Με τα δύο προηγούμενα σχόλιά μου θέλησα να υπερασπιστώ δύο βασικές ιδέες του Κ.Α.Π.:
Πρώτον ότι από τη μέρα της λειτουργίας της Βουλής επιβεβαιώνεται η θέση μας ότι το σημερινό Κοινοβούλιο έχει δείξει απ' την πρώτη του συνέλευση ότι φιλοδοξεί να αποτελέσει κύριο μέσο επιβολής των απόψεων, των αποφάσεων και των νέων νόμων που θα προτείνει και θα ψηφίσει το Σύστημα. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο ρόλος των αντικυβερνητικών κομμάτων μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σαν μια από μέσα από το Σύστημα φωνή της Ενωμένης Παλλαϊκής Αντίστασης που είναι τώρα για μας το βασικό μας καθήκον για τη δημιουργία της.
Οι μόνες θετικές φωνές που ακούσαμε είναι αυτές που αναφέρονται στο πρόβλημα της Εθνικής Κυριαρχίας, ελάχιστες δυστυχώς, ενώ αντίθετα για τις συνθήκες ουσιαστικής εξάρτησης σε όλους τους τομείς και ειδικά στον οικονομικό και στον κοινωνικό τομέα δεν υπήρξε η παραμικρή νύξη. Εμείς επιμένουμε ότι ούτε εκλογές ούτε εθνική διακυβέρνηση νοείται μέσα σε συνθήκες εξάρτησης και ότι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να φοβίσει την παρουσία της Τρόικα είναι μονάχα ο αγανακτισμένος, ενημερωμένος και αποφασισμένος λαός.
Έτσι πρώτον θα πρέπει να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας, γιατί βρεθήκαμε έξω από τις εκλογές και εάν τα πρώτα δείγματα μας δικαιώνουν ή όχι.
Δεύτερον, Να ξεσκεπάσουμε τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην μετατροπή του ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. από προσπάθεια εκκίνησης για το μεγάλο Μέτωπο σε εφαλτήριο ανόδου του στην Κυβέρνηση ή αξιωματική αντιπολιτευτική εξουσία λειτουργώντας τελικά ως ανάχωμα, ώστε να αναγνωρισθεί ο ρόλος του ως λειτουργικού μέλους του Συστήματος.
Και τρίτον, να εξετάσουμε την θεωρία που ανέπτυξα για ασφυκτική εθνική περικύκλωση από τα μονοπώλια των συμμάχων μας και να βρούμε το ρήγμα στον κλοιό που κατ' αρχήν θα ανεβάσει τον λαό ψυχολογικά και θα βοηθήσει τη χώρα να αποκτήσει την ελευθερία οικονομικών σχέσεων με τρίτες χώρες. Αυτή κατά την γνώμη μου είναι η νέα και μοναδική πολιτική που θα μας λυτρώσει από τον θανάσιμο ασφυκτικό εναγκαλισμό που μας επιβάλλει ο μονόδρομος-Ευρώπη με όλα τα αρνητικά που μας προκαλεί.
Όσον αφορά το «ρήγμα», το υπέδειξα ήδη με τη δημιουργία δεκάδων κοινοπραξιών με ξένες χώρες και οργανισμούς με αντικείμενο την συνεκμετάλλευση του πλούτου της χώρας με όρους εθνικού συμφέροντος. Έχω μάλιστα καταρτίσει ένα πρώτο πίνακα δέκα σημαντικών κοινοπραξιών που εάν εφαρμοστεί, θα αλλάξει εκ βάθρων η οικονομική και κοινωνική μορφή της χώρας.
Μίλησα επίσης για διπολικό σύστημα σε σχέση με την Ευρώπη και το Ευρώ αφ' ενός και αφ' ετέρου με την ανάγκη για ελεύθερες οικονομικές σχέσεις με την κατάργηση κάθε είδους δέσμευσης που συνήψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις εν αγνοία του Λαού.
Θα έχετε ίσως παρατηρήσει ότι η πρόταση για κοινοπραξίες (σε αντικατάσταση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος) έχει αρχίσει να συζητείται. Έχω επίσης αναφερθεί σ' αυτό στην Κ.Ε., την οποία εφοδίασα με σχετικά σχέδια προτάσεων.
Θα ήθελα λοιπόν από την Κ.Ε., την Γραμματεία, την Επιτροπή Πολιτικού Σχολιασμού και τις Επιτροπές Επιστημόνων, Διανοουμένων και Καλλιτεχνών να πάρουν θέση σ' αυτές τις προτάσεις. Σε περίπτωση θετικής αποδοχής οι θέσεις αυτές, η περικύκλωση-το ρήγμα-η ελεύθερη συναλλαγή και οι συμφωνίες με τη μορφή κοινοπραξιών, θα πρέπει να γίνει το βασικό πολιτικό-ιδεολογικό όπλο του Κ.Α.Π. για το νέο ξεσήκωμα του λαού, που εκτός από τις διαμαρτυρίες και τις αρνητικές μας θέσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, έχει ανάγκη να γνωρίζει ποια είναι η δική μας πρόταση για την έξοδο από την κρίση και για την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.
Αθήνα, 13.7.2012
Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτον ότι από τη μέρα της λειτουργίας της Βουλής επιβεβαιώνεται η θέση μας ότι το σημερινό Κοινοβούλιο έχει δείξει απ' την πρώτη του συνέλευση ότι φιλοδοξεί να αποτελέσει κύριο μέσο επιβολής των απόψεων, των αποφάσεων και των νέων νόμων που θα προτείνει και θα ψηφίσει το Σύστημα. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ο ρόλος των αντικυβερνητικών κομμάτων μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σαν μια από μέσα από το Σύστημα φωνή της Ενωμένης Παλλαϊκής Αντίστασης που είναι τώρα για μας το βασικό μας καθήκον για τη δημιουργία της.
Οι μόνες θετικές φωνές που ακούσαμε είναι αυτές που αναφέρονται στο πρόβλημα της Εθνικής Κυριαρχίας, ελάχιστες δυστυχώς, ενώ αντίθετα για τις συνθήκες ουσιαστικής εξάρτησης σε όλους τους τομείς και ειδικά στον οικονομικό και στον κοινωνικό τομέα δεν υπήρξε η παραμικρή νύξη. Εμείς επιμένουμε ότι ούτε εκλογές ούτε εθνική διακυβέρνηση νοείται μέσα σε συνθήκες εξάρτησης και ότι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να φοβίσει την παρουσία της Τρόικα είναι μονάχα ο αγανακτισμένος, ενημερωμένος και αποφασισμένος λαός.
Έτσι πρώτον θα πρέπει να κλείσουμε τους λογαριασμούς μας, γιατί βρεθήκαμε έξω από τις εκλογές και εάν τα πρώτα δείγματα μας δικαιώνουν ή όχι.
Δεύτερον, Να ξεσκεπάσουμε τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην μετατροπή του ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. από προσπάθεια εκκίνησης για το μεγάλο Μέτωπο σε εφαλτήριο ανόδου του στην Κυβέρνηση ή αξιωματική αντιπολιτευτική εξουσία λειτουργώντας τελικά ως ανάχωμα, ώστε να αναγνωρισθεί ο ρόλος του ως λειτουργικού μέλους του Συστήματος.
Και τρίτον, να εξετάσουμε την θεωρία που ανέπτυξα για ασφυκτική εθνική περικύκλωση από τα μονοπώλια των συμμάχων μας και να βρούμε το ρήγμα στον κλοιό που κατ' αρχήν θα ανεβάσει τον λαό ψυχολογικά και θα βοηθήσει τη χώρα να αποκτήσει την ελευθερία οικονομικών σχέσεων με τρίτες χώρες. Αυτή κατά την γνώμη μου είναι η νέα και μοναδική πολιτική που θα μας λυτρώσει από τον θανάσιμο ασφυκτικό εναγκαλισμό που μας επιβάλλει ο μονόδρομος-Ευρώπη με όλα τα αρνητικά που μας προκαλεί.
Όσον αφορά το «ρήγμα», το υπέδειξα ήδη με τη δημιουργία δεκάδων κοινοπραξιών με ξένες χώρες και οργανισμούς με αντικείμενο την συνεκμετάλλευση του πλούτου της χώρας με όρους εθνικού συμφέροντος. Έχω μάλιστα καταρτίσει ένα πρώτο πίνακα δέκα σημαντικών κοινοπραξιών που εάν εφαρμοστεί, θα αλλάξει εκ βάθρων η οικονομική και κοινωνική μορφή της χώρας.
Μίλησα επίσης για διπολικό σύστημα σε σχέση με την Ευρώπη και το Ευρώ αφ' ενός και αφ' ετέρου με την ανάγκη για ελεύθερες οικονομικές σχέσεις με την κατάργηση κάθε είδους δέσμευσης που συνήψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις εν αγνοία του Λαού.
Θα έχετε ίσως παρατηρήσει ότι η πρόταση για κοινοπραξίες (σε αντικατάσταση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος) έχει αρχίσει να συζητείται. Έχω επίσης αναφερθεί σ' αυτό στην Κ.Ε., την οποία εφοδίασα με σχετικά σχέδια προτάσεων.
Θα ήθελα λοιπόν από την Κ.Ε., την Γραμματεία, την Επιτροπή Πολιτικού Σχολιασμού και τις Επιτροπές Επιστημόνων, Διανοουμένων και Καλλιτεχνών να πάρουν θέση σ' αυτές τις προτάσεις. Σε περίπτωση θετικής αποδοχής οι θέσεις αυτές, η περικύκλωση-το ρήγμα-η ελεύθερη συναλλαγή και οι συμφωνίες με τη μορφή κοινοπραξιών, θα πρέπει να γίνει το βασικό πολιτικό-ιδεολογικό όπλο του Κ.Α.Π. για το νέο ξεσήκωμα του λαού, που εκτός από τις διαμαρτυρίες και τις αρνητικές μας θέσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, έχει ανάγκη να γνωρίζει ποια είναι η δική μας πρόταση για την έξοδο από την κρίση και για την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.
Αθήνα, 13.7.2012
Μίκης Θεοδωράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου