Ματαιώνεται το 10ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Διστόμου λόγω της πανδημίας

Βροχή...δυνατός αέρας...

Δυο στοιχεία της φύσης,τόσο χιλιοτραγουδισμένα...τόσο εμπνευστικά...συχνά ευεργετικά για κάποιους...για όλους.

Λιγότερο συχνά,η μεγαλύτερη ανησυχία των ηθοποιών...των θεατρικών ομάδων που ετοιμάζονται μέρες...μήνες πριν την μεγάλη πρεμιέρα.

Ένας υπέροχος εξωτερικός θεατρικός χώρος...μάστορες του ξύλου,της κατασκευής, να εργάζονται από νωρίς το πρωί για να σκαρώσουν τα σκηνικά,τον άλλο κόσμο που θα δημιουργηθεί για λίγες ώρες,ζωντανεύοντας το όραμα του συγγραφέα και του σκηνοθέτη ενώπιον του πολυπληθούς θεατρόφιλου κοινού.

Όλα έτοιμα λοιπόν...

Μέχρι που λίγα σύννεφα θα μαζευτούν...οι πρώτες ψιχάλες θα πέσουν...μετά κι άλλες...κι άλλες...

Οι ηθοποιοί θα μαζέψουν γρήγορα την πραμάτεια τους...οι μάστορες θα ξεκαρφώνουν βλαστημώντας...

Οι θεατές δεν θα κάτσουν ποτέ στα βρεγμένα καθίσματα...στο βρεγμένο τσιμέντο...

Η παράσταση μόλις ακυρώθηκε...

Απογοήτευση,δυσαρέσκεια, βλαστήμιες για την «κακιά την ώρα»...

«Τώρα βρήκε να βρέξει»;

Και αν η βροχή και ο αέρας θα αφήσουν μερικά βρεγμένα καθίσματα ή κάποια σπασμένα τελάρα...υπάρχει κάτι άλλο εσχάτως που αφήνει πια κάτι πολύ χειρότερο...

COVID-19...

Πανδημία...

Κρούσματα...

Ιχνηλάτιση...

Έννοιες που έχουν προστεθεί στο καθημερινό μας λεξιλόγιο,έχουν επικρατήσει...έχουν ισοπεδώσει τα πάντα...

Η κατάσταση ανέκαθεν ήταν σοβαρή, όσο και αν μην θέλαμε να το παραδεχτούμε...

Ο κίνδυνος, οι δύσκολες στιγμές έφτασαν στην καθημερινότητα μας.

Και αν ανέκαθεν οι θεατρικές ομάδες,τα μπουλούκια,ακόμα και οι τεράστιοι θίασοι δεν μπορούσαν να προβλέψουν ποτέ τον αέρα,την βροχή...εμείς...το εργαστήρι μας προσπαθούμε να το κάνουμε...

Έτσι λοιπόν,μετά από ώρες συζητήσεων,άγχους και πόνου ψυχής, εμείς στο Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου «Θεατροφρένεια», πήραμε την απόφαση να ματαιώσουμε την διεξαγωγή του επετειακού 10ου Πανελληνίου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου και να ανανεώσουμε αυτό το τεράστιο θεατρικό πανηγύρι για του χρόνου ελπίζοντας σε μια καλύτερη εξέλιξη των πραγμάτων.

Έχοντας πλήρη την εικόνα που επικρατεί εκεί έξω και με την πεποίθηση μας πως το θέατρο,ο πολιτισμός,είναι για να δίνει χαρές,ψυχαγωγία,λύσεις ψυχικής ενδυνάμωσης και όχι να επιδεινώνει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα,επιλέξαμε να μην προβούμε στην διεξαγωγή του φεστιβάλ μας,σταματώντας τις εργασίες μας εγκαίρως,ειδοποιώντας τις προκριθείσες ομάδες για την εξέλιξη αυτή.

Θέλαμε να διαφυλάξουμε τον θεσμό μας,ως ένα κομμάτι πολιτισμού αλλά και ως κοινωνικό συμβάν που σέβεται απόλυτα τις υπάρχουσες υγειονομικές συνθήκες,θέλοντας να μην γίνει η θέαση των παραστάσεων μια πραγματική δοκιμασία για τον θεατή,με αποστάσεις,μάσκες,τον γενικότερο φόβο στην καρδιά του να τον ακολουθεί μέχρι τις εξέδρες του αμφιθεάτρου μας στο Μαυσωλείου.

Ελπίζοντας στην κατανόηση όλων όσων μας σταματούσαν στο δρόμο ή μας έστελναν τα μηνύματα ανυπομονησίας τους για την έναρξη του φεστιβάλ μας,δίνουμε την υπόσχεση να διαφυλάξουμε το μεγαλύτερο μας καμάρι,το φεστιβάλ μας,από την ένταξη του σε μια ζοφερή πραγματικότητα που θα δημιουργούσε ενδεχόμενα προβλήματα στην ήδη πολύπαθη καθημερινότητα των πολιτών.

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτή την στέρηση (10 χρόνια πια είναι πολλά για να μην γίνει αισθητή η απουσία αυτού του θεατρικού Αυγούστου) πιο υποφερτή, κάνοντας ένα δώρο στους θεατές που περίμεναν πως και πως αυτό το φεστιβάλ.

Έτσι λοιπόν το θεατρικό εργαστήρι Διστόμου «Θεατροφρένεια» ανακοινώνει πως θα δώσει δυο παραστάσεις του διαχρονικού αριστουργήματος του Αριστοφάνη «Λυσιστράτη», ενός έργου που με κόπο χτίζουμε κομμάτι κομμάτι, μήνες τώρα.

Οι ημερομηνίες των δυο αυτών παραστάσεων θα ανακοινωθούν λίαν συντόμως,όπως και ο τρόπος διεξαγωγής τους,τηρώντας αυστηρά και με σεβασμό το υγειονομικό πρωτόκολλο του ΕΟΔΥ, με οδηγίες που θα δωθούν με την ανακοίνωση των ημερομηνιών που θα είναι εντός του Αυγούστου.

Ευχαριστούμε από καρδιάς όλες τις ομάδες που μας τίμησαν με την διάθεση τους να μας στείλουν την συμμετοχή τους,όλους τους χορηγούς μας για την πρόθεση τους να μας στηρίξουν για μια ακόμη φορά και κυρίως όλους εσάς που δείξατε πόσο πολύ αγαπάτε και περιμένετε κάθε καλοκαίρι το φεστιβάλ μας.

Τα μαστόρια μάζεψαν τα ξύλα,τα σκηνικά,τα φόρτωσαν στο φορτηγό...

Οι ηθοποιοί δίπλωσαν τα κοστούμια τους και τα έβαλαν στον μεγάλο σάκο τους...

Τα σενάρια μπήκαν στα συρτάρια και τα τσιμεντένια καθίσματα έμειναν εκεί...βρεγμένα από την ξαφνική νεροποντή...

Σύντομα ο καιρός θα φτιάξει και πάλι...

Το νερό θα στεγνώσει...

Να έρθεις...να καθίσεις...να μας δεις να παίζουμε...

Δίπλα μου...

Αγκαλιά μου...

Εις το επανιδείν...