη ζωή της.
Αυτή η Ελληνίδα δημοσιογράφος δεν πήρε ποτέ κανένα βραβείο για την προσφορά της στην αλήθεια. Οχι ότι το χρειαζόταν. Σε ένα χώρο όπου καλές κουβέντες για συνάδελφο δεν χωρούν, ήταν κοινά αποδεκτό ότι ήταν η άριστη. Η πρώτη. «Το έγραψε η Αριστέα, άρα είναι έτσι» έλεγαν όλοι έπειτα από κάθε αποκάλυψη, την οποία ελάχιστα ΜΜΕ αναμετέδιδαν -εκτός αν απ' αυτή θα έβγαζαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια.
Το ευρύ κοινό δεν τη γνώριζε. Ισως γιατί δεν πήγε ποτέ σε τηλεοπτικά πάνελ, δεν φωτογραφήθηκε σε κοσμικές εκδηλώσεις, δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα της επιφανειακής δημοσιογραφίας τής ήταν αποκρουστικό της ψηλόλιγνης όμορφης Αριστέας.
Είχε προτάσεις να δουλέψει στην τηλεόραση. Θεωρούσε όμως ότι σε μεγάλο βαθμό θυσιάζεται η δημοσιογραφική δουλειά. «Στην τηλεόραση πρέπει να δώσεις κάτι εύπεπτο. Δεν ξέρω αν είμαι καλή σε αυτό. Δεν θα μπορούσα να είμαι σε ένα θίασο και να σχολιάζω τα πάντα, από το Αγιον Ορος μέχρι το τραπεζικό σύστημα, την παγκόσμια κρίση, το διαμελισμό της γυναίκας στη Σαντορίνη, τον Ομπάμα» είχε δηλώσει.
«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Να μην τις παίρνει ο άνεμος». Αυτό ήταν το μότο της. Το στιλ της. Είχε πει ότι το γράψιμο τη βασανίζει. «Δεν γράφω εύκολα και δεν μου αρέσει να γράφω και πολλά. Οργανώνω όμως τη γραφή μου. Θέλω να δίνω τις πληροφορίες και να έπεται το συμπέρασμά μου. Εκτίθεμαι και εκθέτω τις πληροφορίες μου και πολλές φορές και τα έγγραφα. Πρέπει να υπάρχει αυτό που λέγεται ντοκουμέντο και η εξήγησή του: γιατί το αποκαλείς ντοκουμέντο».
Πάντα έβρισκε τον τρόπο να «καρφώνει». Εμπαινε στο λαβύρινθο της διαφθοράς βρίσκοντας το μίτο της Αριάδνης.
Δεν άντεχε την ησυχία
Της άρεσαν οι ανατροπές. Δεν άντεχε την ησυχία. Τη βαριόταν. Ποια να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις ανατροπές που έφερε η Μπουγάτσου; Και μόνο η απαρίθμηση των υποθέσεων που φέρουν τη σφραγίδα της, η βαρύτητά τους, προκαλεί ίλιγγο:
* Το μαύρο χρήμα της Siemens προς ανώτατα στελέχη του ΟΤΕ, κομματικά ταμεία, πολιτικά τζάκια και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Η εμπλοκή γαλαζοπράσινων υπουργών στο γαϊτανάκι της διαπλοκής. Ονοματίζει και «κεντάει» όλους τους εμπλεκόμενους για όλο το 2008.
* Οι μίζες πίσω από τη σύμβαση του πολυθρύλητου C4Ι του συστήματος ασφάλειας των εν εξελίξει Ολυμπιακών Αγώνων, που δρομολόγησε η Siemens.
* Το ξεπούλημα του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom.
* Η σκανδαλώδης εξαγορά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΒΕΕ από την COSMOTE (θυγατρική του ημικρατικού τότε -Μάιος 2006- ΟΤΕ) με το αστρονομικό τίμημα των 1,3 δισ. ευρώ. Χαρακτηρίστηκε ως ιδιότυπη κρατικοποίηση της ΓΕΡΜΑΝΟΣ με καταφανώς ωφελημένο τον βασικό της μέτοχο Π. Γερμανό.
* Η δυνατότητα υποκλοπών από τους 4 προμηθευτές του ΟΤΕ (INTRACOM, SIEMENS, ERICSSON, ΑΝΚΟ) και μάλιστα μέσω παχυλών συμβάσεων (ασχολήθηκε το 2008).
* Οι εκτροχιασμένες συμβάσεις του ΟΣΕ.
* Την ίδια χρονιά (2008) απασφαλίζει κι άλλες βόμβες. Αυτή τη φορά για το Βατοπέδι και τα ιερά συμβόλαια.
* Στο στόχαστρο μπαίνει η πώληση της Ολυμπιακής και ο «αρραβώνας» ΟΠΑΠ-INTRALOT.
* Το 2009 διερευνά εμπλοκή Siemens με TOR-Μ1και διαπιστώνει μίζες στις ράγες του ΟΣΕ και των ΗΣΑΠ.
Καταδεικνύει μεθόδευση για αποκλειστική συνεργασία ΟΠΑΠ - Κόκκαλη, με στόχο το λανσάρισμα του βιντεολόττο.
* Φέρνει στο φως το παρασκήνιο της σύμβασης 994 του ΟΣΕ για τον προαστιακό σιδηρόδρομο με την εργοληπτική Siemens-ΑΚΤΩΡ-ΤΕΡΝΑ, καθώς και την αγοραπωλησία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με τριτεγγυητή το ελληνικό Δημόσιο.
* Σειρά έχουν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις του ΥΠΕΚΑ προς χάριν της Αλουμίνιον, συμφερόντων Μυτιληναίου. Η μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού - θερμότητας εξομοιωνόταν με τις μονάδες ΑΠΕ, έχοντας προτεραιότητα ένταξης στο δίκτυο αλλά και επιδοτούμενο τιμολόγιο αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
* Το 2011 αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα του σκανδάλου Λαυρεντιάδη και της Proton Bank, που καταλήγει στη φυλάκιση του επιχειρηματία.
Οι υποθέσεις που αναφέραμε δημοσιεύτηκαν στην «Ελευθεροτυπία». Είχε προηγηθεί για μία δεκαετία, όσο δούλευε στην «Καθημερινή», στενό μαρκάρισμα στους προμηθευτές του ΟΤΕ (βλέπε Κόκκαλη), τις απευθείας αναθέσεις, τη χασούρα του Δημοσίου.
«Γιατί δεν φωτογραφίζεσαι ποτέ;» την είχαν ρωτήσει. «Δεν με ενδιαφέρει να μπαίνω κάπου και να με αναγνωρίζουν. Αυτό θα μου έκανε και κακό, να σου πω την αλήθεια. Τώρα, ως αφανής, μπορώ και κάθομαι δίπλα σε κανέναν επώνυμο και κρυφακούω και λίγο. Είναι στεγανές οι σχέσεις μου και η ζωή μου, κατ' επιλογήν».
Επιλογή η «Ε»
Για την Αριστέα η «Ελευθεροτυπία» ήταν επιλογή. «Και με διάλεξε και εγώ τη διάλεξα. Θα μπορούσα να πάω και αλλού, αν έβαζα πολύ νερό στο κρασί μου». Πάλεψε με νύχια και με δόντια για την εφημερίδα και την επανέκδοσή της. Προηγουμένως είχε αναδείξει το ρόλο που έπαιξαν οι τράπεζες στο κλείσιμο της στρόφιγγας συμφωνημένων δανείων, δεχόμενη τα πυρά των τραπεζιτών αλλά και πολλών συναδέλφων της.
Τι λέξεις να βρει κανείς για να περιγράψει ένα φαινόμενο της ελευθεροτυπίας, ένα φαινόμενο της παγκόσμιας Δημοσιογραφίας; Ολες οι έννοιες, όλες οι λέξεις μοιάζουν φτωχές και λίγες για να περιγράψουν το Ανάστημα, το τσαγανό της Αριστέας. Εμείς οι συνάδελφοί της αποχαιρετώντας την απλώς σκεφτόμαστε ότι αν δίναμε μορφή στον ακοντιστή της «Ελευθεροτυπίας», αυτή θα ήταν της Αριστέας Μπουγάτσου.
Μια μεγάλη κυρία της Δημοσιογραφίας, η Αριστέα Μπουγάτσου, δεν είναι πια εδώ. Εφυγε το βράδυ του Σαββάτου έχοντας δώσει για μεγάλο διάστημα μια μεγάλη μάχη ζωής παλικαρίσια και θαρρετά, όπως άλλωστε πάντα συνήθιζε.
Η ατρόμητη Αριστέα δεν δίστασε στιγμή να ρίξει γροθιά στο μαχαίρι του επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου, αποτελώντας το απόλυτο πρότυπο για αρκετούς συναδέλφους και αναγνώστες που την παρακολουθούσαν και θαύμαζαν τα «κότσια», την πυγμή και τη διορατικότητά της.
Για άλλους αποτέλεσε το «μαύρο πρόβατο», γιατί ενοχλούσε και χάλαγε τη μανέστρα της πολιτικο-δημοσιογραφικής διαπλοκής. Κάποιοι τη χτύπησαν ανελέητα ακόμη κι όταν πάλευε για τη ζωή της.
Είχε στο DNA της την αποκάλυψη, θεωρώντας την καθήκον και μέρος της δουλειάς. Με κάθε ρεπορτάζ απασφάλιζε «βόμβες» προς τους ισχυρούς. Πολλούς απ' αυτούς τους διέλυσε, γκρεμίζοντας αυτοκρατορίες και πολιτικές καριέρες στημένες στην άμμο. Την έτρεμαν, την «έψαχναν», προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την εμποδίσουν. Πολλοί προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να την προσεγγίσουν. «Βαριά» ονόματα...
Εκείνη δεν «μάσησε» ποτέ. Εβλεπε, ανεπηρέαστη, την αλήθεια κατάματα. Και την αποκάλυπτε.
Ταυτόσημη με την αλήθεια
Η αλήθεια ήταν ταυτόσημη με την Αριστέα. Η ανεξάρτητη και ακηδεμόνευτη δημοσιογραφία, το ίδιο. Και εκείνη, χωρίς δεύτερες σκέψεις, σ' αυτήν έταξε τη ζωή της, αγνοώντας το ακριβό πολλές φορές τίμημα. Οπως είχε πει σε μία από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της στη «Lifo» στις 20.11.2008, «εγώ, εκτός των άλλων μειονεκτημάτων μου, δεν έχω το αίσθημα του φόβου. Μου είναι άγνωστο. Μόνο όταν τράκαρα φοβήθηκα».
Αν αθροιστούν οι αγωγές που της έκαναν μεγαλόσχημοι κοντεύουν το ΑΕΠ της χώρας. «Είναι μια μέθοδος που έχει γίνει, πλέον, βιομηχανία για να συνετίζεται κάποιος. Η δεύτερη μέθοδος πίεσης είναι η κρατική διαφήμιση. Κλείνω στο μέσο σου την κάνουλα για να δουν τα αφεντικά σου ότι τους χαλάς το ταμείο. Αυτά έχουν συμβεί. Στραγγαλισμός οικονομικός και μάλιστα από μεγάλους φορείς», είχε πει.
Στάθηκε απέναντι σε κάθε είδους συμφέροντα και εξαρτήσεις. Και ποιους δεν στόχευσε το δημοσιογραφικό της ακόντιο: Κόκκαλης, Λαυρεντιάδης, Γερμανός, Μυτιληναίος, Μπόμπολας, Τσοχατζόπουλος. Πολιτικά, στόχευσε τους Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Λιάπη, Μαντέλη, οικογένεια Μητσοτάκη, Βενιζέλο, Δούκα, Τσιτουρίδη, όλους τους πολιτικούς που ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, της Siemens κ. ά. Η λίστα είναι ατελείωτη. Το σίγουρο είναι ότι κανένας «τύπος» δεν άλωσε τον τύπο της Αριστέας Μπουγάτσου. Ενα πρόσωπο ακέραιο και ευθύ, που πλήρωσε ακριβά το θάρρος της γνώμης της, δεχόμενη μέχρι και απειλές για τη ζωή της.
