Αναδημοσίευση: Iteanews
12 Οκτωβρίου 1944.
Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Πέμπτης, όταν οι καμπάνες των εκκλησιών
άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους
δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής. Όλο το
βράδυ, μικρές φάλαγγες γερμανικών αυτοκινήτων ξεκινούσαν προς το Βορρά
και στις 6:30 το πρωί άρχισε η αποχώρηση του κυρίως σώματος. Στις
8, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει, συγκεντρώθηκαν στο
μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, όπου σε μία βιαστική τελετή, ο στρατηγός
Φέλμι κατέθεσε στεφάνι. Το
μόνο που απέμενε ήταν η υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον Ιερό
Βράχο της Ακρόπολης. Ένας στρατιώτης κατέβασε τη σβάστικα χωρίς καμία
επισημότητα στις 9:15, σημαίνοντας το τέλος της κατοχής που διήρκεσε
1.625 μέρες
και την αρχή ενός τρελού πανηγυριού στους δρόμους της
Αθήνας. Χιλιάδες κόσμου με τη γαλανόλευκη στα χέρια αλληλοασπάζονταν,
αναφωνώντας «Χριστός Ανέστη», παιδιά σκαρφάλωναν στις οροφές των τραμ, ενώ απ' άκρη σ' άκρη αντηχούσε ο Εθνικός Ύμνος. Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, υπό τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, έφτασε στην Αθήνα έξι μέρες αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου. Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο μία ελπίδα που θα διαψευδόταν 45 μέρες αργότερα με το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών. Τα όπλα θα αντηχούσαν ξανά στους δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά αυτή τη φορά θα ήταν στραμμένα κατά αδελφών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου