Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Το 66ο μνημόσυνο, και η κορύφωση των εκδηλώσεων μνήμης για τη Σφαγή του Διστόμου.

Κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις μνήμης για την 66 επέτειο της Σφαγής του Διστόμου, και αφού πούμε κάποια πράγματα για τις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν, θα ήθελα να σταθώ ξεχωριστά και να κάνω εκτενή αναφορά, στην χθεσινή εκδήλωση που έκλεισε και την αυλαία, στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Θεοχάρη , ''Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 το ολοκαύτωμα''.

ΟΙ ΒΑΚΧΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ

Με επιτυχία στέφθηκε και η παράσταση από την θεατρική ομάδα του Πολιτισμικού συλλόγου Διστόμου, Βάκχες του Ευριπίδη:



Η σκηνοθεσία ήταν του καθηγητή φιλολόγου του Ενιαίου Λυκείου Διστόμου, Γιάννη Καπούτση, ενώ μεγάλη ήταν και η συμβολή του Στάθη του Σταθά για ακόμη μιά φορά.
Πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα έργα από την παρακαταθήκη που έχουμε απ' τους Αρχαίους Έλληνες τραγωδούς μας.
Ένα μεγάλο έργο που δεν έχει τολμήσει σχεδόν κανείς να ανεβάσει, πέρα από τον μεγάλο Τερζόπουλο κι άλλους δυό - τρείς.
Η προσπάθεια είναι αυτό που μετράει πάντα, γι αυτό συγχαρητήρια σε όλους όσους δούλεψαν.

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ

Την πέμπτη ακούσαμε τον Δημήτρη Μπάση, σε μιά συναυλία αναδρομή στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, ή καλύτερα της ελληνικής μουσικής, μια και ξεκίνησε με βυζαντινούς ύμνους.
Δεν έχω λόγια γι' αυτή την μεγάλη φωνή. Απλά απόλαυσα το πρόγραμμα όπως όλος ο κόσμος. Σπουδαίος ο Μπάσης.
Πριν αρχίσει η συναυλία, έγινε και η καθιερωμένη πια λαμπαδηδρομία από την Πολιτιστική Εταιρεία ''Το μαρτυρικό Δίστομο και οι 218 σφαγιασθέντες'' του Αριστείδη Τζιτζώκου, την οποία προλόγισε ο γνωστός Έλληνας Αλέξης Κωστάλας.



Σπουδαία και σεμνή προσωπικότητα, καθώς και σπάνιο μέταλλο στη φωνή που σε σαγηνεύει.
Τη φλόγα παρέλαβε η Διστομίτισσα και παθούσα απ' την Σφαγή, η συγγραφέας Καίτη Μανωλοπούλου.




ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Σεμνά, χωρίς ιδιαίτερα έκτροπα και με ικανοποιητική συμμετοχή, τελέστηκε το 66ο μνημόσυνο της Σφαγής του Διστόμου.
Τα σχόλια για τους πολιτικάντηδες και για κάποια πράγματα που δεν αρέσουν στον σκεπτόμενο κόσμο ( σε όσο έχει απομείνει ), δείτε από εδώ κι από εδώ ( περσινό και προπέρσινο μνημόσυνο ).
Ευτυχώς που έλειπαν κάποιοι αντιπαθείς πολιτικοί, δυστυχώς ήρθαν κάποιοι άλλοι που μέχρι πρότινος μιλούσαν υβριστικά για το ολοκαύτωμα.
Καλό θα είναι να έρχεστε όσοι θέλετε, να ακούτε το προσκλητήριο νεκρών, και μετά όταν αρχίζουν οι φανφάρες, να φεύγετε, όπως έκανα κι εγώ χτες.
Εμείς πάντως τιμήσαμε τους νεκρούς.




ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΝΑΖΙΣΜΟΥ


Και μιά ευχάριστη είδηση. Το Μουσείο θυμάτων ναζισμού στο Δίστομο, απέκτησε υπόσταση και εκσυχρονίστηκε με οπτικοακουστικά μέσα. Τη δουλειά ανέλαβε ο συμπατριώτης μας ο Δημήτρης ο Μορόγιαννης.
Δεν πήγα ακόμη, αλλά τα σχόλια ήταν πολύ καλά. Είδα κόσμο συγκινημένο και ενθουσιασμένο πολύ για την υπέροχη αυτή δουλειά.
Θα σταθώ εδώ σε άλλα άρθρα. Μην παραλείψετε να το επισκεφθείτε, ειδικά εσείς που είστε απ' την περιοχή και δεν έχετε έρθει ακόμη.

Ευχαριστούμε πολύ όσους δούλεψαν για να μας ξαναθυμήσουν μέσα από τον πολιτισμό και την τέχνη, τα δεινά του φασισμού.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ!!!

ασπρα σπιτια είπε...

Mπραβο για το ρεπορταζ Θεμη