Αυτή η Ελληνίδα δημοσιογράφος δεν πήρε ποτέ κανένα βραβείο για την προσφορά της στην αλήθεια. Οχι ότι το χρειαζόταν. Σε ένα χώρο όπου καλές κουβέντες για συνάδελφο δεν χωρούν, ήταν κοινά αποδεκτό ότι ήταν η άριστη. Η πρώτη. «Το έγραψε η Αριστέα, άρα είναι έτσι» έλεγαν όλοι έπειτα από κάθε αποκάλυψη, την οποία ελάχιστα ΜΜΕ αναμετέδιδαν -εκτός αν απ' αυτή θα έβγαζαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια.
Το ευρύ κοινό δεν τη γνώριζε. Ισως γιατί δεν πήγε ποτέ σε τηλεοπτικά πάνελ, δεν φωτογραφήθηκε σε κοσμικές εκδηλώσεις, δεν έκανε δημόσιες σχέσεις. Το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα της επιφανειακής δημοσιογραφίας τής ήταν αποκρουστικό της ψηλόλιγνης όμορφης Αριστέας.
Είχε προτάσεις να δουλέψει στην τηλεόραση. Θεωρούσε όμως ότι σε μεγάλο βαθμό θυσιάζεται η δημοσιογραφική δουλειά. «Στην τηλεόραση πρέπει να δώσεις κάτι εύπεπτο. Δεν ξέρω αν είμαι καλή σε αυτό. Δεν θα μπορούσα να είμαι σε ένα θίασο και να σχολιάζω τα πάντα, από το Αγιον Ορος μέχρι το τραπεζικό σύστημα, την παγκόσμια κρίση, το διαμελισμό της γυναίκας στη Σαντορίνη, τον Ομπάμα» είχε δηλώσει.
«Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Να μην τις παίρνει ο άνεμος». Αυτό ήταν το μότο της. Το στιλ της. Είχε πει ότι το γράψιμο τη βασανίζει. «Δεν γράφω εύκολα και δεν μου αρέσει να γράφω και πολλά. Οργανώνω όμως τη γραφή μου. Θέλω να δίνω τις πληροφορίες και να έπεται το συμπέρασμά μου. Εκτίθεμαι και εκθέτω τις πληροφορίες μου και πολλές φορές και τα έγγραφα. Πρέπει να υπάρχει αυτό που λέγεται ντοκουμέντο και η εξήγησή του: γιατί το αποκαλείς ντοκουμέντο».
Πάντα έβρισκε τον τρόπο να «καρφώνει». Εμπαινε στο λαβύρινθο της διαφθοράς βρίσκοντας το μίτο της Αριάδνης.
Δεν άντεχε την ησυχία
Της άρεσαν οι ανατροπές. Δεν άντεχε την ησυχία. Τη βαριόταν. Ποια να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις ανατροπές που έφερε η Μπουγάτσου; Και μόνο η απαρίθμηση των υποθέσεων που φέρουν τη σφραγίδα της, η βαρύτητά τους, προκαλεί ίλιγγο:
* Το μαύρο χρήμα της Siemens προς ανώτατα στελέχη του ΟΤΕ, κομματικά ταμεία, πολιτικά τζάκια και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Η εμπλοκή γαλαζοπράσινων υπουργών στο γαϊτανάκι της διαπλοκής. Ονοματίζει και «κεντάει» όλους τους εμπλεκόμενους για όλο το 2008.
* Οι μίζες πίσω από τη σύμβαση του πολυθρύλητου C4Ι του συστήματος ασφάλειας των εν εξελίξει Ολυμπιακών Αγώνων, που δρομολόγησε η Siemens.
* Το ξεπούλημα του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom.
* Η σκανδαλώδης εξαγορά της ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΒΕΕ από την COSMOTE (θυγατρική του ημικρατικού τότε -Μάιος 2006- ΟΤΕ) με το αστρονομικό τίμημα των 1,3 δισ. ευρώ. Χαρακτηρίστηκε ως ιδιότυπη κρατικοποίηση της ΓΕΡΜΑΝΟΣ με καταφανώς ωφελημένο τον βασικό της μέτοχο Π. Γερμανό.
* Η δυνατότητα υποκλοπών από τους 4 προμηθευτές του ΟΤΕ (INTRACOM, SIEMENS, ERICSSON, ΑΝΚΟ) και μάλιστα μέσω παχυλών συμβάσεων (ασχολήθηκε το 2008).
* Οι εκτροχιασμένες συμβάσεις του ΟΣΕ.
* Την ίδια χρονιά (2008) απασφαλίζει κι άλλες βόμβες. Αυτή τη φορά για το Βατοπέδι και τα ιερά συμβόλαια.
* Στο στόχαστρο μπαίνει η πώληση της Ολυμπιακής και ο «αρραβώνας» ΟΠΑΠ-INTRALOT.
* Το 2009 διερευνά εμπλοκή Siemens με TOR-Μ1και διαπιστώνει μίζες στις ράγες του ΟΣΕ και των ΗΣΑΠ.
Καταδεικνύει μεθόδευση για αποκλειστική συνεργασία ΟΠΑΠ - Κόκκαλη, με στόχο το λανσάρισμα του βιντεολόττο.
* Φέρνει στο φως το παρασκήνιο της σύμβασης 994 του ΟΣΕ για τον προαστιακό σιδηρόδρομο με την εργοληπτική Siemens-ΑΚΤΩΡ-ΤΕΡΝΑ, καθώς και την αγοραπωλησία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με τριτεγγυητή το ελληνικό Δημόσιο.
* Σειρά έχουν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις του ΥΠΕΚΑ προς χάριν της Αλουμίνιον, συμφερόντων Μυτιληναίου. Η μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρισμού - θερμότητας εξομοιωνόταν με τις μονάδες ΑΠΕ, έχοντας προτεραιότητα ένταξης στο δίκτυο αλλά και επιδοτούμενο τιμολόγιο αγοράς της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
* Το 2011 αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα του σκανδάλου Λαυρεντιάδη και της Proton Bank, που καταλήγει στη φυλάκιση του επιχειρηματία.
Οι υποθέσεις που αναφέραμε δημοσιεύτηκαν στην «Ελευθεροτυπία». Είχε προηγηθεί για μία δεκαετία, όσο δούλευε στην «Καθημερινή», στενό μαρκάρισμα στους προμηθευτές του ΟΤΕ (βλέπε Κόκκαλη), τις απευθείας αναθέσεις, τη χασούρα του Δημοσίου.
«Γιατί δεν φωτογραφίζεσαι ποτέ;» την είχαν ρωτήσει. «Δεν με ενδιαφέρει να μπαίνω κάπου και να με αναγνωρίζουν. Αυτό θα μου έκανε και κακό, να σου πω την αλήθεια. Τώρα, ως αφανής, μπορώ και κάθομαι δίπλα σε κανέναν επώνυμο και κρυφακούω και λίγο. Είναι στεγανές οι σχέσεις μου και η ζωή μου, κατ' επιλογήν».
Επιλογή η «Ε»
Για την Αριστέα η «Ελευθεροτυπία» ήταν επιλογή. «Και με διάλεξε και εγώ τη διάλεξα. Θα μπορούσα να πάω και αλλού, αν έβαζα πολύ νερό στο κρασί μου». Πάλεψε με νύχια και με δόντια για την εφημερίδα και την επανέκδοσή της. Προηγουμένως είχε αναδείξει το ρόλο που έπαιξαν οι τράπεζες στο κλείσιμο της στρόφιγγας συμφωνημένων δανείων, δεχόμενη τα πυρά των τραπεζιτών αλλά και πολλών συναδέλφων της.
Τι λέξεις να βρει κανείς για να περιγράψει ένα φαινόμενο της ελευθεροτυπίας, ένα φαινόμενο της παγκόσμιας Δημοσιογραφίας; Ολες οι έννοιες, όλες οι λέξεις μοιάζουν φτωχές και λίγες για να περιγράψουν το Ανάστημα, το τσαγανό της Αριστέας. Εμείς οι συνάδελφοί της αποχαιρετώντας την απλώς σκεφτόμαστε ότι αν δίναμε μορφή στον ακοντιστή της «Ελευθεροτυπίας», αυτή θα ήταν της Αριστέας Μπουγάτσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου