ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟΝ ΕΛΙΚΩΝΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ.

 Πηγή: Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον

Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Έρμαιο στα χέρια των επιχειρηματιών» με ηθικό αυτουργό την Δημοτική Αρχή Λιβαδειάς γίνεται το βουνό των μουσών ο Ελικώνας. Ζωσμένος από παντού από ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και θερμικά εργοστάσια θα βρει άραγε χώρο να ανασάνει;

Το κατά συρροή έγκλημα συνεχίστηκε την Παρασκευή, με την θετική γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου Λεβαδέων - που δεν θα είναι καθώς φαίνεται και η τελευταία - για την εγκατάσταση ακόμη δύο αιολικών πάρκων ισχύος συνολικά 32 μεγαβάτ στις θέσεις Μεγάλη Λούτσα και Βερσενίκο, αποτελούμενα συνολικά από καμιά εικοσαριά ανεμογεννήτριες.

Από την αρχή φάνηκε ο λόγος που θα οδηγούσε όπως όλα έδειχναν σ’ αυτή την απόφαση. Ήταν αλώστε έκδηλη η αγωνία για τα οικονομικά του Δήμου. Η κατ’ εξοχή φιλική μορφή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δυστυχώς κατάντησε ύβρις και προσβολή στα χείλη των περισσοτέρων μελών της πλειοψηφίας του Δ.Σ. όπου με πρόσχημα τις ήπιες μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας επιδιώκονται οικονομικά οφέλη και αναζητούνται προσωπικές πολιτικές. Το ζήτημα ήταν τα «ανταποδοτικά τέλη» ύψους μερικών χιλιάδων € σε βάθος εικοσαετίας.

Η απόφαση αυτή όμως εκτός του δάσους που θα καταστραφεί, καταδικάζει το Ζερίκι, γιατί πάνω του θα κρέμεται ένα ακόμη βιομηχανικό αιολικό πάρκο.

Είναι γνωστό ότι αυτές οι « επενδύσεις επιδοτούνται και ως προς την εγκατάσταση από την Ε.Ε αλλά και στην ως προς την τιμή πώλησης της παραγόμενης ισχύος στην ΔΕΗ. Το ποιος όμως τελικά πληρώνει τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις αλλά και το κόστος του ρεύματος, επίσης έχει εμπεδωθεί απ όλους μας έντονα τον τελευταίο καιρό. Όμως να τι συμβαίνει στην πραγματικότητα : επιδοτούμε -από την μια- τους «επιχειρηματίες» και μετά τους εκλιπαρούμε χαρίζοντας δημόσια έκταση, για τα περίφημα «ανταποδοτικά». Έτσι ξεπουλήθηκε και ο Ελικώνας.

Κορώνες επί κορωνών, λοιπόν, στη αίθουσα, για την χρησιμότητα των ανεμογεννητριών.

Μερικά μόνο δείγματα της ημιμάθειας, της υποκρισίας αλλά κυρίως της σύμπλευσης με τα συμφέροντα:

Κατά την έναρξη του Συμβουλίου, και μετά από την αποδοχή πρότασης για πρόταξη των δύο σχετικών θεμάτων - λόγω παρουσίας πλήθους πολιτών – έγινε δεκτή άλλη πρόταση συμβούλου της πλειοψηφίας να μην ξεκινήσει η συζήτηση γιατί δεν είχε φτάσει ακόμη ο εκπρόσωπος της εταιρίας. Αφού μας έκανε «την τιμή» και ήλθε ο «επενδυτής» ξεκίνησε και η συζήτηση.

Δεν είδαν πρόβλημα στο δάσος που θα κοπεί ώστε να φτάσουν οι νταλίκες με τα πτερύγια στην κορυφή. Άλλωστε ο «επενδυτής υποσχέθηκε ότι θα αντικαταστήσει τα κομμένα δένδρα, φυτεύοντας καινούργια. Ας ρίξουν όμως μια ματιά σε ήδη εγκατεστημένα αιολικά για να δουν τι εννοούν με τον όρο αποκατάσταση. Εκεί που ήταν πριν περήφανα έλατα 50 και πλέον ετών τώρα φυτεύουν δαφνούλες.

Δεν είδαν πρόβλημα στην κατασκευή νέας οδοποιίας ούτε στην διάνοιξη υφιστάμενης. Τι και αν η Διεύθυνση Δασών τουλάχιστον για την Μ. Λούτσα γνωμοδότησε αρνητικά στην επένδυση, επειδή θα καταστραφεί μεγάλο μέρος του Ελικώνιου δάσος. Γιατί, κατά πως είπε, ο παραπάνω ίδιος σύμβουλος θα γίνει ευκολότερη η πρόσβαση στη παραλία. Να κόψουμε δηλαδή το δάσος να διευκολύνουμε τον επιχειρηματία, και να φτάνουμε ευκολότερα στη βίλα στη θάλασσα.

Δεν είδαν πρόβλημα το γήπεδο που κατασκευαστεί στην κορυφή του βουνού στο χώρο εγκατάστασης. Ούτε στον όγκο των κυβικών μπετόν που θα πέσουν.

Δεν είδαν πρόβλημα στις ημιτελείς μελέτες που έχουν υποβληθεί

Και όπως είπε και ο πρώην κοινοτάρχης Κυριακίου και νυν δημοτικός σύμβουλος. Έλα μωρέ οι ανεμογεννήτριες θα μας ¨χαλάσουν¨. Εδώ αποδεχτήκαμε τα θερμικά εργοστάσια και τα φουγάρα του Μυτιληναίου…

Θα έπρεπε όμως να γνωρίζουν το τι σηκώνει ήδη το βουνό.

Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η ενέργεια από ανανεώσιμα έχει αξία όταν καταναλώνεται εκεί όπου παράγεται.

Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η απώλεια της ισχύος κατά την μεταφορά της από το δίκτυο υψηλής, ελαχιστοποιεί τελικά το όφελος.

Θα έπρεπε να αναζητήσουν τη σχέση της παραγόμενης συνολικά ισχύος με τις πραγματικές ανάγκες σε συνολική ισχύ της πατρίδας.

Θα έπρεπε - ως υπέρμαχοι – της οικολογικά παραγόμενης ισχύος να αναρωτηθούν για το πλήθος των θερμικών ηλεκτροπαραγωγών που έκλεισαν, αφού εγκαταστάθηκαν τόσα και τόσα ανανεώσιμα.

Θα έπρεπε να αναλογιστούν τι θα απογίνουν τα σίδερα στις βουνοκορφές όταν θα πάψουν πια να συμφέρουν τους «επενδυτές».

Θα έπρεπε να αφουγκραστούν την αγωνία του Συλλόγου Ελικωνίων που η παρουσία τους ήταν συγκινητική.

Θα έπρεπε εν τέλει ως «σοσιαλιστές» να ακούσουν τη φωνή του κόσμου και όχι τους επιδοτούμενους από εμάς, κρατικοδίαιτους «επενδυτές».

Κυρίως όμως ο Δήμαρχος:

Θα έπρεπε να προστατεύσει τον Ελικώνα όπως προστάτευσε και την Χαιρώνεια.

Θα έπρεπε να έχει ήδη κατανοήσει ότι όλοι μας ζούμε «τρώγοντας» την πατρική περιουσία αφού καταναλώνουμε πόρους που βρήκαμε από του προγόνους μας.

Θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο για το τι θα κληρονομήσουν οι επόμενοι.

Μήπως τα ευρώ ;;;; ( και σε βάθος εικοσαετίας) ; Και οι ευθύνες του εδώ είναι μεγάλες.