Μένουμε στο ιστορικό και μαρτυρικό Δίστομο. Ενημερωνόμαστε και εκφράζουμε ελεύθερα την γνώμη μας. Προτείνουμε και συμμετέχουμε.
Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
Λεπτομέρεια ψηφιδωτού δαπέδου παλαιοχριστιανικής βασιλικής στο Δίστομο.
Ψάχνοντας ειδικές και εξειδικευμένες πληροφορίες για την ιστορία του Διστόμου, βρήκα στοιχεία από ένα Ρώσικο ή Σέρβικο ιστοχώρο με τον όνομα Культурные сокровища Элладской Церкви από μιά ανασκαφή που έγινε το 1981 στον χώρο που ήταν να γίνει ο Ο.Τ.Ε Διστόμου.
Πρόκειται για παλαιοχριστιανική βασιλική, που αν το συνδέσουμε και με την πρόσφατη ανασκαφή και αποκάλυψη του επίσης πρωτοχριστιανικού οινοποιείου στην περιοχή Βερβά Διστόμου,( ΚΛΙΚ ΕΔΩ ) θα δούμε ότι το Δίστομο εκείνη την εποχή ήταν σε κάποια ακμή, κι' αυτό το μαρτυρούν και πολλά στοιχεία που θα παραθέσω σε άλλα άρθρα.
Λέει λοιπόν η ιστοσελίδα αυτή του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος:
Ονομασία
Λεπτομέρεια ψηφιδωτού δαπέδου παλαιοχριστιανικής βασιλικής στο Δίστομο Βοιωτίας. Μνημείο
Χώρος οπου φυλάσεται
Δίστομο Βοιωτία Ελλάδα
Σχόλια
Το 1981 ήρθαν στην επιφάνεια λείψανα συγκροτήματος παλαιοχριστιανικής βασιλικής στο Δίστομο Βοιωτίας. Τα θέματα των παραστάσεων του ψηφιδωτού δαπέδου, είναι γεωμετρικά ή προέρχονται από το ζωικό ή το φυτικό βασίλειο. Χρονολογείται τον 5ο αιώνα μ.χ
Γενική Χρονολόγηση
01/01/0400 μ.Χ.
Μπορείτε να το δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Διστόμου όπου εκτίθεται
Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010
Πόσα δεν ξέρουμε!!!Ήρωας συμπατριώτης μας πεσών την 1- 4 -1944 στην Αγία Τριάδα Καλοσκοπής Φωκίδος.
Από τον Θανάση Δημάκα.
Αν εξαιρέσουμε το μνημείο του Μεσολογγίου κάτα την περίοδο της εξόδου κάτα την επανάσταση του 1821, που αναφέρει τις ηρωϊκές πόλεις και τους εξεγερθέντες και ήρωες Διστομίτες και το
Δίστομο, αν επίσης εξαίρεσουμε και το άγαλμα του Καραϊσκάκη που βρίκεται στο Φάληρο, που επίσης είναι γραμμένο όνομα Δίστομο, είναι και κάποια άλλα μνημεία που αγνοούμε, και αναφέρουν Διστομίτες πεσόντες.
Ο Διστομίτης Θανάσης Δημάκας, πηγαίνοντας στην Καλοσκοπή Φωκίδας όπου εξελίσσετο το φεστιβάλ ''Ήχοι του δάσους'' τον Ιούλιο, ανακάλυψε ένα μνημείο με το όνομα ενός Διστομίτη πεσόντος επάνω.
Αν εξαιρέσουμε το μνημείο του Μεσολογγίου κάτα την περίοδο της εξόδου κάτα την επανάσταση του 1821, που αναφέρει τις ηρωϊκές πόλεις και τους εξεγερθέντες και ήρωες Διστομίτες και το
Δίστομο, αν επίσης εξαίρεσουμε και το άγαλμα του Καραϊσκάκη που βρίκεται στο Φάληρο, που επίσης είναι γραμμένο όνομα Δίστομο, είναι και κάποια άλλα μνημεία που αγνοούμε, και αναφέρουν Διστομίτες πεσόντες.
Ο Διστομίτης Θανάσης Δημάκας, πηγαίνοντας στην Καλοσκοπή Φωκίδας όπου εξελίσσετο το φεστιβάλ ''Ήχοι του δάσους'' τον Ιούλιο, ανακάλυψε ένα μνημείο με το όνομα ενός Διστομίτη πεσόντος επάνω.
Σάββατο 28 Αυγούστου 2010
Μαθήματα πολιτισμού...........Δίπλα ακριβώς από τα γραφεία της Αστυνομίας Διστόμου..!!
Χτες το πρωί, εκεί που τελειώνει η ( δεκάτης )1οης Ιουνίου και ξεκινά η Πλατεία Δανιήλ Γαμβρίλη
( Κάτω Πλατεία ), κάποιος αχαρακτήριστος οδηγός, είχε παρατήσει το αυτοκίνητο του κλείνοντας την δίοδο παραδρόμου με πάρα πολλά σπίτια και κίνηση, και το σημαντικότερο είναι ότι αυτός ο παράδρομος οδηγεί στα κεντρικά του Αστυνομικού τμήματος Διστόμου. ( Κλικ στις εικόνες για μεγένθυση για να δείτε την ταμπέλα που γράφει ''Αστυνομία - Police )
Έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν μ΄αυτό το θέμα, ( ΚΛΙΚ ΕΔΩ , καθώς και στην ετικέτα ΤΡΟΧΑΙΑ για να δείτε παλαιότερες δημοσιεύσεις ), και έχω ξαναπεί ότι αν κάποιος συνάνθρωπός μας χρειαστεί κάτι επείγον ( χάνει το τραίνο, ρε αδερφέ ), η κάτι πιο σοβαρό ζωτικής σημασίας, νεφροπαθής που πρέπει να κινηθεί, κάποιος που αιμορραγεί κλπ., τότε τι γίνεται;
Ο ''κύριος'' αυτός που έκλεισε το δρόμο, μετά από κορναρίσματα και βλασφήμιες, δεν έδωσε το παρόν ούτε ίδρωσε τ' αυτί του. Και το κυριότερο; Είχε αφήσει τη ( γυναίκα); του μέσα για αρκετή ώρα η οποία τσίριζε και έβριζε όσους κόρναραν για να περάσουν!!!!
Η Αστυνομία βέβαια δεν εμφανίστηκε καθόλου.
Τι γίνεται αν αυτό συμβεί σε εμάς την στιγμή κατά την οποία δεν έχουμε υποστήριξη από την πολιτεία; Θα παίζουμε ξύλο;
Περιμένω τα σχόλιά σας!!
27 Αυγούστου 1997 - Αναμνήσεις απ' το Ρεμπέτικο αφιέρωμα στο Θέατρο Μαυσωλείο Διστόμου, την ημέρα του θανάτου της Μπέλλου.
Στις 27 Αυγούστου 1997, μία ομάδα νέων ερασιτεχνών μουσικών, διοργάνωσε μία βραδιά αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο τραγούδι στο Θέατρο Μαυσωλείου Διστόμου. ( ΚΛΙΚ ΔΙΠΛΑ ).
Συμπτωματικά εκείνη τη μέρα έφυγε απ' τη ζωή η μεγάλη ερμηνεύτρια του Ρεμπέτικου, Σωτηρία Μπέλλου.
Την βραδιά εκείνη είχε διοργανώσει ο ''Σύλλογος νέων Διστόμου'' που τον διέλυσαν κάποιοι ρουφιάνοι των κομμάτων καθώς και άλλοι χαφιέδες του σωματείου γνωστής βαριάς βιομηχανίας της περιοχής Διστόμου ( Αυτό είναι άλλο κεφάλαιο. Θα γίνουν αποκαλύψεις με στοιχεία σε άλλο άρθρο ).
Βοήθησε και ο τότε Δήμος Διστόμου ( με τα χίλια ζόρια )!!
Ωστόσο η βραδιά είχε μεγάλη επιτυχία, μεγάλη προσέλευση, και ήταν καλοδουλεμένη.
Δύο Διστομίτισσες κοπέλες παρουσίαζαν το κάθε τραγούδι ( χρονολογία ηχογράφησης, δρόμος - κλίμακα - τρόπος τραγοδιού κλπ ).
Συμπτωματικά μου ήρθε λόγω της επετείου του θανάτου της Μπέλλου που συνέπεσε με τη βραδιά.
Τα κείμενα τα είχε γράψει ο Θέμης Παπαϊωάννου.
Απαγγελία - Παρουσίαση : Έλσυ Καΐλη - Βίκυ Κελερμένου.
Τραγούδι : Πόπη Ζάκκα - Θέμης Παπαϊωάννου - Κώστας Νταής - Μπάμπης Μπαρμπούνης.
Μπουζούκι : Θέμης Παπαϊωάννου
Κιθάρα: Μπάμπης Μπαρμπόυνης
Τουμπελέκι : Κώστας Νταής
Προλόγιση : Στάθης Σταθάς
Ακούστε, με εντελώς τυχαία επιλογή το τραγούδι ''Αχάριστη'' του Βασίλη Τσιτσάνη από εκείνη την υπέροχη βραδιά.
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος του αρχείου εκλάπη.
Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010
Το χορευτικό τμήμα του πολιτισμικού Συλλόγου Διστόμου στην Υπάτη και στα Καλάβρυτα
Συνεχίζονται οι πολιτιστικές δραστηριότητες του Διστόμου, και αυτή τη φορά το χορευτικό τμήμα Διστόμου την τρίτη 24 Αυγούστου, διέπρεψε στο Βυζαντινό Μουσείο Φθιώτιδας, στην Υπάτη, όπου παρευρέθηκαν κι άλλα χορευτικά συγκροτήματα της Ρούμελης, όπως της Τιθορέας, της Ελάτειας και του Αγίου Γεωργίου.
Επίσης πήρε μέρος και σε μία εκδήλωση στα Καλάβρυτα ( Κλικ εδώ για λεπτόμερειες ) όπου και κει πήρε τις καλύτερες κριτικές.
( Κάντε κλικ στις εικόνες για περαιτέρω λεπτομέρειες, και για ανάγνωση του βιογραφικού του Συλλόγου ).
Το Σάββατο 28 Αυγούστου, Γιορτή κρασιού στο Δίστομο. Διοργάνωση Πολιτισμικός Σύλλογος Διστόμου.
Γιορτή κρασιού διοργανώνει κι αυτή τη χρονιά ο Πολιτισμικός Σύλλογος Διστόμου, το Σάββατο 28 Αυγούστου 2010 και ώρα 9.30 μμ.
Μπορείτε να πιείτε και να διασκεδάσετε με την Παραδοσιακή και Λαϊκή ορχήστρα του συμπατριώτη μας Τάκη Σφουντούρη.
Θα προσφερθεί δωρεάν Διστομίτικο κρασί.
( Κάντε κλικ στις εικόνες για μεγένθυση για να διαβάσετε λεπτομέρειες )
Να είστε όλοι εκεί.
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
Ήμουν κι εγώ εκεί στο πάρτι για τα 85α γενέθλια του Μίκη - Επιστολή στον Μίκη Θεοδωράκη από την Σπυριάδου Κατερίνη
Ήμουν κι εγώ εκεί στο πάρτι για τα 85α γενέθλια του Μίκη
Από την Σπυριάδου Αικατερίνη
Θα ήθελα να
ευχαριστήσω την «γραμματεία» της ορχήστρας ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ για την εξασφάλιση
προσκλήσεων για την συναυλία της 29ης Ιουλίου 2010.Ξεκινήσαμε από
την Πτολεμαϊδα (500 Km
από την Αθήνα) με 3 παιδιά για να «είμαστε
κι εμείς εκεί. Ήθελα τα
παιδιά μου να έχουν την ευκαιρία να δουν και να ακούσουν από κοντά το κομμάτι
της Ιστορίας μας που λέγεται ΜΙΚΗΣ. Να του σφίξουν το χέρι και να πάρουν
αφιέρωση στα βιβλία που είχαμε προμηθευτεί.Την συναυλία
την απολαύσαμε (φοβερή εμπειρία – εκτιμώ ότι τα παιδια θα τη θυμούνται μια
ζωή), αλλά τον ΜΙΚΗ δεν τον άγγιξαν.Δεν τον
άγγιξαν γιατί όπως είπε ο ίδιος είναι άϋλος. Κι ευτυχώς που η φυσιολογική φθορά
του άρχισε από την ύλη κι όχι από το πνεύμα, γιατί δεν θα άκουγα το μεγαλειώδες
και περιεκτικό «Στους δύσκολους καιρούς οι άνθρωποι γίνονται προδότες ή ήρωες»
Εύχομαι ως το
τέλος το πνεύμα του να παραμείνει αναλλοιώτο και να έχουμε όλοι την δύναμη που
είχε κι αυτός στις δύσκολες εποχές που πέρασε, και να μην γίνουμε προδότες.
Και πάλι ευχαριστώ
ΣΠΥΡΙΑΔΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Σάββατο 21 Αυγούστου 2010
Άλλη μιά μελωδική και μαγευτική βραδιά στο Δίστομο, κάτω απ' το αυγουστιάτικο αεράκι, μας χάρισε η θεατροφρένεια και οι flat out.
Η θεατρική ομάδα Διστόμου ''θεατροφρένεια'', μας χάρισε χτες 20 Αυγούστου 2010, μια μαγευτική βραδιά γεμάτη μελωδία και αρμονία στο θέατρο του Μαυσωλείου, με την φανταστική φωνή της Μαρίας Βλάχου και τα υπέροχα σεγόντα του Πάνου Μακούλη που συγκροτούν τους flat out.
Όλα ήταν υπέροχα παρ' ό,τι η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν αυτή που περιμέναμε. Δεν είχε γίνει η απαραίτητη διαφήμιση.
Εμείς που ήμασταν εκεί όμως απολαύσαμε το φανταστικό αυτό μουσικό σχήμα και την υπέροχη δροσερή βραδιά, που εξελίχθηκε σε βραδιά μυσταγωγίας.
Είναι κρίμα τέτοιες φωνές και τέτοιοι καταρτισμένοι μουσικοί να επισκιάζονται από άμουσους και ατάλαντους μουσικούς που κατακλύζουν τις τηλεοράσεις μας.
Η βραδιά, εκτός από την υπέροχη μουσική, είχε και απαγγελίες ποιημάτων μεγάλων λογοτεχνών από τους ηθοποιούς της ''θεατροφρένειας''.
Επίσης πολύ προσεγμένο και εντυπωσιακό και το ντεκόρ των σκηνικών.
Για ακόμη μία φορά εύγε!!!
Σκουπίδια ακαταστασία και βρωμιές στην Περιστερά στο Δίστομο, πάνω από τους λουόμενους!!
Στην Παραλία Διστόμου, και συγκεκριμένα στην περιοχή Περιστερά, εδώ και πολύ πολύ καιρό, βρίσκονται - καταμεσής του δρόμου, σε απόσταση αναπνοής από την μικρή πλαζ που έφτιαξε ο Δήμος Διστόμου πριν κάποια χρόνια, με ωραία σκαλάκια, ντουζιέρα και παραβάν - απορρίμματα.
Προφυλακτικά, γυαλιά και άλλα επικινίνδυνα και δύσοσμα απορρίμματα. ( ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυνση )
Υπάρχουν επίσης πολλά σκουπίδια ακριβώς δίπλα απ' την σκιά των λουόμενων.
Πηγαίνοντας να τα φωτογραφίσω έπιασα επ 'αυτοφόρω οικογένεια αγνώστου προελεύσεως !! Που άφηνε τις σακκούλες με τα αναψυκτικά και τα παγωτά της κάτω στο βότσαλο.
Εύγε νεοέλληνα!!!!!! Καλά τσιφτετέλια στα τραπέζια!!!
Δείτε λίγο αυτή την ενότητα ''Περιβάλλον Δίστομο''
Συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη ρίψη μπαζών στον δρόμο Διστόμου - Ιτέας.
Συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη ρίψη μπαζών στον δρόμο Διστόμου - Ιτέας, 3 χιλιόμετρα έξω από το Δίστομο πηγαίνοντας για την Δεσφίνα.
Παρά τις προειδοποιήσεις του Δήμου Διστόμου και την κατασκεύη διαφόρων έργων ( κατασκεύη αναχωμάτων ), καθώς και απομάκρυνση μπαζών και απορριμμάτων, συνεχίζεται η ρίψη!
Οπτικώς είναι μια άθλια εικόνα και πραγματικά χαλάει τη διάθεση στον ταξιδιώτη.
Είναι μιά απ' τις ομορφότερες διαδρομές, και εμείς καταστρέφουμε το περιβάλλον και φτιάχνουμε μία εικόνα τριτοκοσμικής χώρας.
Μήπως τελικά είμαστε;
Αλήθεια!!! Το cd κάτω απ' την προειδοποιητική πινακίδα περιέχει ηχητικές εντολές;
Παρά τις προειδοποιήσεις του Δήμου Διστόμου και την κατασκεύη διαφόρων έργων ( κατασκεύη αναχωμάτων ), καθώς και απομάκρυνση μπαζών και απορριμμάτων, συνεχίζεται η ρίψη!
Οπτικώς είναι μια άθλια εικόνα και πραγματικά χαλάει τη διάθεση στον ταξιδιώτη.
Είναι μιά απ' τις ομορφότερες διαδρομές, και εμείς καταστρέφουμε το περιβάλλον και φτιάχνουμε μία εικόνα τριτοκοσμικής χώρας.
Μήπως τελικά είμαστε;
Αλήθεια!!! Το cd κάτω απ' την προειδοποιητική πινακίδα περιέχει ηχητικές εντολές;
Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Φωτογραφικό άλμπουμ 12 - Εικόνες του παρελθόντος απ' το Δίστομο
Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στο παρελθόν του Διστόμου και θα ήθελα να τις διευκρυνίσεις σας, αν γνωρίζετε κάποιον ή αν μπορείτε να προσδιορίσετε τις παλιές γειτόνιές που τώρα έχουν αλλάξει.
Όπως πχ στην τέταρτη και τελευταία φωτογραφία. Πέρα από το είναι περίοδος τρύγου και στυψίματος, δεν γνωρίζω ούτε ποιοί είναι ούτε και ποιά είναι αυτή η γειτονιά. Απλά εικασίες κάνω.
Η παραπάνω εικόνα ( 4 ), είναι από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Πιό παλιά είναι η πρώτη φωτογραφία που απεικονίζει Διστομίτισσες με τα γαϊδουράκια να επιστρέφουν από κάπου. Πιο πολύ μοιάζει επιστροφή από εκδρομή παρά τέλος κάποιων γεωργικών εργασιών. Ξέρω και ποιές απεικονίζονται γιατί είναι συγγενικά μου πρόσωπα και κάποιες από αυτές έμεναν ανέκαθεν στην Αθήνα. ( Τέλη δεκαετίας 50; )
Επίσης η δεύτερη κατά σειρά φωτογραφία απεικονίζει εκδρομή Διστομίτισσων φιλενάδων πάλι στην δεκατία του 1960.
Η τρίτη φωτογραφία είναι από την ακμή των μεταλλείων, όταν το Δίστομο φιλοξενούσε κόσμο απ' όλη την Ελλάδα. Ο ένας είναι ο πατέρας μου και ο άλλος, με το μουστάκι, ξένος εργαζόμενος σε μία από τις μεταλλευτικές Εταιρείες των Διστομιτών αδερφών Μπάρλου, πάλι από την δεκαετία του 1960.
Τρίτη 17 Αυγούστου 2010
16 Αυγούστου 1943: Το ολοκαύτωμα του Κομμένου Άρτας
Ευχαριστώ τους συμπατριώτες μας Crazy butcher και Μπάμπη Ευθυμίου για το άρθρο
ΠΗΓΗ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Γράφει ο Δημήτρης Βλαχοπάνος
Φιλόλογος και πρόεδρος του Συλλόγου «Παρέμβαση Πολιτών» Άρτας
Τα χαράματα της 16ης Αυγούστου του 1943 οι στρατιώτες του 12ου λόχου του 98ου Γερμανικού Συντάγματος Πεζικού κύκλωσαν το μικρό πεδινό χωριό Κομμένο, που απέχει από την πόλη της Άρτας μόλις 15 χιλιόμετρα, και μέσα σε λίγες ώρες το μετέτρεψαν σε ολοκαύτωμα, αφανίζοντας με τον πιο φριχτό τρόπο 317 αμάχους.
Μεταξύ αυτών έκαψαν ζωντανά και εκτέλεσαν 72
παιδιά ηλικίας έως 10 χρονών, 144 γυναίκες άνω των 10 ετών και 37 άντρες άνω των
50 χρονών.
Σκοπός των Γερμανών δεν ήταν, βέβαια, η εκδίκηση
ενός χωριού που, σύμφωνα με τις πληροφορίες του, εφοδίαζε τους αντάρτες με
τρόφιμα. Σκοπός τους ήταν από τη μια να σβήσουν το αντάρτικο της Ηπείρου και από
την άλλη να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό πληθυσμό καταστρέφοντας κάθε εστία
αντίστασης. Αλλά η πράξη αυτή, που συνιστά ένα έγκλημα πολέμου, δεν εκπορεύεται
από το μίσος ενός έθνους εναντίον ενός άλλου έθνους. Εκπορεύεται από τη
συγκεκριμένη ιδεολογία του ναζισμού και του φασισμού που μισεί τον αδύναμο και
στρέφεται άναντρα κατά του ανυπεράσπιστου. ...
Είναι
αλήθεια πως τα συγκλονιστικά γεγονότα της ιστορίας όπως η σφαγή του Κομμένου θα
μπορούσαν να μας κάνουν πιο φρόνιμους και περισσότερο ανθρώπινους. Καθώς μάλιστα
έχει κυλήσει αρκετά ο τροχός των ταραγμένων εκείνων καιρών και αντικρίζουμε τα
πράγματα με την ψυχραιμία και τη σοβαρότητα που μας εξασφαλίζει η απόσταση του
χρόνου, θα ήταν αρκετά ωφέλιμο για τον καθένα μας χωριστά και για όλους μας ως
σύνολο να ξαναδιαβάζουμε αυτές τις σελίδες με εκείνη τη νηφάλια σκέψη που μας
περνάει ανώδυνα στην απέναντι όχθη. Θα πρέπει κάποτε να σημειωθεί πως στη
διάρκεια του πολέμου υπήρξαν καταπληκτικοί Γερμανοί αξιωματικοί που αντιστάθηκαν
στο ναζισμό και το φασισμό και, γι' αυτό, τιμωρήθηκαν σκληρά από τους
χιτλερικούς σε ειδικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπήρξαν, απ' την άλλη, ελεεινοί
Έλληνες που ύμνησαν το φασισμό και συνεργάστηκαν μια χαρά με τους κατακτητές
συμμετέχοντας στα εγκλήματά τους. Και ακολούθησε, μετά την κατάρρευση του
γερμανικού μετώπου, ο εμφύλιος στην Ελλάδα, που τη χάραξε βαθιά και σημάδεψε τη
μετέπειτα πορεία της.
Η συνεισφορά του Χέρμαν Φρανκ Μάγερ.
Η αφήγηση του Χέρμαν Φρανκ Μάγερ στην πολύτιμη για τη γνώση της ιστορικής αλήθειας εργασία του «Η φρίκη του Κομμένου» είναι μια εξαιρετική συνεισφορά του συγγραφέα στον καθημερινό και σεμνό έρανο της αγάπης, της ανθρωπιάς και της ειρήνης που έχει ενώσει εκατομμύρια ρομαντικούς ανθρωπιστές και οραματιστές μιας πανανθρώπινης αδελφωμένης κοινωνίας. Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ στήνει την ιστορία του Κομμένου στις πραγματικές της διαστάσεις και διαλύει μύθους και συγχύσεις που τη διαστρέφουν και τη βλάπτουν επικίνδυνα. Η σφαγή και το ολοκαύτωμα του Κομμένου δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επεισόδιο στο οποίο πρωταγωνίστησαν κάποιοι ανεγκέφαλοι βασανιστές και έλαβαν μέρος ασύνταχτα αιμοχαρή και ανεξέλεγκτα μπουλούκια. Ήταν μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη πολεμική επιχείρηση τακτικού στρατού, η οποία έλαβε την έγκριση των ανώτατων στρατιωτικών κλιμακίων.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ αφοσιώνεται με μιαν αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια στην ιστορική αλήθεια και την αναζητά χωρίς προκαταλήψεις και σκοπιμότητες. Μας χάρισε χρήσιμα στοιχεία από τα γερμανικά αρχεία και μας έφερε δίπλα σ' εκείνους που πάτησαν τη σκανδάλη στους δρόμους και τις αυλές του Κομμένου και έσπειραν σ' αυτό το θάνατο και τη δυστυχία. Αλλά ο σκοπός του δεν ήταν να γράψει ένα τυπικό εγχειρίδιο ιστορίας, με τη σωρεία των επίσημων πηγών, των αριθμών και των εγγράφων. Σκοπός του ήταν να γράψει ένα αφήγημα με την απλότητα και τη φυσικότητα που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή του αναγνώστη και τον οδηγούν μπροστά στις ευθύνες συγκεκριμένων ανθρώπων.
Ο συγγραφέας, απαλλαγμένος από τη μεταφυσική του έθνους, καταγράφει τα διάφορα επεισόδια με τόλμη, ρεαλισμό και ζωντάνια. Ανασυνθέτει με τρόπο γλαφυρό το γεγονός της καταστροφής του Κομμένου και το παραδίδει στη μνήμη της ιστορίας ζωντανό, διαχρονικό και ακέραιο. Δεν προτίθεται να δικαιολογήσει τους ομοεθνείς του για καμιά πολεμική πράξη που ξεπερνά τα όρια των διεθνών συνθηκών και στρέφεται κατά των αμάχων. Γνωρίζει πως οι εγκληματικές πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων διασύρουν ολόκληρο το έθνος και την ιστορία του. Και γίνονται, απ' την άλλη, αιτία να τις πληρώσει το ίδιο ακριβά με σφαγές και καταστροφές εξίσου βάρβαρες και απερίγραπτες. Γιατί, όταν λίγο μετά τη φρίκη του Κομμένου, έγειρε η πλάστιγγα του πολέμου, ο γερμανικός λαός δέχτηκε τα ανελέητα σφυροκοπήματα των συμμάχων κι έγινε αυτός το τραγικό θύμα της ναζιστικής ιδεολογίας και επιθετικότητας.
Οι στρατιώτες, λοιπόν, του 12ου λόχου του 98ου Συντάγματος Πεζικού, που πάτησαν το πόδι τους στο Κομμένο τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943, εκτελούσαν τις διαταγές των ανωτέρων τους. Οι στρατιώτες, παιδιά των 20 χρόνων, εξαπατήθηκαν πολλές φορές και εξαπατήθηκαν πολλαπλά. Ήρθαν στο Κομμένο γαλουχημένοι με τις ιδέες της γερμανικής καθαρότητας και αποφασισμένοι, κατόπιν ειδικής εθνικής και ιδεολογικής προετοιμασίας, να δώσουν μάχη με τους αντάρτες. Άλλοι εκτελούσαν τυφλά και χαίρονταν με τα εγκλήματά τους. Κι άλλοι άρχισαν από νωρίς ν' αμφιβάλλουν και να ψάχνουν τρόπους για να μη σφυρίζουν τα όπλα τους πάνω στα σώματα των αμάχων και ανυπεράσπιστων. Έτσι γίνεται με τους ανθρώπους.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ δε στρέφεται κατά των στρατιωτών. Στρέφεται κατά των αξιωματικών και των αρμόδιων υπηρεσιών του γερμανικού κράτους. Η γραφή του είναι μια διαρκής διαμαρτυρία κατά του εγκλήματος του Κομμένου και μια καταγγελία κάθε πράξης που περιφρονεί τον άνθρωπο, ειδικότερα τον αδύναμο άνθρωπο, και τον εκτελεί δίχως έλεος. Πολλές φορές, καθώς στέκεται κανείς μπροστά στο μνημείο των πεσόντων του Κομμένου, μπορεί να συλλογιστεί κείνους που επράξαν το κακό. Και πολύ να θέλει να μάθει το γιατί και το πώς το δικό τους. Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι πολύ χρήσιμο για το μέλλον του τόπου μας, θα είναι ακριβώς οι μαρτυρίες των στρατιωτών που έλαβαν μέρος στο έγκλημα κι ίσως, κάποιοι από αυτούς, να μην ήξεραν τι τελικά έκαναν. Γιατί δεν είναι τόσο απλό, την ώρα που η μάχη έχει τελειώσει, να μην κάνεις έναν μικρό απολογισμό και να μην κουβεντιάσεις με τον μέσα εαυτό σου για ό,τι σε ανάγκασαν να κάνεις ή για ό,τι έκανες μόνος σου, υπηρετώντας μια ιδέα ή έναν αρχηγό. Και είναι τρομακτικό να νιώθεις πως έχεις καταγραφεί στον κατάλογο εκείνων των ανθρώπων που έκαψαν ζωντανά μωρά στην κούνια τους ή βασάνισαν ή σφαγίασαν ή εκτέλεσαν εν ψυχρώ γυναίκες και γέροντες. Κι ακόμη περισσότερο όταν οι δικές σου πράξεις στρέφονται εν τέλει εναντίον του έθνους σου και εναντίον δικών σου ανθρώπων.
Έχει βέβαια μια ιδιαίτερη σημασία το ιστορικό γεγονός. Αλλά είναι ενδεχόμενο να μένει ατελές, ασαφές και μετέωρο, αν δε γίνουν γνωστά τα πριν και τα μετά. Και ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα του γερμανικού στρατοπέδου την ώρα που οργανώνεται και αποφασίζεται η επιχείρηση, αλλά ταυτόχρονα μας βάζει μέσα στο πνεύμα όχι μόνο της γερμανικής ιεραρχίας αλλά και των απλών στρατιωτών, καθώς επιστρέφουν στη βάση τους το μεσημέρι ή καθώς έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους και στην καθημερινότητά τους. Έτσι, ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ μας δίνει το ανάγλυφο της προσωπικότητας των αξιωματικών εκείνων που αποφάσισαν τη σφαγή, ιδιαίτερα του Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, αλλά σκιαγραφεί και αρκετούς από τους κληρωτούς στρατιώτες που δηλώνουν αηδιασμένοι είτε από εκείνα που αναγκάστηκαν να κάνουν οι ίδιοι είτε από εκείνα που είδαν να κάνουν οι συνάδελφοί τους. Οι ομολογίες αυτές συνιστούν μια κραυγή διαμαρτυρίας που, καμιά φορά, ξεχύνεται πιο ηχηρή και πιο διαπεραστική από τις κραυγές πόνου των θυμάτων τους.
Κανένα έγκλημα πολέμου δε συγχωρείται.
Οι πράξεις σφαγής των αμάχων δεν είναι εγκλήματα που διαπράττει ένα έθνος εναντίον ενός άλλου έθνους. Και δεν μπορεί να υποχρεωθεί ένας άνθρωπος να απολογηθεί για όποια εγκλήματα διέπραξαν κάποιοι που έτυχε να 'ναι ομοεθνείς του. Γιατί τότε τίθεται με δριμύτητα το άλλο ερώτημα: ποιος θα απολογηθεί για τα εγκλήματα που διέπραξαν Έλληνες, φερ' επείν, εναντίον Ελλήνων ή Γερμανοί εναντίον Γερμανών; Αλλά όποιος μάχεται κατά των εγκλημάτων, δεν παραβλέπει, ασφαλώς, και εγκλήματα αυτού του είδους, εγκλήματα δηλαδή που σημειώνονται μεταξύ ανθρώπων που ανήκουν στο ίδιο έθνος.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ άνοιξε και φώτισε τη ματωμένη σελίδα του Κομμένου, σε μια εποχή μάλιστα που έπαιρνε να ξεθωριάζει και υπήρχε ένας φόβος μην ξεχαστεί κάποια μέρα. Το εκπληκτικό είναι πως ένας Γερμανός, που είχε την ατυχία να μην τον αγκαλιάσει ποτέ ο πατέρας του, καθώς αυτός εκτελέστηκε από τους αντάρτες στην Ελλάδα και δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα του, ανέσυρε απ' τη σκόνη του χρόνου το κλειστό βιβλίο της δικής μας ιστορίας και την έκανε και δική του. Και τέλεσε με την έρευνά του και τη γραφή του ένα δικό του μνημόσυνο για τους 317 του Κομμένου, αφήνοντας πίσω του ως μια ιερή παρακαταθήκη την εντολή πως ιστορίες όπως αυτή του Κομμένου θα μένουν πάντα ανοιχτές, καθώς ανοιχτή μένει και η πληγή που ανοίγει κάθε πόλεμος και κάθε γενοκτονία.
Η αφήγηση του Χέρμαν Φρανκ Μάγερ στην πολύτιμη για τη γνώση της ιστορικής αλήθειας εργασία του «Η φρίκη του Κομμένου» είναι μια εξαιρετική συνεισφορά του συγγραφέα στον καθημερινό και σεμνό έρανο της αγάπης, της ανθρωπιάς και της ειρήνης που έχει ενώσει εκατομμύρια ρομαντικούς ανθρωπιστές και οραματιστές μιας πανανθρώπινης αδελφωμένης κοινωνίας. Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ στήνει την ιστορία του Κομμένου στις πραγματικές της διαστάσεις και διαλύει μύθους και συγχύσεις που τη διαστρέφουν και τη βλάπτουν επικίνδυνα. Η σφαγή και το ολοκαύτωμα του Κομμένου δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επεισόδιο στο οποίο πρωταγωνίστησαν κάποιοι ανεγκέφαλοι βασανιστές και έλαβαν μέρος ασύνταχτα αιμοχαρή και ανεξέλεγκτα μπουλούκια. Ήταν μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη πολεμική επιχείρηση τακτικού στρατού, η οποία έλαβε την έγκριση των ανώτατων στρατιωτικών κλιμακίων.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ αφοσιώνεται με μιαν αξιοθαύμαστη αξιοπρέπεια στην ιστορική αλήθεια και την αναζητά χωρίς προκαταλήψεις και σκοπιμότητες. Μας χάρισε χρήσιμα στοιχεία από τα γερμανικά αρχεία και μας έφερε δίπλα σ' εκείνους που πάτησαν τη σκανδάλη στους δρόμους και τις αυλές του Κομμένου και έσπειραν σ' αυτό το θάνατο και τη δυστυχία. Αλλά ο σκοπός του δεν ήταν να γράψει ένα τυπικό εγχειρίδιο ιστορίας, με τη σωρεία των επίσημων πηγών, των αριθμών και των εγγράφων. Σκοπός του ήταν να γράψει ένα αφήγημα με την απλότητα και τη φυσικότητα που μιλούν κατευθείαν στην ψυχή του αναγνώστη και τον οδηγούν μπροστά στις ευθύνες συγκεκριμένων ανθρώπων.
Ο συγγραφέας, απαλλαγμένος από τη μεταφυσική του έθνους, καταγράφει τα διάφορα επεισόδια με τόλμη, ρεαλισμό και ζωντάνια. Ανασυνθέτει με τρόπο γλαφυρό το γεγονός της καταστροφής του Κομμένου και το παραδίδει στη μνήμη της ιστορίας ζωντανό, διαχρονικό και ακέραιο. Δεν προτίθεται να δικαιολογήσει τους ομοεθνείς του για καμιά πολεμική πράξη που ξεπερνά τα όρια των διεθνών συνθηκών και στρέφεται κατά των αμάχων. Γνωρίζει πως οι εγκληματικές πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων διασύρουν ολόκληρο το έθνος και την ιστορία του. Και γίνονται, απ' την άλλη, αιτία να τις πληρώσει το ίδιο ακριβά με σφαγές και καταστροφές εξίσου βάρβαρες και απερίγραπτες. Γιατί, όταν λίγο μετά τη φρίκη του Κομμένου, έγειρε η πλάστιγγα του πολέμου, ο γερμανικός λαός δέχτηκε τα ανελέητα σφυροκοπήματα των συμμάχων κι έγινε αυτός το τραγικό θύμα της ναζιστικής ιδεολογίας και επιθετικότητας.
Οι στρατιώτες, λοιπόν, του 12ου λόχου του 98ου Συντάγματος Πεζικού, που πάτησαν το πόδι τους στο Κομμένο τα χαράματα της 16ης Αυγούστου 1943, εκτελούσαν τις διαταγές των ανωτέρων τους. Οι στρατιώτες, παιδιά των 20 χρόνων, εξαπατήθηκαν πολλές φορές και εξαπατήθηκαν πολλαπλά. Ήρθαν στο Κομμένο γαλουχημένοι με τις ιδέες της γερμανικής καθαρότητας και αποφασισμένοι, κατόπιν ειδικής εθνικής και ιδεολογικής προετοιμασίας, να δώσουν μάχη με τους αντάρτες. Άλλοι εκτελούσαν τυφλά και χαίρονταν με τα εγκλήματά τους. Κι άλλοι άρχισαν από νωρίς ν' αμφιβάλλουν και να ψάχνουν τρόπους για να μη σφυρίζουν τα όπλα τους πάνω στα σώματα των αμάχων και ανυπεράσπιστων. Έτσι γίνεται με τους ανθρώπους.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ δε στρέφεται κατά των στρατιωτών. Στρέφεται κατά των αξιωματικών και των αρμόδιων υπηρεσιών του γερμανικού κράτους. Η γραφή του είναι μια διαρκής διαμαρτυρία κατά του εγκλήματος του Κομμένου και μια καταγγελία κάθε πράξης που περιφρονεί τον άνθρωπο, ειδικότερα τον αδύναμο άνθρωπο, και τον εκτελεί δίχως έλεος. Πολλές φορές, καθώς στέκεται κανείς μπροστά στο μνημείο των πεσόντων του Κομμένου, μπορεί να συλλογιστεί κείνους που επράξαν το κακό. Και πολύ να θέλει να μάθει το γιατί και το πώς το δικό τους. Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι πολύ χρήσιμο για το μέλλον του τόπου μας, θα είναι ακριβώς οι μαρτυρίες των στρατιωτών που έλαβαν μέρος στο έγκλημα κι ίσως, κάποιοι από αυτούς, να μην ήξεραν τι τελικά έκαναν. Γιατί δεν είναι τόσο απλό, την ώρα που η μάχη έχει τελειώσει, να μην κάνεις έναν μικρό απολογισμό και να μην κουβεντιάσεις με τον μέσα εαυτό σου για ό,τι σε ανάγκασαν να κάνεις ή για ό,τι έκανες μόνος σου, υπηρετώντας μια ιδέα ή έναν αρχηγό. Και είναι τρομακτικό να νιώθεις πως έχεις καταγραφεί στον κατάλογο εκείνων των ανθρώπων που έκαψαν ζωντανά μωρά στην κούνια τους ή βασάνισαν ή σφαγίασαν ή εκτέλεσαν εν ψυχρώ γυναίκες και γέροντες. Κι ακόμη περισσότερο όταν οι δικές σου πράξεις στρέφονται εν τέλει εναντίον του έθνους σου και εναντίον δικών σου ανθρώπων.
Έχει βέβαια μια ιδιαίτερη σημασία το ιστορικό γεγονός. Αλλά είναι ενδεχόμενο να μένει ατελές, ασαφές και μετέωρο, αν δε γίνουν γνωστά τα πριν και τα μετά. Και ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα του γερμανικού στρατοπέδου την ώρα που οργανώνεται και αποφασίζεται η επιχείρηση, αλλά ταυτόχρονα μας βάζει μέσα στο πνεύμα όχι μόνο της γερμανικής ιεραρχίας αλλά και των απλών στρατιωτών, καθώς επιστρέφουν στη βάση τους το μεσημέρι ή καθώς έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους και στην καθημερινότητά τους. Έτσι, ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ μας δίνει το ανάγλυφο της προσωπικότητας των αξιωματικών εκείνων που αποφάσισαν τη σφαγή, ιδιαίτερα του Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, αλλά σκιαγραφεί και αρκετούς από τους κληρωτούς στρατιώτες που δηλώνουν αηδιασμένοι είτε από εκείνα που αναγκάστηκαν να κάνουν οι ίδιοι είτε από εκείνα που είδαν να κάνουν οι συνάδελφοί τους. Οι ομολογίες αυτές συνιστούν μια κραυγή διαμαρτυρίας που, καμιά φορά, ξεχύνεται πιο ηχηρή και πιο διαπεραστική από τις κραυγές πόνου των θυμάτων τους.
Κανένα έγκλημα πολέμου δε συγχωρείται.
Οι πράξεις σφαγής των αμάχων δεν είναι εγκλήματα που διαπράττει ένα έθνος εναντίον ενός άλλου έθνους. Και δεν μπορεί να υποχρεωθεί ένας άνθρωπος να απολογηθεί για όποια εγκλήματα διέπραξαν κάποιοι που έτυχε να 'ναι ομοεθνείς του. Γιατί τότε τίθεται με δριμύτητα το άλλο ερώτημα: ποιος θα απολογηθεί για τα εγκλήματα που διέπραξαν Έλληνες, φερ' επείν, εναντίον Ελλήνων ή Γερμανοί εναντίον Γερμανών; Αλλά όποιος μάχεται κατά των εγκλημάτων, δεν παραβλέπει, ασφαλώς, και εγκλήματα αυτού του είδους, εγκλήματα δηλαδή που σημειώνονται μεταξύ ανθρώπων που ανήκουν στο ίδιο έθνος.
Ο Χέρμαν Φρανκ Μάγερ άνοιξε και φώτισε τη ματωμένη σελίδα του Κομμένου, σε μια εποχή μάλιστα που έπαιρνε να ξεθωριάζει και υπήρχε ένας φόβος μην ξεχαστεί κάποια μέρα. Το εκπληκτικό είναι πως ένας Γερμανός, που είχε την ατυχία να μην τον αγκαλιάσει ποτέ ο πατέρας του, καθώς αυτός εκτελέστηκε από τους αντάρτες στην Ελλάδα και δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα του, ανέσυρε απ' τη σκόνη του χρόνου το κλειστό βιβλίο της δικής μας ιστορίας και την έκανε και δική του. Και τέλεσε με την έρευνά του και τη γραφή του ένα δικό του μνημόσυνο για τους 317 του Κομμένου, αφήνοντας πίσω του ως μια ιερή παρακαταθήκη την εντολή πως ιστορίες όπως αυτή του Κομμένου θα μένουν πάντα ανοιχτές, καθώς ανοιχτή μένει και η πληγή που ανοίγει κάθε πόλεμος και κάθε γενοκτονία.
Τα εγκλήματα πολέμου δεν έχουν εθνικότητα και
πατρίδα. Το δραματικό είναι πως δεν έχουν ακόμη ημερομηνία λήξης. Αλλά τίποτε
δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πιστεύουμε πως η μέρα εκείνη δε θ' αργήσει. Και
να παλεύουμε με τούτη την ουτοπία. Γιατί ό,τι σήμερα είναι ουτοπία, ίσως αύριο
γίνει αλήθεια. Η ζωή, άλλωστε, γίνεται ωραία όταν οι άνθρωποι ζουν μ' ένα όραμα
κι ακολουθούν μιαν ουτοπία. Μπορεί να ξημερώσει μια αλλιώτικη αυγή που την
οικουμένη θα την ξυπνήσει ένα σύνθημα: ο πόλεμος πέθανε. Και στις οθόνες όλου
του κόσμου οι εκπρόσωποι των λαών θα υπογράφουν, σε μια πανηγυρική τελετή, τη
ληξιαρχική πράξη θανάτου του. Κι ανάμεσα στις σελίδες που θα φτερουγίζουν πάνω
απ' τα κεφάλια των εκπροσώπων θα λικνίζεται απαλά και η σελίδα του Κομμένου με
τα 317 ονόματα. Κι ανάμεσα στις μορφές που αγωνίστηκαν για το θάνατο του πολέμου
θα πλανάται η φωτεινή και ευγενική μορφή του Χέρμαν Φρανκ
Μάγερ.
*Τα εγκλήματα του πολέμου δεν έχουν πατρίδα
Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010
Μουσική ανάσα 15 - ''Ερηνούλα μου'' του Δήμου Μούτση
Από τους μεγάλους τραγουδοποιούς - συνθέτες που αποσύρθηκαν νωρίς βλέποντας την φθήνια και την κατάντια της μουσικής είναι ο Δήμος Μούτσης.
Θέλω να σας χαρίσω ένα μεγάλο τραγούδι κατά την γνώμη μου.
Είναι το τραγούδι ''Ερηνούλα μου'', σε στίχους του μεγάλου Κώστα Τριπολίτη.
Απολαύστε το.
Απότο δίσκο LP ''Φράγμα'' 1981
Ερηνούλα μου (Delenda est)
Μουσική/Στίχοι:
Μούτσης Δήμος/Τριπολίτης Κώστας
|
Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
μεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
και η δικιά μου η ζωή, δίχως νόημα δίχως φωνή και μ' άδειο βλέμμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα και οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και "Χαίρε, Καίσαρα μελλοθάνατε" θα σου πουν
αυτά που λες, "et pretereo censeo Carthago delenda est"
Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένες κρατώντας τις κεραίες
Aχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Πέφτει σύρμα...
Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ'ένα τοίχο
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Και ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο
Aχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Πέφτει σύρμα...
Αλλά εγώ Θα σου πάρω βιολιά και ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου
Σάββατο 14 Αυγούστου 2010
Ρεμπέτικη βραδιά σήμερα 14/08/2010 στο Δίστομο, στην ταβέρνα του ''Κακούργου''
Στον Κακούργο, στο εξοχικό κέντρο ''Καστανιά'', στο ρεμπετοσχολειό μας, θα τραγουδήσουν σήμερα ο Νίκος ο Παππάς ( Κακούργος ), με την γνωστή ρεμπέτισσα Λίλη Ριτσώνη.
Ευκαιρία για καλές πενιές, αλλά και για δροσιά καθώς και η τοποθεσία του μαγαζιού βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, στην περιοχή ''διάσελο''με αεράκι που έρχεται από τον Παρνασσό και συναντιέται με την αύρα του Κορινθιακού κόλπου της Παραλίας του Διστόμου.
ΚΑΛΕΣ ΠΕΝΙΕΣ
Διευθυντές στο ΕΣΥ 18 πρώην βουλευτές - Η χώρα της ντροπής
Διευθυντές στο ΕΣΥ 18 πρώην βουλευτές
Από το Γραφείο Τύπου της Λαϊκής ορχήστρας ''Μίκης Θεοδωράκης''
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Δούδης Δημήτρης
Εκπαιδευτικός
Από το Γραφείο Τύπου της Λαϊκής ορχήστρας ''Μίκης Θεοδωράκης''
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Η επομένη ημέρα της εκλογικής ήττας τούς δίνει το δικαίωμα να επιλέξουν νοσοκομείο και να συνεχίσουν την καριέρα τους στο Δημόσιο ως διευθυντές κλινικής, ακόμη κι αν το νοσοκομείο δεν τους χρειάζεται! Συνολικά 17 γιατροί-βουλευτές διορίστηκαν μόνο την τελευταία εξαετία στα νοσοκομεία και πληρώνονται σήμερα τον μισθό του διευθυντή κλινικής!
Με τον νόμο που βρίσκεται σε ισχύ, γιατροί του ιδιωτικού τομέα διορίζονται διευθυντές στο Δημόσιο χωρίς καμία διαδικασία λαμβάνοντας μηνιαίως 4.000 ευρώ, ακόμα και μετά τις δραστικές περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατρός 66 ετών διορίζεται διευθυντής σε δημόσιο νοσοκομείο όταν το ανώτατο ηλικιακό όριο που προβλέπει ο νόμος για τη θέση αυτή είναι τα 55 έτη. Χειρουργός που έχει να πιάσει νυστέρι για τουλάχιστον 20 χρόνια επανέρχεται στις χειρουργικές αίθουσες του ΕΣΥ ως διευθυντής. Και πολλά ακόμη...
Τα τελευταία 20 χρόνια άνθησε μια βιομηχανία παραγωγής «κοινοβουλευτικών» διευθυντικών θέσεων ΕΣΥ, καθώς οι πρώην βουλευτές-ιδιώτες γιατροι μπορούν με μια απλή αίτηση να διοριστούν αυτομάτως στο δημόσιο νοσοκομείο της προτίμησής τους! Επιπλέον, όσοι βουλευτές δεν επανεκλέγονται αλλά υπηρετούσαν στο ΕΣΥ προτού εισέλθουν στη Βουλή, επανέρχονται στα νοσοκομεία χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το όριο ηλικίας που προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος του συστήματος.
Η σκανδαλώδης αυτή ρύθμιση, την οποία εκμεταλλεύτηκαν αρκετοί πρώην υπουργοί και υφυπουργοί καθώς και βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων, καθορίζεται από το άρθρο 50 του Ν.1759 που ψηφίστηκε το 1988 επί ΠΑΣΟΚ. «Γιατροί που απώλεσαν τη βουλευτική ιδιότητα μπορούν να διορίζονται με απόφαση του υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανάλογα με τα χρόνια άσκησης της ιατρικής ειδικότητας σε κενές οργανικές ή προσωπικές προσωποπαγείς θέσεις του κλάδου γιατρών ΕΣΥ της περιφέρειας προτίμησής τους που συνιστώνται με την απόφαση διορισμού και καταργούνται με την για οποιονδήποτε λόγο αποχώρησή τους από την υπηρεσία».
Οι εκλογές του 2004 και η μεγάλης έκτασης ήττα του ΠΑΣΟΚ σε αυτές «ανάγκασε» πολλά πρωτοκλασάτα στελέχη των κυβερνήσεων του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ότι «στην ιατρική είμαι από το 1979 και πριν εκλεγώ βουλευτής έκανα ιδιωτική ιατρική για 18 χρόνια». Από την πλευρά του, ο κ. Νεονάκης αναφέρει: «Δεκαεπτά χρόνια ήμουν ελεύθερος επαγγελματίας. Από το 1985 μέχρι που έγινα βουλευτής δούλευα το ιδιωτικό μου οδοντιατρείο ενώ μετά το 2004 ήρθα στο ΚΑΤ ως διευθυντής του Οδοντιατρικού Τμήματος και από τότε είμαι συνεχώς εδώ».
Στο ίδιο ιατρείο με τον κ. Μανίκα βρίσκεται ως διευθυντής Οδοντιατρικής και ο πρώην βουλευτής Αρτας του Κινήματος κ. Δημήτρης Κοσσυβάκης, ενώ διευθυντής Οδοντιατρικής μαζί με τον κ. Νεονάκη και βάσει της ίδιας διάταξης είναι και ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Σμυρλής, ο οποίος από την ιδιωτική ιατρική εντάχτηκε στο ΕΣΥ στις 10 Μαΐου του 2004. Σε θέσεις διευθυντών Οδοντιατρικής στα Νοσοκομεία Αμφισσας και Αλεξανδρούπολης τοποθετήθηκαν αντί στοιχα ο πρώην υφυπουργός Υγείας και πρώην βουλευτής Φωκίδας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Θάνος και ο πρώην βουλευτής Εβρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Λεωνίδας Λυμπερακίδης. Ο κ. Θάνος αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ότι προ- τού εκλεγεί «ήμουν ιδιώτης γιατρός για περισσότερα από 10 χρόνια ενώ τα τελευταία 6 είμαι για τρός του ΕΣΥ», ενώ ο συνάδελφός του στην Αλεξανδρούπολη σημειώνει ότι «στο ΕΣΥ μπήκα το 2004 όταν έχασα τις εκλογές».
Στο μεταξύ, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του πρώην βουλευτή Α Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιώτη Μελά, ο οποίος από τις 19 Φεβρουαρίου του 2010 έχει διοριστεί διευθυντής ΩΡΛ στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Αν δεν υπήρχε η χαριστική αυτή ρύθμιση που αναφέρει ότι «δεν να κάνουν χρήση της επίμαχης ρύθμισης. Ειδικότερα, ο πρώην υπουργός Επικρατείας κ. Στέφανος Μανίκας και ο βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και εκ των στενότερων συνεργατών του κ. Σημίτη κ. Μιχάλης Νεονάκης διορίστηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις διευθυντών Οδοντιατρικής στα νοσοκομεία «Σωτηρία» και ΚΑΤ αντίστοιχα. Ο κ. Μανίκας μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» σημειώνε έχουν ισχύ τα σχετικά όρια ηλικίας», ο 66χρονος πολιτικός δεν θα μπορούσε να καταλάβει θέση διευθυντή στο ΕΣΥ, καθώς βάσει νόμου «για την κατάληψη θέσης διευθυντή απαιτείται ηλικία μέχρι 55 ετών». Ο κ. Μελάς λέει στο «ΘΕΜΑ» ότι «όταν το 1986 μου δόθηκε η θέση του διευθυντή ΩΡΛ στο Τζάνειο, δεν την αποδέχτηκα γιατί έπρεπε να κλείσω το ιατρείο και έφυγα από το νοσοκομείο επιλέγοντας την ελεύθερη ιατρική».
Διακομματικό βόλεμα
Χρήση του περιβόητου άρθρου 50 έκανε και ο πρώην βουλευτής Εβρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Ακης Γεροντόπουλος, ο οποίος στις 3 Σεπτεμβρίου του 2004 διορίστηκε σε προσωποπαγή θέ- ση «διευθυντή Ιατροδικαστικής για τις ανάγκες του Παθολοανατομικού Εργαστηρίου στο ΝΙΜΙΤΣ» και ο νυν διοικητής της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης και πρώην βουλευτής Ηρακλείου ΠΑΣΟΚ κ. Εμμανουήλ Φραγκια δουλάκης (βάσει του συγκεκριμένου νόμου διορίστηκε το 2007), ο οποίος προτού πολιτευτεί ασκού σε και αυτός ιδιωτικά την ιατρική.
Εξάλλου, θέση διευθυντή ΕΣΥ έχουν καταλάβει ο πρώην υφυ- πουργός Δημόσιας Τάξης και βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ κ. Βαγγέλης Μαλέσιος (2004) και ο πρώην βουλευτής Σάμου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Καραμηνάς (2007), ενώ ο πρώην βουλευτής Ηλείας του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Χρονόπουλος (2004) κατέλαβε τη θέση του επιμελητή Β στο Οφθαλμολογικό του Ασκληπιείου.
Με την ίδια διαδικασία επα νήλθαν τα προηγούμενα χρόνια σε διευθυντικές θέσεις του ΕΣΥ ο πρώην βουλευτής Λέσβου του ΠΑΣΟΚ και πανεπιστημιακός κ. Φραγκλίνος Παπαδέλης (2004), ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και βουλευτής Α Πειραιά του ΠΑΣΟΚ κ. Σταύρος Σουμάκης (2001), ο νυν περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας και πρώην βουλευτής Β Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Κίρκος (2004), καθώς και ο πρώην βουλευτής Κορινθίας του Κινήματος κ. Τάσος Χωρέμης (2008).
Ο Πέτρος Τατούλης διευθυντής Χειρουργικής, αν και έχει να πιάσει νυστέρι εδώ και 20 χρόνια
Χαρακτηριστικότερη και πιο πρόσφατη περίπτωση αποτελεί αυτή του πρώην βουλευ τή Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας, ιδιώτη οδοντιάτρου, κ. Δημήτρη Κρανιά.
Η λιγότερο από 48 ώρες κοινοβουλευτική θητεία του τέως προέδρου του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής, ο οποίος αντικατέστησε στο βουλευτικό αξίωμα τον κ. Γιάννη Μανώλη, έμεινε στην κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου ως η πιο σύντομη. Παρ' όλα αυτά, ο κ. Κρανιάς υπέβαλε τη σχετική αίτηση και με απόφαση της υπουργού Υγείας κυρίας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, η οποία δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 13 Μαΐου του 2010 (ΦΕΚ 380/Γ), «διορίζεται ο οδοντίατρος Δημήτριος Κρανιάς του Ηλία σε θέση Διευθυντή Οδοντιατρικής του Γ.Ν. Αθηνών ''Η ΕΛΠΙΣ'' θέση κλάδου γιατρών ΕΣΥ επί θητεία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 50 του Ν. 1759/1988 ως πρώην βουλευτής».
Μάλιστα, στις 31 του ίδιου μήνα επέρχεται η αναγκαία διόρθωση στον διορισμό του κ. Κρανιά «σε προσωποπαγή θέση διευθυντή Οδοντιατρικής». Ο ίδιος μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» αναφέρει ότι «24 χρόνια εί χα ιδιωτικό ιατρείο και τώρα αξι οποίησα μια διάταξη για τους πρώην βουλευτές και είμαι διευθυντής στο ΕΣΥ. Είναι σημαντικό όποιος ασχολείται με την πολιτική να έχει δουλέψει και να μπορεί και να επιστρέψει στη δουλειά του για να μην πολιτεύονται μόνο όσοι έχουν δυνατότητες είτε πλούτου είτε οικογενειακές είτε περαστασιακές με τα συστήματα εξουσίας».
Ιδιαίτερη είναι και η πρόσφατη (18 Μαΐου 2010) επάνοδος με βάση τον επίμαχο νόμο στο ΕΣΥ του πρώην υφυπουργού Πολιτισμού και για 20 συνεχή χρόνια (1990-2009) βουλευτή Αρκαδίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Πέτρου Τατούλη. Στο ερώτημα προς τον νυν διευθυντή Χειρουργικής του Γ.Ν. Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» αν η πολυετής ενασχόλησή του με την πολιτική τον απομάκρυνε από την ιατρική, ο ίδιος δηλώνει: «Τα είκοσι χρόνια που πέρασα μακριά από τις χειρουργικές αίθουσες δεν με απομόνωσαν ούτε από την επιστήμη μου ούτε από τους ανθρώπους που είχαν την ανάγκη μου. Παρακολουθούσα από κοντά τις εξελίξεις στο γνωστικό μου πεδίο, στο οποίο μάλιστα ήμουν επιτυχημένος και απόλαυσα την αναγνώριση προτού ασχοληθώ με την πολιτική».
Με τον νόμο που βρίσκεται σε ισχύ, γιατροί του ιδιωτικού τομέα διορίζονται διευθυντές στο Δημόσιο χωρίς καμία διαδικασία λαμβάνοντας μηνιαίως 4.000 ευρώ, ακόμα και μετά τις δραστικές περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατρός 66 ετών διορίζεται διευθυντής σε δημόσιο νοσοκομείο όταν το ανώτατο ηλικιακό όριο που προβλέπει ο νόμος για τη θέση αυτή είναι τα 55 έτη. Χειρουργός που έχει να πιάσει νυστέρι για τουλάχιστον 20 χρόνια επανέρχεται στις χειρουργικές αίθουσες του ΕΣΥ ως διευθυντής. Και πολλά ακόμη...
Τα τελευταία 20 χρόνια άνθησε μια βιομηχανία παραγωγής «κοινοβουλευτικών» διευθυντικών θέσεων ΕΣΥ, καθώς οι πρώην βουλευτές-ιδιώτες γιατροι μπορούν με μια απλή αίτηση να διοριστούν αυτομάτως στο δημόσιο νοσοκομείο της προτίμησής τους! Επιπλέον, όσοι βουλευτές δεν επανεκλέγονται αλλά υπηρετούσαν στο ΕΣΥ προτού εισέλθουν στη Βουλή, επανέρχονται στα νοσοκομεία χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το όριο ηλικίας που προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος του συστήματος.
Η σκανδαλώδης αυτή ρύθμιση, την οποία εκμεταλλεύτηκαν αρκετοί πρώην υπουργοί και υφυπουργοί καθώς και βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων, καθορίζεται από το άρθρο 50 του Ν.1759 που ψηφίστηκε το 1988 επί ΠΑΣΟΚ. «Γιατροί που απώλεσαν τη βουλευτική ιδιότητα μπορούν να διορίζονται με απόφαση του υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ανάλογα με τα χρόνια άσκησης της ιατρικής ειδικότητας σε κενές οργανικές ή προσωπικές προσωποπαγείς θέσεις του κλάδου γιατρών ΕΣΥ της περιφέρειας προτίμησής τους που συνιστώνται με την απόφαση διορισμού και καταργούνται με την για οποιονδήποτε λόγο αποχώρησή τους από την υπηρεσία».
Οι εκλογές του 2004 και η μεγάλης έκτασης ήττα του ΠΑΣΟΚ σε αυτές «ανάγκασε» πολλά πρωτοκλασάτα στελέχη των κυβερνήσεων του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ότι «στην ιατρική είμαι από το 1979 και πριν εκλεγώ βουλευτής έκανα ιδιωτική ιατρική για 18 χρόνια». Από την πλευρά του, ο κ. Νεονάκης αναφέρει: «Δεκαεπτά χρόνια ήμουν ελεύθερος επαγγελματίας. Από το 1985 μέχρι που έγινα βουλευτής δούλευα το ιδιωτικό μου οδοντιατρείο ενώ μετά το 2004 ήρθα στο ΚΑΤ ως διευθυντής του Οδοντιατρικού Τμήματος και από τότε είμαι συνεχώς εδώ».
Στο ίδιο ιατρείο με τον κ. Μανίκα βρίσκεται ως διευθυντής Οδοντιατρικής και ο πρώην βουλευτής Αρτας του Κινήματος κ. Δημήτρης Κοσσυβάκης, ενώ διευθυντής Οδοντιατρικής μαζί με τον κ. Νεονάκη και βάσει της ίδιας διάταξης είναι και ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Σμυρλής, ο οποίος από την ιδιωτική ιατρική εντάχτηκε στο ΕΣΥ στις 10 Μαΐου του 2004. Σε θέσεις διευθυντών Οδοντιατρικής στα Νοσοκομεία Αμφισσας και Αλεξανδρούπολης τοποθετήθηκαν αντί στοιχα ο πρώην υφυπουργός Υγείας και πρώην βουλευτής Φωκίδας του ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρης Θάνος και ο πρώην βουλευτής Εβρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Λεωνίδας Λυμπερακίδης. Ο κ. Θάνος αναφέρει στο «ΘΕΜΑ» ότι προ- τού εκλεγεί «ήμουν ιδιώτης γιατρός για περισσότερα από 10 χρόνια ενώ τα τελευταία 6 είμαι για τρός του ΕΣΥ», ενώ ο συνάδελφός του στην Αλεξανδρούπολη σημειώνει ότι «στο ΕΣΥ μπήκα το 2004 όταν έχασα τις εκλογές».
Στο μεταξύ, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του πρώην βουλευτή Α Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιώτη Μελά, ο οποίος από τις 19 Φεβρουαρίου του 2010 έχει διοριστεί διευθυντής ΩΡΛ στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Αν δεν υπήρχε η χαριστική αυτή ρύθμιση που αναφέρει ότι «δεν να κάνουν χρήση της επίμαχης ρύθμισης. Ειδικότερα, ο πρώην υπουργός Επικρατείας κ. Στέφανος Μανίκας και ο βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και εκ των στενότερων συνεργατών του κ. Σημίτη κ. Μιχάλης Νεονάκης διορίστηκαν σε προσωποπαγείς θέσεις διευθυντών Οδοντιατρικής στα νοσοκομεία «Σωτηρία» και ΚΑΤ αντίστοιχα. Ο κ. Μανίκας μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» σημειώνε έχουν ισχύ τα σχετικά όρια ηλικίας», ο 66χρονος πολιτικός δεν θα μπορούσε να καταλάβει θέση διευθυντή στο ΕΣΥ, καθώς βάσει νόμου «για την κατάληψη θέσης διευθυντή απαιτείται ηλικία μέχρι 55 ετών». Ο κ. Μελάς λέει στο «ΘΕΜΑ» ότι «όταν το 1986 μου δόθηκε η θέση του διευθυντή ΩΡΛ στο Τζάνειο, δεν την αποδέχτηκα γιατί έπρεπε να κλείσω το ιατρείο και έφυγα από το νοσοκομείο επιλέγοντας την ελεύθερη ιατρική».
Διακομματικό βόλεμα
Χρήση του περιβόητου άρθρου 50 έκανε και ο πρώην βουλευτής Εβρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Ακης Γεροντόπουλος, ο οποίος στις 3 Σεπτεμβρίου του 2004 διορίστηκε σε προσωποπαγή θέ- ση «διευθυντή Ιατροδικαστικής για τις ανάγκες του Παθολοανατομικού Εργαστηρίου στο ΝΙΜΙΤΣ» και ο νυν διοικητής της Υγειονομικής Περιφέρειας Κρήτης και πρώην βουλευτής Ηρακλείου ΠΑΣΟΚ κ. Εμμανουήλ Φραγκια δουλάκης (βάσει του συγκεκριμένου νόμου διορίστηκε το 2007), ο οποίος προτού πολιτευτεί ασκού σε και αυτός ιδιωτικά την ιατρική.
Εξάλλου, θέση διευθυντή ΕΣΥ έχουν καταλάβει ο πρώην υφυ- πουργός Δημόσιας Τάξης και βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ κ. Βαγγέλης Μαλέσιος (2004) και ο πρώην βουλευτής Σάμου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κώστας Καραμηνάς (2007), ενώ ο πρώην βουλευτής Ηλείας του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Χρονόπουλος (2004) κατέλαβε τη θέση του επιμελητή Β στο Οφθαλμολογικό του Ασκληπιείου.
Με την ίδια διαδικασία επα νήλθαν τα προηγούμενα χρόνια σε διευθυντικές θέσεις του ΕΣΥ ο πρώην βουλευτής Λέσβου του ΠΑΣΟΚ και πανεπιστημιακός κ. Φραγκλίνος Παπαδέλης (2004), ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και βουλευτής Α Πειραιά του ΠΑΣΟΚ κ. Σταύρος Σουμάκης (2001), ο νυν περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας και πρώην βουλευτής Β Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ κ. Γιώργος Κίρκος (2004), καθώς και ο πρώην βουλευτής Κορινθίας του Κινήματος κ. Τάσος Χωρέμης (2008).
Ο Πέτρος Τατούλης διευθυντής Χειρουργικής, αν και έχει να πιάσει νυστέρι εδώ και 20 χρόνια
Χαρακτηριστικότερη και πιο πρόσφατη περίπτωση αποτελεί αυτή του πρώην βουλευ τή Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας, ιδιώτη οδοντιάτρου, κ. Δημήτρη Κρανιά.
Η λιγότερο από 48 ώρες κοινοβουλευτική θητεία του τέως προέδρου του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής, ο οποίος αντικατέστησε στο βουλευτικό αξίωμα τον κ. Γιάννη Μανώλη, έμεινε στην κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου ως η πιο σύντομη. Παρ' όλα αυτά, ο κ. Κρανιάς υπέβαλε τη σχετική αίτηση και με απόφαση της υπουργού Υγείας κυρίας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, η οποία δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 13 Μαΐου του 2010 (ΦΕΚ 380/Γ), «διορίζεται ο οδοντίατρος Δημήτριος Κρανιάς του Ηλία σε θέση Διευθυντή Οδοντιατρικής του Γ.Ν. Αθηνών ''Η ΕΛΠΙΣ'' θέση κλάδου γιατρών ΕΣΥ επί θητεία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 50 του Ν. 1759/1988 ως πρώην βουλευτής».
Μάλιστα, στις 31 του ίδιου μήνα επέρχεται η αναγκαία διόρθωση στον διορισμό του κ. Κρανιά «σε προσωποπαγή θέση διευθυντή Οδοντιατρικής». Ο ίδιος μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» αναφέρει ότι «24 χρόνια εί χα ιδιωτικό ιατρείο και τώρα αξι οποίησα μια διάταξη για τους πρώην βουλευτές και είμαι διευθυντής στο ΕΣΥ. Είναι σημαντικό όποιος ασχολείται με την πολιτική να έχει δουλέψει και να μπορεί και να επιστρέψει στη δουλειά του για να μην πολιτεύονται μόνο όσοι έχουν δυνατότητες είτε πλούτου είτε οικογενειακές είτε περαστασιακές με τα συστήματα εξουσίας».
Ιδιαίτερη είναι και η πρόσφατη (18 Μαΐου 2010) επάνοδος με βάση τον επίμαχο νόμο στο ΕΣΥ του πρώην υφυπουργού Πολιτισμού και για 20 συνεχή χρόνια (1990-2009) βουλευτή Αρκαδίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Πέτρου Τατούλη. Στο ερώτημα προς τον νυν διευθυντή Χειρουργικής του Γ.Ν. Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» αν η πολυετής ενασχόλησή του με την πολιτική τον απομάκρυνε από την ιατρική, ο ίδιος δηλώνει: «Τα είκοσι χρόνια που πέρασα μακριά από τις χειρουργικές αίθουσες δεν με απομόνωσαν ούτε από την επιστήμη μου ούτε από τους ανθρώπους που είχαν την ανάγκη μου. Παρακολουθούσα από κοντά τις εξελίξεις στο γνωστικό μου πεδίο, στο οποίο μάλιστα ήμουν επιτυχημένος και απόλαυσα την αναγνώριση προτού ασχοληθώ με την πολιτική».
Δούδης Δημήτρης
Εκπαιδευτικός
ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ κατά των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου και του ΔΝΤ !!!
Από το Γραφείο Τύπου της Λαϊκής ορχήστρας ''Μίκης Θεοδωράκης''.
Άρθρο 2. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του Ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
Άρθρο 5. 1. Έκαστος δικαιούται να αναπτύση ελευθέρως της προσωπικότητά του..., 2. Πάντες απολαύουν απολύτου προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας των..., 3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστος..
Άρθρο 17. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους...
Άρθρο 20. Έκαστος δικαιούται εις παροχήν εννόμου προστασίας υπό των δικαστηρίων και δύναται να αναπτύξη ενώπιον τούτων τας απόψεις του περί των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του, ως ο νόμος ορίζει.
Άρθρο 25. 1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου, ως ατόμου και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους...., 2. Η αναγνώριση και προστασία των θεμελιωδών και απαραγράπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου υπό της Πολιτείας αποβλέπει εις την πραγματοποίησιν της κοινωνικής προόδου εν ελευθερία και δικαιοσύνη, 3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος (από την Πολιτεία) δεν επιτρέπεται.
Άρθρο 26. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται υπό της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας, 2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται υπό του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως 3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται υπό των δικαστηρίων, αι αποφάσεις δε αυτών εκτελούνται εν ονόματι του Ελληνικού Λαού.
Συνεπώς, σύμφωνα με τα παραπάνω άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος και ιδιαιτέρως του άρθρου 28, παρ. 3, ουδέν τίμημα, λόγος, προφανής ή προβαλλόμενος ειλικρινώς η προσχηματικά, είναι ικανός να προβληθεί και ισχύσει ενώπιον του Ελληνικού Λαού με τίμημα την κατάλυση των βάσεων του Δημοκρατικού του Πολιτεύματος, ακόμα κι αν ο λόγος αυτός (ειλικρινής, ή προσχηματικός), αναφέρεται σε (δήθεν) εθνικό συμφέρον. Και τούτο διότι Εθνικό Συμφέρον έξω από τα πλαίσια της Δημοκρατίας (της δυνατότητας του Λαού να ψηφίζει τις τύχες του ελεύθερα) είναι άνευ Νοήματος, δεδομένου ότι, στην περίπτωση αυτή, το Εθνικό Συμφέρον εξυπηρετεί τα συμφέροντα του σφετεριστή της Δημοκρατίας (εξωτερικού ή εσωτερικού ή αμφοτέρων) κι όχι τους ίδιους τους Πολίτες της καταλυομένης Δημοκρατίας. Η κατάλυση της Δημοκρατίας στο όνομα της -δήθεν- σωτηρίας της χώρας και του εθνικού συμφέροντος -είναι ισχυρισμός αντιφατικός, συνιστά αντινομία του λόγου και προβάλλεται προσβλητικά για την λογική από τους βαρβάρους κατακτητές ή τους προδότες κατακτημένους.
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση της παρούσας μήνυσής μου, η Ελληνική Κυβέρνηση με τον ν.3845/2010 παρεχώρησε την Εθνική μας Κυριαρχία σε ξένες Δυνάμεις (ήτοι την Ευρωπαική Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), με την παραχώρηση σε αυτούς το δικαίωμα και την εξουσία να μας επιβάλλουν αυτοί το περιεχόμενο νόμων, που καθορίζουν την βιολογική αλλά και ποιοτική ζωή όλως ων Ελλήνων κι εμείς απλά και δουλικά να διεκπεραιώνουμε διαδικαστικά την διαδικασία ψήφισής των στην Ελληνική Βουλή. Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο συνιστά ανέγκλητα, κατάλυση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος (άρθρο 1 του Συντάγματος). Οι βουλευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίζουν νόμους στη Βουλή- στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας- μόνο στα πλαίσια του Συντάγματος, δηλαδή σύμφωνα με την εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού στο Σύνταγμα. Η παραβίαση της αρχής αυτής από τους Βουλευτές, όπως έγινε στη προκειμένη περίπτωση, συνιστά Κατάλυση του Συντάγματος κι Εσχάτη Προδοσία.
Κατά συνέπεια, Κυβέρνηση, Βουλή (κι ελπίζω όχι ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τελικά), παραχωρώντας την Εθνική μας Κυριαρχία και μάλιστα χωρίς τον όρο της αμοιβαίας παραχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας στον αποδέκτη της δικής μας, ανεξάρτητα από τον λόγο της παραχώρησης αυτής, διαπράττουν Εθνική Προδοσία.
Ακριβώς όμως αυτό έγινε από την παρούσα Κυβέρνηση και την Βουλή των Ελλήνων (κι ελπίζω όχι και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ενεργητικά και από την Στρατιωτική Ηγεσία εκ παραλείψεως. Συγκεκριμένα, οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι παρεχώρησαν εν λευκώ! την νομοθετική εξουσία -και συνεπώς την Εθνική μας Κυριαρχία- στους ηγέτες των υπολοίπων 26 κρατών που συναποτελούν τη Ευρωπαική Ένωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το οποίο είναι θεσμός που δεν ανήκει καν στην Ευρωπαική Ένωση, να μας υποδείξουν αυτοί το περιεχόμενο των νόμων που εμείς καλούμαστε -και το κάναμε- υποχρεωτικά και υποτιμητικά να το ψηφίσουμε απλά διεκπεραιωτικά και δήθεν ελεύθερα!
Δεν θα αναλύσω στο σημείο αυτό το (αβάσιμο και αίολο σε κάθε περίπτωση) περιεχόμενο του προβαλλομένου λόγου, που οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι προβάλλουν δημοσίως για την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο, διότι -σύμφωνα με τα όσα προείπα και με το άρθρο 28 του Συντάγματος- ουδείς λόγος δικαιολογεί την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, ήτοι της παραχώρησης της εξουσίας σε άλλες δυνάμεις να επιβάλλουν το περιεχόμενο νόμων που αφορούν την ζωή των Ελλήνων! και μάλιστα χωρίς να ικανοποιείται εισέτι ο αναγκαστικός όρος της αμοιβαιότητας (*), τους οποίους (νόμους) οι έλληνες βουλευτές σε μια παρωδία δημοκρατικής ψηφοφορίας στην Βουλή, δουλικά και διεκπεραιωτικά τους ψηφίζουν, ενεργούντες ως πειθήνια διεκπεραιωτικά όργανα της βούλησης και του συμφέροντος ξένων δυνάμεων.
(*) δηλ. την αμοιβαία και ισότιμη παραχώρηση και της Εθνικής Κυριαρχίας του αντισυμβαλλομένου Κράτους
Θα πώ μόνο σύντομα, ότι ο απαράδεκτος προβαλλόμενος λόγος από τους εσωτερικούς σφετεριστές της Ελευθερίας μας έλληνες βουλευτές, είναι ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η δυνατότητα δανειοδότησης της Ελλάδος από τις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης και το ΔΝΤ, για να καλύψει τις οικονομικές της ανάγκες.
Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με τον παραπάνω τρόπο σε αλλοδαπές δυνάμεις δεν είναι ένα δικό μου συμπέρασμα, αλλά είναι ένα γεγονός που ομολογείται πολλάκις από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπανδρέου και από το επίσημο Βήμα της Βουλής των Ελλήνων!, ο οποίος καθαρά κι εμφατικά είπε ότι «βρισκόμαστε υπό επιτήρηση και κηδεμονία» και ότι «έχει μειωθεί η Εθνική μας κυριαρχία >>
Είναι γνωστό πως από την Κυβέρνηση είχε ανακοινωθεί ότι ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας θα εκδώσει τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) για την εφαρμογή της
συμφωνίας με το ΔΝΤ (ν.3845/2010) μέχρι την 15-06-2010. Όμως χθές ανακοινώθηκε
και πάλι από την Κυβέρνηση πως η έκδοση αυτών των προεδρικών διαταγμάτων
αναβάλλεται...!
Aκολουθεί ολόκληρη η μήνυση, ωστόσο ενημερώνω εκ των προταίρων πως κρίνεται σημαντική η συμμετοχή μας με επιστολές προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεύθυνση http://www.presidency.gr/contact.htm (αυτόματο e-mail), ή pressoffice@presidency.gr ζητώντας του να μην εκδώσει τα Προεδρικά Διατάγματα για την εφαρμογή του Προδοτικού νόμου ν.3845/06-05-2010 με το ΔΝΤ, μέχρι να κριθεί η μήνυση για Εσχάτη Προδοσία από τη Δικαιοσύνη.
ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).
ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743
ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ
Κε Εισαγγελέα
Σύμφωνα με το άρθρο 62 εδ.4 «(για την δίωξη) άδεια δεν απαιτείται (από την Βουλή) δια τα επ' αυτοφώρω κακουργήματα των βουλευτών)
Επειδή τα αποτελέσματα της Εσχάτης Προδοσίας επέρχονται σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, αρμόδια για την παρούσα μήνυσή μου είναι και η Εισαγγελία Χαλκίδος (ΠΚ 16) στο οποίο κατοικώ μονίμως.
H Εθνική Κυριαρχία στην Δημοκρατική Πολιτεία συνίσταται από τα εξής ουσιαστικά (συστατικά):
α) Την Ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του Ατόμου να προστατεύει δια νόμου τα Ατομικά του Δικαιώματα από τον Δημόσιο έλεγχο και εξουσία της πολιτείας, β) Τον, δια των νόμων που το άτομο ως πολίτης ψηφίζει, Ελεύθερο καθορισμό και απεριόριστη άσκηση των Πολιτικών του δικαιωμάτων ως Πολίτου μιας Συντεταγμένης Πολιτείας.
Η Ελεύθερη επιλογή και άσκηση των παραπάνω Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και γενικότερα η απεριόριστη δυνατότητα του Ατόμου να καθορίζει αυτό τις Αξίες στην ζωή του και να μπορεί να επιδιώκει ελεύθερα να τις πραγματώσει μέσα στα πλαίσια του νόμου που αυτός ψήφισε, συνιστά την ουσία της Δημοκρατικής Ελευθερίας, στην οποία το Άτομο και ο Πολίτης είναι το Υποκείμενο και Συγγραφέας της Ατομικής και Εθνικής του Ιστορίας, σύμφωνα με τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την παρελθούσα Ιστορία του. Οι αρχές αυτές συνιστούν την έννοια του Ιδιαίτερου Έθνους και Λαού.
Η άσκηση όμως της Ελευθερίας, ως συστατικού της Εθνικής Κυριαρχίας, συνδέεται αρήκτως και αναγκαστικά με την έννοια της Εδαφικής Ακεραιότητας μέσα στα γεωγραφικά όρια της οποίας η Ελευθερία αυτή πραγματώνεται, εφόσον τα πάντα με στο υλικό Σύμπαν μας με νοηματικό περιεχόμενο, τοσούτων μάλλον η Πολιτική πράξη, η οποία δεν είναι Θεολογία, πραγματώνονται σε συγκεκριμένο Χρόνο και Χώρο. Συνεπώς η Εδαφική Ακεραιότητα αποτελεί κι αυτή υποκείμενο της Δημοκρατικής Ελευθερίας και Εθνικής Κυριαρχίας, σε βαθμό εννοιολογικής ταύτισης με τις υπόλοιπες αυτές έννοιες. Ελευθερία, χωρίς Εδαφική ακεραιότητα για την άσκησή της, δεν υπάρχει και Εδαφική ακεραιότητα χωρίς Ελευθερία είναι χωρίς Νόημα.
Εφόσον συνεπώς η Ελευθερία και οι ταυτιζόμενες με αυτή έννοιες της Εθνικής Κυριαρχίας, συνίσταται στην ελεύθερη, δια των ελευθέρως ψηφισθέντων από τους πολίτες νόμων, έκφραση της θέλησής των για την ιστορία του, κάθε παραβίαση της ελεύθερης νομοθετικής δύναμης του Λαού από εξωγενείς καταναγκαστικούς παράγοντες, συνεπάγεται κατάλυση της Ελευθερίας, Εθνικής Κυριαρχίας και του Συντάγματος του Λαού αυτού.
Οι παραπάνω σκέψεις και γεγονότα δικαιώνονται πλήρως στο Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 1 ορίζει ότι:
Aκολουθεί ολόκληρη η μήνυση, ωστόσο ενημερώνω εκ των προταίρων πως κρίνεται σημαντική η συμμετοχή μας με επιστολές προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεύθυνση http://www.presidency.gr/contact.htm (αυτόματο e-mail), ή pressoffice@presidency.gr ζητώντας του να μην εκδώσει τα Προεδρικά Διατάγματα για την εφαρμογή του Προδοτικού νόμου ν.3845/06-05-2010 με το ΔΝΤ, μέχρι να κριθεί η μήνυση για Εσχάτη Προδοσία από τη Δικαιοσύνη.
ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).
ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743
ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ
Κε Εισαγγελέα
Σύμφωνα με το άρθρο 62 εδ.4 «(για την δίωξη) άδεια δεν απαιτείται (από την Βουλή) δια τα επ' αυτοφώρω κακουργήματα των βουλευτών)
Επειδή τα αποτελέσματα της Εσχάτης Προδοσίας επέρχονται σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, αρμόδια για την παρούσα μήνυσή μου είναι και η Εισαγγελία Χαλκίδος (ΠΚ 16) στο οποίο κατοικώ μονίμως.
H Εθνική Κυριαρχία στην Δημοκρατική Πολιτεία συνίσταται από τα εξής ουσιαστικά (συστατικά):
α) Την Ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του Ατόμου να προστατεύει δια νόμου τα Ατομικά του Δικαιώματα από τον Δημόσιο έλεγχο και εξουσία της πολιτείας, β) Τον, δια των νόμων που το άτομο ως πολίτης ψηφίζει, Ελεύθερο καθορισμό και απεριόριστη άσκηση των Πολιτικών του δικαιωμάτων ως Πολίτου μιας Συντεταγμένης Πολιτείας.
Η Ελεύθερη επιλογή και άσκηση των παραπάνω Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και γενικότερα η απεριόριστη δυνατότητα του Ατόμου να καθορίζει αυτό τις Αξίες στην ζωή του και να μπορεί να επιδιώκει ελεύθερα να τις πραγματώσει μέσα στα πλαίσια του νόμου που αυτός ψήφισε, συνιστά την ουσία της Δημοκρατικής Ελευθερίας, στην οποία το Άτομο και ο Πολίτης είναι το Υποκείμενο και Συγγραφέας της Ατομικής και Εθνικής του Ιστορίας, σύμφωνα με τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την παρελθούσα Ιστορία του. Οι αρχές αυτές συνιστούν την έννοια του Ιδιαίτερου Έθνους και Λαού.
Η άσκηση όμως της Ελευθερίας, ως συστατικού της Εθνικής Κυριαρχίας, συνδέεται αρήκτως και αναγκαστικά με την έννοια της Εδαφικής Ακεραιότητας μέσα στα γεωγραφικά όρια της οποίας η Ελευθερία αυτή πραγματώνεται, εφόσον τα πάντα με στο υλικό Σύμπαν μας με νοηματικό περιεχόμενο, τοσούτων μάλλον η Πολιτική πράξη, η οποία δεν είναι Θεολογία, πραγματώνονται σε συγκεκριμένο Χρόνο και Χώρο. Συνεπώς η Εδαφική Ακεραιότητα αποτελεί κι αυτή υποκείμενο της Δημοκρατικής Ελευθερίας και Εθνικής Κυριαρχίας, σε βαθμό εννοιολογικής ταύτισης με τις υπόλοιπες αυτές έννοιες. Ελευθερία, χωρίς Εδαφική ακεραιότητα για την άσκησή της, δεν υπάρχει και Εδαφική ακεραιότητα χωρίς Ελευθερία είναι χωρίς Νόημα.
Εφόσον συνεπώς η Ελευθερία και οι ταυτιζόμενες με αυτή έννοιες της Εθνικής Κυριαρχίας, συνίσταται στην ελεύθερη, δια των ελευθέρως ψηφισθέντων από τους πολίτες νόμων, έκφραση της θέλησής των για την ιστορία του, κάθε παραβίαση της ελεύθερης νομοθετικής δύναμης του Λαού από εξωγενείς καταναγκαστικούς παράγοντες, συνεπάγεται κατάλυση της Ελευθερίας, Εθνικής Κυριαρχίας και του Συντάγματος του Λαού αυτού.
Οι παραπάνω σκέψεις και γεγονότα δικαιώνονται πλήρως στο Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 1 ορίζει ότι:
1. «Το
Πολίτευμα της Ελλάδος είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία , 2.
Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαική κυριαρχία, 3. Άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουν
εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτό και του Έθνους, ασκούνται δε καθ' όν τρόπον
ορίζει το Σύνταγμα.
Άρθρο 2. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του Ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
Άρθρο 5. 1. Έκαστος δικαιούται να αναπτύση ελευθέρως της προσωπικότητά του..., 2. Πάντες απολαύουν απολύτου προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας των..., 3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστος..
Άρθρο 17. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους...
Άρθρο 20. Έκαστος δικαιούται εις παροχήν εννόμου προστασίας υπό των δικαστηρίων και δύναται να αναπτύξη ενώπιον τούτων τας απόψεις του περί των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του, ως ο νόμος ορίζει.
Άρθρο 25. 1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου, ως ατόμου και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους...., 2. Η αναγνώριση και προστασία των θεμελιωδών και απαραγράπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου υπό της Πολιτείας αποβλέπει εις την πραγματοποίησιν της κοινωνικής προόδου εν ελευθερία και δικαιοσύνη, 3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος (από την Πολιτεία) δεν επιτρέπεται.
Άρθρο 26. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται υπό της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας, 2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται υπό του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως 3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται υπό των δικαστηρίων, αι αποφάσεις δε αυτών εκτελούνται εν ονόματι του Ελληνικού Λαού.
Άρθρο
27. 1. Ουδεμία μεταβολή των ορίων της Επικρατείας δύναται να
γίνει άνευ νόμου ψηφιζομένου δια της απολύτου πλειοψηφίας του όλου αριθμού των
βουλευτών.
Άρθρο 28 παρ. 3. Η Ελλάς προέρχεται ελευθέρως δια νόμου ψηφιζομένου υπό της απολύτου πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, εις περιορισμούς εις την άσκησιν της Εθνικής Κυριαρχίας, εφ όσον τούτο υπαγορεύεται εκ σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τας βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος, γίνεται δε βάσει των αρχών της ισότητας και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
Σχετικά είναι επίσης τα άρθρα 41, 52, 60 παρ.1, 62 εδ. 4, 73 παρ.1,2, 120.
Άρθρο 28 παρ. 3. Η Ελλάς προέρχεται ελευθέρως δια νόμου ψηφιζομένου υπό της απολύτου πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, εις περιορισμούς εις την άσκησιν της Εθνικής Κυριαρχίας, εφ όσον τούτο υπαγορεύεται εκ σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τας βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος, γίνεται δε βάσει των αρχών της ισότητας και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
Σχετικά είναι επίσης τα άρθρα 41, 52, 60 παρ.1, 62 εδ. 4, 73 παρ.1,2, 120.
Συνεπώς, σύμφωνα με τα παραπάνω άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος και ιδιαιτέρως του άρθρου 28, παρ. 3, ουδέν τίμημα, λόγος, προφανής ή προβαλλόμενος ειλικρινώς η προσχηματικά, είναι ικανός να προβληθεί και ισχύσει ενώπιον του Ελληνικού Λαού με τίμημα την κατάλυση των βάσεων του Δημοκρατικού του Πολιτεύματος, ακόμα κι αν ο λόγος αυτός (ειλικρινής, ή προσχηματικός), αναφέρεται σε (δήθεν) εθνικό συμφέρον. Και τούτο διότι Εθνικό Συμφέρον έξω από τα πλαίσια της Δημοκρατίας (της δυνατότητας του Λαού να ψηφίζει τις τύχες του ελεύθερα) είναι άνευ Νοήματος, δεδομένου ότι, στην περίπτωση αυτή, το Εθνικό Συμφέρον εξυπηρετεί τα συμφέροντα του σφετεριστή της Δημοκρατίας (εξωτερικού ή εσωτερικού ή αμφοτέρων) κι όχι τους ίδιους τους Πολίτες της καταλυομένης Δημοκρατίας. Η κατάλυση της Δημοκρατίας στο όνομα της -δήθεν- σωτηρίας της χώρας και του εθνικού συμφέροντος -είναι ισχυρισμός αντιφατικός, συνιστά αντινομία του λόγου και προβάλλεται προσβλητικά για την λογική από τους βαρβάρους κατακτητές ή τους προδότες κατακτημένους.
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση της παρούσας μήνυσής μου, η Ελληνική Κυβέρνηση με τον ν.3845/2010 παρεχώρησε την Εθνική μας Κυριαρχία σε ξένες Δυνάμεις (ήτοι την Ευρωπαική Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), με την παραχώρηση σε αυτούς το δικαίωμα και την εξουσία να μας επιβάλλουν αυτοί το περιεχόμενο νόμων, που καθορίζουν την βιολογική αλλά και ποιοτική ζωή όλως ων Ελλήνων κι εμείς απλά και δουλικά να διεκπεραιώνουμε διαδικαστικά την διαδικασία ψήφισής των στην Ελληνική Βουλή. Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο συνιστά ανέγκλητα, κατάλυση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος (άρθρο 1 του Συντάγματος). Οι βουλευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίζουν νόμους στη Βουλή- στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας- μόνο στα πλαίσια του Συντάγματος, δηλαδή σύμφωνα με την εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού στο Σύνταγμα. Η παραβίαση της αρχής αυτής από τους Βουλευτές, όπως έγινε στη προκειμένη περίπτωση, συνιστά Κατάλυση του Συντάγματος κι Εσχάτη Προδοσία.
Κατά συνέπεια, Κυβέρνηση, Βουλή (κι ελπίζω όχι ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τελικά), παραχωρώντας την Εθνική μας Κυριαρχία και μάλιστα χωρίς τον όρο της αμοιβαίας παραχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας στον αποδέκτη της δικής μας, ανεξάρτητα από τον λόγο της παραχώρησης αυτής, διαπράττουν Εθνική Προδοσία.
Ακριβώς όμως αυτό έγινε από την παρούσα Κυβέρνηση και την Βουλή των Ελλήνων (κι ελπίζω όχι και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ενεργητικά και από την Στρατιωτική Ηγεσία εκ παραλείψεως. Συγκεκριμένα, οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι παρεχώρησαν εν λευκώ! την νομοθετική εξουσία -και συνεπώς την Εθνική μας Κυριαρχία- στους ηγέτες των υπολοίπων 26 κρατών που συναποτελούν τη Ευρωπαική Ένωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το οποίο είναι θεσμός που δεν ανήκει καν στην Ευρωπαική Ένωση, να μας υποδείξουν αυτοί το περιεχόμενο των νόμων που εμείς καλούμαστε -και το κάναμε- υποχρεωτικά και υποτιμητικά να το ψηφίσουμε απλά διεκπεραιωτικά και δήθεν ελεύθερα!
Δεν θα αναλύσω στο σημείο αυτό το (αβάσιμο και αίολο σε κάθε περίπτωση) περιεχόμενο του προβαλλομένου λόγου, που οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι προβάλλουν δημοσίως για την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο, διότι -σύμφωνα με τα όσα προείπα και με το άρθρο 28 του Συντάγματος- ουδείς λόγος δικαιολογεί την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, ήτοι της παραχώρησης της εξουσίας σε άλλες δυνάμεις να επιβάλλουν το περιεχόμενο νόμων που αφορούν την ζωή των Ελλήνων! και μάλιστα χωρίς να ικανοποιείται εισέτι ο αναγκαστικός όρος της αμοιβαιότητας (*), τους οποίους (νόμους) οι έλληνες βουλευτές σε μια παρωδία δημοκρατικής ψηφοφορίας στην Βουλή, δουλικά και διεκπεραιωτικά τους ψηφίζουν, ενεργούντες ως πειθήνια διεκπεραιωτικά όργανα της βούλησης και του συμφέροντος ξένων δυνάμεων.
(*) δηλ. την αμοιβαία και ισότιμη παραχώρηση και της Εθνικής Κυριαρχίας του αντισυμβαλλομένου Κράτους
Θα πώ μόνο σύντομα, ότι ο απαράδεκτος προβαλλόμενος λόγος από τους εσωτερικούς σφετεριστές της Ελευθερίας μας έλληνες βουλευτές, είναι ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η δυνατότητα δανειοδότησης της Ελλάδος από τις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης και το ΔΝΤ, για να καλύψει τις οικονομικές της ανάγκες.
Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με τον παραπάνω τρόπο σε αλλοδαπές δυνάμεις δεν είναι ένα δικό μου συμπέρασμα, αλλά είναι ένα γεγονός που ομολογείται πολλάκις από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπανδρέου και από το επίσημο Βήμα της Βουλής των Ελλήνων!, ο οποίος καθαρά κι εμφατικά είπε ότι «βρισκόμαστε υπό επιτήρηση και κηδεμονία» και ότι «έχει μειωθεί η Εθνική μας κυριαρχία >>
Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010
Οι υποψηφιότητες για την τοπική αυτοδιοίκηση στο Νομό Βοιωτίας, για τους έξι Δήμους.
Οι υποψηφιότητες για την τοπική αυτοδιοίκηση στο Νομό Βοιωτίας, για τους έξι Δήμους
ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
ΠΑΣΟΚ: Αλέξανδρος Βίτσης (ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ)
ΔΗΜΟΣ ΘΗΒΑΙΩΝ
ΠΑΣΟΚ: Νίκος Σβίγγος, Σταμάτης Χαλβατζής, Χρήστος Χρήστου, Θεοδώρα Κόλλια, Γιώργος Κατσέλης, Γιώργος Ψυχογιός, Γιώργος Κρουσταλάκης, Νίκος Τρικαλίτης, Δημήτρης Αγγέλου
ΔΗΜΟΣ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ
ΠΑΣΟΚ: Κώστας Ξηρογιάννης (ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ)
ΔΗΜΟΣ ΛΕΒΑΔΕΩΝ
ΝΔ: Δ. Νταλιάνης
ΠΑΣΟΚ: Δημήτρης Τσιφής, Ιωάννης Παλαμίδας, Νίκος Παπαγγελής, Χρήστος Θεοδωρόπουλος, Γιώργος Ζιώγας, Γιώργος Λαζάρου, Δημήτρης Νταλιάνης, Γιώτα Πούλου
ΔΗΜΟΣ ΔΙΣΤΟΜΟΥ - ΑΡΑΧΟΒΑΣ - ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ
ΠΑΣΟΚ: Χρήστος Φιλίππου, Ιωάννης Μίχος, Αργύρης Σφουντούρης, Ιωάννης Πάστρας, Γιώργος Σαμουήλ, Γιώργος Σιδέρης, Ιωάννης Σωτηρίου, Θεόδωρος Κοκοβός, Νίκος Δημάκας, Νίκος Παπαναγιώτου, Ευαγγελία Γρανιτσιώτη
ΔΗΜΟΣ ΤΑΝΑΓΡΑΣ
ΠΑΣΟΚ: Ευάγγελος Γεωργίου (ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ)
Πρωτοβουλία Αυτοδιοίκησης και Αυτορρύθμισης - Για τον υποψήφιο Δήμαρχο του ενιαίου Δήμου Διστόμου - Αράχοβας - Αντίκυρας, Γιάννη Πατσαντάρα. Από τον Στέργιο Μπακολουκά.
Από τον Στέργιο Μπακολουκά.
« Πρώτα προσπαθούν να σε αγνοήσουν, μετά να σε γελοιοποιήσουν, μετά να σε πολεμήσουν και μετά τους νικάς » (Γκάντι)
Έχω γράψει σε παλαιότερο σημείωμά μου ότι : «Τα κύτταρα μιας Δημοκρατικής κοινωνίας είναι τα κόμματα (παρατάξεις). Αυτά δημιουργούνται μετά από περίπλοκες διεργασίες, ζυμώσεις, συμφωνίες και χιλιάδες άλλες μικρές συνιστώσες, οι οποίες μέσα από διάφορες συναινέσεις, ταυτοποιήσεις αλλά και εκατέρωθεν υποχωρήσεις, καταλήγουν σε κοινές συνισταμένες.
Αυτές οι συνισταμένες αντικατοπτρίζουν πάντα τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις της κοινωνίας. Οι δέσμες αυτές των συνισταμένων, αποτελούν τον κοινό ιδεολογικό τόπο των κομμάτων».
Οι πάρα πάνω σκέψεις έχουν αφετηρία τις αναφορές, για τη συγκρότηση της κοινωνίας , στην έννοια του « Κοινωνικού Συμβολαίου» όπως αυτή διατυπώνεται και εκφράζεται στο έργο των κορυφαίων φιλοσόφων του 17ου και 18ου αιώνα (Diderot,Hobbes, Locke, Rousseau κ.ά.), τότε δηλαδή που οι μεγάλοι εγκυκλοπαιδιστές της Ευρώπης στα πλαίσια της πνευματικής επανάστασης της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού έβαλαν τα θεμέλια της αναδημιουργίας μιας Δημοκρατικής κοινωνίας, στηριζόμενοι στη φιλοσοφική σκέψη που εκπορεύεται από την Αρχαία Ελληνική γραμματεία.
Η έννοια « Κοινωνικό Συμβόλαιο» αναφέρεται σε ένα σύνολο απόψεων, συμφωνιών και κανόνων, που λειτουργούν ως βάση σύναψης και τήρησης συμφωνίας μεταξύ των ανθρώπων, για τη συγκρότηση ενός λειτουργικού διοικητικού κράτους, το οποίο θα επιμερίζει κοινωνικές υποχρεώσεις και δικαιώματα με σκοπό την καθιέρωση ισότιμων κανόνων συνεργασίας και συμβίωσης μεταξύ των ανθρώπων.
Χαρακτηριστικό στοιχείο των θεωριών γύρω από το Κοινωνικό Συμβόλαιο είναι η άποψη ότι οι Πολίτες ως ανεξάρτητες , αυτόβουλες και ελεύθερες οντότητες ιδρύουν την κοινωνία και εν συνεχεία το κράτος, συνάπτοντας συμφωνία αρχών και νόμων στη βάση των οποίων αναπτύσσουν τις σχέσεις τους.
Στη σύγχρονη Δημοκρατία η πυραμίδα λειτουργίας του κράτους, από κάτω προς τα πάνω, είναι το τρίπτυχο: Πολίτες – Κόμματα(Παρατάξεις) –Κρατική Εξουσία. Τα κόμματα πηγάζουν και συγκροτούνται από το λαό, αναβαπτίζονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα σε αυτόν και μέσα από αυτά συγκροτείται το κράτος και συνάπτεται «Κοινωνικό Συμβόλαιο» με αυτό. Για τη διατήρηση και λειτουργία αυτού του Συμβολαίου υπεύθυνος είναι ό λαός.
Στην Ελληνική κοινωνία σήμερα αυτό το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» μεταξύ Πολιτών και Κράτους έχει καταπατηθεί μονομερώς από το κράτος, με κύριους υπεύθυνους αυτής της αθέτησης συμφωνίας τα κόμματα και τα όργανα ελέγχου και λειτουργίας τους.
Τα κόμματα στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια διαβρώθηκαν σιγά - σιγά από ανθρώπους που είχαν ως σκοπό όχι να υπηρετήσουν το λαό αλλά το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πελατειακών σχέσεων μεταξύ Πολιτών και εξουσίας, την αδιαφάνεια των λειτουργιών του κράτους, την ανισομερή κατανομή του παραγόμενου πλούτου, αλλά και την συσσώρευση της οικονομικής δύναμης , μέσω καλοστημένων τεχνασμάτων (χρηματιστήριο, ολυμπιακοί αγώνες, μεγάλα έργα, δομημένα ομόλογα, Βατοπαίδι κ.λπ.) στα χέρια διακοσίων πενήντα οικογενειών.
Αυτό για να επιτευχθεί έπρεπε να πέσει στάχτη στα μάτια των Πολιτών και ο πιο εύκολος τρόπος γι αυτό ήταν η αλλοτρίωση και η εξαγορά τους. «Αν θέλει κάποιος να άρχει πάνω σε δούλους, οφείλει προηγουμένως να τους κατασκευάσει» . Όλα αυτά τα χρόνια για να πετύχουν τους σκοπούς τους οι ιθύνοντες των κομμάτων, αλλά και ο μηχανισμός εξουσίας που ήταν πίσω από αυτά, αυτό ακριβώς έκαναν. Χρησιμοποίησαν τον κρατικό μηχανισμό για να δημιουργήσουν οικονομικούς Δούλους , διορίζοντας χωρίς φραγμό τριπλάσιους και τετραπλάσιους Δημοσίους Υπαλλήλους απ’ ότι ήταν αναγκαίοι, αφήνοντας ταυτόχρονα τις κρατικές υπηρεσίες ανοργάνωτες στο έλεος των, κάθε είδους, τρωκτικών.
Έλεγξαν το συνδικαλιστικό κίνημα διορίζοντας σε αυτό στρατιές ολόκληρες από ανεπάγγελτους ιδεολογικούς φωστήρες, τους οποίους ήλεγχαν απόλυτα και με την ανοχή και πολλές φορές τη βοήθεια των οποίων, μετέτρεψαν αργά αλλά σταθερά τους Πολίτες σε υπηκόους, τη δε πολιτεία σε έρμαιο συμφερόντων και ιδιοτελειών. Κατάφεραν να κάνουν αυτούς τους μεταλλαγμένους υπηκόους ,απόλυτους «ιδιώτες», οι οποίοι ασχολούνταν μόνο με την προσωπική τους ζωή και την υποτιθέμενη ευδαιμονία τους, έχοντας εκχωρήσει το δικαίωμα των αποφάσεων σε μια δράκα ανθρώπων οι οποίοι κάθε άλλο παρά τα συμφέροντά τους προάσπιζαν. Αυτό φάνηκε όταν αποκαλύφτηκε το δυσθεώρητο μέγεθος του εξωτερικού χρέους, καθώς και το τεράστιο εσωτερικό δημοσιονομικό άνοιγμα. Διακόσιες πενήντα οικογένειες, μέσα από εταιρίες που συνδέονταν μεταξύ των με υπόγειες διαδρομές, κατασκεύασαν τα μεγάλα έργα, ήλεγξαν τα μέσα επικοινωνίας (τηλεόραση και εφημερίδες), κατεύθυναν τις Τράπεζες και γενικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα προς όφελός τους, ποδηγετώντας έτσι την κοινωνία. Και όλα αυτά στις πλάτες ενός λαού που όχι μόνο τον απομυζούσαν αλλά ταυτόχρονα τον καταχρέωναν με καταναλωτικά δάνεια, πλαστικό χρήμα και ψεύτικη ευδαιμονία. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η κοινωνία μας λειτουργεί με σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας. Η αναξιοκρατία η εκτεταμένη διαφθορά και η αδιαφάνεια « πνίγουν» κάθε σημαντική πρωτοβουλία, η οποία δεν προέρχεται από τα καταγώγια της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.
Και ενώ όλα φαντάζουν μαύρα και απογοητευτικά, μας δίνετε η ευκαιρία με το σχέδιο «Καλλικράτης» να ανατρέψουμε τη συγκεκριμένη κατάσταση. Με αυτό ακριβώς το σχέδιο νόμου μπορούμε να τους αποκαλύψουμε, αφαιρώντας τους ταυτόχρονα την εξουσία, η οποία θα επιστραφεί στους Πολίτες που ανήκει. Εμείς οι Πολίτες μέσα από την διευρυμένη τοπική αυτοδιοίκηση , αφού οργανωθούμε και αυτοδιοικηθούμε, πάνω σε δομές Ισονομίας Ισοπολιτείας και Δημοκρατίας, θα αναγκάσουμε τα κόμματα να αναβαπτιστούν στις ιδέες μας και να αλλάξουν τις συμπεριφορές τους έναντι των Πολιτών. Θα τους αναγκάσουμε να υπηρετήσουν την Πολιτεία, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους. Οι Πολίτες έχουν καταλάβει πλέον το παιχνίδι που σε βάρος τους παίζετε και είναι έτοιμοι, να ενώσουν τις δυνάμεις και τις προσπάθειές τους, σε πρωτοβουλίες αυτοδιοίκησης και αυτορρύθμισης. Οι Πολίτες είναι αυτοί που θα σπρώξουν τα κόμματα να αναδιαρθρωθούν σε νέες υγιείς βάσεις αφού προηγουμένως αναβαπτιστούν στη κολυμβήθρα της λαϊκής σύναξης και με νέες ιδέες, αντιλήψεις και ήθος, να στραφούν στην ίδρυση Νέου κράτους και Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου, που θα πηγάζει από το λαό και θα υπηρετεί το λαό.
Στην περιοχή μας η κεντρική εξουσία με το καλημέρα χρησιμοποίησε τον «Καλλικράτη» μέσα από την ονοματολογία για να μας διχάσει , να μας στρέψει εναντίων αλλήλων και έτσι να μας ελέγξει καλύτερα.
Ας παραβλέψουμε εμείς οι Πολίτες όλα αυτά και ας συσπειρωθούμε πίσω από μια δυναμική, προοδευτική κι ριζοσπαστική ηγεσία, η οποία θα προέρχεται από μας, θα δίνει λογαριασμό σε μας και όχι στα κόμματα, θα οραματιστεί και θα εμπνεύσει ενότητα και αλληλεγγύη στους Δημότες, θα μας ενώσει σε κοινές επιδιώξεις αλλαγής της μοίρας του τόπου, γιατί μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη και το σθένος να το πράξουμε.
Αυτή την ηγεσία χρειαζόμαστε, που πάνω απ’ όλα η ίδια, θα πιστεύει στο όραμα και επομένως θα μπορέσει να εμπνεύσει τους Πολίτες. Σίγουρα το διακύβευμα είναι μεγάλο και για αυτούς που θα χάσουν τον έλεγχο πάνω μας, αλλά και για μας που στηριζόμενοι στην ενότητα, πρέπει να σπρώξουμε το Νέο Δήμο σε μια νέα προοπτική ανάπτυξης. Για όλους τους παραπάνω λόγους ,πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η συστράτευση όλων των προοδευτικών πολιτών, όλων των πόλεων που απαρτίζουν το Νέο Δήμο, σε μια Ενιαία Νικηφόρα Δημοκρατική Δημοτική Παράταξη.
Πιστεύω επίσης ότι η συγκυρία, της άδικης αποστράτευσης του Γιάννη Πατσαντάρα, είναι η ευκαιρία όλων μας να βρούμε στο πρόσωπό του τον ηγέτη, που αφού τον πλαισιώσουμε με συνεργάτες επιλεγμένους από όλες τις Πόλεις του Νέου Δήμου, χωρίς κομματικά κριτήρια, αλλά μόνο αξιοκρατικά, θα χρησιμοποιήσει τις γνώσεις και την πείρα του, για να οδηγήσει την περιοχή στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη.
Το βασικό προαπαιτούμενο σε αυτό το εγχείρημα είναι το λαϊκό «φρόνημα» και «φρόνημα» θα πει, ο πολίτης να είναι αυτονόητα και εμπειρικά βεβαιωμένος και όχι ψυχολογικά ντοπαρισμένος από επαγγελματίες ρήτορες:
- Ότι η κοινωνία στην οποία ανήκει και μετέχει παλεύει για να του εξασφαλίσει ποιότητα ζωής πραγματικά πολύτιμη.
- Ότι η κοινωνία των Πολιτών ανήκει σε όλους και όχι στο κράτος, η παρουσία του οποίου υπάρχει μόνο για να τη διασφαλίζει. Αυτή η βούληση είναι δυνατόν να εκφραστεί μόνο συλλογικά και όχι από διορισμένους αντιπροσώπους.
- Ότι οι πελατειακές σχέσεις που κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί μας εξωθούν να αναπτύξουμε, μας προσβάλλουν βαθύτατα γιατί αγωνιζόμαστε για κάτι καλύτερο και ελπίζουμε σε κάτι καινούργιο.
- Ότι σκοπεύουμε να ξαναδώσουμε νόημα στη ζωή μας και όχι απλά να επιβιώσουμε.
- Ότι σκοπός μας είναι να ζούμε αρμονικά με τους συμπολίτες μας και όχι ες βάρος τους.
- Ότι είμαστε πεπεισμένοι ότι δικαιούμαστε μια καλύτερη ζωής από αυτή που μας προσφέρουν.
- Ότι θα υπερασπιστούμε το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας, γιατί αυτό δεν μας ανήκει, αλλά εμείς είμαστε αναπόσπαστο τμήμα αυτού.
Είμαι σίγουρος ότι ο Γιάννης και όλοι εμείς που τον ακολουθούμε, αλλά και αυτοί που θ’ ακούσουν τα κελεύσματα του συλλογικού μας οράματος στο μέλλον και θα συμβάλουν σ’ αυτή την προσπάθεια, αυτής μας της πρωτοβουλίας, δεν θα ζητήσουμε την άδεια κανενός κόμματος για να προχωρήσουμε. Σ’ αυτό το κάλεσμα τα κόμματα μόνα τους θα έρθουν δίπλα μας, για να στελεχωθούν αργότερα μέσα από εμάς, με νέες ιδέες και νέους ανθρώπους. Σ’ αυτό το κάλεσμα χρειάζεται η βοήθεια και η στήριξη όλων των πολιτών, ιδίως των νέων ανθρώπων, που ακόμα μπορούν να ονειρεύονται.
Υ.Σ. Στο Γιάννη Πατσαντάρα, δεν τάχτηκα δίπλα του επειδή είναι παιδικός μου φίλος και συμμαθητής μου. Τον στηρίζω, με την ταπεινή μου παρουσία ,σε αυτή του την προσπάθεια, επειδή ξέρω την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, τις ηγετικές του ικανότητες, τις προθέσεις του για προσφορά στον τόπο, με μοναδική ανταπόδοση την ηθική ικανοποίηση. Αλλά πάνω απ’ όλα θα είμαι αλληλέγγυος μαζί του, για τα βαθιά δημοκρατικά του αισθήματα, τα οποία τα μοιράζει απλόχερα στην οικογένειά του, στους φίλους του, στους συνεργάτες του, στους συμπατριώτες του. Έχω πειστεί ότι οι Πολίτες του Δήμου θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά του αυτό. Είμαι σίγουρος ότι όταν πλαισιωθεί από τους κατάλληλους συνεργάτες θα γράψει Ιστορία στον Τόπο.
Στέργιος Μπακολουκάς