Το κτίριο «Μπλοκ 15» στο Χαϊδάρι γίνεται μουσείο

Πηγή/Αναδημοσίευση: Τα νέα

Ένα άρθρο του συμπατριώτη μας, Λουκά Δημάκα

 

Με εντολή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας ,Το κτίριο «Μπλοκ 15» στο Χαϊδάρι γίνεται μουσείο.

Σε μουσείο της Εθνικής Αντίστασης μετατρέπεται το κτίριο «Μπλοκ 15» του πρώην στρατοπέδου «Καραϊσκάκη» στο Χαϊδάρι, το οποίο κατά την περίοδο της Κατοχής 1941-1944 χρησιμοποιήθηκε από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής ως χώρος κράτησης και βασανισμού αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Βάσει απόφασης του υπουργείου Πολιτισμού, έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, λόγω της συνεχούς φθοράς, παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης.

Κατόπιν εντολής του υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Μπεγλίτη, αποφασίστηκε η μελλοντική αξιοποίησή του σε συνεργασία με τον Δήμο Χαϊδαρίου και το υπουργείο Πολιτισμού, προκειμένου να πάρει την ιστορική θέση που αξίζει μετατρεπόμενο σε Μουσείο Εθνικής Αντίστασης.
Ηδη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Aμυνας έχει δώσει κατευθύνσεις προκειμένου η αξιοποίηση αυτή να γίνει μέσω ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων (προγραμμάτων του ΕΣΠΑ). Στις αρχές Ιουλίου ο καθηγητής ο Χάγκεν Φλάισερ απηύθυνε δημόσια έκκληση με άρθρο του στα «ΝΕΑ» για τη σωτηρία του κτιρίου - συμβόλου και της πόλης του Χαϊδαρίου.

Το στρατόπεδο Χαϊδαρίου χτίστηκε επί δικτατορίας Μεταξά το 1937 και χρησίμευσε ως στρατώνας, χωρίς όμως να ολοκληρωθούν οι εργασίες κατασκευής. Λειτούργησε αρχικά υπό τις διαταγές των Ιταλών για λίγο και στις 10 Σεπτεμβρίου 1943 πέρασε στα χέρια των Ναζί. Γρήγορα μετατράπηκε σε κέντρο μεταγωγών των κρατουμένων. Οι πιο τυχεροί επιστρατεύτηκαν «απλώς» για αγγαρεία στην Ελλάδα, οι άτυχοι είτε εκτελέστηκαν για «αντίποινα» είτε στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία και την Πολωνία. Συλλογικά τη χειρότερη μοίρα είχαν οι (πιθανώς 4.468) Εβραίοι που βιαίως μεταφέρθηκαν από το Χαϊδάρι στο Αουσβιτς. Οι εκτελέσεις ομήρων, τα βασανιστήρια, τα λευκά κελιά της απομόνωσης στο περιβόητο «Μπλοκ 15», όλα ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του στρατοπέδου μέχρι τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά και μετά τη Βάρκιζα το κράτος αξιοποίησε, ήδη από το 1946, το στρατόπεδο ως κολαστήριο των αντιφρονούντων, ενώ αργότερα λειτούργησε πάλι ως στρατώνας και το «Μπλοκ 15» ως πειθαρχείο.

Λουκάς Δημάκας