Τα ξεχασμένα μονοπάτια του Κούκου. Επιστολή - Πρόταση για τον λόφο του Κούκου, από τον συμπατριώτη μας Θεμιστοκλή Πίτσο.

Στον Κούκο το 1977

Σπηλιά του Καρούζου

Βράχια πάνω από το Αλωνάκι

Του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΠΙΤΣΟΥ

Με την επιστολή μου αυτή θέλω ν'αναφερθώ σε ένα θέμα που έχει ξεχαστεί από τις αρμόδιες αρχές του τόπου μας και πιστεύω ότι είναι καιρός πλέον να αντιμετωπισθεί και να δρομολογηθεί η λύση του.

Είναι το πρόβλημα των τόσο όμορφων μονοπατιών του Κούκου που έχουν καταστεί αδιάβατα.

Ο λόφος του Κούκου δεν αποτελεί μόνο πηγή ζωής για το χωριό μας, αλλά ήταν και είναι στενά συνδεδεμένος με αυτή.

Το όνομα του Κούκου μάλλον οφείλεται στους πολλούς κούκους που έρχονται σε αυτόν κάθε άνοιξη, και που με το δισύλλαβο κελάηδισμά τους, ακούγονται χαρμόσυνα σε όλο το χωριό.

Είχα την τύχη να μεγαλώσω στις παρυφές του, να περπατήσω στα μονοπάτια του, να αναζητήσω τα μυστικά του, να παίξω σε αυτόν όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου . Όμορφες αναμνήσεις με χίλια καμώματα που γεμίζανε την παιδική μας ψυχή. 

Πολλές φορές ακόμα και σήμερα όταν έρχομαι στο χωριό θέλω να ανέβω μέχρι τη σπηλιά του Καρούζου, να πάω στο Αλωνάκι και από εκεί να κατέβω στο Διάσκελο.

Μα αυτό έχει καταστεί πλέον αδύνατο, έχουν κλείσει τα μονοπάτια και έχουν γίνει απροσπέλαστα.

Έχουν σταματήσει πλέον οι νέοι μας να τα περπατάνε να περιλαμβάνουν την εξερεύνηση του Κούκου στις παιδικές τους ανησυχίες, να σκαρώνουν παιχνίδια στις πλαγιές του.

Έχουν σταματήσει πλέον οι νέοι μας να πηγαίνουν στο Άγρεμα και να αφήνονται στην κατηφόρα των βράχων της Τσουλίθρας (Τ’σλίθρας).

Έκλεισαν τα μονοπάτια και δεν μπορούν να ανεβούν στη σπηλιά του Καρούζ’ ,να ξεκουρασθούν όταν φθάσουν στο βράχο που είναι μπροστά στην είσοδό της, και να δουν ότι το σχήμα του ταιριάζει απόλυτα σε αυτή. Να αφήσουν την φαντασία τους να τους παρασύρει στο μύθο των παππούδων μας , ότι με το βράχο αυτό κάποιος Κύκλωπας  κάθε βράδυ τον έσερνε και  έκλεινε στη σπηλιά τα πρόβατά του.

Να μπουν  σε αυτή να πιούν νερό που στάζει στη γούρνα στο βράχο της πρώτης στροφής, και να δροσιστούν. Να φθάσουν μέχρι το τέρμα της, πλάθοντας με τη φαντασία τους τη δική τους ιστορία .

Να δουν την τρύπα στο βράχο που όπως λέγανε οι παλιοί έφθανε μέχρι τη θάλασσα.

Να αφήσουν στη σπηλιά και να προχωρήσουν μέσα από τις Λάκκες ως το Αλωνάκι .

Τις Λάκκες αυτές τις έσπερναν οι παππούδες μας επί τουρκοκρατίας με σιτάρι, κριθάρι, βρώμη κ.λ.π  και μετά το θερισμό τους με άλογα τα αλώνιζαν στο πέτρινο αλώνι το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα 

Από αυτό πήρε και το όνομα το Αλωνάκι.

Στη συνέχεια να πάρουν το δρόμο της επιστροφής, και να φθάσουν στο βράχο με το ταψί στο Διάσκελο.

Το μονοπάτι αυτό μπορεί από τη σπηλιά του Καρούζου να ακολουθήσει πορεία και προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς  Άγιο Κωνσταντίνο, Στείρι και ‘Οσιο Λουκά, καθώς και από την πλευρά του Διάσκελου να επεκταθεί και να συνδεθεί με τα μονοπάτια προς τον Άγιο Μάμα  και την Παραλία Διστόμου.

Οφείλουμε σαν μεγαλύτεροι να μάθουμε στους νέους  την ιστορία  του τόπου μας, την αγάπη προς την φύση και τις ομορφιές της.

Σημαντική, προς την υλοποίηση του όλου έργου, πιστεύω ότι θα είναι η συνδρομή του Πεζοπορικού Ομίλου Διστόμου (ΠΟΔΙ) με την ενίσχυση του Δήμου μας.

Ακόμα -ακόμα αξίζει η προσπάθεια ώστε να ενταχθεί σε κάποια σχετικά προγράμματα Ευρωπαϊκά  ή Περιφερειακά.