Η Δράκεια, το παραδοσιακό χωριό του Πηλίου, την περίοδο της Κατοχής αποτέλεσε έναν από τους πυρήνες της Αντίστασης κατά του κατακτητή στην περιοχή. Είναι χαρακτηριστική η συμμετοχή των κατοίκων του χωριού στον αφοπλισμό της Ιταλικής φρουράς στην Αλυκόπετρα κατά την ιταλική συνθηκολόγηση.
Η προκλητική συμπεριφορά των Γερμανών και η άσκηση βίας και τρομοκρατίας κατά του άμαχου πληθυσμού προκειμένου να κάμψουν το πνεύμα της αντίστασης και την υποστήριξη στο 54ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, ακολούθησε μία ανοδική πορεία, με κορύφωση τον αιφνιδιασμό των κατοίκων στις 17 Δεκεμβρίου 1943, όταν στρατιωτικές δυνάμεις των ένοπλων Ες Ες περικύκλωσαν το χωριό με τη βοήθεια Ελλήνων δωσιλόγων
Με την άφιξή τους στο χωριό συγκέντρωσαν τους άνδρες σε καφενεία της πλατείας, ενώ στη συνέχεια προέβησαν σε διαρπαγές και καταστροφές. Την επομένη, 18 Δεκεμβρίου 1943, οι ναζί στρατιώτες έδωσαν εντολή να αποχωρήσουν από την πλατεία οι ανήλικοι, ενώ ανά πέντε άτομα οδήγησαν στο εκτελεστικό απόσπασμα τους ομήρους. Μέχρι το μεσημέρι εκτέλεσαν 115 άντρες της Δράκειας, το αίμα των οποίων σύμφωνα με μαρτυρίες των επιζώντων «είχε κοκκινίσει το νερό στο ρέμα».
Ως
Δήμαρχος Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας, ως Αντιπρόεδρος του Δικτύου Μαρτυρικών
Πόλεων και Χωριών της περιόδου 1940-1945, αλλά και ως μέλος του Εθνικού
Συμβουλίου Διεκδίκησης Πολεμικών Οφειλών, καταθέτω στέφανο τιμής στη μνήμη των
115 εκτελεσμένων και μεταφέρω ένα μήνυμα στον Δήμαρχο Βόλου, κ. Αχιλλέα
Μπέο:
“Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσοι διέπραξαν εγκλήματα κατά
της Ανθρωπότητας πρέπει να πληρώσουν”.
Με τιμή,
Ο Δήμαρχος
Διστόμου Αράχοβας Αντίκυρας
Ιωάννης Σταθάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου