του Πέτρου Δημητρίου
Το
Δίστομο βρέθηκε πρόσφατα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω
επικαιρότητας. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έκανε δεκτό το
αίτημα του γερμανικού δημοσίου κατά των αποφάσεων ιταλικών
δικαστηρίων για τις αποζημιώσεις που είχαν επιδικάσει στους συγγενείς των
θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. Στις 10 Ιουνίου 1944, σε αντίποινα για τη
δράση των Ελλήνων Ανταρτών του ΕΛΑΣ, οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν
228 Διστομίτες, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά
τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. «Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης τα
ιταλικά δικαστήρια παραβίασαν το δικαίωμα ετεροδικίας της Γερμανίας,
εγκρίνοντας κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου για να
αποζημιώσουν τις οικογένειες των θυμάτων του ναζισμού στην Ιταλία, αλλά και του
Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που επικυρώθηκε από τον Άρειο Πάγο και επιδίκασε 28
εκατομμύρια ευρώ στα θύματα του Διστόμου.»
Στο
κείμενο «Oι γερμανικές εκτελέσεις» του Σαράντου Καργάκου (εμπειρίες
από το δικό του τόπο) διαβάζουμε :
«…
Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για
εκτέλεση»!» … Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμένο
Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες
έναντι ενός Γερμανού! Έτσι μας κοστολόγισαν κι έτσι μας κοστολογούν. Ένας
Έλληνας είναι υποπολλαπλάσιο του Γερμανού. Αυτό εκφράζει όχι απλώς τη ναζιστική
θηριωδία αλλά τη γενικότερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Γιατί, όπως πολύ σοφά έλεγε ο
Ντισραέλι,
‘‘μπορεί μια αποικία ν' απέκτησε ανεξαρτησία, αλλά δεν
παύει γι' αυτό το λόγο να είναι αποικία. ’’...»
Από
το Δίστομο προς Ιτέα, η δημοσιά βγάζει πρώτα στην Δεσφίνα. Η Δεσφίνα
είναι πατρίδα αγωνιστών του ’21, ο Δεσφινιώτης επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας υπήρξε
μεγάλη μορφή και Μάρτυρας του Αγώνα. Αλλά και στην πιο πρόσφατη
Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης ’42 – ’44 κατά
της γερμανικής Κατοχής, η Δεσφίνα πρωτοπόρησε και πολέμησε
τους ναζί και έδωσε στην Πατρίδα παλικάρια όπως ο Στέφος, όπως
ο Διαβάτης, που πλήρωσαν με τη ζωή τους την αγάπη τους σ’
Αυτήν και την Ελευθερία.
Από
τη Δεσφίνα κατάγεται ο σημερινός διορισμένος πρωθυπουργός της χώρας. Δεν ήταν
υποχρέωσή του να παραστεί στη Χάγη για τους Διστομίτες, άλλωστε δεν είναι
συμπατριώτες του. Υποχρέωσή του είναι να εφαρμόσει χωρίς παρέκκλιση τις
επιταγές των αφεντικών του που τον διόρισαν επίτροπο στην αποικία. Καθήκον έχει
να εκβιάζει με παραίτηση και να επισείει την χρεωκοπία ως δαμόκλεια σπάθη
πάνω από το κεφάλι του κατατρομοκρατημένου από τους Γκαίμπελς της
χειραγωγούμενης παραπληροφόρησης υπηκόου του. Το σκεπτικό με το οποίο
αντιμετωπίζεται σήμερα ο Έλληνας και από την αλωμένη πολιτεία είναι το
ίδιο με το ναζιστικό-κατοχικό, 40 Έλληνες για 1 Γερμανό. Όμως αυτό
διαβάζεται κι ανάποδα και τότε δεν υποδηλώνει τίποτε άλλο παρά το μέγεθος του
φόβου τους για την αντίδραση.
Η
Δεσφίνα είναι γερός, περήφανος τόπος. Και η Ελλάδα. Για κάθε έναν Έλληνα
εκτελεσμένο βγαίνουν άλλοι 40 και ζητούν το λόγο και την τιμή. Δεν
δίνουν λόγο αλλού.
4
- 2 - 2012
Πέτρος Δημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου