Φωτογραφίες από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη

Επισκέψεις Διστομιτόπουλων σε Αρχαιολογικούς χώρους

Γνωρίζοντας την ιστορία τους τα Διστομιτόπουλα μέσα από πρωτοβουλία των Νηπιαγωγών του Μπαρλείου Νηπιαγωγείου Διστόμου, επισκέφτηκαν τον περασμένο χειμώνα το Αρχαιολογικό πάρκο Διστόμου για να δουν και να γνωρίσουν την ιστορία τους και τους προγόνους τους που πρωτοπάτησαν το πόδι τους και κατοίκησαν αυτήν την Προελληνική ιερή γη.
Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να παίρνονται πιο συχνά, γιατί όπως φάνηκε, και τα παιδιά το απόλαυσαν και διδάχτηκαν κάτι απ'αυτό αντί για τις άσκοπες ''εκπαιδευτικές'' εκδρομές-περίπατους.
Συγχαρητήρια στις εκπαιδευτικούς και να συνεχίσουν έτσι.

Στη φώτο τα νήπια στο τέλος της εκδρομής τους.

ΔΙΣΤΟΜΟ- Ένα ποίημα του Νίκου Ξυνού που πρωτοπαρουσιάζεται στο παρόν blog

ΔΙΣΤΟΜΟ

Η κουστωδία του Αττίλα ξεκινά
και με μπροστάρηδες κλειστούς στο Δούρειο Ίππο
μα ανίδεοι για δώρο στην άγνωστη Αθηνά
ο Λαοκόων στ’ άλογο τολμάει κι άλλο χτύπο.

Καθώς στην Καταβόθρα από το Διγενή
γύρισαν πίσω ντροπιασμένοι οι Απελάτες
βρήκανε τη ζωή στο Δίστομο φτηνή
κι εσφάζανε αθώους ντόπιους και διαβάτες.

Ηνίοχε, τρέξε γοργά από τους Δελφούς
για τον Καραϊσκάκη όπως στη Βελίτσα
τι τρώει τους αμπαρωμένους αδερφούς
ο Χάϊντς Ζάμπελ σαν καρπούς από γαρίτσα.

και να της Κασταλίας η παλιά πηγή
αρχίζει πάλι το πολύβουο μοιρολόϊ
παρηγοριά των ζωντανών στην έρμη γη
και των νεκρών θυμίαμα ξύλου απ’ αλόη

Έπεσε στα χέρια μου ένα πολύ ωραίο ποίημα από τον Νίκο Ξυνό που έγραψε για μάς, για να μας τιμήσει σαν Έλληνας και σαν άνθρωπος.

Καλό θα είναι να μην χρησιμοποιούμε κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια, και οι αρμόδιοι καθώς και οι ''ιθύνοντες'' των πολιτιστικών μας, να ψάχνονται και λίγο παραπάνω.

Ευχαριστούμε όλους αυτούς που μας τιμάν με την πένα τους.

Φωτογραφικό άλμπουμ 5- Εικόνες του παρελθόντος απ' το Δίστομο

Συνεχίζεται η αναδρομή στο παρελθόν του Διστόμου μέσα από φωτογραφίες που έπεσαν στα χέρια μου ή που βρίσκονται στα οικογενειακά μου άλμπουμ.

Στην πρώτη και παλαιότερη εικόνα φωτογραφίζεται η οικογένεια Μυλώνα, η γυναίκα είναι Διστομίτισσα, το γένος Γαμβρίλη.

Τον μόνον που ξέρω και πρόλαβα εν ζωή, γιατί χάθηκε νέος στο Λονδίνο όπου και κατοικούσε, ( το μωρό στην αγκαλία του πατέρα του ) είναι ο Γιάννης ο Μυλωνάς διαπρέψας στην Αγγλία όπου και πέθανε.

Στην δεύτερη εικόνα φαίνεται η κουλτούρα, καθώς και η δίψα για μάθηση και και για θέατρο των Διστομιτών, όπου έχουν ανεβάσει σχολική παράσταση στην επέτειο της 25 Μαρτίου. Απεικονίζεται η μητέρα μου Βασιλική Καΐλη.

Στην τρίτη εικόνα ο Γεώργιος Λουκά Μπάρλος και άλλοι τοπικοί και μη πολιτικοί παράγοντες, στα εγκαίνια της σκάλας φορτώσεως στην Παραλία Διστόμου. Αυτή η φώτο όπως και η προηγούμενη, έιναι από την δεκαετία του εξήντα.

Στην τέταρτη καθώς και στην όγδοη, κι αυτές από την δεκαετία του εξήντα, φαίνονται προσκοπίνες Διστομίτισσες, όταν το Δίστομο είχε προσκοπισμό πολύ πριν από πολλά μέρη.

Η πέμπτη εικόνα δείχνει συγκέντρωση από κοπέλες στην Πλατεία ηρώων ( Πάνω πλατεία ), κι αυτή από την δεκαετία του εξήντα.

Στην έκτη, Διστομίτες υπάλληλοι γραφείου στην εταιρεία ''Ελληνικοί βωξίται Ελικώνος Γ.Λ.Μπάρλος'' την περίοδο της ακμής και της μεγάλης παραγωγής.

Όρθιος ο Νικόλαος Θ.Παπαϊωάννου ( Κατσαμπίνης ), πατέρας μου, και καθιστός ο Γιάννης Μπαλαγούρας ( Γλυκός )

Και στην έβδομη πάλι η νεοκατασκευασθείσα τότε σκάλα φορτώσεως στην Παραλία Διστόμου.

Όλες οι φωτογραφίες είναι από την δεκαετία του εξήντα, πλην την πρώτης που είναι από την δεκατία του Σαράντα.

Αν έχετε και σεις φωτογραφικό υλικό ή αν θέλετε να στείλετε την γνώμη σας, άρθρο σας ή ακόμη και τις αντιρρήσεις σας για κάτι, παρακαλώ στείλτε εδώ katsabinis@yahoo.gr ή katsabin@otenet.gr .

Προσωπικότητες του Διστόμου που πρόσφεραν στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα. Ιωάννης Λουκά Μπάρλος

Μπάινω σε ένα πολύ δύσκολο έργο που θέλει έρευνα μελέτη και κόπο ως εξυπακούεται.
Στενοχωριέμαι πολύ που είναι όλοι ή σχεδόν όλοι, και ειδικά οι νεώτεροι, ανημέρωτοι χωρίς να φταίνε βέβαια.
Έχω παραπονεθεί πολλές φορές που δεν υπάρχει ένα βιβλίο που να εμπεριέχει όλα τα στοιχεία με φωτογραφίες και με ντοκουμέντα ή και αφηγήσεις των απογόνων όλων αυτών. Έτυχε να γράψω πριν από μήνες το βιογραφικό του Δανιήλ Γαμβρίλη επειδή ήταν Προπάππος μου και έχω στα χέρια μου ντοκουμέντα, αν δεν είχα;
Έτσι και τώρα λοιπόν έχω πάλι τυχαία μια παλιά φωτογραφία του Ιωάννου Λουκά Μπάρλου ( φώτο 2 ), εξ' ού και η οδός που περιγράφω σε παλιότερα άρθρα και συγκεκριμένα στα φωτογραφικά μου άλμπουμ.
Ο άνθρωπος αυτός με πρόγονο ιατροχειρούργο και φιλόσοφο, αποκάλυψε τον βωξίτη στην Ελλάδα.
Αν δεν ήταν αυτός η ρώτα της βιομηχανίας, τουλάχιστον στην περιοχή μας θα ήταν αλλιώς.
Όπως γράφει και η λεζάντα της φωτογραφίας που βρήκα σε ένα φυλλάδιο της δεκαετίας του 60' γράφει '' Ο αείμνηστος Ιωάννης Λ. Μπάρλος μεταλλειολόγος, αποκαλύψας το έτος 1917 τον βωξίτην της χώρας μας''.

Ώσπου μπήκαν οι ξένοι

Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν στο Δίστομο σαν κέντρο εκμεταλλεύσεων οι πρώτες εταιρείες που τις ανέλαβαν οι απόγονοί του, και είχε και ως συνέπεια την αποικιοκρατική και βίαιη εγκατάσταση των Γαλλικών συμφερόντων και την κατάστροφη της Διστομίτικης Παραλίας.
Αυτό ήταν το ''ευχαριστώ'' της τότε Δεξιάς κυβέρνησης που συνεργάστηκε στενά με την Γαλλική κυβέρνηση και συνάμα στυγνά κατά των συμφερόντων μας. Το ''ευχαριστώ'' στους Διστομίτες και δη στον Ιωάννη Μπάρλο που τους αποκάλυψε την πρώτη ύλη.
Ο Ιωάννης Μπάρλος ήταν κι αυτός Φιλόσοφος πέρα από Μεταλλειολόγος, γιός του Διστομίτη Ιατροφιλόσοφου Λουκά Μπάρλου που έχει αφήσει και σημαντικά συγγραφικά ιστορικά έργα για την περιοχή μας γραμμένα στην Αρχαΐζουσα που μετέφρασε ο διανοούμενος Διστομίτης Στάθης Σταθάς.
Θα αναφερθώ αναλυτικότερα στον Λουκά Μπάρλο αλλά και στις άλλες Διστομίτικες προσωπικότητες του χτες και του σήμερα.
Στην πρώτη φωτογραφία ο αδερφός του, Γεώργιος Λ.Μπάρλος, ''Γενικός διευθυντής της Εταιρείας και αποκλειστικός μέτοχος'', όπως λέει και η δεύτερη λεζάντα.
Γι' αυτήν την εξ' ίσου απέραντη προσωπικότητα θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο.

Φωτογραφικό άλμπουμ 4-Εικόνες του παρελθόντος απ' το Δίστομο

''Καληνύχτα Μαργαρίτα'' και λοιπές εκδηλώσεις τον Ιούνιο 2008

Συγχαρητήρια να πω επίσης και στο θεατρικό που ανέβασε ο Τάσος ο Σταθάς, το θεατρικό έργο του Γεράσιμου Σταύρου ''Καληνύχτα Μαργαρίτα''. Όλη η θεατρική ομάδα ήταν τέλεια, έδωσε τον καλύτερο της εαυτό. Και μιλάμε για δύσκολο έργο, εργο αντιφασιστικό και πάντα επίκαιρο.

Βοήθησαν πολλοί Διστομίτες ο καθένας με τον τρόπο του. Ο κόσμος που παρευρέθηκε ήταν πολύς και το χειροκρότημα απέδειξε ότι όλοι μας το καταευχαριστήθηκαμε.

Κάποια ατυχία της τελευταίας στιγμής, εμπόδισε τον μεγάλο ηθοποιό Στέφανο Ληναίο και την επίσης μεγάλη σύζυγο του Έλλη Φωτίου να παρευρεθούν και να προλογίσουν. Ως γνωστόν ήταν οι πρώτοι διδάξαντες του αριστουργηματικού αυτού έργου και μάλιστα στα χρόνια εκείνα τα δύσκολα. Κυνηγήθηκαν απ' τον αγράμματο και απαίδευτο χουντικό Παπαγγελή που δυστυχώς κατάγεται από ένα κοντινό Χωριό μας. Όμως η τέχνη και ο πολιτισμός έχει την δυνατότητα να τους αφανίζει με τον τρόπο της κι όχι με την βία που ήταν ο μόνος τρόπος που χρησιμοποιούσαν οι φασίστες τύπου Παπαγγελή.

Επίσης συγκινητική ήταν και η παρουσία του Διστομίτη καλλιτέχνη ( Ηθοποιού και παραγωγού ), Στάθη Μίχα που τίμησε την βραδιά και τιμήθηκε και απ' τα παιδιά.

Θα ήθελα να κάνω ειδικά αφιέρωμα στον εξαιρετικό αυτόν καλλιτέχνη και εξαιρετικό άνθρωπο.

Συγχαρητήρια επίσης στην Κέλυ Σταμούλη, κόρη του μεγάλου δικηγόρου Γιάννη Σταμούλη που χάθηκε πρόσφατα και αγωνίστηκε πολύ για το Δίστομο στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, που έχει πάρει τη σκυτάλη και πολεμάει για τα συμφέροντα μας.

Τελειώνοντας θα ήθελα να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια και στην μεγάλη Σαβίνα Γιαννάτου που με την μαγευτική της φωνή ερμήνευσε Μάνο Χατζιδάκι στα έργα του ''Ματωμένος γάμος'' και ''Μεγάλος ερωτικός'' καθώς επίσης και τραγούδια του μεγάλου δημιουργού απ' τον Ελληνικό κινηματογράφο, μέσα στο πνεύμα βέβαια της βραδιάς.Στις φωτογραφίες και συγκεκριμένα στην πρώτη διακρίνεται ο Τάσος Σταθάς, ηθοποιός και σκηνοθέτης του έργου, η πρωταγωνίστρια που υποδύθηκε την Μαργαρίτα και πολλά υποσχόμενη, Σταυρούλα Τζιτζώκου μόλις 15 χρονών, και ο Ανδρέας Μπούρας που έπαιξε κι αυτός πολύ καλά τον ρόλο του Σταθμάρχη.

Στην δεύτερη φωτογραφία ο Τάσος ο Σταθάς με τον μεγάλο Στάθη Μίχα, ηθοποιό και παραγωγό.

Και του χρόνου παιδιά!!!

Ένα ποίημα του Αργύρη Σφουντούρη

ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ


Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Κι ανάμεσα τους λείπει μια γενιά.
Ο εγγονός όλο ρωτά, γιατί αυτός ελπίζει
Να μάθει όλα της ζωής τα μυστικά.


Και στέκεται ο παππούς στού δρόμου τη γωνιά
Κι αναστενάζει. Κι ύστερα πάλι συνεχίζει
Το κουρασμένο βήμα του, γυρτός, αργά-
Μια έγνοια φαίνεται στην κόμη του ν’ ασπρίζει


Που χρόνια τώρα συνεχώς τον τυραννά.
Κι ο εγγονός στο χέρι του όλο ρωτά
Γιατί ο θάνατος τους νέους να θερίζει -.


Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Και το κενό στη μέση του θυμίζει
Κάδρο χωρίς ζωγραφιά

 

Το ποίημα αυτό δημοσιεύεται στο βιβλίο της Καίτης Μανωλοπούλου ( Αναμνήσεις & Μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες )

''Αναμνήσεις και μαρτυρίες-Πενηντάχρονες ή άχρονες''. Ένα βιβλίο της συμπατριώσσάς μας Καίτης Μανωλοπούλου.

Το 1994, στα πενήντα χρόνια απ' την σφαγή που διαπράχθηκε στο Δίστομο το 1944, ο Δήμος Διστόμου εξέδωσε το βιβλίο της Διστομίτισσας συγγραφέως Καίτης Μανωλοπούλου, με τον τίτλο ''Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες'', και επειδή κοντεύει και η επέτειος της σφαγής του 2008, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες φώτο και να πω κάποια πράγματα για το βιβλίο, καθώς και παράπονα για την Δημοτική αρχή που αδιαφορεί πλήρως για αυτά τα βιβλία.

Προχθές επισκέφθηκα το ''Μουσείο θυμάτων ναζισμού'' και βρήκα σημαντικές ελλείψεις που θα παραθέσω σε άλλο άρθρο γιατί τώρα θα αλλάξω θέμα. Ας αρχίσω λοιπόν απ' τα παράπονα. Απορώ ως πότε θα αδιαφορούν για τον πολιτισμό μας οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες. Διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο ιστορικό ή έστω ένα φυλλάδιο να πάρει μαζί του ο επισκέπτης, πόσω μάλλον στον χώρο του Δημαρχείου που εκεί είναι απαράδεκτα τα πράγματα.
Εγώ για ένα βιβλίο απ΄τα πολλά που έχουν γραφτεί από Διστομίτες και μη συγγραφείς κάνω λόγο σήμερα, κι αυτοί δεν τα έχουν καν συγκεντρωμένα και αμφιβάλλω αν τα ξέρουν κιόλας.

Δίστομο και κρασί περιληπτικά

Το Δίστομο απ' την αρχαιότητα ( βλέπε προηγούμενο άρθρο για τον περιηγητή Παυσανία και για το πρωτοχριστιανικό οινοποιείο ) μέχρι σήμερα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παραγωγή κρασιού εξαιρετικής ποιότητας λόγω ξηρού κλίματος αναγλύφου και εδάφους, που έχει να κάνει με ιχνοστοιχεία κι άλλους παράγοντες που είναι απαραίτητοι για ένα καλό κρασί και για την καλλιέργεια αμπελιών.

Το Διστομίτικο κρασί που τροφοδοτεί όλη την περιοχή, φημίζεται για την έντονη γεύση του, την ειδική επεξεργασία του και την χρωματική διαύγεια του.

Βέβαια υστερεί σε κάποια συναιτεριστική προσπάθεια διάδοσης του, εξ αιτίας πολλών παραγόντων που ελπίζω να πάψουν να το εγκλωβίζουν στα στενά όρια του, με την ανοχή βέβαια των παραγωγών!!!

Πρωτοχριστιανικό οινοποιείο στην θέση Βερβά ή Καστρί στο Δίστομο

Κλείνει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που βγήκε στο φως μια πρωτοχριστιανική βιοτεχνική εγκατάσταση στο Δίστομο στην περιοχή Βερβά, όπου ακόμη και σήμερα είναι κατ' εξοχήν περιοχή με αμπέλια

*( βλέπε προηγούμενο άρθρο για τον Παυσανία ).
Η ανασκαφή έγινε επειδή περνούσε από εκείνο το σημείο ο αγωγός του φυσικού αερίου με επιβλέποντα αρχαιολόγο, γιατί όλη η ζώνη του Διστόμου και η ευρύτερη, μέχρι και λίγο έξω απ' αυτό, είναι αρχαιολογική.
Βρέθηκαν αποθηκευτικοί χώροι, κάποια νομίσματα, εργαλεία, ένα κόσμημα καθώς και κεραμιδωτοί τάφοι αλλά χωρίς κτερίσματα.
Αξιοσημείωτα είναι τα δάπεδα των δωματίων που το καθένα έχει κι άλλο σχέδιο.
Κρίμα που δεν ορίστηκε επισκέψιμος χώρος γιατί είναι ένα απ' τα σημαντικότερα ευρήματα. Πέρα απ' το Δημοτικό και το Γυμνάσιο Διστόμου, δεν το επισκέφτηκε κανείς.
Πρέπει επίσης να τονιστεί και η αδιαφορία του Δήμου όταν η εφορεία αρχαιοτήτων που υπαγόμαστε ζήτησε την βοήθεια του για συνεργασία. Αλλά είπαμε ο πολιτισμός με την κομματική μωροφιλοδοξία δεν συνάδει.

Μια μικρή περιγραφή

Στην πρώτη φωτογραφία διακρίνεται βάση αποθηκευτικού χώρου του κρασιού και η υδρορροή.

Στην δεύτερη δείγμα τεχνικής του τοίχου που χωρίζει τα δωμάτια.

Στην τρίτη άλλος αποθηκευτικός χώρος και δείγμα δαπέδου.

Στην τέταρτη την πέμπτη και την έκτη η αποκάλυψη των τάφων και τα οστά.

Υπεύθυνη αρχαιολόγος ήταν η Άννα Λουκίδου.

Η συγκλονιστική ημέρα της μεταφοράς των οστών στο Μαυσωλείο τον Ιούνιο του 1979

Μία απ' τις πιο συγκινητικές ημέρες για το Δίστομο που την θυμούνται έντονα ακόμη, τόσο οι παλιοί που κουβαλούσαν τις μνήμες του χαμού των δικών τους ανθρώπων, όσο και οι νεώτεροι, ήταν η ημέρα που μεταφέρθηκαν επάνω σε άρματα οι σφαγιασθέντες Διστομίτες, απ' το παλιό νεκροταφείο όπου και είχαν ταφεί- γιατί δεν υπήρχε άλλο μνημείο μέχρι τότε- στο Μαυσωλείο.
Το Μαυσωλείο το κατασκεύασε ο Γεώργιος Λουκά Μπάρλος ο ιδρυτής της εταιρείας ''Ελληνικοί βωξίται Ελικώνος''.
Το Μαυσωλείο είναι έργο τέχνης του γλύπτη Στέλιου Τριάντη και ένα μνημείο με επισκεψιμότητα που ήταν απαραίτητο να γίνει.
Συγκινεί όλο τον κόσμο με την επιβλητικότητά του, και μας κάνει να μην ξεχνάμε αυτήν την παγκόσμιας κλίμακας τραγωδία που διαδραματίστηκε στο Ηρωικό Δίστομο.
Παλαιότερα η θλιβερή αυτή επέτειος και και το μνημόσυνο ετελούντο στο Μνημείο Ηρώων έξω απ' το Δημαρχείο, αφού πρώτα τιμούσαν τους νεκρούς στο χώρο του νεκροταφείου.
Ο Γεώργιος Μπάρλος λοιπόν χρηματοδότησε το έργο και κατασκεύασε αυτό το έργο τέχνης στον λόφο ''Κάναλες'' απ' όπου φαίνεται πανοραμικά το Δίστομο. Καλύτερο δηλαδή μέρος απ' αυτό δεν νομίζω να υπήρχε.
Η ημέρα αυτή έχει χαραχτεί στις μνήμες εκείνων που την έζησαν. Ήταν μια απ' τις πιο συγκινητικές ημέρες στα χρονικά. Δεν είναι και λίγο να μεταφέρονται και να τιμώνται οι σφαγιασθέντες πάνω σε άρματα παρουσία των συγγενών τους που οι πιο πολλοί ήταν εν ζωή, γιατί δεν είχαν περάσει και πολλά χρόνια απ' το 1944 που έγινε η σφαγή, μέχρι το 1979 που μεταφέρθηκαν.
Στην πρώτη φωτογραφία φαίνεται ο Διστομίτης Γεώργιος Μπάρλος και η κόρη του Πηνελόπη.

Κάντε κλικ στις εικόνες για περαιτέρω ανάλυση ή για κατέβασμα.

''Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις''-'Ενας περιηγητής μιλάει για το Αρχαίο Δίστομο.

Καιρός να δημοσιεύσουμε το κείμενο του περιηγητή Παυσανία σε μετάφραση και επιμέλεια του αρχαιολόγου Νικολάου Παπαχατζή που σχολιάζει και έχει αναρτήσει επιγραφές και πολλές άλλες σημαντικές πηγές. Αυτή είναι η διαφορά άλλωστε της παρούσας έκδοσης απ' τις παλαιότερες που τυγχάνει να τις έχω, και στις οποίες υπάρχει μόνο το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση. Εδώ υπάρχουν σχόλια, φωτογραφίες και πολλές πηγές, όπως π.χ αναθήματα καθώς και η επιγραφή των νικητών των αγωνισμάτων που διεξάγοντο στο Δίστομο όπως είχαμε πει και σε ένα προηγούμενο άρθρο.
Αν κάνετε κλικ στις εικόνες θα δείτε λεπτομερώς τα προαναφερθέντα.
Λέει λοιπόν ο Παυσανίας σύμφωνα με την μετάφραση του Παπαχατζή:
''Η Άμβροσσος απέχει εξήντα περίπου στάδια από τη Στίρι. Ο δρόμος είναι ομαλός, σε πεδιάδα που βρίσκεται ανάμεσα σε βουνά. Το πιο μεγάλο μέρος της πεδιάδας καταλαμβάνεται από αμπέλια. Στην περιοχή της Αμβρόσσου υπάρχουν κάτι θάμνοι που δεν είναι τόσο πυκνοί, όπως τα αμπέλια. Το είδος αυτό του θάμνου οι Ίωνες και οι άλλοι Έλληνες το λένε κόκκο και οι Γαλάτες, οι πέραν της Φρυγίας, στη γλώσσα τους το λένε υς.

''Τριαντάφυλλα''-ποίημα από μια καλή φίλη.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ


Αυτή την Άνοιξη
τριαντάφυλλα γεμίσανε
οι φράχτες και οι κήποι,
ρόδα υπερφίαλα,
στέκονται εκεί,
με τη νωχελική αυθάδεια του απείρου κάλλους
κι αναμετρούνε τον καιρό.
Για μας ο χρόνος είναι οι στιγμές.
Για κείνα, μια στιγμή όλος ο χρόνος.
Γέρνουνε απ’ την ηδονή της ομορφιάς,
γερνούμε απ’ την οδύνη της ασχήμιας.

ΦΑΙΔΡΑ

Χωρίς κανένα σχόλιο και για να αλλάξουμε κλίμα αλλά και για να εγκλιματιστούμε στην Άνοιξη, δημοσίευσα αυτό το ποίημα μιας φίλης και σπουδαίας λογοτέχνιδας.
Συνέχισε να μας φωτίζεις!!!

Οι φωτογραφίες είναι από κήπους στο Δίστομο

Σημαντική έλλειψη σημάτων τροχαίας και πινακίδων στο Δίστομο

Ακούω εδώ και χρόνια μεγάλα ψέματα, μεγαλοστομίες και υποσχέσεις κάλπικες σχετικά με το πιό απλό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας αιρετός αρμόδιος, την ανάρτηση σημάτων οδικής κυκλοφορίας, πινακίδων ορίου πόλης καθώς και πινακίδων στην εθνική οδό ή στις μεγάλες αρτηρίες που περνάνε πάμπολλα αυτοκίνητα.

* ( Η τελευταία κοροϊδία από την Περιφέρεια που λαμβάνει συνεχώς mail και τα αγνοεί!! Έχουν περάσει 18 χρόνια!!! ) 

Το άρθρο αυτό γράφτηκε το 2008!!
Για τις πινακίδες που ορίζουν τα όρια της πόλης και του Δήμου, αρμόδιος νομίζω είναι ο δεύτερος, για τις άλλες η τροχαία σε συνεργασία με το Δήμο; Η Νομαρχία; Η περιφέρεια;
Ας μην αρχίσουμε να αποποιούμαστε ευθύνες και να πετάμε το μπαλάκι ο ένας στον άλλο.
Εδώ και καιρό παραπονιούνται γνωστοί και φίλοι μου που έρχονται να μας επισκεφτούν απ' όλη την Ελλάδα, και ειδικά αυτοί που έρχονται πρώτη φορά στο Δίστομο, ότι δεν υπάρχουν πινακίδες που να οδηγούν εδώ .
Και να πω ότι είναι κανένα ασήμαντο μέρος που δεν έχει επισκεψιμότητα όπως μερικά άσημα χωριουδάκια, τότε θα λέγαμε χονδρικά ακολούθα τον δρόμο που οδηγεί στο τάδε μέρος και στρίψε αριστερά η δεξιά, πράγμα το οποίο αναγκαζόμαστε να κάνουμε και τώρα.

Φωτογραφικό άλμπουμ3-Εικόνες του παρελθόντος απ' το Δίστομο

Οι φωτογραφίες που βρήκα είναι πάλι οικογενειακές και οι περισσότερες πάλι απ την οδό Ιωάννη Μπάρλου

Στην πρώτη και ανοιξιάτικη φωτογραφία, απεικονίζεται η μητέρα μου με μιά φίλη της σε μια μαθητική ανοιξιάτικη βόλτα

Η δεύτερη είναι πάλι Πάσχα στους παραδοσιακούς λάκκους. Φαίνεται ο κόσμος στο βάθος και οι βόλτες των μικρών παιδιών όπως γίνεται και σήμερα λόγω πολυκοσμίας των ημερών. Ο νεαρός που φαίνεται είναι ο Δημήτρης Καΐλης, αδερφός της μητέρας μου.
Η τρίτη φωτογραφία είναι πρίν την σφαγή, και η παλαιότερη του σημερινού άλμπουμ, είναι ο μικρός Λουκάς Καΐλης, το πρώτο παιδί της γιαγιάς μου Αθανασίας Καΐλη. Το παιδί αυτό πέθανε αμέσως μετά τη σφαγή από την ταλαιπωρία και το σοκ.
Στην τέταρτη φαίνονται Διστομίτισσες στον Κούκκο, το μικρό βουνό που στις παρυφές του βρίσκεται η οδός Ιωάννου Μπάρλου, οπού και κατοικούν οι γειτόνισσες και φίλες που απεικονίζονται σε ανοιξιάτικο φόντο.

Στην Πέμπτη είναι η οικογένεια του Αθανασίου Καΐλη του Παππού μου. Από αριστερά η μικρή Λουκία, η Ιωάννα, ο Δημήτρης και η μητέρα μου Βασιλική.

θα αναφερθούμε αναλυτικά στον Λουκά Μπάρλο που ήταν ο πρώτος των γνωστών αδερφών Μπάρλου που εκμεταλλεύτηκε τον βωξίτη στην περιοχή και όχι μόνο.

Σπασμένες λάμπες-χώρος αφύλαχτος μόλις λίγα μέτρα απ' το Δημαρχείο

Πάνε τώρα κάμποσα χρόνια που αυτός ο ιερός χώρος μεταξύ του Αρχαιολογικού μουσείου( Πρώην Δημοτικό σχολείο Διστόμου. Έτος ιδρύσεως 1901 ) και του Πνευματικού κέντρου, όπως θέλουν να το ονομάζουν οι αρχές, ( Πρώην Δημοτικό σχολείο Δανιήλ Γαμβρίλη και Γεωργίου Μπάρλου ) , έχει μετατραπεί σε αφύλαχτο παιδότοπο.
Να θυμίσω εδώ ότι στον χώρο αυτό εκτελέστηκαν την μέρα της σφαγής 12 παλικάρια. Σε ένα χώρο μάλιστα που βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα απ' το Δημαρχείο.
Επίσης να επισημάνω ότι στον αύλειο αυτόν χώρο μεταξύ των δύο ιστορικών κτιρίων φυλάσσονται αρχαιολογικά ευρήματα και υπάρχουν και κάμερες που καταγράφουν κάθε ύποπτη κίνηση.
Παρόλα αυτά όμως γίνονται ζημιές σε καθημερινή βάση με κυριότερες, από πλευράς αισθητικής, το σπάσιμο των λαμπών όπως βλέπεται στις φωτογραφίες.
Γνωστά - άγνωστα παιδιά που παίζουν σε καθημερινή βάση εκεί δεν γίνονται αντιληπτά απ' τους αρμόδιους; Καταρχήν το ένα τμήμα είναι σήμερα ''Μουσείο θυμάτων ναζισμού'' με δημοτικό υπάλληλο απασχολούμενο εκεί.