Τα προβλήματα της Βοιωτίας παραμένουν και οξύνονται- Κάλεσμα για παράσταση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο την Τετάρτη 21/10 Στην γενική συνέλευση της Συμπαράταξης που έγινε την Κυριακή 18/10 στη Θήβα, διαπιστώθηκε ότι παρά τα όσα έχουν δημοσιοποιηθεί απο τη δράση των ενεργών πολιτών και των περιβαλλοντικών κινήσεων, κρίσιμα περιβαλλοντικά και χωροταξικά προβλήματα παραμένουν και εξελίσσονται με την ανοχή όλων των αρμοδίων. Τους προηγούμενους μήνες, στο μέτωπο της βιομηχανικής ρύπανσης δεν σημειώθηκαν ουσιαστικές βελτιώσεις αντίθετα τόσο στον Ασωπό, όσο και στον Άγιο Νικόλαο Διστόμου και Αντίκυρα υπήρξαν αρνητικές εξελίξεις. Πρόσφατα ο Νομάρχης Βοιωτίας εξέδωσε άδεια με την οποία παρατείνει για άλλα τρία χρόνια τη διάθεση της κόκκινης λάσπης του Αλουμινίου της Ελλάδας στη θάλασσα, παρά το γεγονός ότι πριν απο ένα χρόνο διαβεβαίωνε κατηγορηματικά για το αντίθετο και πριν απο δύο χρόνια, το Νομαρχιακό Συμβούλιο είχε γνωμοδοτήσει πανηγυρικά κατά της ανανέωσης των περιβαλλοντικών όρων του Αλουμινίου. Αντίστοιχα, η μη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού Σχηματαρίου -Οινοφύτων συμβάλλει στην ρύπανση του Ασωπού και δημιουργεί αφόρητες συνθήκες σε ολόκληρο τον οικισμό των Οινοφύτων. ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ..Τα πράγματα είναι σοβαρά....... ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ...Πολύ φοβάμαι με τα νεύρα και την οργή να με διακατέχουν, θα πω άσχημα πράγματα...
Το αισιόδοξο μέσα σ' αυτή την λαίλαπα της συνεργασίας πολιτικών της Βοιωτίας και βιομηχάνων ( τα έχουμε πει αυτά για τα κουστουμάκια που ράβονται ), είναι η ίδρυση αυτού του νέου Πολιτιστικού οργανισμού Περιβαλλοντικής και Πολιτιστικής Συνείδησης και Επαγρύπνησης, με το όνομα Αειφέρων( κλικ για να δείτε ).
Ας αφιερώσουμε λοιπόν αυτό το αριστούργημα του Μάνου Χατζιδάκικαι του Νίκου Γκάτσου, τον ''Εφιάλτη της Περσεφόνης'', που είναι η ίδια η γη. Φυσικά δεν περιμένουμε να καταλάβουν τίποτα αυτοί οι κρετίνοι, ούτε να παραδειγματιστούν όσο προσκυνούν το γρήγορο, και εγκληματικό προς την φύση, κέρδος.
Είναι απ' τις φορές που με κυριεύει πάλι η οργή και η στενοχώρια, γιατί αναγκάζομαι εγώ να ψάχνω και να βρίσκω στοιχεία γι' αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες του Διστόμου, πράγμα το οποίο, όπως έχω επανειλημμένως τονίσει, είναι δουλειά άλλων, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι.
Έτσι όταν πρωτολειτούργησα τον παρόντα ιστοχώρο, ξεκίνησα με μιά προσωπικότητα που μας έχει αφήσει και πολλές δωρεές αν μη τι άλλο, πολλά εκπαιδευτικά κτίρια στο Δίστομο, τον Δανιήλ τον Γαμβρίλη.
Αν όμως δεν ήταν αδερφός του Προπάππου μου και δεν ήξερα γι' αυτόν από οικογενειακά κειμήλια, φωτογραφίες και βιβλία, καθώς και διηγήσεις των παλαιοτέρων συγγενών μου, δεν θα ήξερα κάτι, όπως δεν ξέρουν και οι νεώτερες γενιές.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ηρακλή Τζάθα, έναν από τους πιο μεγάλους Δημοσιογράφους της Ελλάδας και μαχητή της Αριστεράς και κατ' επέκτασιν της Δημοκρατίας, που αν κι αυτός δεν ήταν συγγενής μου, και συγκεκριμένα πρώτος ξάδερφος του Παππού μου, δεν θα ήξερα τίποτα γι αυτόν.
Τα στοιχεία μου όμως είναι ανεπαρκή, κι έτσι θα αρκεστώ σε πληροφορίες του διαδικτύου.
Βέβαια θα χρειαστώ και την βοήθειά σας για περαιτέρω στοιχεία, γιατί αν στηριχτώ στους αρμοδίους τοπικούς άρχοντες, δεν πρόκειται να βρω κανένα στοιχείο.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Ηρακλής Τζάθας, από νεαρός φοιτητής της Νομικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα κατά της μεταξικής δικτατορίας.
Πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και από τις αρχές του 1943 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου ως καπετάνιος του 6ου Συντάγματος.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, δημοσιογραφεί στην απογευματινή εφημερίδα του ΕΑΜ
<< Ελεύθερη Ελλάδα >>.
Το 1947 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο Γεντί Κουλέ, στις φυλακές Αβέρωφ και στα Βούρλα.
Το 1951, αφού αποφυλακιστεί από τη Μακρόνησο, συνεχίζει τη δημοσιογραφία στις εφημερίδες << Δημοκρατική>>, << Ημέρα>>, <<Ανεξάρτητος Τύπος >> και προδικτατορική << Αυγή >>.
Είναι από τους πρώτους Δυτικούς Δημοσιογράφους που, ως απεσταλμένος της << Αυγής>>, επισκέπτεται την Κούβα, μετά τη νίκη της επανάστασης του Φιντέλ Κάστρο, στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Ακολούθησαν αποστολές του στην Σοβιετική Ένωση και στις τότε σοσιαλιστικές Χώρες.
Το 1967 συλλαμβάνεται από τη χούντα και εκτοπίζεται στο στρατόπεδο στο Λακκί της Λέρου, όπου κρατείται ως το τέλος του '70, απ' όπου αποφυλακίζεται με τη γενική αμνηστία.
Συνεχίζει να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες << Ακρόπολη>> και << Εξπρές>> και , μετά τη μεταπολίτευση, στην << Καθημερινή >> και << Τα Νέα>>.
Το 1981 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο <<Ιπεκτσί>> και το 1991 με το βραβείο του
Το πρώτο με τις εντυπώσεις του από την Κούβα και το δεύτερο με τίτλο << Τα ανθρώπινα>>.
Επιθυμία του της οικογένειας του εκλιπόντος είναι, αντί για στεφάνι, τα χρήματα να κατατεθούν για το << Βραβείο Ειρήνης και Φιλίας Αμπτί Ιπεκτσί>>.
-Κοιτάξτε τι προσωπικότητες φυλάκιζαν οι χουντικοί που τώρα κατέβηκαν στις εκλογές και έχουν πάλι έδρα στην Βουλή με την ανοησία μερικών νοσταλγών της χούντας, ανόητων ανθρώπων.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
Δήλωση του Ν.Κωνσταντόπουλου για τον Θάνατο του Η.Τζάθα
''Ο Ηρακλής Τζάθας έζησε ακτινοβολώντας λεβεντιά και ήθος.
Έφυγε φορτωμένος αγώνες, αφιερωμένος στις αγωνίες αυτού του λαού, γεμάτος από τις ιδέες και τις αξίες της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού.
Άνθρωπος ξεχωριστός , θα είναι πάντα μέτρο ζωής και δείγμα συνείδησης για όλους μας.
Στην οικογένειά του εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια μου.''
Πέθανε χτες ο γνωστός αντιστασιακός δημοσιογράφος Ηρακλής Τζάθας.
Η κηδεία του γίνεται σήμερα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο χωριό Μιχαλοία Μεσσηνίας, όπου και γεννήθηκε το 1919.
Ακολουθεί το παραπάνω ''Σύντομο Βιογραφικό''.
Αθήνα, 19 Απριλίου 2000
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Αρχικά θέλω να εκφράσω εκ μέρους της κυβέρνησης τα συλλυπητήρία μας για το θάνατο του Ηρακλή Τζάθα, ενός αγωνιστή της δημοκρατίας και μαχητή της δημοσιογραφίας.
Τίμησε το λειτούργημά σας και ήταν παράδειγμα προς μίμηση. ( Προς δημοσιογράφους )
Υπήρξε ένας πολίτης πάντοτε παρών στους αγώνες για τη δημοκρατία, την ειρήνη και την πρόοδο.
Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείος του.
Ο Διστομίτης Πατέρας του πέθανε όταν γεννήθηκε στο Δίστομο το 1919 ο Ηρακλής Τζάθας, κι έτσι η Πελοποννήσια μάνα του, μόνη πια, έφυγε απ' το Δίστομο και εγκαταστάθηκε στην Μεσσηνία, που ήταν και γενέτειρά της.
Είναι ειλικρινά λυπηρό που δεν έχει γίνει καμιά τιμητική εκδήλωση ή καμιά μνεία από τους τωρινούς αλλά και από τους παλαιότερους τοπικούς άρχοντες.
Για να μην μας πουν κι άλλα ψέματα, καλώ όλο το λαό του Διστόμου, και ειδικά τη σκεπτόμενη Νεολαία, που επωμίζεται την μοναξιά και την εγκατάλειψη εδώ στο Δίστομο, να είναι άγρυπνη και να αφουγκράζεται κάθε τι που γίνεται χωρίς αυτήν, εδώ στο πολύπαθο Δίστομο.
Μας έχουν πει αρκετά ψέματα, δεν πρέπει να ανεχόμαστε άλλα. Είναι επικίνδυνες εποχές και βλαβερές προς τα συμφέροντα του τόπου μας και ευνοϊκές προς τα συμφέροντα - με αισχρό τρόπο βέβαια - κάποιων τοπικών πολιτικών, που διάκεινται εχθρικά στο Δίστομο. Σκεφτείτε και κρατήστε ημερολόγιο, πότε θα ξαναεμφανιστούν στον τόπο μας οι πολιτικάντηδες της Βοιωτίας, ειδικά τώρα που πέρασαν οι εκλογές. Ας μην κοιτάμε το προσωπικό όφελος που τυχόν να έχουν μερικοί απ' τις πελατειακές σχέσεις με τον πολιτικό τους, παρά το τοπικό όφελος και την παρακαταθήκη που θα αφήσουμε στους νεώτερους, με την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και του υγιούς περιβάλλοντος, ειδικά σε μιά περιοχή βιομηχανική που έχει πληγεί ανεξέλεγκτα, και που έχουν καρπωθεί πολλοί απ' τους κυβερνώντες και τους ιθύνοντες απ' τις πληγές του.
