ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ
Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Κι ανάμεσα τους λείπει μια γενιά.
Ο εγγονός όλο ρωτά, γιατί αυτός ελπίζει
Να μάθει όλα της ζωής τα μυστικά.
Και στέκεται ο παππούς στού δρόμου τη γωνιά
Κι αναστενάζει. Κι ύστερα πάλι συνεχίζει
Το κουρασμένο βήμα του, γυρτός, αργά-
Μια έγνοια φαίνεται στην κόμη του ν’ ασπρίζει
Που χρόνια τώρα συνεχώς τον τυραννά.
Κι ο εγγονός στο χέρι του όλο ρωτά
Γιατί ο θάνατος τους νέους να θερίζει -.
Στο χέρι του παππού ο εγγονός βαδίζει
Και το κενό στη μέση του θυμίζει
Κάδρο χωρίς ζωγραφιά
Το ποίημα αυτό δημοσιεύεται στο βιβλίο της Καίτης Μανωλοπούλου ( Αναμνήσεις & Μαρτυρίες πενηντάχρονες ή άχρονες )
καλησπέρα. πολύ ενδιαφέρον ιστοσελίδα. έχω έρθει αμέτρητες φορές στο δίστομο μιας κι εκέι μένει η θεία μου. το επισκέπτομαι πάρα πολύ συχνά. η καταγωγή μου είναι απο τη Δαύλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή