''Αναμνήσεις και μαρτυρίες-Πενηντάχρονες ή άχρονες''. Ένα βιβλίο της συμπατριώσσάς μας Καίτης Μανωλοπούλου.

Το 1994, στα πενήντα χρόνια απ' την σφαγή που διαπράχθηκε στο Δίστομο το 1944, ο Δήμος Διστόμου εξέδωσε το βιβλίο της Διστομίτισσας συγγραφέως Καίτης Μανωλοπούλου, με τον τίτλο ''Αναμνήσεις και μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες'', και επειδή κοντεύει και η επέτειος της σφαγής του 2008, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες φώτο και να πω κάποια πράγματα για το βιβλίο, καθώς και παράπονα για την Δημοτική αρχή που αδιαφορεί πλήρως για αυτά τα βιβλία.

Προχθές επισκέφθηκα το ''Μουσείο θυμάτων ναζισμού'' και βρήκα σημαντικές ελλείψεις που θα παραθέσω σε άλλο άρθρο γιατί τώρα θα αλλάξω θέμα. Ας αρχίσω λοιπόν απ' τα παράπονα. Απορώ ως πότε θα αδιαφορούν για τον πολιτισμό μας οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες. Διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει ούτε ένα βιβλίο ιστορικό ή έστω ένα φυλλάδιο να πάρει μαζί του ο επισκέπτης, πόσω μάλλον στον χώρο του Δημαρχείου που εκεί είναι απαράδεκτα τα πράγματα.
Εγώ για ένα βιβλίο απ΄τα πολλά που έχουν γραφτεί από Διστομίτες και μη συγγραφείς κάνω λόγο σήμερα, κι αυτοί δεν τα έχουν καν συγκεντρωμένα και αμφιβάλλω αν τα ξέρουν κιόλας.

Γιατί άραγε να μην τα πάνε καλά οι πολιτικοί καλά με τον πολιτισμό που είναι και έννοιες απ' την ίδια ρίζα;
Τέλος πάντων προτείνω να δαβάσετε αυτό το βιβλίο γιατί είναι γραμμένο με τρόπο άψογης αφήγησης με υπαρκτά πρόσωπα πρωταγωνιστές από την προσωπική εμεπειρία της συγγραφέως που έχει αναμνήσεις πολλές από τη σφαγή καθώς και πολλά θύματα.
Παραθέτω στις φωτογραφίες το εξώφυλλο του βιβλίου και δύο άλλες, μία από την Παραλία Διστόμου και μία από συγκέντρωση αντρικού πληθυσμού σε μέρα αργίας.
Τώρα για να βρείτε το βιβλίο απευθυνθείτε στον πολιτισμικό σύλλογο, εκεί ίσως να το έχουν. Όσο για τον Δήμο ψάξτε στις τουαλέτες ή κάτω από κανένα γραφείο, μπορεί να έχει ξεπέσει κανένα!!!!!!