Καλάβρυτα 14
Σεπτεμβρίου 2013
Εβδομήντα
ολόκληρα χρόνια, οι εκτελεσθέντες σε
όλη την Ελληνική Επικράτεια κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τις ναζιστικές
ορδές του τακτικού γερμανικού στρατού, των SS, των Ιταλών φασιστών, των Βούλγαρων και των Αλβανών,
και μη ξεχνάμε, με τη συμμετοχή των
ντόπιων Γερμανοτσολιάδων, των ταγματασφαλιτών και των φίλων τους δυστυχώς
Ελλήνων δοσιλόγων, παραμένουν αδικαίωτοι.
Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου
1943
Κομμένο 16 Αυγούστου 1943
Βιάννος 14 Σεπτεμβρίου
1943
Μουσιωτίτσα 25 Ιουλίου 1943
Δίστομο 10 Ιουνίου 1944
Ανώγεια 13 Αυγούστου
1944
Χορτιάτης 2 Σεπτεμβρίου 1944
Υπάτη 17 Ιουνίου 1944
Νέα
Κερδύλια 17 Οκτωβρίου 1941
Λέχοβο 23-26 Ιουλίου 1943
Λιγκιάδες 3 Οκτωβρίου 1943
Παραμυθιά 29 Σεπτεμβρίου 1943
Ας με συγχωρήσουν οι άλλες Μαρτυρικές πόλεις και τα
χωριά που δεν μπορώ , λόγω χρόνου, να τα αναφέρω όλα.
Πάνω από εκατό Ολοκαυτώματα σε όλη την Ελλάδα και η
καταγραφή συνεχίζετε ακόμα.
Ημερομηνίες σταθμοί, για τις πόλεις αυτές και τα
χωριά.
Ημερομηνίες που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη ζωή των κατοίκων τους και την
μετέπειτα πορεία των απογόνων τους και από αυτές και έπειτα, διαλύθηκαν και υποβαθμίστηκαν όλες αυτές οι περιοχές.
Μια ατέλειωτη σειρά από ημερομηνίες και πόλεις ή
χωριά, καταγεγραμμένα εβδομήντα ολόκληρα χρόνια τώρα , χωρίς να υπάρξει καμία
απολύτως δικαίωση για τα εκατοντάδες θύματα, τους εκατοντάδες άγρια, βάναυσα
και αναίτια εκτελεσθέντες συμπατριώτες μας, συμπατριώτισσες μας, βρέφη και παιδιά.
Εμείς οι απόγονοί τους, ακόμα περιμένουμε να
δικαιωθεί η θυσία τους, από ένα Κράτος το οποίο, «περί άλλων τυρβάζει»
και παραπαίει, χωρίς ακόμα να έχει χαράξει καθαρή πολιτική και νομική γραμμή
για την δικαίωση των άνανδρα, άδικα και απάνθρωπα εκτελεσθέντων συγγενών μας, στις
πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από
τους Γερμανούς ναζί και τους Ιταλούς, Βούλγαρους και Αλβανούς φασίστες.
Ένα κράτος
που δεν ντρέπεται και τολμά
ξεδιάντροπα να λέει ότι « έχει χάσει τα
αρχεία» από όλα τα φρικιαστικά εγκλήματα που έγιναν στην επικράτειά του,
από τους αιμοσταγείς ναζί και τους φασίστες.
Ένα κράτος που, όσοι ασχολούμεθα με αυτά τα θέματα
γνωρίζουμε ότι, έχει καταγράψει και γνωρίζει πλήρως, με όλες τις λεπτομέρειες όλα όσα
εγκλήματα έγιναν από την αρχή του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου στην Ελληνική Επικράτεια έως το τέλος του, μα και τις επιπτώσεις του
στην μετέπειτα ζωή του Ελληνικού Λαού και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισε
το Ελληνικό Κράτος, λόγω της πλήρους σχεδόν καταστροφής όλων των υποδομών του
και όχι μόνο.
Για την ιστορία αναφέρω και μόνο, για να μην νομίζει
κανένας, όσο ψηλά και αν πιστεύει ότι βρίσκεται ότι μπορεί να μας κοροϊδεύει,
όσα χρόνια και αν περάσουν..
Τα γενικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την σύνταξη του λευκώματος στο οποίο
αναγράφονται αναλυτικότατα οι θυσίες του Ελληνικού Λαού κατά τον Β’ Παγκόσμιο
Πόλεμο, μαζεύτηκαν κατά την διάρκεια της κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και
Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων και τα ειδικά
από άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες ή ιδιώτες .
Οι εργασία καταγραφής του λευκώματος, άρχισε τον Μάιο
του 1941 και εξετέθη στο Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και
Ερευνών όταν ελευθερώθηκε η χώρα τον Νοέμβριο του 1944, παρουσία της Κυβερνήσεως.
Τον Απρίλιο , Μάιο και Ιούνιο 1945 εξετέθη στο Παρίσι
και το Λονδίνο καθώς και στην Διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ( Ο.Η.Ε.)
στον Άγιο Φραγκίσκο.
Το κείμενο εγράφη από τον
Αρχιτέκτονα κ. Κ. Α. Δοξιάδη, ο οποίος και διηύθυνε την όλη εργασία με την βοήθεια των
Αρχιτεκτόνων του Υπουργείου
Ανοικοδομήσεως, κ.κ. Α. Σκέπερς, Κ. Κραντονέλη, Ι. Παπαϊωάννου, Γ. Σ.
Παπαγεωργίου και Α. Κ. Τσίτση, του Ζωγράφου κ. Α. Στυλιανίδη και των Σχεδιαστών
κ.κ. Μ. Γαβαλά και Σ. Γιαννούλη.
Το γιατί όλα αυτά τα στοιχεία δεν
τολμά να τα βγάλει στην δημοσιότητα το Ελληνικό Κράτος, να ενημερώσει υπεύθυνα
τον Ελληνικό Λαό και να απαιτήσει νομικά
και πολιτικά την πλήρη καταβολή όλων των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα,
προβληματίζει όλους τους Έλληνες πολίτες όπου γης και δεν είναι του παρόντος
πονήματος να το αναλύσει.
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω και πάρα πολλά ακόμα, οι
τοπικές κοινωνίες κάθε πόλης και χωριού που καταστράφηκαν και έχασαν προσφιλή
τους πρόσωπα, ξεκινώντας αμέσως μετά τις καταστροφές και ιδιαίτερα μετά την
απελευθέρωση, δημιούργησαν Ενώσεις, Συλλόγους και Σωματεία των απογόνων των Θυμάτων με κύριο στόχο την διατήρηση
άσβεστης της μνήμης των Θυμάτων της θηριωδίας που διαπράχθηκε σε κάθε πόλη και
χωριό.
Αλλά παράλληλα έχουν την απαίτηση, να πληρώσουν οι
εγκληματίες για τα στυγερά εγκλήματα που διέπραξαν και να αποζημιώσουν πλήρως
τους παθόντες.
Οι κάθε είδους Ενώσεις, Σύλλογοι και
Σωματεία ιδρύθηκαν από τους απογόνους των Θυμάτων αμέσως μετά τις
εκτελέσεις των συγγενών τους, αλλά βασικά άρχισαν να δραστηριοποιούνται πλήρως μετά
την μεταπολίτευση (1975). Άλλοι δε πιο
δυναμικά μετά το 1995 που ετέθη επί τάπητος και το θέμα των Γερμανικών
αποζημιώσεων που αφορούσε άμεσα τους απογόνους των Θυμάτων.
Η επικοινωνία και συνεργασία όλων
αυτών των Ενώσεων Θυμάτων ανά την Ελλάδα απ’ ότι μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας,
ήταν πάρα πολύ δύσκολη, λόγω βασικά των αποστάσεων και του προβληματικού τρόπου
επικοινωνίας εκείνης της παλιάς εποχής.
Ήδη υπάρχουν, δύο Ενώσεις Θυμάτων
Ολοκαυτωμάτων στην Ελλάδα, των
Καλαβρύτων και της Βιάννου και πολλοί Σύλλογοι και Σωματεία με αυτό το
αντικείμενο.
Η Ένωση
Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
της οποίας έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος, ιδρύθηκε αμέσως μετά την καταστροφή
των Καλαβρύτων και πολλών χωριών της περιφέρειάς των και την εκτέλεση όλου του
ανδρικού πληθυσμού από 12 χρονών και
άνω.
Ιδρύθηκε από τις χήρες και όσους υπέργηρους επέζησαν
της καταστροφής στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Λειτούργησε όπως τις επέτρεψαν οι συνθήκες εκείνης
της εποχής και επανιδρύθηκε με νέο καταστατικό αμέσως μετά την μεταπολίτευση το
1977.
Την τελική της μορφή απέκτησε, με νέο και εναρμονισμένο
με τα σημερινά δεδομένα καταστατικό το 1997 και με αυτό λειτουργεί έως σήμερα.
Είναι το πρώτο Σωματείο Ένωσης Θυμάτων που ιδρύθηκε
στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Ο αγώνας που συνεχίζουμε δυναμικά, είναι
η ίδρυση σε κάθε πόλη και χωριό που υπήρξε Ολοκαύτωμα η περιφερειακά από αυτές,
Ενώσεων Θυμάτων Ολοκαυτωμάτων και
στη συνέχεια την συνεργασία τους, χωρίς καμία να χάνει την αυτονομία της, σε Ομοσπονδία Ενώσεων Θυμάτων Ελληνικών Ολοκαυτωμάτων.
Είναι
μεγάλο το εγχείρημα αλλά θα το καταφέρουμε όσο πιο άμεσα μπορούμε, με την
συνεργασία όλων των απογόνων των Θυμάτων από όλες τις Πόλεις και τα χωριά της
Ελλάδας που είχαν Ολοκαυτώματα και εκτελεσθέντες κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Είναι αναγκαίο και αυτό πρέπει να το
αντιληφθούν οι κατά τόπους απόγονοι των Θυμάτων ότι πρέπει να ιδρυθούν αυτόνομες Ενώσεις Θυμάτων σε κάθε περιοχή
και όχι οι απόγονοι των Θυμάτων να λειτουργούν μέσα από Πολιτιστικούς Συλλόγους,
Μορφωτικά σωματεία και άλλες πολιτιστικές οργανώσεις.
Υπάρχει έτοιμο πλήρες καταστατικό για κάθε ενδιαφερόμενο.
Το μόνο που έχουν να κάνουν οι απόγονοι των Θυμάτων είναι μικροαλλαγές και να
το προσαρμόσουν στα δεδομένα της περιοχής τους.
Ήδη έχει σταλεί το νέο καταστατικό σε αρκετές πόλεις
και χωριά που ενδιαφέρθηκαν να ιδρύσουν αυτόνομες Ενώσεις Θυμάτων στις περιοχές
τους.
Επίσης πρέπει να γνωρίζουν όλες οι ενδιαφερόμενες
πλέον Ενώσεις Θυμάτων ότι υπάρχει ήδη έτοιμο καταστατικό της Ομοσπονδίας
Ενώσεων Θυμάτων, εγκεκριμένο από το αρμόδιο Πρωτοδικείο.
Ιδρύθηκε το 2001
από την Ένωση Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος και τον Σύλλογο Θυμάτων σφαγής
Διστόμου. Θέλει μόνο την ανανέωσή του με λίγες τροποποιήσεις και την
ενεργοποίησή του.
Περιμένει δε την ενεργοποίηση των υπολοίπων Ενώσεων
Θυμάτων ανά την Ελλάδα και την ένταξή τους σε αυτό για να λειτουργήσει.
Μόνο με αυτό τον τρόπο και την
συνεχή συνεργασία όλων των Ενώσεων Θυμάτων, τώρα ιδιαίτερα που υπάρχουν άμεσοι
τρόποι επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου, θα υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Μόνο με κοινό αγώνα όλων των Ενώσεων
Θυμάτων σε όλη την Ελλάδα θα καταφέρουμε να πιέσουμε και να πείσουμε το
Ελληνικό Κράτος να ξαναγράψει την ιστορία για τα Ελληνικά Ολοκαυτώματα στα
σχολικά βιβλία για την ενημέρωση των νέων γενεών των Ελλήνων, οι οποίες είναι
πλήρως απληροφόρητες για την ιστορία της πατρίδας τους, επειδή την ιστορία την
γράφουν ανιστόρητοι και επιλεγμένοι να
την παραχαράσσουν.
Ένα βασικό κεφάλαιο στην αναγκαία αποτελεσματικότητα
της λειτουργίας των Ενώσεων Θυμάτων και κατ’ επέκταση της Ομοσπονδίας τους είναι,
εκτός από την αυτονόητα αμφίδρομη συνεργασία
τους και η αγαστή συνεργασία με τους νέους Καλλικρατικούς Δήμους αλλά και με
το Δίκτυο των Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας.
Δίνουμε
πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό.
Έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία αυτή την περίοδο με
τον Πρόεδρο του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας συμπατριώτη
σας και Δήμαρχο του Μαρτυρικού Δήμου των Ανωγείων κ. Σωκράτη Κεφαλογιάννη.
Θέλουμε με την βοήθειά του μα και με την βοήθεια όλων
των Δημάρχων των Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας, να επικοινωνήσουμε με
τους απογόνους των Θυμάτων των περιοχών τους, για να έχουμε γρήγορα και άμεσα
αποτελέσματα.
Επίσης ενημερώνουμε πάλι ότι, από το 2005 ζητάμε
συνεχώς από όλους τους κατά καιρούς Προέδρους του Δικτύου να ανοίξει, με δική
μας ευθύνη, το γραφείο που έχουν κλειστό στα Καλάβρυτα επί σειρά ετών, για να στεγάσει και την Ένωση
μας, μα και την νεοσύστατη Ομοσπονδία
των Ενώσεων Θυμάτων των Ελληνικών Ολοκαυτωμάτων.
Πρέπει τελικά το Δίκτυο να αποφασίσει, με ποιους
πρέπει και μπορεί να συνεργαστεί για να υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Με κλεισμένο γραφείο επί σειρά ετών ( το Δίκτυο
ιδρύθηκε το 2000) δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να περιμένουμε απολύτως τίποτα.
Δεσμευόμεθα σήμερα εδώ στην Μαρτυρική Βιάννο, να
διαθέσουμε το έμψυχο υλικό της Ένωσής μας για να είναι ανοικτό και σε συνεχή
λειτουργία το γραφείο για να ενημερώνει όλους όσους επισκέπτονται τη Μαρτυρική
και Ιστορική πόλη των Καλαβρύτων, ομάδες ή άτομα, για όλα τα Ελληνικά
Ολοκαυτώματα.
Έως το 1999 περίπου οι Δήμοι και οι Κοινότητες είχαν
άλλη συνεργασία με τις Ενώσεις και τους Συλλόγους των Θυμάτων γιατί ο εκάστοτε
Δήμαρχος ήταν μέλος της κοινωνίας του Μαρτυρικού Δήμου ή της Κοινότητας και
είχε Θύματα στο Ολοκαύτωμα. Θεωρείτο
δεδομένη η ευαισθησία του και η συνεργασία του με τους απογόνους των Θυμάτων
και τις Ενώσεις, Συλλόγους η Σωματεία όπου υπήρχαν.
Από την εποχή των νέων Καποδιστριακών Δήμων, άρχισε
και απομακρύνονταν αυτή η σχέση και συνεργασία.
Ιδιαίτερα δε τώρα με τους νέους Καλλικρατικούς Δήμους
η συντριπτική πλειοψηφία των Δημάρχων δεν έχει καμία σχέση με τις Μαρτυρικές
Πόλεις και τα χωριά, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων και η σχέση Δημάρχων και
Ενώσεων Θυμάτων είναι καθαρά επιφανειακή και σε πολλές περιπτώσεις προβληματική
ή και ανύπαρκτη.
Αποτέλεσμα αυτής της ανύπαρκτης σχέσης είναι οι
Δήμαρχοι να είναι ξεκομμένοι από τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των Ενώσεων
Θυμάτων και να φτάνουν, μερικές ευτυχώς φορές, έως και την «απέναντι όχθη»
χωρίς καμία φειδώ, τολμώντας ακόμα να λένε σε εκδηλώσεις μνήμης, ότι αυτοί
συγχώρεσαν τους Γερμανούς!!!
Ποιος η ποιοι τους δίνουν το δικαίωμα;
Πρέπει οι Καλλικρατικοί πλέον Δήμαρχοι, τις Ενώσεις
Θυμάτων να τις προσέχουν ως κόρη οφθαλμού και να έχουν άμεση και ειλικρινή
συνεργασία μαζί τους.
Όχι να φτάνουμε σε σημείο ώστε να ζητάμε εγγράφως από
τον Καλλικρατικό, χωρίς θύματα στο
Ολοκαύτωμα Δήμαρχο, στις εκδηλώσεις μνήμης να καταθέσουμε στεφάνι στο μνημείο
των εκτελεσθέντων συγγενών μας και ο Δήμος να παραγγέλνει και να χρεώνετε το
στεφάνι του Πρόξενου της Γερμανίας η του Πρέσβη και στους εκπροσώπους της
Ένωσης Θυμάτων να δηλώνει ότι δεν υπάρχει στεφάνι γι’ αυτούς!!!!.
Ακραίες μπορεί να μας πείτε αλλά δυστυχώς υπαρκτές
καταστάσεις.
Όχι βέβαια ότι οι Ενώσεις έχουν την ανάγκη για ένα
στεφάνι. Το βάζουν μόνοι τους.
Γιατί παλιότερα ο εκάστοτε Δήμος είχε στεφάνια για
τις Ενώσεις Θυμάτων;
Μπορεί να το διανοηθεί κανένας νοήμων άνθρωπος ότι
μπορούσε να γίνει ποτέ αυτό; Και όμως γίνεται.
Τεράστιες εδώ οι ευθύνες του Δικτύου των Μαρτυρικών
Πόλεων και χωριών της Ελλάδας.
Και ας μη θέλει να το παραδεχθεί λέγοντας ότι δεν
μπορεί να παρεμβαίνει στην αυτονομία των Δήμων!!!!!.
Δεν πρέπει να υπάρχουν κανόνες;
Δεν πρέπει να υπάρχει από όλο το Δίκτυο σεβασμός
στους απογόνους τον Θυμάτων και δεν πρέπει να στηλιτεύετε κάποιος η κάποιοι από
την πλειοψηφία όταν παρεκκλίνουν από κοινά αποδεκτούς θεσμοθετημένους κανόνες;
Αυτό άλλωστε
δεν είναι Δημοκρατία;
Των εκδηλώσεων μνήμης παλιότερα, επιμελούντο οι
απόγονοι των Θυμάτων σε σταθερή και ειλικρινή συνεργασία με τον εκάστοτε
Δήμαρχο και τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου.
Τι έχει αλλάξει τώρα ;
Μήπως και
γι’ αυτούς και άλλους βέβαια λόγους, έφτιαξαν τους Καποδιστριακούς και έπειτα
Καλλικρατικούς Δήμους;
Ή να τολμά να γράφει στα έντυπα των εκδηλώσεων μνήμης
των Θυμάτων Δήμαρχος, ότι έχει χορηγό ( εάν είναι δυνατόν ) την Γερμανική
Πρεσβεία;
Η Γερμανική
πρεσβεία και το Γερμανικό κράτος πρέπει να εξοφλήσουν πρώτα όλες τις υποχρεώσεις τους προς την Ελλάδα και
τους Έλληνες και έπειτα να αρχίζουν να έχουν το δικαίωμα να καθίσουν στο
τραπέζι της οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης με τους Έλληνες.
Αρκετά πια.
Λόγω αυτών των
χαλαρών σχέσεων μέσα στους κόλπους του Δικτυού μα και της όχι όπως πρέπει
συνεργασίας μεταξύ Δήμων και Ενώσεων Θυμάτων, βρήκαν «κενό» οι Γερμανοί
επιτετραμμένοι και αλωνίζουν στις Μαρτυρικές πόλεις και χωριά «τάζοντας λαγούς με πετραχήλια»;
Πρέπει το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της
Ελλάδας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαδραματίσει τον σημαντικό
του ρόλο σε συνεργασία με τις Ενώσεις
Θυμάτων ανά περιοχή και την Ομοσπονδία τους.
Πρέπει να μπει μπροστάρης και να διεκδικήσει μαζί με
όλους εμάς, ώστε κανένας Μαρτυρικός Δήμος μέλος του Δικτύου του να μην έχει
καμία απολύτως επαφή με τις επίσημες αρχές της Γερμανίας, Πρεσβεία, Προξενεία
και τους απεσταλμένους τους ή απεσταλμένους του Γερμανικού κράτους, έως ότου
αλλάξει η Γερμανία στάση απέναντί μας και αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι
στον Ελληνικό Λαό και το Ελληνικό Κράτος.
Το ίδιο εξυπακούεται πρέπει να ισχύει για τις Ενώσεις
Θυμάτων, το Εθνικό Συμβούλιο και όλες τις οργανώσεις που ασχολούνται με το
μεγάλο Εθνικό θέμα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Επίσης είναι απαραίτητη και αναγκαία η στενή
συνεργασία των Ενώσεων Θυμάτων αυτόνομα, μα και μετέπειτα της Ομοσπονδίας τους με
το Εθνικό Συμβούλιο για την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας από την
Ελλάδα, το Δίκτυο των νέων των Μαρτυρικών Πόλεων και χωριών της Ελλάδας
και την Πανελλήνια Ένωση των δικηγόρων για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων,
οποία ενώ έχει όλες τις αγωγές των απογόνων των θυμάτων στα χέρια της έχει εξαφανιστεί
από το προσκήνιο περίπου από το 2000 έως και σήμερα.
Για να μην υπάρξουν «κενά» στις συνεργασίες μας και κάποιοι «καλοπροαίρετοι»
μας κατηγορήσουν, αν και δεν έχουμε ανάγκη απολογίας, αναφέρουμε ότι οι Ενώσεις
Θυμάτων Ελληνικών Ολοκαυτωμάτων δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τον Δημοκρατικό
Γερμανικό λαό.
Συνεργαζόμαστε με αντιναζιστικές ομάδες από την
Γερμανία όπως με την ομάδα εργασίας ΑΚ – Δίστομο από το Αμβούργο και τον
υπεύθυνο αυτής Martin
Klingner μέσω του μέλους της Συντονιστικής Επιτροπής του
Εθνικού Συμβουλίου και υπεύθυνου του για την Γερμανία, Δαμιανού Βασιλειάδη.
Επίσης σας ενημερώνουμε ότι εκτός από άλλες ομάδες
Γερμανών αντιναζί που έχουν έρθει στα Καλάβρυτα με τη συνοδεία του Δαμιανού
Βασιλειάδη, είναι η δεύτερη χρονιά φέτος που φιλοξενούμε στα Καλάβρυτα
νέους από την Γερμανία από το Hovelriege
(Χουβελρίγκε), ηλικίας από 12 έως
και 55 ετών οι οποίοι δείχνουν μεγάλο
ενδιαφέρον και ενημερώνονται για την αποτρόπαια πράξη της εκτέλεσης των
Καλαβρυτινών από τον τακτικό Γερμανικό στρατό στη Λάκκα του Καπή.
Είναι συγκινητική η επιστολή – καταγγελία τους που
έστειλαν στην Ένωση Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, στην οποία καταδικάζουν
την πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης, είναι αντίθετοι και έξαλλοι για την
απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στις 3 Φεβρουαρίου 2012, ντρέπονται
για την χαρά που προκάλεσε αυτή η απόφαση στο Βερολίνο και εκφράζουν την
συμπάθεια και το σεβασμό τους στους επιζώντες και τους συγγενείς των Θυμάτων.
Επισυνάπτω αυτούσια την επιστολή στο τέλος του
κειμένου μου για όποιους ενδιαφέρονται.
Ειλικρινά τόσα χρόνια που ασχολούμαι με αυτά τα
θέματα δεν έχω διαβάσει τόσο από καρδιάς γραμμένη επιστολή και αυτή δεν είναι
γραμμένη από κανένα Έλληνα, αλλά από Γερμανούς πολίτες και δη νεολαίους.
Στο τέλος
αφήνω την Ελληνική Κυβέρνηση και τα Ελληνικά κόμματα.
Τεράστιες οι ευθύνες όλων τους. Ποτέ βέβαια δεν έχουν
όλοι τις ίδιες ευθύνες αλλά, το ότι έχουν περάσει εβδομήντα ολόκληρα χρόνια και
οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι δεν έχουν
κάνει απολύτως τίποτα επί της ουσίας, αυτό και μόνο δείχνει το τεράστιο
μέγεθος της ευθύνης που έχουν.
Εμείς και ως Ενώσεις Θυμάτων και ως Ομοσπονδία στην
συνέχεια, θα ζητήσουμε την συνδρομή και βοήθειά τους για την επίτευξη των
στόχων μας.
Αυτοί, πρέπει να έχουν ακριβώς τους ίδιους
στόχους και να διεκδικήσουν δυναμικά μαζί με εμάς και όλους όσους ασχολούνται
με αυτά τα θέματα, τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, αν θέλουν να
λέγονται Ελληνική Κυβέρνηση και Ελληνικά Κόμματα.
Κλείνοντας θέλω να πω στους συναγωνιστές και
συναγωνίστριες των Ενώσεων Θυμάτων, των Συλλόγων και των Σωματείων σε όλη την
Ελλάδα που έχουν τους ίδιους στόχους και τις επιδιώξεις μ’ εμάς, ότι τίποτα δεν
θα σας χαρίσουν. Το γνωρίζετε εξ’ άλλου αυτό. Όλα θα τα κερδίσουμε όλοι μαζί,
με υπομονή και επιμονή, δυναμικά, βάζοντας μπροστά απ’ όλα ως κύριο στόχο μας, την διατήρηση άσβεστης της μνήμης των Θυμάτων της
θηριωδίας που διαπράχθηκε σε κάθε πόλη και χωριό σε όλη της Ελληνική
Επικράτεια.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Καλό αγώνα.
Με όλη μου
την εκτίμηση.
Χαρίλαος Ηλία Ερμείδης
Πρόεδρος
Ένωσης
Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος,
εκλεγμένο
μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου για την διεκδίκηση των
Γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα
και
εκπρόσωπός του για τα Καλάβρυτα και την ευρύτερη περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου