Η λαϊκή μούσα έγραψε και διέσωσε για τον Λεπενιώτη αρκετά τραγούδια μεταξύ των οποίων γνωστότερο είναι το:
Βγήκε ο ήλιος κόκκινος
και το φεγγάρι μαύρο
κι ο λαμπερός Αυγερινός
πάει να βασιλέψει.
-Πες μας καημένε Αυγερινέ ,
κάνα καλό χαμπέρι!
-Τι να σας πω μωρέ παιδιά
τι να σας μολογήσω;
Τον Λεπενιώτη βάρεσαν
μες στου Φουρνά την μέση.
Ποιά είναι όμως η πραγματική ιστορία που κρύβεται πίσω από αυτό το τραγούδι;
Ο Κώστας Λεπενιώτης ήταν αδερφός του Κατσαντώνη.Το όνομά του το πήρε διότι γεννήθηκε στην Λεπενού γύρω στο 1780. Και τα τέσσερα αδέρφια μαζί (Κατσαντώνης , Λεπενιώτης , Χασιώτης και Χρήστος Κούτσικος) βγήκαν στο κλαρί και μαθήτευσαν τον κλεφτοπόλεμο κοντά στον αρχηγό των κλεφτών Β. Δίπλα.
Μετά τον θάνατο του Κατσαντώνη και του Χασιώτη, όλοι οι κλέφτες κάνανε σύναξη και αποφάσισαν να μην σκορπίσουν αλλά να μείνουν ενωμένοι και να συνεχίσουν τον κλέφτικο βίο κάτω από τις διαταγές του Κώστα Λεπενιώτη.
Ο Κώστας Λεπενιώτης ήταν αδερφός του Κατσαντώνη.Το όνομά του το πήρε διότι γεννήθηκε στην Λεπενού γύρω στο 1780. Και τα τέσσερα αδέρφια μαζί (Κατσαντώνης , Λεπενιώτης , Χασιώτης και Χρήστος Κούτσικος) βγήκαν στο κλαρί και μαθήτευσαν τον κλεφτοπόλεμο κοντά στον αρχηγό των κλεφτών Β. Δίπλα.
Μετά τον θάνατο του Κατσαντώνη και του Χασιώτη, όλοι οι κλέφτες κάνανε σύναξη και αποφάσισαν να μην σκορπίσουν αλλά να μείνουν ενωμένοι και να συνεχίσουν τον κλέφτικο βίο κάτω από τις διαταγές του Κώστα Λεπενιώτη.
Ο Κώστας Λεπενιώτης έδρασε κυρίως στην περιοχή των Άγράφων . Ο Αλή πασάς πίστευε ότι με τον θάνατο του Κατσαντώνη θα ησύχαζε η κατάσταση στα Άγραφα, αλλά έξι μήνες αργότερα διαπίστωσε ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει καθόλου.
Τον Μάιο του 1807 ο Λεπενιώτης είχε το λημέρι του στην θέση Παπαδιά στα Άγραφα και πληροφορήθηκε ότι ο Σουλεϊμάν Τότης είχε κατασκηνώσει στα Δαμιανά. Του έστειλε μήνυμα και του λέει πως «αν είσαι παλικάρι έλα να με βρεις, είμαι στην Παπαδιά».
Ο Σουλεϊμάν Τότης μάζεψε όλο του το ασκέρι,ταξίδεψε όλο το βράδυ και την άλλη μέρα το πρωί έφτασε στην Παπαδιά όπου τον περίμενε ταμπουρωμένος ο Λεπενιώτης με τα παλικάρια του.
Στην μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν εξήντα τούρκοι και ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Σουλεϊμάν Τότης. Κάποια στιγμή ο Λεπενιώτης και τα παλικάρια του, αποφάσισαν να περάσουν στη Λευκάδα για να ξεκουραστούν.
Αργότερα ο Αλή πασάς, τού στέλνει μήνυμα και τού ζητάει να γυρίσει πίσω όχι σαν κλέφτης, αλλά σαν αρματολός . Ο Λεπενιώτης δέχτηκε αλλά με τον όρο να μην παρουσιαστεί ποτέ μπροστά στον Αλή πασά και να μην τον προσκυνήσει ποτέ.
Ο Λεπενιώτης και τα παλικάρια του φεύγουν από την Λευκάδα και γυρίζουν στ’ Άγραφα όπου και διορίζεται αρματολός. Ο Λεπενιώτης όμως ήταν άνθρωπος που δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του και δεν έκανε τα χατίρια των αγάδων της περιοχής. Έτσι οι αγάδες της περιοχής με τον κοτζάμπαση Τσολάκογλου, αποφάσισαν να βγάλουν από την μέση τον Λεπενιώτη.
Την Κυριακή του Πάσχα ο Λεπενιώτης βρισκόταν στο Φουρνά και το βράδυ, τη στιγμή που έβγαινε από την εκκλησία τον πυροβόλησαν από τον πύργο του προεστού Γιαννάκη Κωστάκη που ήταν απέναντι από τον ιερό ναό.Τα παλικάρια του, απέκρυψαν τον θάνατό του και είπαν ότι μεταφέρθηκε στο Ξηρόμερο για να θεραπευθεί, ενώ ήδη τον είχαν θάψει στην θέση Ξηροσακούλα...
Τον Μάιο του 1807 ο Λεπενιώτης είχε το λημέρι του στην θέση Παπαδιά στα Άγραφα και πληροφορήθηκε ότι ο Σουλεϊμάν Τότης είχε κατασκηνώσει στα Δαμιανά. Του έστειλε μήνυμα και του λέει πως «αν είσαι παλικάρι έλα να με βρεις, είμαι στην Παπαδιά».
Ο Σουλεϊμάν Τότης μάζεψε όλο του το ασκέρι,ταξίδεψε όλο το βράδυ και την άλλη μέρα το πρωί έφτασε στην Παπαδιά όπου τον περίμενε ταμπουρωμένος ο Λεπενιώτης με τα παλικάρια του.
Στην μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκαν εξήντα τούρκοι και ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Σουλεϊμάν Τότης. Κάποια στιγμή ο Λεπενιώτης και τα παλικάρια του, αποφάσισαν να περάσουν στη Λευκάδα για να ξεκουραστούν.
Αργότερα ο Αλή πασάς, τού στέλνει μήνυμα και τού ζητάει να γυρίσει πίσω όχι σαν κλέφτης, αλλά σαν αρματολός . Ο Λεπενιώτης δέχτηκε αλλά με τον όρο να μην παρουσιαστεί ποτέ μπροστά στον Αλή πασά και να μην τον προσκυνήσει ποτέ.
Ο Λεπενιώτης και τα παλικάρια του φεύγουν από την Λευκάδα και γυρίζουν στ’ Άγραφα όπου και διορίζεται αρματολός. Ο Λεπενιώτης όμως ήταν άνθρωπος που δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του και δεν έκανε τα χατίρια των αγάδων της περιοχής. Έτσι οι αγάδες της περιοχής με τον κοτζάμπαση Τσολάκογλου, αποφάσισαν να βγάλουν από την μέση τον Λεπενιώτη.
Την Κυριακή του Πάσχα ο Λεπενιώτης βρισκόταν στο Φουρνά και το βράδυ, τη στιγμή που έβγαινε από την εκκλησία τον πυροβόλησαν από τον πύργο του προεστού Γιαννάκη Κωστάκη που ήταν απέναντι από τον ιερό ναό.Τα παλικάρια του, απέκρυψαν τον θάνατό του και είπαν ότι μεταφέρθηκε στο Ξηρόμερο για να θεραπευθεί, ενώ ήδη τον είχαν θάψει στην θέση Ξηροσακούλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου