53ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
Συνεχίζονται οι προβολές ταινιών
με τη συνεργασία του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Οι ταινίες προβλήθηκαν στο φετινό
Φεστιβάλ και εντάσσονται στις περιφερειακές εκδηλώσεις του.
Το πρόγραμμα διαμορφώνεται ως εξής:
Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012: Σύννεφο 9 του Αντρέας Ντρέζεν
(Γερμανία)
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012: 11 συναντήσεις με τον πατέρα μου του
Νίκου Κορνήλιου
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012: Με το φως της
μέρας του Γκόραν
Πασκάλιεβιτς(Σερβία)
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012: Νύχτα σιωπής του Ρέις Τσελίκ (Τουρκία)
----------------------------------------------
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 9.00 ΜΜ.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 5)
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
ΣΥΝΝΕΦΟ 9
ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑΣ ΝΤΡΕΖΕΝ
Είναι κοινό χαρακτηριστικό των ταινιών του Γερμανού σκηνοθέτη Αντρέας Ντρέζεν, του οποίου το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκανε εκτενές αφιέρωμα, να παρακολουθεί τους ήρωές του από την κλειδαρότρυπα. Η διαφορά του με τους υπόλοιπους vouyerίστες σκηνοθέτες είναι ότι προσπαθεί να εμπλέξει συναισθηματικά τον θεατή, χωρίς να τον αφήσει έξω από όσα διαδραματίζονται επί της οθόνης.
Η διεισδυτικότητα της ματιάς του Ντρέζεν μοιάζει πιο καίρια και πιο ποιητική από κάθε άλλη του ταινία, ενώ οι πρωταγωνιστές του κλέβουν τις εντυπώσεις ξεγυμνώνοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά τους εαυτούς τους.
ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012
8.00 ΜΜ.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 5)
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
11 ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ
Έντεκα συναντήσεις ενός νεαρού
κοριτσιού με τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ, σε μια σημερινή Αθήνα της
κοινωνικοπολιτικής αστάθειας, της αποξένωσης, της διαρκούς απογοήτευσης και των
άφθονων διαψεύσεων. Δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, ενωμένοι φαινομενικά
μόνο από δεσμά αίματος και τίποτα περισσότερο, καταφέρνουν στην πορεία να
αποκτήσουν γέφυρες επικοινωνίας και να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλο πέρα από
οποιαδήποτε γονική σύμβαση.
Με την καινούργια του ταινία, ο
σκηνοθέτης μοιάζει να απαντά σε ένα όλο και πιο επιτακτικό αίτημα για ένα απλό
και ανεπιτήδευτο σινεμά των καθημερινών ιστοριών, των εύκολα αναγνωρίσιμων
ηρώων και της στυλιστικής λιτότητας, η οποία δεν προσφέρεται επίτηδες ως άποψη
αλλά προκύπτει από καθαρή ειλικρίνεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου