Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
ΕΛΛΗ
ΙΣΜΑΗΛΙΔΟΥ | Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Στην εκκίνηση για την
ποδηλατοβόλτα υπό το σεληνόφως οι (από αριστερά) Αγγελική Σπηλιωτοπούλου,
Γιώργος Ξυπόλυτος, Φώτης Τοπαλόπουλος, Χρήστος Χάνος, Μάνια Τζάννη και Ιωάννα
Αγράφα
Μια πορεία διαφορετική από τις άλλες παρατηρείται κάθε Παρασκευή
βράδυ στους δρόμους της Αθήνας. Οι περαστικοί δεν απομακρύνονται
αγχωμένοι αλλά χειροκροτούν με ενθουσιασμό, οι συμμετέχοντες δεν
φέρουν πανό αλλά ποδηλατικά κράνη, δεν φωνάζουν συνθήματα αλλά
δίνουν ρυθμό (ενίοτε τραγουδώντας)
«ένα- δύο, ένα- δύο» και παρά την παρουσία της Αστυνομίας όλοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται για διαδήλωση αλλά για βόλτα- για την ακρίβεια... ποδηλατοβόλτα. Η καθιερωμένη πλέον νυχτερινή ποδηλατοπορεία
τιτλοφορείται «Freeday», από τη σύνθεση των λέξεων «Free» (ελεύθερος) και «Friday» (Παρασκευή) και οργανώνεται, ως είθισται, για τα πρωτοποριακά κινήματα πόλης μέσω... Facebook. Ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα ποδηλατών κατόρθωσε να αριθμεί σήμερα περίπου 1.500 συμμετέχοντες οι οποίοι ποδηλατούν σε συνολική διαδρομή 40-60 χλμ. στους φωτισμένους δρόμους της πρωτεύουσας και μας προκαλούν να δούμε τη μετακίνηση (αλλά και τη διασκέδαση) με άλλο μάτι.
«Το “Freeday” έχει αποδείξει ότι το ποδήλατο δεν αφορά μικρή ομάδα νέων αλλά χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών,ζευγάρια,παρέες,γονείς με παιδιά,ποδηλάτες από όλες τις περιοχές της Αθήνας οι οποίοι μαζεύονται γεμάτοι όρεξη κάθε Παρασκευή για να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία» τονίζει στο «Βήμα» ο κ. Ι. Καλύβας, τεχνικός υπολογιστών. Ο ίδιος έκανε την πρώτη βραδινή ποδηλατοβόλτα τον Μάιο του 2009 και από τότε δίνει αδιαλείπτως το «παρών» καθώς, όπως δηλώνει, μόνο εδώ βρίσκει «ένα αντίδοτο στην κρίση,στο άγχος και σε όλη την αρνητική ενέργεια που μας κατακλύζει.Για εμάς τους ποδηλάτες αυτή η βόλτα είναι η έξοδος της Παρασκευής.Οπως η πλειονότητα των Αθηναίων φορά τα καλά της και βγαίνει για ποτό, εμείς φοράμε τα κράνη μας και βγαίνουμε για...βραδινή ποδηλασία!». Η ώρα είναι 9.30 μ.μ. και η πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο έχει γεμίσει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, συνοδευόμενους από ισάριθμα ποδήλατα διαφόρων τύπων: αθλητές με ποδήλατα κούρσας τελευταίας τεχνολογίας, φοιτητές με παλιά mountain bikes, μητέρες με «γυναικεία» ποδήλατα σουηδικού τύπου, νέοι άντρες με «σπαστά» ποδήλατα πόλης (τα λεγόμενα «city bike») και ζευγάρια με διπλά ποδήλατα. Κάθε τόσο μια νέα ομάδα προστίθεται στην πολύχρωμη παρέα καθώς οι ποδηλάτες διαφόρων περιοχών της Αθήνας συρρέουν στην αφετηρία κατά κύματα μετά τις «προσυγκεντρώσεις» που οργανώνουν στις κατά τόπους γειτονιές.
Η ένταση που προκαλείται από τον συνωστισμό αναμειγνύεται με την αδημονία καθώς κανένας δεν γνωρίζει την ακριβή πορεία της διαδρομής παρά μόνο τον τελικό προορισμό. «Αυτή η μυστικοπάθεια τηρείται πρωτίστως για λόγους ασφαλείας. Παράλληλα όμωςέχουμε αντιληφθεί ότι εξάπτει την περιέργεια των συμμετεχόντων, μια και κάθε ποδηλατοβόλτα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις» εξηγεί ο κ. Καλύβας. Ενας ποδηλάτης, διαφορετικός κάθε Παρασκευή, αναλαμβάνει τον ρόλο του «οδηγού» και λαμβάνει ως ιδιότυπο έμβλημα ένα χαρακτηριστικό έντονο φως. Γύρω στις 10.00 μ.μ. δίνεται η εναρκτήρια... ορθοπεταλιά και οι ποδηλάτες ξεχύνονται στην Ερμού. Η «Ελεύθερη ημέρα» έχει αρχίσει...
Ποιος μαραθώνιος; Εκδρομή...
Οποιος αντιλαμβάνεται το «Freeday»
ως ιδιότυπο ποδηλατικό μαραθώνιο θα βρεθεί αντιμέτωπος με το αναπάντεχο,
παρακολουθώντας το ιδίοις όμμασι. Αντί για αθλητές σε αγώνες ταχύτητας, οι
ποδηλάτες μοιάζουν μάλλον με... σχολιαρόπαιδα που απολαμβάνουν την
πολυαναμενόμενη εκδρομή τους. Γελούν, φωνάζουν, τραγουδούν, συχνά σταματούν για
να μιλήσουν με τους περαστικούς και να τους εξηγήσουν περί τίνος πρόκειται. Ο
ρυθμός είναι βατός και οι στάσεις συχνές, με αποτέλεσμα άνθρωποι κάθε ηλικίας να
μπορούν να απολαύσουν τη διαδρομή.
Δεν επωφελούνται όμως μόνο οι ίδιοι από τις ενδορφίνες της νυχτερινής ποδηλασίας. Παρακολουθώντας την πολύχρωμη πορεία των δίτροχων μέσα από τους δρόμουςυπό άλλες συνθήκες ασφυκτικά γεμάτους με αυτοκίνητα η ίδια η πόλη και οι άνθρωποί της μοιάζουν να μεταλλάσσονται. Περαστικοί χειροκροτούν, οικογενειάρχες βγαίνουν στα μπαλκόνια και ανάβουν τα φώτα σαν να περνά επίσημη πομπή, παιδιά πανηγυρίζουν και επευφημούν. «Σε μια χώρα όπου η ποδηλατική παιδεία λείπει και η μονομανία του αυτοκινήτου κυριαρχεί, είμαστε “ζωντανή διαφήμιση”,ένας άλλος τρόπος διασκέδασης,σε τελική ανάλυση ένας άλλος τρόπος ζωής είναι εφικτός» σχολιάζει η κυρία Αγγελική Σπηλιωτοπούλου, καθηγήτρια Λυκείου, η οποία από τον Σεπτέμβριο συμμετέχει στο «Freeday» μαζί με την 11χρονη κόρη της Ιωάννα. «Και εγώ η ίδια άλλωστε κάπως έτσι “μυήθηκα” στις ποδηλατοβόλτες.Εβγαινα από ένα εστιατόριο μια Παρασκευή του Μαΐου και ξαφνικά πέρασαν από μπροστά μου εκατοντάδες ποδήλατα! Ενθουσιάστηκα, αγόρασα καινούργιο ποδήλατο και ξεκίνησα» προσθέτει.
Πώς κατορθώνει όμως να εμπιστεύεται την ανήλικη κόρη της σε ένα νυχτερινό ποδηλατικό εγχείρημα χωρίς να τρέμει από τον φόβο; «Η ποδηλατοβόλτα είναι οργανωμένη με τέτοιον τρόπο ώστε τα αυτοκίνητα- η βασική απειλή για τον ποδηλάτη- δεν αναμειγνύονται με τους συμμετέχοντες.Συνεπώςολόκληρη η πόλη μετατρέπεται σε ασφαλή πίστα για όλους εμάς που λαχταρούσαμε πάντα να ανεβούμε στη σέλα και ποτέ δεν το τολμούσαμε» αντιτείνει η κυρία Σπηλιωτοπούλου.
Κρύβουμε έναν ποδηλάτη μέσα μας
Η
παρουσία της Αστυνομίας- διακριτική αλλά αναμφίβολα καθησυχαστική- παίζει
σημαντικό ρόλο στην άρση των επιφυλάξεων. Ενα περιπολικό συνήθως συνοδεύει τον
«οδηγό» της πορείας και αποκλείει τη διέλευση των οχημάτων, αφήνοντας συνήθως
ελεύθερη μια λωρίδα για τα αυτοκίνητα, όπου αυτό είναι εφικτό. Ταυτόχρονα δύο
αστυνομικοί μοτοσικλετιστές ακολουθούν το τελικό άκρο της πορείας, ώστε το
σύνολο των ποδηλατών να είναι προστατευμένο. «Ετσι,δεκάδες άνθρωποι
αποφασίζουν να συμμετάσχουν πρώτη φορά απλώς επειδή μας είδαν
την περασμένη Παρασκευή και ένιωσαν ότι επιτέλους μπορούσαν να
ποδηλατήσουν στην άσφαλτο με ασφάλεια» σχολιάζει η κυρία Ιωάννα
Αγράφα, δημόσιος υπάλληλος.
Διόλου τυχαίο αν αναλογιστούμε ότι, απαυδισμένοι από την κίνηση και το μποτιλιάρισμα, οι περισσότεροι Αθηναίοι κρύβουν μέσα τους έναν... «εν δυνάμει ποδηλάτη». Απλώς δεν έχουν τολμήσει ακόμη να κάνουν το πρώτο βήμα, συχνότερα για λόγους ασφαλείας. «Κατανοώ απολύτως όσους φοβούνται,διότι και εγώ αντιμετωπίζω δεκάδες κινδύνους στις καθημερινές μετακινήσεις μου και έχω υποστεί ακόμη και μετωπική σύγκρουση με αυτοκίνητο. Αυτοί οι κίνδυνοι ωστόσο εκλείπουν στη βραδινή ποδηλατοβόλτα και έτσι κατορθώνουμε να δώσουμε στους Αθηναίους ένα προστατευμένο και ασφαλές πλαίσιο που θα τους βοηθήσει να υπερβούν τους δισταγμούς τους» υπογραμμίζει η κυρία Αγράφα, η οποία μάλιστα συχνά μεταφέρει και το... γατάκι της στις βραδινές ορθοπεταλιές, προστατευμένο στον κόρφο της.
Ορθοπεταλιές... online
Για όσους άλλωστε δεν έχουν την τύχη να αντικρίσουν μεγάλες λεωφόρους όπως η Πανεπιστημίου ή η Κηφισιάς πλημμυρισμένες... ποδήλατα, αναλαμβάνει τα ηνία το Διαδίκτυο! «Κατά τη διάρκεια της ποδηλατοβόλτας έβγαζα φωτογραφίες και τις ανέβαζα ταυτόχρονα στο Facebook και στο Τwitter. Οι φίλοι μου παρακολουθούσαν την πορεία μέσω Διαδικτύου και διασκέδαζαν σαν να ήταν εκεί.Στόχος μου ήταν να μεταφέρω αυτή τη θετική ενέργεια και το κέφι σε όσο το δυνατόν περισσότερους Ελληνες» αναφέρει στο «Βήμα» ο κ. Κ.Παπαμιχαλόπουλος, καλλιτέχνης, ο οποίος πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με το ποδήλατο κατά τα φοιτητικά χρόνια του στην Ολλανδία και στη συνέχεια αποφάσισε να το χρησιμοποιεί και στην Αθήνα. «Μεταφέρεται άλλωστε και ένα πολύ ενδιαφέρον μήνυμα προς όλους τους έλληνες διαδηλωτές.Σε αντίθεση με τις συνήθεις πορείες οι ποδηλάτες είναι οι μόνοι που προσπαθούν πάντα να αφήνουν μια λωρίδα ελεύθερη για να μην παρεμποδίζεται η κυκλοφορία,και αυτό σαφώς συνιστά ένδειξη Παιδείας» καταλήγει.
«ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ,ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ!»
Η βραδινή ποδηλατοβόλτα, πέραν των άλλων, αποτελεί για τον κ. Χρ. Χάνο, επιχειρηματία και ερασιτέχνη ποδηλάτη, πράξη πολιτική, που αποστέλλει ισχυρό μήνυμα προς τις δημοτικές και κρατικές αρχές. «Πιστεύω ότι μέσω του “Freeday” έχουμε την ευκαιρία να αναγκάσουμε την πολιτεία να λάβει επιτέλους σοβαρά υπ΄ όψιν το ποδήλατο.Να αντιληφθεί ότι εμείς που λέμε “όχι” στο αυτοκίνητο υπάρχουμε, είμαστε εδώ και είμαστε πολλοί. Διεκδικούμε τη θέση στο οδόστρωμα που μας ανήκει και είναι καιρός να πάψουν να μας αγνοούν» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα».
Η ολοένα αυξανόμενη προσέλευση κάθε Παρασκευή είναι ασφαλώς καλός οιωνός, επιφέρει όμως και συνέπειες που είναι αδύνατον να αγνοηθούν: την αντίδραση των οδηγών ΙΧ. «Οταν υπήρχαν μόλις μερικές δεκάδες ποδηλατών ήταν εύκολο να αφήνουμε πάντα μια λωρίδα κυκλοφορίας ελεύθερη για να μην παρενοχλούμε τα αυτοκίνητα. Ωστόσο, όταν έχουμε να κάνουμε με 1.500 ανθρώπους, η ίδια η Αστυνομία συχνά επιβάλλει το κλείσιμο των οδών, γεγονός που στρέφει τους οδηγούς εναντίον μας.Η οργή τους είναι το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιθυμούμε. Αντιθέτως,ιδανικά η ανταγωνιστική σχέση αυτοκινήτου- ποδηλάτου που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική άσφαλτο θα έπρεπε να έχει εκλείψει» εξηγεί, αναφέροντας ως παράδειγμα την περασμένη Παρασκευή, όπου η Αστυνομία επέβαλε τον αποκλεισμό της Κηφισιάς, με αποτέλεσμα αρκετοί οδηγοί να δυσανασχετήσουν.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=370123&dt=28/11/2010#ixzz16h6OJAo0
Στην εκκίνηση για την
ποδηλατοβόλτα υπό το σεληνόφως οι (από αριστερά) Αγγελική Σπηλιωτοπούλου,
Γιώργος Ξυπόλυτος, Φώτης Τοπαλόπουλος, Χρήστος Χάνος, Μάνια Τζάννη και Ιωάννα
Αγράφα
Στην
εκκίνηση για την ποδηλατοβόλτα υπό το σεληνόφως οι (από αριστερά) Αγγελική
Σπηλιωτοπούλου, Γιώργος Ξυπόλυτος, Φώτης Τοπαλόπουλος, Χρήστος Χάνος, Μάνια
Τζάννη και Ιωάννα Αγράφα
«ένα- δύο, ένα- δύο» και παρά την παρουσία της Αστυνομίας όλοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται για διαδήλωση αλλά για βόλτα- για την ακρίβεια... ποδηλατοβόλτα. Η καθιερωμένη πλέον νυχτερινή ποδηλατοπορεία
τιτλοφορείται «Freeday», από τη σύνθεση των λέξεων «Free» (ελεύθερος) και «Friday» (Παρασκευή) και οργανώνεται, ως είθισται, για τα πρωτοποριακά κινήματα πόλης μέσω... Facebook. Ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα ποδηλατών κατόρθωσε να αριθμεί σήμερα περίπου 1.500 συμμετέχοντες οι οποίοι ποδηλατούν σε συνολική διαδρομή 40-60 χλμ. στους φωτισμένους δρόμους της πρωτεύουσας και μας προκαλούν να δούμε τη μετακίνηση (αλλά και τη διασκέδαση) με άλλο μάτι.
«Το “Freeday” έχει αποδείξει ότι το ποδήλατο δεν αφορά μικρή ομάδα νέων αλλά χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών,ζευγάρια,παρέες,γονείς με παιδιά,ποδηλάτες από όλες τις περιοχές της Αθήνας οι οποίοι μαζεύονται γεμάτοι όρεξη κάθε Παρασκευή για να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία» τονίζει στο «Βήμα» ο κ. Ι. Καλύβας, τεχνικός υπολογιστών. Ο ίδιος έκανε την πρώτη βραδινή ποδηλατοβόλτα τον Μάιο του 2009 και από τότε δίνει αδιαλείπτως το «παρών» καθώς, όπως δηλώνει, μόνο εδώ βρίσκει «ένα αντίδοτο στην κρίση,στο άγχος και σε όλη την αρνητική ενέργεια που μας κατακλύζει.Για εμάς τους ποδηλάτες αυτή η βόλτα είναι η έξοδος της Παρασκευής.Οπως η πλειονότητα των Αθηναίων φορά τα καλά της και βγαίνει για ποτό, εμείς φοράμε τα κράνη μας και βγαίνουμε για...βραδινή ποδηλασία!». Η ώρα είναι 9.30 μ.μ. και η πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο έχει γεμίσει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, συνοδευόμενους από ισάριθμα ποδήλατα διαφόρων τύπων: αθλητές με ποδήλατα κούρσας τελευταίας τεχνολογίας, φοιτητές με παλιά mountain bikes, μητέρες με «γυναικεία» ποδήλατα σουηδικού τύπου, νέοι άντρες με «σπαστά» ποδήλατα πόλης (τα λεγόμενα «city bike») και ζευγάρια με διπλά ποδήλατα. Κάθε τόσο μια νέα ομάδα προστίθεται στην πολύχρωμη παρέα καθώς οι ποδηλάτες διαφόρων περιοχών της Αθήνας συρρέουν στην αφετηρία κατά κύματα μετά τις «προσυγκεντρώσεις» που οργανώνουν στις κατά τόπους γειτονιές.
Η ένταση που προκαλείται από τον συνωστισμό αναμειγνύεται με την αδημονία καθώς κανένας δεν γνωρίζει την ακριβή πορεία της διαδρομής παρά μόνο τον τελικό προορισμό. «Αυτή η μυστικοπάθεια τηρείται πρωτίστως για λόγους ασφαλείας. Παράλληλα όμωςέχουμε αντιληφθεί ότι εξάπτει την περιέργεια των συμμετεχόντων, μια και κάθε ποδηλατοβόλτα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις» εξηγεί ο κ. Καλύβας. Ενας ποδηλάτης, διαφορετικός κάθε Παρασκευή, αναλαμβάνει τον ρόλο του «οδηγού» και λαμβάνει ως ιδιότυπο έμβλημα ένα χαρακτηριστικό έντονο φως. Γύρω στις 10.00 μ.μ. δίνεται η εναρκτήρια... ορθοπεταλιά και οι ποδηλάτες ξεχύνονται στην Ερμού. Η «Ελεύθερη ημέρα» έχει αρχίσει...
Ποιος μαραθώνιος; Εκδρομή...
Πλήθος
ποικιλόχρωμο και ενθουσιώδες πλημμυρίζει τους δρόμους της Αθήνας - είναι η δική
τους έξοδος της Παρασκευής
Δεν επωφελούνται όμως μόνο οι ίδιοι από τις ενδορφίνες της νυχτερινής ποδηλασίας. Παρακολουθώντας την πολύχρωμη πορεία των δίτροχων μέσα από τους δρόμουςυπό άλλες συνθήκες ασφυκτικά γεμάτους με αυτοκίνητα η ίδια η πόλη και οι άνθρωποί της μοιάζουν να μεταλλάσσονται. Περαστικοί χειροκροτούν, οικογενειάρχες βγαίνουν στα μπαλκόνια και ανάβουν τα φώτα σαν να περνά επίσημη πομπή, παιδιά πανηγυρίζουν και επευφημούν. «Σε μια χώρα όπου η ποδηλατική παιδεία λείπει και η μονομανία του αυτοκινήτου κυριαρχεί, είμαστε “ζωντανή διαφήμιση”,ένας άλλος τρόπος διασκέδασης,σε τελική ανάλυση ένας άλλος τρόπος ζωής είναι εφικτός» σχολιάζει η κυρία Αγγελική Σπηλιωτοπούλου, καθηγήτρια Λυκείου, η οποία από τον Σεπτέμβριο συμμετέχει στο «Freeday» μαζί με την 11χρονη κόρη της Ιωάννα. «Και εγώ η ίδια άλλωστε κάπως έτσι “μυήθηκα” στις ποδηλατοβόλτες.Εβγαινα από ένα εστιατόριο μια Παρασκευή του Μαΐου και ξαφνικά πέρασαν από μπροστά μου εκατοντάδες ποδήλατα! Ενθουσιάστηκα, αγόρασα καινούργιο ποδήλατο και ξεκίνησα» προσθέτει.
Πώς κατορθώνει όμως να εμπιστεύεται την ανήλικη κόρη της σε ένα νυχτερινό ποδηλατικό εγχείρημα χωρίς να τρέμει από τον φόβο; «Η ποδηλατοβόλτα είναι οργανωμένη με τέτοιον τρόπο ώστε τα αυτοκίνητα- η βασική απειλή για τον ποδηλάτη- δεν αναμειγνύονται με τους συμμετέχοντες.Συνεπώςολόκληρη η πόλη μετατρέπεται σε ασφαλή πίστα για όλους εμάς που λαχταρούσαμε πάντα να ανεβούμε στη σέλα και ποτέ δεν το τολμούσαμε» αντιτείνει η κυρία Σπηλιωτοπούλου.
Κρύβουμε έναν ποδηλάτη μέσα μας
Διόλου τυχαίο αν αναλογιστούμε ότι, απαυδισμένοι από την κίνηση και το μποτιλιάρισμα, οι περισσότεροι Αθηναίοι κρύβουν μέσα τους έναν... «εν δυνάμει ποδηλάτη». Απλώς δεν έχουν τολμήσει ακόμη να κάνουν το πρώτο βήμα, συχνότερα για λόγους ασφαλείας. «Κατανοώ απολύτως όσους φοβούνται,διότι και εγώ αντιμετωπίζω δεκάδες κινδύνους στις καθημερινές μετακινήσεις μου και έχω υποστεί ακόμη και μετωπική σύγκρουση με αυτοκίνητο. Αυτοί οι κίνδυνοι ωστόσο εκλείπουν στη βραδινή ποδηλατοβόλτα και έτσι κατορθώνουμε να δώσουμε στους Αθηναίους ένα προστατευμένο και ασφαλές πλαίσιο που θα τους βοηθήσει να υπερβούν τους δισταγμούς τους» υπογραμμίζει η κυρία Αγράφα, η οποία μάλιστα συχνά μεταφέρει και το... γατάκι της στις βραδινές ορθοπεταλιές, προστατευμένο στον κόρφο της.
Ορθοπεταλιές... online
Για όσους άλλωστε δεν έχουν την τύχη να αντικρίσουν μεγάλες λεωφόρους όπως η Πανεπιστημίου ή η Κηφισιάς πλημμυρισμένες... ποδήλατα, αναλαμβάνει τα ηνία το Διαδίκτυο! «Κατά τη διάρκεια της ποδηλατοβόλτας έβγαζα φωτογραφίες και τις ανέβαζα ταυτόχρονα στο Facebook και στο Τwitter. Οι φίλοι μου παρακολουθούσαν την πορεία μέσω Διαδικτύου και διασκέδαζαν σαν να ήταν εκεί.Στόχος μου ήταν να μεταφέρω αυτή τη θετική ενέργεια και το κέφι σε όσο το δυνατόν περισσότερους Ελληνες» αναφέρει στο «Βήμα» ο κ. Κ.Παπαμιχαλόπουλος, καλλιτέχνης, ο οποίος πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με το ποδήλατο κατά τα φοιτητικά χρόνια του στην Ολλανδία και στη συνέχεια αποφάσισε να το χρησιμοποιεί και στην Αθήνα. «Μεταφέρεται άλλωστε και ένα πολύ ενδιαφέρον μήνυμα προς όλους τους έλληνες διαδηλωτές.Σε αντίθεση με τις συνήθεις πορείες οι ποδηλάτες είναι οι μόνοι που προσπαθούν πάντα να αφήνουν μια λωρίδα ελεύθερη για να μην παρεμποδίζεται η κυκλοφορία,και αυτό σαφώς συνιστά ένδειξη Παιδείας» καταλήγει.
«ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ,ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ!»
Η βραδινή ποδηλατοβόλτα, πέραν των άλλων, αποτελεί για τον κ. Χρ. Χάνο, επιχειρηματία και ερασιτέχνη ποδηλάτη, πράξη πολιτική, που αποστέλλει ισχυρό μήνυμα προς τις δημοτικές και κρατικές αρχές. «Πιστεύω ότι μέσω του “Freeday” έχουμε την ευκαιρία να αναγκάσουμε την πολιτεία να λάβει επιτέλους σοβαρά υπ΄ όψιν το ποδήλατο.Να αντιληφθεί ότι εμείς που λέμε “όχι” στο αυτοκίνητο υπάρχουμε, είμαστε εδώ και είμαστε πολλοί. Διεκδικούμε τη θέση στο οδόστρωμα που μας ανήκει και είναι καιρός να πάψουν να μας αγνοούν» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα».
Η ολοένα αυξανόμενη προσέλευση κάθε Παρασκευή είναι ασφαλώς καλός οιωνός, επιφέρει όμως και συνέπειες που είναι αδύνατον να αγνοηθούν: την αντίδραση των οδηγών ΙΧ. «Οταν υπήρχαν μόλις μερικές δεκάδες ποδηλατών ήταν εύκολο να αφήνουμε πάντα μια λωρίδα κυκλοφορίας ελεύθερη για να μην παρενοχλούμε τα αυτοκίνητα. Ωστόσο, όταν έχουμε να κάνουμε με 1.500 ανθρώπους, η ίδια η Αστυνομία συχνά επιβάλλει το κλείσιμο των οδών, γεγονός που στρέφει τους οδηγούς εναντίον μας.Η οργή τους είναι το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιθυμούμε. Αντιθέτως,ιδανικά η ανταγωνιστική σχέση αυτοκινήτου- ποδηλάτου που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική άσφαλτο θα έπρεπε να έχει εκλείψει» εξηγεί, αναφέροντας ως παράδειγμα την περασμένη Παρασκευή, όπου η Αστυνομία επέβαλε τον αποκλεισμό της Κηφισιάς, με αποτέλεσμα αρκετοί οδηγοί να δυσανασχετήσουν.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=370123&dt=28/11/2010#ixzz16h6OJAo0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου