ΠΗΓΗ/ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ :
Αυτοδιοικητικό κίνημα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας
Στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλιάρτου -Θεσπιών, ήρθε προς συζήτηση, πρόταση της εταιρείας ENELCO για την εγκατάσταση της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής, που μετά από αγώνες ακύρωσαν οι κάτοικοι της Χαιρώνειας. Στην συζήτηση συμμετείχαν πολλοί πολίτες και μέλη περιβαλλοντικών κινήσεων που εξέφρασαν την ανησυχία ή και την αντίθεσή τους στο σχέδιο. Η περιφερειακή σύμβουλος Δέσποινα Σπανούδη, παρενέβη τονίζοντας τις αρνητικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την συγκεκριμένη μονάδα αλλά και από την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βιομηχανιών εκτός οργανωμένων περιοχών. Επίσης αναφέρθηκε στο πρόβλημα της μετατροπής της Στερεάς με αιχμή τη Βοιωτία σε νέο ενεργειακό κέντρο της χώρας.
Ολόκληρη η παρέμβαση ήταν η ακόλουθη:
Κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, φίλες και φίλοι συμπολίτες,
Είμαι περιφερειακή σύμβουλος και εκπροσωπώ το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς, μια παράταξη που δημιουργήθηκε ως κίνηση ενεργών πολιτών, όπως και η δημοτική κίνηση που κέρδισε τις εκλογές στον Δήμο σας. Είμαι επίσης μια από αυτούς που συμμετείχαν στον αγώνα κατά της εγκατάστασης της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής 400 MW με φυσικό αέριο, της ίδιας εταιρείας στην Χαιρώνεια. Αυτής της μονάδας που όπως σας ενημέρωσε ο εκπρόσωπος της ENELCO επιθυμούν να μεταφέρουν στον Δήμο σας. Θα ήθελα λοιπόν να σας ενημερώσω για τις αντιδράσεις του Δήμου και των κατοίκων της περιοχής και τους λόγους των αντιδράσεων...
Αρχικά να εξηγηθεί ότι η μονάδα δεν προχώρησε στην Χαιρώνεια, όχι γιατί η εταιρεία υποχώρησε επειδή «η μονάδα ήταν ανεπιθύμητη και η εταιρεία δεν πηγαίνει εκεί που δεν την θέλουν» όπως ανέφερε ο κ. Διαμαντόπουλος. Αντίθετα η μονάδα δεν κατάφερε να προχωρήσει παρά τις επίμονες προσπάθειες της εταιρείας, γιατί υπήρξε εμπλοκή στη διαδικασία αδειοδότησης λόγω των σφοδρών, συστηματικών αντιδράσεων και ενεργειών του Δήμου και των πολιτών της περιοχής και μετά από πολύχρονη μάχη. Τελικά στις 14/9/2009, υπήρξε άλλη μια ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χαιρώνειας, που υιοθετήθηκε λίγες μέρες μετά και από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Βοιωτίας και που απέρριπταν την τροποποιημένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Θα ήθελα να σας μεταφέρω την απόφαση με την οποία εκτιμήθηκαν οι επιπτώσεις της μονάδας και απορρίφθηκε η συγκεκριμένη μελέτη :
Το πρώτο επιχείρημα αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις : Η εγκατάσταση μιας τόσο μεγάλης μονάδας σε μια αγροτική περιοχή θα δημιουργούσε προηγούμενο και για οποιαδήποτε άλλη μονάδα. Οι επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βιομηχανιών έξω από οργανωμένες περιοχές με υποδομές, είναι γνωστές στην περιοχή Οινοφύτων-Σχηματαρίου. Είναι επίσης γνωστό ότι οι έλεγχοι της τήρησης των περιβαλλοντικών μέτρων είναι ελλιπείς. Επιπλέον όπως ανέφερε η απόφαση : «η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής είναι ένα κλειστό, αυτοματοποιημένο σύστημα με ελάχιστες και εξειδικευμένες θέσεις εργασίας που δεν συνδέεται με την ανάπτυξη οποιασδήποτε άλλης τοπικής παραγωγικής δραστηριότητας. Η πρώτη ύλη (φυσικό αέριο) θα εισέρχεται με αγωγό στη μονάδα, ενώ το προϊόν είναι ηλεκτρικό ρεύμα που θα αποδίδεται στο κεντρικό δίκτυο διανομής. Συνεπώς η περιοχή χωρίς να ωφελείται θα υποστεί χρόνια υποβάθμιση λόγω των έντονα αρνητικών κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων».
Το δεύτερο επιχείρημα αφορούσε τη ρύπανση των επιφανειακών νερών. Παρόλο που ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε ότι «δεν υπάρχει ρύπανση από υγρά απόβλητα», στην μελέτη που υποβλήθηκε από την ίδια την εταιρεία αναφερόταν ότι «τα υγρά απόβλητα θα εμφανίζουν συγκεντρώσεις θειικών ιόντων ή χλωριόντων οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια της υγειονομικής διάταξης και θα οδηγούνται με βυτιοφόρα στον βιολογικό καθαρισμό της Λιβαδειάς όταν η παροχή νερού στον Βοιωτικό Κηφισό ή στο ρέμα Μαυρονερίου είναι μικρότερη από 50 κ.μ./ώρα» Ωστόσο η ΔΕΥΑΛ απέρριψε την αίτηση της ENELCO, οπότε στην τελευταία αναμόρφωση η μελέτη επέλεγε την απόρριψη ακόμη και σε περιόδους ξηράς κοίτης.
Στη μονάδα δεν είχε εξασφαλιστεί υδροδότηση. Ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε «οι ανάγκες νερού στην περίπτωση που επιλεγεί η τεχνολογία της ψύξης με νερό είναι μεγάλες, αλλά στην περίπτωση της ψύξης με αέρα θα είναι ασήμαντες». Ωστόσο, σύμφωνα με την μελέτη που υποβλήθηκε από την ίδια την εταιρεία, οι ανάγκες σε νερό κατά τους θερινούς μήνες για την αερόψυκτη μονάδα, θα ανέρχονταν σε 565 κ.μ./ημέρα (το ισοδύναμο μιας πόλης 8000 κατοίκων). Ούτε ο Δήμος Χαιρώνειας, που ήταν αρμόδιος αλλά ούτε η ΔΕΥΑΛ και η ΕΥΔΑΠ είχαν δεχθεί να υδροδοτήσουν την μονάδα.
Σε σχέση με την αποτίμηση των αέριων εκπομπών, η απόφαση εξέφραζε σοβαρές επιφυλάξεις. Ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε ότι «το φυσικό αέριο δεν έχει σχεδόν καθόλου ρύπους» και έφερε δύο παραδείγματα: Το πρώτο αφορά τα εργοστάσια που βρίσκονται ήδη στη Βοιωτία, δηλαδή στην Θήβα και στην Θίσβη. Ας σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα υπάρχουν 5 μονάδες στη Βοιωτία. Η μικρότερη από αυτές (150 MW) λειτουργεί ήδη από την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων. Τρεις από αυτές δεν είναι ακόμη σε πλήρη λειτουργία, μια είναι υπό κατασκευή. Δεν είναι οι μόνες που σχεδιάζονται στη Βοιωτία, που τα τελευταία χρόνια μετατρέπεται σε ένα νέο ενεργειακό κέντρο. Kάθε είδους ενεργειακές μονάδες (αιολικά, μονάδες φυσικού αερίου και μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων) στήνονται παντού, χωρίς σχεδιασμό, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις (όπως στα Βάγια και στη Χαιρώνεια που ακυρώθηκαν λόγω των αντιδράσεων, στη Θίσβη που υπάρχει προσφυγή του Δήμου, στην Αντίκυρα που υπάρχει προσφυγή περιβαλλοντικού συλλόγου, στον Κιθαιρώνα και τον Ελικώνα που υπάρχουν κινητοποιήσεις και προσφυγές, τη Θήβα που ακυρώθηκε η μονάδα καύσης κλπ). Το δεύτερο παράδειγμα αφορούσε την χρήση του φυσικού αερίου στα σπίτια. Πράγματι το φυσικό αέριο είναι καλό καύσιμο όταν το χρησιμοποιούμε απευθείας στο σπίτι ή στην βιομηχανία. Όταν όμως το μετατρέπουμε σε ρεύμα τότε χάνουμε περίπου το μισό της αξίας του, που απορρίπτεται με τη μορφή θερμότητας και παραπάνω καυσαερίων στο περιβάλλον. Στην Ελλάδα λοιπόν εμφανίζεται το εξής παράδοξο. Ενώ στην Ευρώπη η αναλογία της χρήσης του φ.α. είναι 70% ως απευθείας καύσιμο και μόνο 30% στην ηλεκτροπαραγωγή στην χώρα μας συμβαίνει το εντελώς αντίστροφο. Αντί να μας το φέρνουν στα σπίτια και τις επιχειρήσεις, το οδηγούν σε ποσοστό 75% σε λίγες ιδιωτικές επιχειρήσεις που το μετατρέπουν σε ρεύμα και το πωλούν πανάκριβα.
Αν επανέλθουμε στις εκπομπές αερίων, η μελέτη της εταιρείας για τη μονάδα στη Χαιρώνεια ανέφερε μόνο εκπομπές οξειδίων του αζώτου και του θείου που τις θεωρούσε πολύ χαμηλές και πρακτικά αμελητέα θερμική επιβάρυνση. Ωστόσο η απόφαση έπαιρνε υπόψη μελέτη του Πολυτεχνείου της Πάτρας 2009, που εκπονήθηκε για μονάδα αντίστοιχης δυναμικότητας και τεχνολογίας στην Αντίκυρα Βοιωτίας καθώς και στοιχεία από το ΤΕΕ και το ΚΑΠΕ και κατέληγε ότι η εκτίμηση για τις αέριες εκπομπές της μονάδας αφορά:
1.100.000 τόνους/έτος CO2
450.000 κιλά/έτος CO
900.000 κιλά /έτος NO2
60.000 κιλά /έτος SO2
90.000 κιλά /έτος τέφρας
Καθώς επίσης και σημαντικές εκπομπές μεθανίου, πολυκυκλικών οργανικών ενώσεων, επικίνδυνων μεταλλικών ρύπων (νικελίου, μολύβδου κλπ), αρσενικού. Συμπερασματικά οι ρύποι που εκπέμπονται είναι σημαντικοί, τοξικοί και επικίνδυνοι για την υγεία των ανθρώπων.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν η πιθανή δημιουργία ομίχλης, η δημιουργία όξινου περιβάλλοντος με συνέπειες στις καλλιέργειες, οι επιπτώσεις από τη μεταφορά και αποθήκευση 6000 κ.μ. πετρελαίου, οι επιπτώσεις από τα επιπλέον δίκτυα μεταφοράς αερίου και της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, η απόρριψη στο περιβάλλον τεράστιων ποσοτήτων θερμότητας (περίπου όση ενέργεια παράγεται άλλη τόση απορρίπτεται στο περιβάλλον), η συνολική αποτίμηση των επιπτώσεων σε συνάρτηση με την ύπαρξη και άλλων υφιστάμενων ή σχεδιαζόμενων αντίστοιχων μονάδων στην ευρύτερη περιοχή. Με βάση τα παραπάνω κρίθηκε απορρίφθηκε η μονάδα που σας προτείνουν.
Ελπίζοντας να βοήθησε η αναφορά αυτή, σας ευχαριστώ.
Αυτοδιοικητικό κίνημα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας
Στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλιάρτου -Θεσπιών, ήρθε προς συζήτηση, πρόταση της εταιρείας ENELCO για την εγκατάσταση της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής, που μετά από αγώνες ακύρωσαν οι κάτοικοι της Χαιρώνειας. Στην συζήτηση συμμετείχαν πολλοί πολίτες και μέλη περιβαλλοντικών κινήσεων που εξέφρασαν την ανησυχία ή και την αντίθεσή τους στο σχέδιο. Η περιφερειακή σύμβουλος Δέσποινα Σπανούδη, παρενέβη τονίζοντας τις αρνητικές κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την συγκεκριμένη μονάδα αλλά και από την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βιομηχανιών εκτός οργανωμένων περιοχών. Επίσης αναφέρθηκε στο πρόβλημα της μετατροπής της Στερεάς με αιχμή τη Βοιωτία σε νέο ενεργειακό κέντρο της χώρας.
Ολόκληρη η παρέμβαση ήταν η ακόλουθη:
Κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, κύριε Δήμαρχε, κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, φίλες και φίλοι συμπολίτες,
Είμαι περιφερειακή σύμβουλος και εκπροσωπώ το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς, μια παράταξη που δημιουργήθηκε ως κίνηση ενεργών πολιτών, όπως και η δημοτική κίνηση που κέρδισε τις εκλογές στον Δήμο σας. Είμαι επίσης μια από αυτούς που συμμετείχαν στον αγώνα κατά της εγκατάστασης της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής 400 MW με φυσικό αέριο, της ίδιας εταιρείας στην Χαιρώνεια. Αυτής της μονάδας που όπως σας ενημέρωσε ο εκπρόσωπος της ENELCO επιθυμούν να μεταφέρουν στον Δήμο σας. Θα ήθελα λοιπόν να σας ενημερώσω για τις αντιδράσεις του Δήμου και των κατοίκων της περιοχής και τους λόγους των αντιδράσεων...
Αρχικά να εξηγηθεί ότι η μονάδα δεν προχώρησε στην Χαιρώνεια, όχι γιατί η εταιρεία υποχώρησε επειδή «η μονάδα ήταν ανεπιθύμητη και η εταιρεία δεν πηγαίνει εκεί που δεν την θέλουν» όπως ανέφερε ο κ. Διαμαντόπουλος. Αντίθετα η μονάδα δεν κατάφερε να προχωρήσει παρά τις επίμονες προσπάθειες της εταιρείας, γιατί υπήρξε εμπλοκή στη διαδικασία αδειοδότησης λόγω των σφοδρών, συστηματικών αντιδράσεων και ενεργειών του Δήμου και των πολιτών της περιοχής και μετά από πολύχρονη μάχη. Τελικά στις 14/9/2009, υπήρξε άλλη μια ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χαιρώνειας, που υιοθετήθηκε λίγες μέρες μετά και από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Βοιωτίας και που απέρριπταν την τροποποιημένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Θα ήθελα να σας μεταφέρω την απόφαση με την οποία εκτιμήθηκαν οι επιπτώσεις της μονάδας και απορρίφθηκε η συγκεκριμένη μελέτη :
Το πρώτο επιχείρημα αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις : Η εγκατάσταση μιας τόσο μεγάλης μονάδας σε μια αγροτική περιοχή θα δημιουργούσε προηγούμενο και για οποιαδήποτε άλλη μονάδα. Οι επιπτώσεις από την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βιομηχανιών έξω από οργανωμένες περιοχές με υποδομές, είναι γνωστές στην περιοχή Οινοφύτων-Σχηματαρίου. Είναι επίσης γνωστό ότι οι έλεγχοι της τήρησης των περιβαλλοντικών μέτρων είναι ελλιπείς. Επιπλέον όπως ανέφερε η απόφαση : «η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής είναι ένα κλειστό, αυτοματοποιημένο σύστημα με ελάχιστες και εξειδικευμένες θέσεις εργασίας που δεν συνδέεται με την ανάπτυξη οποιασδήποτε άλλης τοπικής παραγωγικής δραστηριότητας. Η πρώτη ύλη (φυσικό αέριο) θα εισέρχεται με αγωγό στη μονάδα, ενώ το προϊόν είναι ηλεκτρικό ρεύμα που θα αποδίδεται στο κεντρικό δίκτυο διανομής. Συνεπώς η περιοχή χωρίς να ωφελείται θα υποστεί χρόνια υποβάθμιση λόγω των έντονα αρνητικών κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων».
Το δεύτερο επιχείρημα αφορούσε τη ρύπανση των επιφανειακών νερών. Παρόλο που ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε ότι «δεν υπάρχει ρύπανση από υγρά απόβλητα», στην μελέτη που υποβλήθηκε από την ίδια την εταιρεία αναφερόταν ότι «τα υγρά απόβλητα θα εμφανίζουν συγκεντρώσεις θειικών ιόντων ή χλωριόντων οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια της υγειονομικής διάταξης και θα οδηγούνται με βυτιοφόρα στον βιολογικό καθαρισμό της Λιβαδειάς όταν η παροχή νερού στον Βοιωτικό Κηφισό ή στο ρέμα Μαυρονερίου είναι μικρότερη από 50 κ.μ./ώρα» Ωστόσο η ΔΕΥΑΛ απέρριψε την αίτηση της ENELCO, οπότε στην τελευταία αναμόρφωση η μελέτη επέλεγε την απόρριψη ακόμη και σε περιόδους ξηράς κοίτης.
Στη μονάδα δεν είχε εξασφαλιστεί υδροδότηση. Ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε «οι ανάγκες νερού στην περίπτωση που επιλεγεί η τεχνολογία της ψύξης με νερό είναι μεγάλες, αλλά στην περίπτωση της ψύξης με αέρα θα είναι ασήμαντες». Ωστόσο, σύμφωνα με την μελέτη που υποβλήθηκε από την ίδια την εταιρεία, οι ανάγκες σε νερό κατά τους θερινούς μήνες για την αερόψυκτη μονάδα, θα ανέρχονταν σε 565 κ.μ./ημέρα (το ισοδύναμο μιας πόλης 8000 κατοίκων). Ούτε ο Δήμος Χαιρώνειας, που ήταν αρμόδιος αλλά ούτε η ΔΕΥΑΛ και η ΕΥΔΑΠ είχαν δεχθεί να υδροδοτήσουν την μονάδα.
Σε σχέση με την αποτίμηση των αέριων εκπομπών, η απόφαση εξέφραζε σοβαρές επιφυλάξεις. Ο εκπρόσωπος της ENELCO, ανέφερε ότι «το φυσικό αέριο δεν έχει σχεδόν καθόλου ρύπους» και έφερε δύο παραδείγματα: Το πρώτο αφορά τα εργοστάσια που βρίσκονται ήδη στη Βοιωτία, δηλαδή στην Θήβα και στην Θίσβη. Ας σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα υπάρχουν 5 μονάδες στη Βοιωτία. Η μικρότερη από αυτές (150 MW) λειτουργεί ήδη από την περίοδο των ολυμπιακών αγώνων. Τρεις από αυτές δεν είναι ακόμη σε πλήρη λειτουργία, μια είναι υπό κατασκευή. Δεν είναι οι μόνες που σχεδιάζονται στη Βοιωτία, που τα τελευταία χρόνια μετατρέπεται σε ένα νέο ενεργειακό κέντρο. Kάθε είδους ενεργειακές μονάδες (αιολικά, μονάδες φυσικού αερίου και μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων) στήνονται παντού, χωρίς σχεδιασμό, προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις (όπως στα Βάγια και στη Χαιρώνεια που ακυρώθηκαν λόγω των αντιδράσεων, στη Θίσβη που υπάρχει προσφυγή του Δήμου, στην Αντίκυρα που υπάρχει προσφυγή περιβαλλοντικού συλλόγου, στον Κιθαιρώνα και τον Ελικώνα που υπάρχουν κινητοποιήσεις και προσφυγές, τη Θήβα που ακυρώθηκε η μονάδα καύσης κλπ). Το δεύτερο παράδειγμα αφορούσε την χρήση του φυσικού αερίου στα σπίτια. Πράγματι το φυσικό αέριο είναι καλό καύσιμο όταν το χρησιμοποιούμε απευθείας στο σπίτι ή στην βιομηχανία. Όταν όμως το μετατρέπουμε σε ρεύμα τότε χάνουμε περίπου το μισό της αξίας του, που απορρίπτεται με τη μορφή θερμότητας και παραπάνω καυσαερίων στο περιβάλλον. Στην Ελλάδα λοιπόν εμφανίζεται το εξής παράδοξο. Ενώ στην Ευρώπη η αναλογία της χρήσης του φ.α. είναι 70% ως απευθείας καύσιμο και μόνο 30% στην ηλεκτροπαραγωγή στην χώρα μας συμβαίνει το εντελώς αντίστροφο. Αντί να μας το φέρνουν στα σπίτια και τις επιχειρήσεις, το οδηγούν σε ποσοστό 75% σε λίγες ιδιωτικές επιχειρήσεις που το μετατρέπουν σε ρεύμα και το πωλούν πανάκριβα.
Αν επανέλθουμε στις εκπομπές αερίων, η μελέτη της εταιρείας για τη μονάδα στη Χαιρώνεια ανέφερε μόνο εκπομπές οξειδίων του αζώτου και του θείου που τις θεωρούσε πολύ χαμηλές και πρακτικά αμελητέα θερμική επιβάρυνση. Ωστόσο η απόφαση έπαιρνε υπόψη μελέτη του Πολυτεχνείου της Πάτρας 2009, που εκπονήθηκε για μονάδα αντίστοιχης δυναμικότητας και τεχνολογίας στην Αντίκυρα Βοιωτίας καθώς και στοιχεία από το ΤΕΕ και το ΚΑΠΕ και κατέληγε ότι η εκτίμηση για τις αέριες εκπομπές της μονάδας αφορά:
1.100.000 τόνους/έτος CO2
450.000 κιλά/έτος CO
900.000 κιλά /έτος NO2
60.000 κιλά /έτος SO2
90.000 κιλά /έτος τέφρας
Καθώς επίσης και σημαντικές εκπομπές μεθανίου, πολυκυκλικών οργανικών ενώσεων, επικίνδυνων μεταλλικών ρύπων (νικελίου, μολύβδου κλπ), αρσενικού. Συμπερασματικά οι ρύποι που εκπέμπονται είναι σημαντικοί, τοξικοί και επικίνδυνοι για την υγεία των ανθρώπων.
Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν η πιθανή δημιουργία ομίχλης, η δημιουργία όξινου περιβάλλοντος με συνέπειες στις καλλιέργειες, οι επιπτώσεις από τη μεταφορά και αποθήκευση 6000 κ.μ. πετρελαίου, οι επιπτώσεις από τα επιπλέον δίκτυα μεταφοράς αερίου και της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, η απόρριψη στο περιβάλλον τεράστιων ποσοτήτων θερμότητας (περίπου όση ενέργεια παράγεται άλλη τόση απορρίπτεται στο περιβάλλον), η συνολική αποτίμηση των επιπτώσεων σε συνάρτηση με την ύπαρξη και άλλων υφιστάμενων ή σχεδιαζόμενων αντίστοιχων μονάδων στην ευρύτερη περιοχή. Με βάση τα παραπάνω κρίθηκε απορρίφθηκε η μονάδα που σας προτείνουν.
Ελπίζοντας να βοήθησε η αναφορά αυτή, σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου