ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ -ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ & ΤΟ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

  Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ  ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το φετινό 17ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ πραγματοποιείται στο μεταίχμιο δύο σημαντικών περιόδων: στο τέλος μία εφιαλτικής πενταετίας ( 2010-2014) που ξεκίνησε με την πραξικοπηματική επιβολή του Μνημονίου και της βάναυσης πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης και χαρακτηρίστηκε από μία χωρίς προηγούμενο πολιτική συρρίκνωσης - κατεδάφισης δικαιωμάτων, εισοδημάτων και βιοτικού επιπέδου για την εργαζόμενη πλειοψηφία, αλλά  και μεθοδευμένης διάλυσης των δημόσιων αγαθών  ( Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση) και στην αρχή μίας νέας περιόδου που σηματοδοτείται από την πτώση των καθεστωτικών Μνημονιακών κομμάτων ( ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) από την εξουσία και την άνοδο στην εξουσία μίας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, διακηρυγμένος σκοπός της οποίας είναι η έξοδος της τραυματισμένης ελληνικής κοινωνίας από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές άγριας λιτότητας και κοινωνικής κατεδάφισης και η χάραξη μίας άλλης εναλλακτικής πολιτικής, που για την ώρα δεν έχει ακόμη μορφοποιηθεί και μεγάλος μέρος της παραμένει σε επίπεδο διακηρυγμένων καλών προθέσεων και φραστικών διακηρύξεων.

Τα κομμάτα εξουσίας ( ΠΑΣΟΚ και ΝΔ)  αποτέλεσαν τους κύριους υπεύθυνους, αλλά και τα βασικά εκτελεστικά όργανα εφαρμογής της πιο  καταστροφικής πολιτικής κοινωνικής οπισθοδρόμησης που εφαρμόστηκε στη χώρα σε καιρό ειρήνης  και οδήγησε σε μία χωρίς προηγούμενο  συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 25%. Η πτώση από την εξουσία των δύο εκτελεστικών οργάνων της Τρόϊκας επήλθε ως αποτέλεσμα της μαζικής και μαχητικής αντίδρασης των εργαζομένων και των πιο αποφασισμένων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας ( Αγανακτισμένοι, Κινήματα στις Πλατείες, απολυμένες καθαρίστριες και συνάδελφοι σε διαθεσιμότητα) . Οι αγώνες αυτοί απομόνωσαν και απονομιμοποίησαν  συθέμελα και ολοκληρωτικά την Μνημονιακή συγκυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ- ΝΔ  ανοίγοντας τον δρόμο για την πτώση της από την εξουσία στο τέλος αυτής της δραματικής αυτής πενταετίας που άλλαξε ολοκληρωτικά την χώρα.

Ο Απολογισμός...

  Μέσα στα πλαίσια αυτών των μαζικών αγώνων ενάντια στην πολιτική κοινωνικής κατεδάφισης ο κλάδος της δημόσιας Παιδείας συνέβαλε, με την αποφασιστική συμμετοχή του στην πρωτοπορία του κινήματος αντίστασης ενάντια στην Μνημονιακή βαρβαρότητα, και αυτός σε αυτό το κύμα κινηματικής αντίδρασης και κινητοποίησης. Η χωρίς προηγούμενο δραματική συρρίκνωση της δημόσιας παιδείας την περασμένη πενταετία, που κορυφώθηκε με τα μέτρα μισθολογικής εξαθλίωσης των εκπαιδευτικών αλλά και με την κατάργηση ειδικοτήτων στο χώρο της τεχνικής εκπαίδευσης που οδήγησε σε διαθεσιμότητα πάνω από 2000 συναδέλφους, ώθησε τον κλάδο σε έναν αγώνα που σημαδεύτηκε από στιγμές γενναίας και αποφασιστικής αντίστασης αλλά και έκδηλες ανεπάρκειες, θλιβερό αποτέλεσμα της κυριαρχίας του φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού, της απογοήτευσης, της αδράνειας- αδιαφορίας αλλά και του φόβου που αυτός μαζικά καλλιέργησε στον κλάδο.

Η μεγάλη απεργία του Σεπτέμβρη του 2013 ήταν η μορφή πάλης που συσπείρωσε τον κλάδο στην προσπάθειά του να απαντήσει στις απολύσεις μονίμων και αναπληρωτών. Καταγράφουμε αρνητικά τη μη συμπόρευση στην απεργία των μεγάλων συνδικάτων ΔΟΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΠΟΕΔΗΝ, ΑΔΕΔΥ κ.λπ., την υπονομευτική στάση των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ που καταψήφισαν την απεργία, τη στάση του ΠΑΜΕ που καταψήφισε την απεργία και δε συμμετείχε στις απεργιακές επιτροπές και στις πανεκπαιδευτικές συγκεντρώσεις, τη στάση των ΣΥΝΕΚ που πρόκριναν την εκλογική λύση (προτάσεις για σταμάτημα της απεργίας στο δεύτερο γύρο των Γ.Σ.).

Η μάχη ενάντια σε αυτοαξιολόγηση–αξιολόγηση απονομιμοποίησε την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, αποκάλυψε το ρόλο του αυταρχικού μοντέλου διοίκησης όλης της εκπαιδευτικής ιεραρχίας.

Οι Παρεμβάσεις Βοιωτίας χαιρετίζουν τους αγώνες που ο κλάδος αναγκάστηκε να δώσει την τελευταία πενταετία εκφράζοντας την πεποίθηση πως αφήνουν μία πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον και για τη νέα κρίσιμη περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, τονίζοντας πως  Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ!

Για τους πολιτικούς στόχους του κινήματος.

Οι πολιτικοί στόχοι του 16^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ (ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης–ΕΕ–ΔΝΤ και όλων των κυβερνητικών παραλλαγών, διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, απελευθέρωση από τα δεσμά ΟΝΕ-ΕΕ, κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας κ.ά.) συνέβαλλαν στην ήττα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Σήμερα οι στόχοι αυτοί δεν μπορεί να απουσιάζουν με ευθύνη της ΟΛΜΕ από τις διεκδικήσεις μας. Ο αγωνιστικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων και το πανεκπαιδευτικό μέτωπο είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να σπάσει το κλίμα αναμονής και ανάθεσης, να συμβάλλει στην αναζωογόνηση των σωματείων.

Νέα κατάσταση - νέα καθήκοντα

Η νέα κυβέρνηση απεμπολώντας το αδιαπραγμάτευτο, υποτίθεται, Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αναγνωρίζοντας ένα επαχθές, απεχθές και παράνομο χρέος , διοχετεύοντας στην εξυπηρέτηση του χρέους πολύτιμους χρηματοδοτικούς πόρους που θα μπορούσαν να αφιερωθούν στην κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών μίας ρημαγμένης από πέντε χρόνια λιτότητας χώρας, προκαλεί χρηματοδοτική ασφυξία στο εσωτερικό και νέους εκβιασμούς από τους "εταίρους" στο εξωτερικό. Και αυτά την ώρα που η οικονομία εξακολουθεί να βρίσκεται βαθιά στο τέλμα της λιτότητας, του αποπληθωρισμού, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Οι λίστες του Βαρουφάκη περιέχουν: ιδιωτικοποιήσεις που συνεχίζονται, το ΤΑΙΠΕΔ που δεν καταργείται, ΕΝΦΙΑ που αναθεωρείται αντί να καταργείται, το αφορολόγητο όριο που αναζητείται, αύξηση του κατώτατου μισθού στο μέλλον και υπό διαπραγμάτευση με τους δανειστές, συλλογικές συμβάσεις που νοθεύονται, αρνητικές αλλαγές στο ασφαλιστικό κ.ά. Γίνεται ξεκάθαρο πλέον ότι στην ΕΕ δεν έχουν θέση ούτε οι πιο στοιχειώδεις ανάγκες των λαών ούτε το δικαίωμα να αποφασίζουν για το μέλλον τους.

Είναι αποκαλυπτική η υποχωρητική στάση της κυβέρνησης που έθεσε υπό έγκριση της ΕΕ και του ΔΝΤ ακόμη και το «πρόγραμμα της ανθρωπιστικής κρίσης»! Το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο αντί για 2 δισ. που προέβλεπε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αφορά μόνο 200 εκατ. ευρώ. Το δόγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «ούτε ρήξη – ούτε υποταγή» είναι ο πιο σύντομος δρόμος προς την ταπεινωτική υποταγή συνέχισης της μνημονιακής πολιτικής.

Την ίδια στιγμή προωθείται η διάσπαση των εργαζομένων: επαναπρόσληψη των διαθεσίμων, αλλά με αφαίρεση των θέσεων από τους προβλεπόμενους διορισμούς, κατάργηση του 5ευρου στα νοσοκομεία, αλλά με κλιμακωτή επιβάρυνση στη συμμετοχή στα φάρμακα και στα χαμηλά εισοδήματα…

Οι κυβερνήσεις φεύγουνε, μα οι ανάγκες μας μένουν!

Να ξηλώσουμε τις μνημονιακές ρυθμίσεις στην εκπαίδευση

Η πολύπαθη εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός κόσμος συνεχίζουν να υποφέρουν από τις συνέπειες των μνημονιακών μέτρων που παραμένουν αναλλοίωτα. Οι προωθούμενες ρυθμίσεις (πάγωμα χωρίς κατάργηση της αξιολόγησης, αντικατάσταση πειθαρχικού, κατάργηση τράπεζας θεμάτων αλλά όχι συνολικά του «νέου λυκείου» και της μαθητείας, κατάργηση διαθεσιμότητας αλλά όχι της κινητικότητας) που αντικαθιστούν ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές, διαμορφώνουν κλίμα «ανακούφισης», δε σηματοδοτούν όμως τις αναγκαίες αλλαγές που διεκδικεί το εκπαιδευτικό κίνημα. Ενώ «παγώνει» η αξιολόγηση, δεν «ξεπαγώνει» το καθεστώς «ωρίμανσης» που θα επιφέρει αυξήσεις στους μισθούς. Η τράπεζα καταργείται, αλλά τα εξεταστικά πλέγματα παραμένουν, τα ανταγωνιστικά σχολεία των πρότυπων καταργούνται, αλλά όχι όλα. Οι Διευθυντές θα συνεχίσουν να επιλέγονται με τις ίδιες διαδικασίες, με τη γνώμη των συλλόγων. Η εξαγγελία για 1.000 διορισμών δεν καλύπτει τη μείωση κατά 30.000 των καθηγητών. Παραμένουν οι αντιδημοσιοϋπαλληλικές ρυθμίσεις «της ανάρμοστης συμπεριφοράς» και η συμμετοχής και δικαστών στα πειθαρχικά κ.ά.

Για την επαναφορά εκπαιδευτικών και ειδικοτήτων στα σχολεία, βασικό αίτημα του κινήματος, παρά τη θετική εξέλιξη της κατάργησης της διαθεσιμότητας – απόλυσης με το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου, υπάρχει έντονη ανησυχία για το αν όλο το δυναμικό που για 22 μήνες αγωνίζεται θα επιστρέψει στις θέσεις του. 

Σήμερα η κυβέρνηση δεν προωθεί κανένα από τα αιτήματα του κλάδου που σχετίζονται με οικονομικούς πόρους (επαναφορά ωραρίου, αυξήσεις μισθών, έκτακτη επιχορήγηση των σχολείων, κάλυψη κενών και μόνιμοι διορισμοί, μείωση τμήματων, κ.ά.), αρνείται τις Γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις, την κατάργηση της αντιδραστικής αξιολόγησης, συνεχίζει την παρατεταμένη υποχρηματοδότηση. Τα οξυμένα εκπαιδευτικά και εργασιακά προβλήματα παραμένουν.

  Με δεδομένα όλα τα παραπάνω οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ καλούν τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις γενικές συνελεύσεις και στις διαδικασίες για την ανάδειξη αντιπροσώπων για το 17ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Οι ώρες είναι κρίσιμες και ο κλάδος  δεν πρέπει να επαναπαυτεί αλλά να προσπαθήσει να οριστικοποιήσει και να παγιώσει τις νίκες που απέσπασε μετά από σκληρούς αγώνες την τελευταία 5ετία. Μπορεί ο κλάδος να ένιωσε μία πραγματική  ανακούφιση από το πάγωμα της κατάπτυστης αξιολόγησης που μεθόδευε η προηγούμενη Μνημονιακή Κυβέρνηση και τα συνδικαλιστικά της δεκανίκια, αλλά τίποτα δεν έχει κριθεί, τα πιο δρακόντεια Μνημονιακά μέτρα, αυτά που διέλυσαν την δημόσια Παιδεία κι εξαθλίωσαν μισθολογικά τους εκπαιδευτικούς παραμένουν σε ισχύ και διαμορφώνουν την καθημερινότητα μας. Μία νέα επαχθής Συμφωνία με τους "θεσμούς" θα σημάνει απλά την μετατροπή τους σε μόνιμο καθεστώς. Τίποτα δεν έχει κριθεί και τίποτα δεν μας χαρίζεται, ο αγώνας για την προάσπιση της δημόσιας Παιδείας και των υπόλοιπών κοινωνικών αγαθών συνεχίζεται , πρέπει να συνεχιστεί ανυποχώρητος, μαζικός, διαρκής. 

 Στα πλαίσια αυτού του αγώνα τίποτα δεν είναι πιο επιτακτικό για τον κλάδο από το να βροντοφωνάξει την ηχηρή του αποδοκιμασία στα υπολείμματα του αλήστου μνήμης φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού και στα διάδοχα σχήματα που γεννήθηκαν από τις στάχτες του και τα οποία, υιοθετώντας ηχηρά ονόματα και αυτοπροβαλλόμενα είτε ως ανεξάρτητα είτε ως ακηδεμόνευτα και υπερκομματικά, φιλοδοξούν να νεκραναστήσουν έναν συνδικαλισμό που βύθισε τον κλάδο στις πιο καταστροφικές αυταπάτες και προσπάθησε να τον αποκοιμίσει στις πιο κρίσιμες στιγμές την περασμένη πενταετία για μία σειρά ζητημάτων- από το Ενιαίο Μισθολόγιο έως την αξιολόγηση. Η εκλογική αποδοκιμασία και αποκαθήλωση των διάδοχων κλώνων  του φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ επιτακτική, όπως και η αποτροπή εμφάνισης ενός νέου φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού, που θα θελήσει να δικαιολογήσει νέα Μνημονιακά μέτρα λιτότητας επικαλούμενος το εχθρικό περιβάλλον που δεν άφησε περιθώρια για άλλες πολιτικές!

Οι προτάσεις και οι θέσεις μας: Η παιδεία χρειάζεται ριζικές αλλαγές

Ø Ανατροπή της πολιτικής ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου

Ø Διαγραφή του χρέους – Εθνικοποίηση των τραπεζών – Κατάργηση  των Μνημονίων – άρνηση  της νέας συμφωνίας .

Ø Μάχη ενάντια σε φασισμό, ρατσισμό, πόλεμο, ιμπεριαλισμό.

             Το πλαίσιο αιτημάτων, διεκδικήσεων και πολιτικών στόχων του 16^ου συνεδρίου και των μαζικών συνελεύσεων των ΕΛΜΕ του Μάη-Σεπτέμβρη 2013 παραμένουν σε ισχύ και αποτελούν θέσεις του κλάδου.

Ø Θέσεις εργασίας για όλους τους συναδέλφους της διαθεσιμότητας – κινητικότητας με λειτουργία όλων των ειδικοτήτων τους, αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα στην Α΄ και στην Β΄ Λυκείου, καθώς και το 4^ο έτος ειδίκευσης. Αποκατάσταση μισθολογικών, εκπαιδευτικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Όχι στο συμψηφισμό των θέσεών τους με τους 15.000 διορισμούς. Κατάργηση της κινητικότητας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας.

Ø Άμεση κατάργηση όλου του αντιεκπαιδευτικού θεσμικού πλαισίου, του νόμου 4186/2013 για το «νέο» Λύκειο και του νόμου 3848/2010 της Διαμαντοπούλου. Καθιέρωση του ενιαίου 12χρονου δημόσιου και δωρεάν σχολείου με χρονοδιάγραμμα προώθησης στη βάση των προτάσεων του κλάδου, της αλλαγής των αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων, της ελεύθερης πρόσβασης στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, της καθιέρωσης αντιαυταρχικού και δημοκρατικού πλαισίου, στήριξής του με  δαπάνες, δομές,  κτιριακές υποδομές, εργαστήρια, κ.ά.

Ø Κανείς μαθητής εκτός σχολείου. Επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 12 χρόνια και της προσχολικής στα 2.

Ø Ουσιαστική στήριξη με αλλαγές της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και των υποδομών της για να ενταχθεί στο ενιαίο 12χρονο σχολείο.

Ø Διπλασιασμός των δαπανών για την παιδεία. Έκτακτη επιχορήγηση για ουσιαστική αντιμετώπιση των εξόδων των σχολείων, για σίτιση,  υγεία και μεταφορά των μαθητών.

Ø 20  μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 στα εργαστήρια.

Ø Να ανακληθούν οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις σχολείων.

Ø Επαναλειτουργία με ουσιαστικούς όρους της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας. σε όλα τα σχολεία, με διορισμούς εκπαιδευτικών και προσλήψεις αναπληρωτών.

Ø Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Ανάκληση όλων των μειώσεων των μισθών και αναπλήρωση των μισθών στα επίπεδα του 2009. Διπλασιασμό του μισθού του πρωτοδιόριστου. Επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού. Άμεση βαθμολογική προαγωγή των εκπαιδευτικών για οικονομική ανακούφιση. Να καταργηθεί το μισθολόγιο-φτωχολόγιο.

Ø Καθιέρωση γνήσιων Συλλογικών και Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας εφ όλης της ύλης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

Ø Να καταργηθούν όλοι οι σχετικοί νόμοι και όλο το αυταρχικό – αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης.  Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους τους εργαζομένους. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Περιοδική ετήσια επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών.

Ø Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου για όλους.

Ø Να καταργηθεί η μνημονιακή ρύθμιση αναλογίας 1:10, οι προσλήψεις να γίνουν σε αντιστοιχία ένας προς ένας (1/1) ως προς τις αποχωρήσεις. Διορισμός όλων των κατηγοριών που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού. Μαζικοί διορισμοί με βάση την προϋπηρεσία και την ημερομηνία λήψης πτυχίου.

Ø Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά, ασφαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές και προώθηση των αιτημάτων που αφορούν τους αναπληρωτές και κατατέθηκαν στο υπουργείο από την Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών.

Ø Να σταματήσει η διάλυση της δημόσιας υγείας. Σύστημα υγείας, ασφάλισης και σύνταξης αποκλειστικά Δημόσιο. Συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους και χωρίς όριο ηλικίας.  Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια. Σύνταξη ίση με το 80% του ύψους του τελευταίου μισθού. Αυξήσεις στις συντάξιμες αποδοχές με το υπολογισμό τους στο ύψους του σημερινού βασικού. Να σταματήσει η διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και μείωσης του εφάπαξ.

Ø Απέναντι στο ιεραρχικό αξιολογικό μοντέλο διοίκησης που προωθεί αντιεκπαιδευτικές επιλογές, αντιπροτείνουμε μια άλλη, δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Όλες οι αποφάσεις να περάσουν στην αρμοδιότητα του συλλόγου διδασκόντων. Οι διευθυντές και υποδιευθυντές να έχουν μόνο εκτελεστικές και συντονιστικές αρμοδιότητες και να εκλέγονται από το σύλλογο διδασκόντων.

Ø Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους δημ. υπαλλήλους. Να σταματήσουν οι διώξεις εκπαιδευτικών και εργαζομένων. Επαναφορά του παν/κού ασύλου.

Ø Οργανικές θέσεις για όλους. Κριτήρια, μόρια, διαφάνεια σε όλες τις υπηρεσιακές μεταβολές. Δημοσιότητα παντού!

Καμία υποχώρηση! Κανένας συμβιβασμός!

Η επιστροφή στις Γενικές Συνελεύσεις, η ενίσχυση και μαζικοποίηση των διαδικασιών βάσης, η οργάνωση επιτροπών αγώνα, η επιμονή στο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και της κοινής δραστηριοποίησης των ΕΛΜΕ, είναι η απάντηση στην αγωνιστική απραξία του κλάδου. Αυτή την κατεύθυνση υπηρετούν οι  Παρεμβάσεις που με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας, την προώθηση των διεκδικήσεων του κλάδου, καθορίζουν τη στάση τους απέναντι στην κυβέρνηση. Χαράσσουν γραμμή στη λογική της ανάπτυξης πολύμορφου αγώνα διαρκείας για να υπερασπιστούν όχι μόνο το δημόσιο σχολείο, αλλά και να προωθήσουν το σύνολο των αιτημάτων του κλάδου.

Απέναντι στο νέο γύρο επέλασης κεφαλαίου - ΔΝΤ - ΕΕ καλούμε σε πολύμορφο αγώνα διαρκείας

Ø Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στη νέα συμφωνία, με όποια ονομασία και αν κατατεθεί και θα ισοδυναμεί με νέο μνημόνιο. Να μην επιτρέψουμε την ψήφισή της.

Ø Διεκδικούμε λύσεις από κοινού με όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς με διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις για τα καθημερινά προβλήματα σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών.

Ø Να ξεκινήσουμε τη χρονιά με Γενικές Συνελεύσεις και να οργανώσουμε πολύμορφο αγώνα διαρκείας για την προώθηση των αιτημάτων του κλάδου.

Σε αυτό το πλαίσιο ζητάμε τη στήριξη των Παρεμβάσεων στις εκλογές για το 17^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Για να ενισχυθεί η φωνή των αγώνων, να γίνουν οι αγώνες η ελπίδα των εκπαιδευτικών, να αποκτήσουν προοπτική νίκης!  

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 28 ΜΑΙΟΥ & ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