Αναδημοσίευση: Στείριδα
Λίγο πριν την 75η επέτειο της Σφαγής του Διστόμου - την
10η Ιουνίου 1944 - μια νέα ποιητική συλλογή - σε τρεις γλώσσες- έρχεται να
προστεθεί στο στο πλούσιο γραπτό, ιστορικό και λογοτεχνικό, έργο για το
αποτρόπαιο έγκλημα των Γερμανικών, ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής.
Ένας Διστομίτης, «άνθρωπος της καθημερινότητας» κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή του «Σπονδή στους Μάρτυρες του Διστόμου».
Ένας Διστομίτης, «άνθρωπος της καθημερινότητας» κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή του «Σπονδή στους Μάρτυρες του Διστόμου».
Είναι ο Παναγιώτης
Κοτρόγιαννος, που ξανά πάλι μας ξαφνιάζει εκδοτικά με το αειθαλές πνεύμα του,
ξυπνά μνήμες, αναβιώνει ξεθωριασμένες αναμνήσεις, αφυπνίζει συνειδήσεις,γυρίζει
το χρόνο πίσω, εκεί που το χαντάκι του πόνου παραμένει αμπάζωτο, αγεφύρωτο κι
αξεπέραστο.
Η ποιητική συλλογή φιλοδοξεί να αποτελέσει μια πρόκληση στις συνειδήσεις- εντός και εκτός Ελλάδας: Εξ ου και η συλλογή, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «ΚΑΣΤΑΛΙΑ», με χρηματοδότηση από τον Δήμο Διστόμου, Αράχωβας, Αντίκυρας, κυκλοφορεί σε μια κοινή έκδοση σε τρεις γλώσσες- ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά.
Η ποιητική συλλογή φιλοδοξεί να αποτελέσει μια πρόκληση στις συνειδήσεις- εντός και εκτός Ελλάδας: Εξ ου και η συλλογή, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «ΚΑΣΤΑΛΙΑ», με χρηματοδότηση από τον Δήμο Διστόμου, Αράχωβας, Αντίκυρας, κυκλοφορεί σε μια κοινή έκδοση σε τρεις γλώσσες- ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά.
Το έγκλημα της σφαγής του Διστόμου, δεν μπορεί - και δεν
πρέπει - ποτέ να ξεχαστεί. Οι ψυχές δεν γυρίζουν πίσω. Η ιστορία δεν
ξαναγράφεται, αλλά οι απόγονοι ζητούν πλήρη Δικαίωση. Ο πολιτισμός διδάσκει τη
μοναδική ύπαρξη του κάθε ανθρώπου και πως ο καθένας είναι αναντικατάστατος.
Συγκινεί ,θυμίζει, υμνεί και διαιωνίζει την μνήμη των αθώων θυμάτων ο
Παναγιωτης Κοτρόγιαννος με το πόνημά του. Η «ΣΠΟΝΔΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΔΙΣΤΟΜΟΥ» είναι άλλη μια αναφορά στην αιωνιότητα των μαρτυρικών ψυχών. Άλλη μια υπενθύμιση, πως όταν χάνεται ο λογισμός, επικρατεί ο βανδαλισμός .
Ένας ανελέητος θρήνος, που στράγγιξε πλέον τα δάκρυα, μια εξαφάνιση του Ανθρωπισμού, αυτό ήταν η Σφαγή του Διστόμου. Ένα ανεξέλεγκτο έγκλημα, που δεν απαντήθηκε ποτέ το ΓΙΑΤΙ.
Βογκάνε μέχρι κ΄ οι πέτρες, σαλεύουν οι βράχοι, λιμνάζει το αίμα στις αυλές των σπιτιών. Ο ναζισμός καυχιέται. Η ιστορία παγώνει τη σελίδα της. Μαρτύρων αίμα και βαρβάρων έργα. Μην ξανασυμβεί.Μην ξαναχαθεί το φως του ανθρωπισμού και της ειρήνης ανά την οικουμένη!
Η ποιητική Συλλογή «Σπονδή στους Μάρτυρες του Διστόμου» διατίθεται στο ''Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου''.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου