Μετά από αυτήν την λαίλαπα και την σαπίλα, καιρός να
αναφέρουμε και κάτι ευχάριστο που μας γέμισε χαρά, υπερηφάνεια και μας έκανε
σοφότερους.
Αγωνιστής της Αριστεράς, με στιβαρό και δυνατό λόγο και ένας
υπέροχος άνθρωπος.
Ήρθε προσκεκλημένος απ' το θεατρικό εργαστήρι ''Θεατροφρένεια''
( Θα κάνω εκτενή αναφορά παρακάτω ), και κάθισε μαζί μας αρκετές ώρες
συζητώντας για θέματα πάσης φύσεως.
Αρνήθηκε να παρευρεθεί και να δεξιωθεί μαζί με τους
''γραβατωμένους'' πεινάλες και προτίμησε την Νεολαία.
Η προσωπικότητά του ισχυρή, ο λόγος του μαγευτικός, το
παρελθόν στην σκηνή και στον κινηματογράφο λαμπρό, και η ιστορία του
απερίγραπτη.
Ωστόσο δεν περιαυτολογούσε, τουναντίον η ταπεινότητά του σε
έκανε να νιώθεις ότι ήταν κάποιος παλιός φίλος που είχατε καιρό να τα πείτε.
Εμείς τον ρωτούσαμε για το παρελθόν του και απαντούσε λακωνικά και σεμνά.
Είχαν λοιπόν και τα ευχάριστα οι εκδηλώσεις μνήμης.
Θα είμαι υπερήφανος σε όλη μου τη ζωή που έκατσα στο ίδιο
τραπέζι μαζί του και που γευμάτισα μαζί του, εγώ και όλα τα υπόλοιπα παιδιά.
Κύριε Καζάκο μας κάνατε υπερήφανους. Να είστε πάντα καλά και
σύντομα να τα ξαναπούμε, μεγάλο το δίδαγμα με την παρουσία σας και την έντονη
αύρα σας που αποπνέει απ' την προσωπικότητά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου