Η ομιλία του Πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Φθιώτιδας στη Λαμία

Από τον Θανάση Δημάκα

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ


Αθήνα, 13 Μαΐου 2010



ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ

Θα ήθελα να πω δυο λόγια κι εγώ πριν σας ακούσω. Κατ'αρχήν, δεν είναι ταλαιπωρία για μένα η επίσκεψή μου εδώ, παρά την πίεση των ημερών. Είναι, θα έλεγα, οξυγόνο να μπορώ να συναντώ τους ανθρώπους στην Περιφέρεια, αλλά και τις παραγωγικές τάξεις, και να συζητάμε τα προβλήματα του τόπου.

Γιατί μπορεί να παίρνει μια κυβέρνηση αποφάσεις, αλλά εγώ πιστεύω πάρα πολύ στις δυνατότητες της ελληνικής κοινωνίας, που δυστυχώς, είτε με την τεράστια γραφειοκρατία, είτε με τον συγκεντρωτισμό, είτε με την πελατειακή αντίληψη, την έχουμε κρατήσει στο περιθώριο. Πολλές φορές, μάλιστα, την έχουμε εγκλωβίσει και δεν της έχουμε δώσει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί, να πάρει πρωτοβουλία, να δώσει τη δυναμική που έχει η χώρα μας, το ανθρώπινο δυναμικό που έχει η χώρα μας και, βεβαίως, και η Περιφέρεια, και τα μεγάλα αστικά κέντρα.

Γι' αυτό, ο δικός μου στόχος είναι, μέσα από αυτό τον διάλογο και αυτή τη διαβούλευση - όπως είπατε - να συμβάλουμε στη δημιουργία των απαραίτητων θεσμών και να ενισχύσουμε τους θεσμούς διαβούλευσης. Και νομίζω ότι είναι πολύ σωστή σκέψη, και η δική σας, και του κ. Πολυζωγόπουλου, να δημιουργηθεί η Περιφερειακή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, μιας και αυτό θα συνδυαστεί φυσιολογικά και με τον «Καλλικράτη», αλλά θα δώσει και την ευκαιρία να διαμορφώσουμε μια αναπτυξιακή ταυτότητα για κάθε Περιφέρεια και να αξιολογήσουμε τις προτεραιότητες για κάθε περιοχή.

Είναι σίγουρο ότι όλοι γνωρίζουν τις μεγάλες δυσκολίες που έχει η πατρίδα μας και δεν θα μπω στις λεπτομέρειες όσων έχω πει πολλές φορές και στο παρελθόν.

Ξέρετε πολύ καλά την κατάσταση που βρήκαμε, αφότου αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, και την προσπάθεια που κάναμε τους τελευταίους μήνες, μία εργώδη προσπάθεια, έναν μαραθώνιο και εντός, αλλά ιδιαίτερα εκτός Ελλάδας, για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε να μην φτάσουμε στην κατάσταση της παύσης πληρωμών.

Δηλαδή, να φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούμε ούτε συντάξεις, ούτε μισθούς να πληρώσουμε στο Δημόσιο, αλλά ούτε και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα νοσοκομεία μας και τα σχολεία μας, να μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά. Εκεί είχαμε φτάσει.

Και βεβαίως, η διεθνής κρίση έχει παίξει το ρόλο της, με τις αγορές να αντιδρούν με μεγάλο φόβο, αλλά και με κερδοσκοπία ακόμα. Και έχουμε θέσει αυτό το θέμα και στην Ευρώπη και διεθνώς, ότι πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές και ρυθμίσεις στις διεθνείς αγορές, ώστε να μην υπάρχει αυτή η κερδοσκοπία την οποία ζήσαμε, που είναι - θα μπορούσε να πει κανείς - ο τρόμος των αγορών απέναντι στον Ελληνικό λαό.

Αλλά παράλληλα, εμείς δεν θέλουμε να κρύψουμε τα πραγματικά προβλήματα που έχει αυτός ο τόπος. Θέλουμε με ειλικρίνεια να τα αντιμετωπίσουμε, για να μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές - αλλαγές που στο κάτω - κάτω ζητάει ο Ελληνικός λαός εδώ και πολλά χρόνια και αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο με την κρίση αυτή - για τις οποίες αυτή η Κυβέρνηση πήρε την εντολή του Ελληνικού λαού να κυβερνήσει αυτό τον τόπο.

Είναι τώρα η στιγμή, λοιπόν, να κάνουμε αυτή την κρίση ευκαιρία για μια καλύτερη Ελλάδα. Βέβαια, λόγω των συνθηκών, λόγω της οξύτητας των προβλημάτων, λόγω και της διεθνούς οικονομικής κατάστασης, ήμασταν υποχρεωμένοι να πάρουμε μέτρα, τα οποία πονάνε, είναι μέτρα δύσκολα, είναι μέτρα που, πολύ σωστά είπατε, πρέπει να κατανεμηθούν ισοβαρώς σε όλο τον Ελληνικό λαό και περισσότερο στους έχοντες.

Να προστατεύσουμε όσο γίνεται τους πιο αδύναμους. Και αυτή είναι και η δική μας προσπάθεια, την οποία και θα εντείνουμε, στο μέτρο των δυνατοτήτων που έχει ο προϋπολογισμός, ώστε να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας και στήριξης των κοινωνικών στρωμάτων, που από τη μια μεριά δεν είχαν ευθύνη - ή ιδιαίτερη ευθύνη, αν θέλετε - για την κρίση, αλλά και που έχουν, πολλές φορές, μεγάλα προβλήματα, κοινωνικής, οικονομικής ή άλλης φύσης.

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα μήνυμα αλληλεγγύης, το οποίο εμείς, βεβαίως, θα το υπηρετήσουμε ως Κυβέρνηση, αλλά πρέπει να το υπηρετήσουμε και ως κοινωνία. Διότι χρειάζεται να βρούμε ξανά την αίσθηση της κοινότητας, την αίσθηση της ανθρωπιάς γύρω μας, να ξεφύγουμε από τον στενό ατομικισμό, που θεωρούσαμε ότι θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες ενώ, τελικά, πληρώνουμε πολλαπλά το κόστος αυτού του ατομικισμού και των πελατειακών σχέσεων στη χώρα μας.

Πιστεύω, επίσης, ότι τους τελευταίους μήνες, με τις θυσίες μας και τις δύσκολες αποφάσεις μας, έχουμε κερδίσει την αξιοπιστία μας και στην Ε.Ε. και διεθνώς, την οποία είχαμε χάσει. Γιατί έχω τονίσει ότι το μεγαλύτερο έλλειμμα, το οποίο βρήκα εγώ και το οποίο αντιλήφθηκα στις συναντήσεις που είχα σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν το έλλειμμα αξιοπιστίας.

Μπορεί να λέγαμε τα καλύτερα, μπορεί να λέγαμε για το πρόγραμμα, για τις αλλαγές που θέλαμε να κάνουμε, για να χτυπήσουμε τη διαφθορά, για να βάλουμε τάξη στη χώρα μας, αλλά δεν μας πίστευε κανείς. Μας έλεγαν «τα έχουμε ξανακούσει, τα έχουμε ξαναδεί, αλλά στην πράξη δεν έχει προχωρήσει η Ελλάδα». Ιδίως, μάλιστα, όταν τα στοιχεία, τα οποία δίναμε στην Ε.Ε., αποκαλύφτηκε ότι ήταν διπλάσια σε ό,τι αφορά το έλλειμμα της χώρας.

Έτσι λοιπόν, με τις θυσίες μας, δείξαμε ότι όχι μόνο δεν φυγοπονούμε, αλλά και ότι είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να βάλουμε τάξη στη χώρα μας.

Πληρώσαμε για την Ελλάδα του χθες, αλλά πρέπει να χτίσουμε την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο. Να σταθούμε στα πόδια μας. Μπορούμε. Και πείσαμε, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, όπου οι αγορές δεν ανταποκρινόταν στις δικές μας προσπάθειες, να έρθει η Ε.Ε., με ένα πολύ σημαντικό πακέτο, βεβαίως με αυτούς τους δύσκολους όρους, και να πει, «εγώ είμαι εδώ, στηρίζω την Ελλάδα, στηρίζω τις προσπάθειές της, θα της δώσω τον απαραίτητο χρόνο, για να μπορεί να κάνει αυτές τις αλλαγές».

Αλλά αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Και θα έλεγα, ότι αυτές οι αλλαγές, δεν είναι αλλαγές τις οποίες επιβάλει κάποια ξένη δύναμη ή Διεθνείς Οργανισμοί. Είναι αλλαγές, τις οποίες εμείς οι ίδιοι τόσα χρόνια συζητάμε και θέλουμε, όταν μιλάμε για τη διαφάνεια στη Δημόσια Διοίκηση, όταν λέμε ότι θέλουμε να ξέρει ο πολίτης πού πάνε τα λεφτά του Ελληνικού λαού, να ξέρει το κάθε ευρώ πού πάει, πού επενδύεται, πώς το διαχειριζόμαστε.

Να ξέρει ότι πιάνει τόπο. Ότι πιάνει τόπο για τις ανάγκες κάθε περιοχής και κάθε κλάδου, για την ανάπτυξη, αλλά και για την πρόνοια, για την υγεία και την παιδεία, ώστε να μην έχουμε το φαινόμενο, κάποιοι να πληρώνουν φόρο επειδή δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, ενώ άλλοι να φοροδιαφεύγουν και, τελικά, να πληρώνουν όλοι πολύ περισσότερα για υπηρεσίες, οι οποίες θα έπρεπε να είναι δημόσια αγαθά, όπως είναι η υγεία, η παιδεία και η πρόνοια.

Γιατί σήμερα, από το υστέρημά της, κάθε οικογένεια, ξέρετε πολύ καλά, ότι πληρώνει την παιδεία, πληρώνει την υγεία, πληρώνει την πρόνοια, ενώ με τα χρήματα που διαθέτουμε, θα έπρεπε να μπορούμε να έχουμε καλές και ποιοτικές υπηρεσίες, αλλά και σωστή πρόσβαση σε όλες αυτές τις υπηρεσίες, για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.

Αυτό λοιπόν είναι ένα τεράστιο κόστος, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Και θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα για να συμμαζέψουμε τα πράγματα, αλλά θα τα συμμαζέψουμε, ώστε αυτά τα χρήματα πραγματικά να πιάσουν τόπο, και να μη χρειάζεται αυτή τη στιγμή, όπως σήμερα, να πληρώνει ο Ελληνικός λαός αυτές τις αμαρτίες.

Παίρνω απλώς ένα στοιχείο ως παράδειγμα, γιατί πολλές φορές τα γενικόλογα λόγια δεν αναδεικνύουν την πραγματικότητα. Έχει γίνει πρόσφατα μια μελέτη σε ένα Ινστιτούτο της Αμερικής, στο «Brookings Institute», αλλά και σε άλλα Ινστιτούτα, όπου λένε κάτι σχετικά απλό, ωστόσο, για μας, απίστευτο, ως νούμερο, ότι εάν εμείς καταπολεμούσαμε τη διαφθορά, θα είχαμε ένα όφελος 8% του ΑΕΠ, δηλαδή 20 δισεκατομμύρια ευρώ.

Δεν ξέρω πόσος είναι ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας εδώ. Είναι 525 εκατομμύρια, μου λέτε. Σκεφθείτε λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να έχουμε 20 δις, εάν καταπολεμούσαμε τη διαφθορά. Η ίδια μελέτη λέει ότι αυτό σημαίνει, βεβαίως, να μπορεί να υπάρχει τέτοια διαφάνεια, όπως υπάρχει παραδείγματος χάρη στη Σκανδιναβία.

Αλλά λέμε, ακόμα κι αν δεν φτάσουμε τη Σκανδιναβία, αν φτάσουμε την Ισπανία, μια άλλη μεσογειακή χώρα, θα έχουμε κέρδος 4% του ΑΕΠ, που είναι όλο το πρόγραμμά μας σήμερα - 4% είναι αυτό το πρόγραμμα που κάνουμε σήμερα, για να φτάσουμε στη μείωση του ελλείμματος του ενός έτους.

Καταλαβαίνετε λοιπόν τι σπατάλη του χρήματος του Ελληνικού λαού έχει υπάρξει, όμως, και τι ευκαιρία μας δίνεται, αν βάλουμε τάξη, αν πραγματικά εφαρμόσουμε κανόνες και διαφάνεια, ώστε αυτά τα χρήματα να πάνε, από τη μια, στην πρόνοια, την υγεία και την παιδεία και, από την άλλη, στην ανάπτυξη που τόσο πολύ χρειάζεται και η Περιφέρεια.

Θα έλεγα, επίσης, ότι είναι σημαντικό να αφήσουμε πίσω την Ελλάδα του χθες και, η μεγάλη ενέργεια που έχει ο Έλληνας και η Ελληνίδα, οι δυνατότητες, η ευστροφία, η καπατσοσύνη, αντί να χάνονται σε μία πάλη απέναντι σε ένα κράτος απρόσωπο και πελατειακό, ή σε μία προσπάθεια να κοροϊδέψουμε ο ένας τον άλλον, να αξιοποιηθούν σε μία πραγματικά παραγωγική αναπτυξιακή προσπάθεια.

Έχουμε τις δυνατότητες, εμείς το ξέρουμε. Και οι Έλληνες, παντού όπου έχουμε πάει, όταν υπάρχει ένα σωστό σύστημα, κάνουμε θαύματα. Είμαστε παραγωγικοί, έχουμε επιχειρηματικό πνεύμα και κάνουμε αποτελεσματικό έργο.

Το ίδιο ισχύει και για τις διαμαρτυρίες. Εγώ είμαι άνθρωπος που πιστεύω στο δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία, και είναι πολύ λογικό να υπάρχει αυτή η αίσθηση πίκρας και διαμαρτυρίας από πάρα πολύ κόσμο. Βέβαια, με έναν κανόνα: όχι στη βία. Θα λύσουμε τα προβλήματα στη χώρα μας, θα τα λύσουμε όμως χωρίς βία. Θα εκφράσουμε τις απόψεις μας, αλλά πρέπει να τις εκφράσουμε δημοκρατικά, σεβόμενος ο ένας τον άλλο.

Όμως, αυτή η ενέργεια, τελικά, ο πόθος όλων μας να φύγουμε από την επιτήρηση, και αυτών που διαμαρτύρονται, θα εξυπηρετηθεί ακόμα καλύτερα, εάν εμείς αλλάξουμε τη χώρα μας. Αυτή η ενέργεια πρέπει να μπει ακριβώς στο δημιουργικό έργο των αλλαγών που χρειάζεται η χώρα μας. Πιστεύω λοιπόν ότι οι μεγάλες αλλαγές που προωθούμε, και ήδη εφαρμόζουμε και έχουμε νομοθετήσει, είναι η βάση του νέου οικοδομήματος που δημιουργούμε.

Μέσα σε αυτό το νέο οικοδόμημα, βεβαίως, όπως γνωρίζετε καλά, είναι και το πρόγραμμα «Καλλικράτης», που δίνει δυνατότητες πια στην Περιφέρεια, διότι εδώ είναι οι ζωντανές δυνάμεις της χώρας. Πολλά χρόνια, πολλές γενιές έχουμε ζήσει την ταλαιπωρία ενός κεντρικού κράτους, που πολλές φορές δεν γνωρίζει και τα προβλήματα κάθε τόπου, πολλές φορές απλά διαμορφώνει σχέσεις πελατειακές και εξάρτησης, χωρίς να μπορεί να συντονίσει την αναπτυξιακή προσπάθεια.

Γι’ αυτό και ο «Καλλικράτης» δίνει τεράστιες δυνατότητες πια για να σχεδιάσουμε, να σχεδιάσετε και να αντιμετωπίσετε προβλήματα, που δυστυχώς για σας είναι καθημερινά και που δημιουργούν εξαρτήσεις. Προβλήματα στα νοσοκομεία, προβλήματα στα πανεπιστήμια, προβλήματα στα σχολεία, στην πρόνοια, αλλά ακόμα και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες θα έπρεπε να μπορούν να λύνονται σε περιφερειακό επίπεδο - όχι με την εντολή του κάθε υπουργού ή του κάθε υπαλλήλου στην Κεντρική Διοίκηση.

Βέβαια, για μας, και για τον Ελληνικό λαό, ξέρω ότι είναι προτεραιότητα, αυτό τον πόνο που υπάρχει σήμερα, να τον αντιμετωπίσουμε μέσα από την προοπτική σημαντικών αλλαγών, που έχουν τις εξής αρχές: όπως είπα, πρώτα απ’ όλα, παρά τα μέτρα, να δούμε τις πιο αδύναμες τάξεις, να διαμορφώσουμε ένα δίχτυ προστασίας, μία ισομερή κατανομή των βαρών.

Δεύτερον, ένα αίσθημα δικαίου, επιτέλους, ευνομία στη χώρα, που προστατεύει τον πολίτη. Δηλαδή, να υπάρχει αυτό που λέει ο Ελληνικός λαός, «αυτοί που φταίνε, πράγματι να πληρώσουν».

Να δώσουμε, μέσα από τις αλλαγές αυτές, με διαφάνεια, τη σιγουριά ότι ο καθένας είναι εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις του και, με αυτό τον τρόπο, είμαστε όλοι μας καλύτερα, και ως κοινωνία, και ως χώρα.

Τρίτον, το θέμα του πολιτικού συστήματος, που συζητιέται πρόσφατα εντονότατα. Θέλω να σας θυμίσω ότι, όπως και τα προηγούμενα θέματα, έτσι και αυτό, εμείς προεκλογικά το είχαμε κάνει κεντρικό μας θέμα. Πράγματι, χρειάζονται μεγάλες αλλαγές κι αυτό κάνουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα, ώστε να λειτουργήσει υπέρ του πολίτη, για να έχει ο πολίτης λόγο και να αισθάνεται ότι ο λόγος του ακούγεται, ότι ο λόγος του πιάνει τόπο, ότι ο λόγος του γίνεται σεβαστός.

Ένα πολιτικό σύστημα, όμως, που θα διαμορφωθεί μέσα από αλλαγές συντεταγμένες, δημοκρατικά, διότι χρειάζεται να προσέξουμε, ώστε αυτές οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν - και αυτό το εγγυόμαστε - να γίνουν μέσα από ένα δημοκρατικό διάλογο και μια διαβούλευση.

Μιλάμε για την ενίσχυση της Δημοκρατίας, όχι για την κατάλυση της Δημοκρατίας, για την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, όχι για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών. Είναι λοιπόν πάρα πολύ σημαντικό να δώσουμε περισσότερη Δημοκρατία, που βεβαίως σημαίνει ελευθερία, αλλά σημαίνει και υποχρεώσεις, όλων μας.

Πριν σας δώσω το λόγο, θέλω κι εγώ να αναφερθώ εν συντομία σε μερικά από τα προβλήματα, που γνωρίζω ότι υπάρχουν και, περισσότερο να σας τα θέσω υπό μορφή ερωτημάτων, για να ακούσω τις δικές σας σκέψεις, για το πώς αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Είπατε κ. Πρόεδρε για την πράσινη ανάπτυξη και, βεβαίως, είναι συνυφασμένη με την ποιότητα που θέλουμε, την ποιότητα ζωής από τη μία, αλλά και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, από την άλλη. Δόξα τω Θεώ, η χώρα μας έχει αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία πολλές φορές υποβαθμίζουμε και υπονομεύουμε. Και δυστυχώς, η Περιφέρειά σας, η Στερεά Ελλάδα, αλλά και ο νομός σας έχει πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Και για μας, όπως και για σας, βεβαίως, αυτό αφορά και στην ποιότητα ζωής και στην υγεία, αφορά όμως και στη δυνατότητα μιας βιώσιμης ανάπτυξης, διότι μια περιοχή που θέλει να προσελκύσει είτε επενδύσεις, είτε τουρισμό, είτε εργαζόμενους να έρθουν να δουλέψουν, είτε ακόμα και φοιτητές για τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, θέλει να έχει εκείνη την ποιότητα, που εγγυάται τη σωστή ζωή, αλλά και τις κατάλληλες συνθήκες.

Θέματα γνωρίζω ότι υπάρχουν και είναι και θέματα διϋπουργικά. Είναι και στη δική μας προτεραιότητα, όμως, τα θέματα αυτά να αντιμετωπιστούν, όπως είναι η μόλυνση στο Μαλλιακό Κόλπο, η βελτίωση της λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού στη Λαμία, η επέκταση του δικτύου, η Στυλίδα και ο έλεγχος λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού των Καμένων Βούρλων, ο καθαρισμός σε περιοχές όπου περνάει ο Σπερχειός, ώστε να σταματήσει η μόλυνση των νερών.

Πιθανώς, αυτά να πρέπει να αντιμετωπιστούν σε συνεργασία με κεντρικούς φορείς, όπως είναι το ΕΛΚΕΘΕ, αλλά σε συνεργασία και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Υπάρχουν θέματα ολοκληρωμένης διαχείρισης, ιδιαίτερα των αποβλήτων των ελαιοτριβείων, αλλά και το μεγάλο θέμα των φυτοφαρμάκων και της μείωσης της νιτρορύπανσης, που και αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη ανάγκη προστασίας της υγείας των πολιτών, αλλά και των ίδιων των προϊόντων που καλλιεργούν.

Υπάρχουν λοιπόν θέματα αυστηρής τήρησης των όρων της περιβαλλοντικής προστασίας, αλλά και κυρώσεων σε περιπτώσεις παράβασης, που για μας αποτελούν κατ’ εξοχήν προτεραιότητα, η οποία αφορά όλες τις παραγωγικές δραστηριότητες, από τις βιομηχανίες, μέχρι και τις παράνομες χωματερές.

Θέλω επίσης να τονίσω ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν αγρότες και σε άλλες περιοχές, όπως στην Καρδίτσα και στη Λάρισα, σε ό,τι αφορά την άρδευση.

Έχουμε το φράγμα του Σμοκόβου. Από ό,τι καταλαβαίνω, είναι ένα από τα ταλαιπωρημένα έργα, που όλο επενδύεται και όλο κάπου χάνεται, σε κάποια μαύρη τρύπα, αυτή η επένδυση. Όμως, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι και για μας προτεραιότητα τα δίκτυα άρδευσης περίπου 60 χιλιάδων στρεμμάτων, και μέσα από το φορέα υλοποίησης του Υπουργείου Υποδομών, και από τη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής».

Έχω επίσης ενημερωθεί ότι υπάρχουν αρκετά προβλήματα στη στελέχωση του νέου νοσοκομείου, υπάρχουν θέματα στην ανάπτυξη του πανεπιστημίου και, θα ήθελα μετά, να σας πω κάποιες συγκεκριμένες σκέψεις. Έχετε ένα ΤΕΙ εδώ, το οποίο έχει σημαντική παρουσία. Και πιστεύω ότι πρέπει να δούμε πώς τα ΤΕΙ, ιδιαίτερα τα ΤΕΙ, αλλά και τα πανεπιστήμια, θα συνδεθούν περισσότερο με την περιφερειακή ανάπτυξη.

Και όταν λέμε «περιφερειακή ανάπτυξη», δεν εννοούμε μόνο να έρχονται οι φοιτητές και να γεμίζουν τις καφετέριες, ή να είναι καλοί γαμπροί ή νύφες. Λέμε να ενταχθούν πραγματικά στις παραγωγικές ανάγκες του τόπου, με μελέτες, με έρευνες, με άσκηση, με σύνδεση με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και με τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που εσείς θα πάρετε.

Ξέρω ακόμη ότι το θέμα των διοδίων αναδεικνύεται ως ένα μεγάλο ζήτημα - ο Γιάννης θα μας πει δυο λόγια γι' αυτό - καθώς και το ζήτημα της ΛΑΡΚΟ, που εμείς έχουμε κάθε διάθεση να είναι μια βιώσιμη εταιρεία, όπως και η νέα Διοίκηση έχει αυτό τον στόχο.

Η Στερεά Ελλάδα είναι μια περιοχή φυσικής ομορφιάς, παρότι έχει υποβαθμιστεί, όπως σας είπα, και το ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα, λόγω πολλών περιβαλλοντικών προβλημάτων. Σκεφτείτε, όμως, ότι εσείς έχετε μια ιστορία. Έχετε τις Θερμοπύλες και, παράλληλα, τις ιαματικές πηγές, που σε συνδυασμό με μορφές καλλιέργειας, αγροτουρισμού και μεσογειακής δίαιτας, αλλά θα έλεγα ακόμα και λόγω εγγύτητας με μεγάλα αστικά κέντρα, όπως της Αθήνας, νομίζω ότι όλα αυτά δείχνουν τις δυνατότητες που έχει αυτός ο τόπος. Αν γίνει σωστός προγραμματισμός, αν γίνει συντονισμένος προγραμματισμός, αν αποκεντρωμένα οι φορείς της περιοχής συνεργαστούν, καταλαβαίνουμε όλοι ότι μπορούμε να δώσουμε μια αισιόδοξη νότα για το μέλλον αυτής της περιοχής.

Θέλω, πριν κλείσω, να πω ότι εμείς, από πλευράς Κυβέρνησης, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Και σίγουρα, αυτό θα γίνει και από την πλευρά της Περιφέρειας και, αύριο, της εκλεγμένης Περιφέρειας. Θα είμαστε κοντά σας.

Θέλω επίσης να τονίσω, επειδή κι εγώ έχω υπάρξει για πολλά χρόνια βουλευτής επαρχίας, ότι ξέρω πως υπάρχει ένα θέμα συνεργασίας – και μπορεί αυτή η σύσταση να μην αφορά εσάς, γιατί μπορεί πράγματι να συνεργάζεστε μεταξύ σας. Πολλές φορές, ίσως και λόγω του πελατειακού χαρακτήρα του κράτους μας, της Δημόσιας Διοίκησης, ο κάθε φορέας να ήθελε μια προνομιακή σχέση με το κέντρο, και όχι μόνο προνομιακή, αλλά πολλές φορές και μία ανταγωνιστική σχέση με τον διπλανό του.

Πιστεύω, αν μιλάμε για περιφερειακή ανάπτυξη, ότι η συνεργασία μεταξύ σας θα είναι πολλαπλασιαστική του θετικού αποτελέσματος μεταξύ των φορέων, μεταξύ των διαφόρων παραγωγικών ή συνδικαλιστικών ή εκπαιδευτικών φορέων, για τη διαμόρφωση της ταυτότητας του νομού σας, αλλά και για την αποφασιστική σας διάθεση, να βρείτε ποιες είναι οι βασικές προτεραιότητες, που θα μεταλλάξουν την περιοχή σας, σε μια βιώσιμη και ανεπτυγμένη περιοχή.

Και πάλι σας ευχαριστώ. Δεν ήρθα εδώ, μόνο γιατί ήθελα να είμαι κοντά σας, αλλά κι επειδή αυτή η συζήτηση και η δική σας συμμετοχή δίνει και σε εμένα τη δύναμη να συνεχίσω. Να συνεχίσουμε και εμείς ένα δύσκολο έργο που έχουμε μπροστά μας. Και σας χρειαζόμαστε όλους σε αυτό το δύσκολο έργο, όχι μόνο στη δύσκολη συνεισφορά, με τα μέτρα, αλλά και στη δημιουργική συνεισφορά, για την περιοχή σας και την αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος.