19 Ιουνίου 2014
Έχουν περάσει ακριβώς δύο μήνες από την ημέρα που χειρουργήθηκα στο
Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, στις 2:30 π.μ το ξημέρωμα, από ένα σοβαρό και εντελώς
ξαφνικό πρόβλημα που έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή μου. Τώρα πιστεύω ότι βρίσκομαι
στο τελευταίο στάδιο της ανάρρωσης και δεν βλέπω την ώρα να βρεθώ στο χωριό
μου. Να βρεθώ στο σπίτι μου και κοντά σε όλους όσους αγαπώ και με αγαπάνε. Που
με την παρουσία τους και τα τηλεφωνήματά τους μου έδιναν κουράγιο στις δύσκολες
ώρες που περνούσα. Τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσουν αυτά που νοιώθω. Για
την οικογένειά μου που στάθηκε δίπλα μου. Για τα αδέλφια μου, τα ανίψια μου,
όλους τους συγγενείς και φίλους. Ένα ευχαριστώ είναι φτωχό και λίγο, είναι όμως
γεμάτο αγάπη ιδιαίτερα για κάποιους που η αγάπη τους ξεπέρασε το ανθρώπινο και
άγγιξε το θείο.
Ευχαριστώ
Ελένη Αθανασίου Κίνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου