Είναι απ' τις φορές που με κυριεύει πάλι η οργή και η στενοχώρια, γιατί αναγκάζομαι εγώ να ψάχνω και να βρίσκω στοιχεία γι' αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες του Διστόμου, πράγμα το οποίο, όπως έχω επανειλημμένως τονίσει, είναι δουλειά άλλων, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι.
Έτσι όταν πρωτολειτούργησα τον παρόντα ιστοχώρο, ξεκίνησα με μιά προσωπικότητα που μας έχει αφήσει και πολλές δωρεές αν μη τι άλλο, πολλά εκπαιδευτικά κτίρια στο Δίστομο, τον Δανιήλ τον Γαμβρίλη.
Αν όμως δεν ήταν αδερφός του Προπάππου μου και δεν ήξερα γι' αυτόν από οικογενειακά κειμήλια, φωτογραφίες και βιβλία, καθώς και διηγήσεις των παλαιοτέρων συγγενών μου, δεν θα ήξερα κάτι, όπως δεν ξέρουν και οι νεώτερες γενιές.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ηρακλή Τζάθα, έναν από τους πιο μεγάλους Δημοσιογράφους της Ελλάδας και μαχητή της Αριστεράς και κατ' επέκτασιν της Δημοκρατίας, που αν κι αυτός δεν ήταν συγγενής μου, και συγκεκριμένα πρώτος ξάδερφος του Παππού μου, δεν θα ήξερα τίποτα γι αυτόν.
Τυγχάνει όμως η Προγιαγιά μου να ήταν το γένος Τζάθα, και έτσι να ξέρω.
Τα στοιχεία μου όμως είναι ανεπαρκή, κι έτσι θα αρκεστώ σε πληροφορίες του διαδικτύου.
Βέβαια θα χρειαστώ και την βοήθειά σας για περαιτέρω στοιχεία, γιατί αν στηριχτώ στους αρμοδίους τοπικούς άρχοντες, δεν πρόκειται να βρω κανένα στοιχείο.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Ηρακλής Τζάθας, από νεαρός φοιτητής της Νομικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα κατά της μεταξικής δικτατορίας.
Πολέμησε στο Αλβανικό μέτωπο και από τις αρχές του 1943 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου ως καπετάνιος του 6ου Συντάγματος.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, δημοσιογραφεί στην απογευματινή εφημερίδα του ΕΑΜ
<< Ελεύθερη Ελλάδα >>.
Το 1947 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο Γεντί Κουλέ, στις φυλακές Αβέρωφ και στα Βούρλα.
Το 1951, αφού αποφυλακιστεί από τη Μακρόνησο, συνεχίζει τη δημοσιογραφία στις εφημερίδες << Δημοκρατική>>, << Ημέρα>>, <<Ανεξάρτητος Τύπος >> και προδικτατορική << Αυγή >>.
Είναι από τους πρώτους Δυτικούς Δημοσιογράφους που, ως απεσταλμένος της << Αυγής>>, επισκέπτεται την Κούβα, μετά τη νίκη της επανάστασης του Φιντέλ Κάστρο, στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Ακολούθησαν αποστολές του στην Σοβιετική Ένωση και στις τότε σοσιαλιστικές Χώρες.
Το 1967 συλλαμβάνεται από τη χούντα και εκτοπίζεται στο στρατόπεδο στο Λακκί της Λέρου, όπου κρατείται ως το τέλος του '70, απ' όπου αποφυλακίζεται με τη γενική αμνηστία.
Συνεχίζει να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες << Ακρόπολη>> και << Εξπρές>> και , μετά τη μεταπολίτευση, στην << Καθημερινή >> και << Τα Νέα>>.
Συνεχίζει να δημοσιογραφεί στις εφημερίδες << Ακρόπολη>> και << Εξπρές>> και , μετά τη μεταπολίτευση, στην << Καθημερινή >> και << Τα Νέα>>.
Το 1981 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο <<Ιπεκτσί>> και το 1991 με το βραβείο του
<< Ιδρύματος Μπότση >>. Έχει εκδώσει δύο βιβλία.
Το πρώτο με τις εντυπώσεις του από την Κούβα και το δεύτερο με τίτλο << Τα ανθρώπινα>>.
Επιθυμία του της οικογένειας του εκλιπόντος είναι, αντί για στεφάνι, τα χρήματα να κατατεθούν για το << Βραβείο Ειρήνης και Φιλίας Αμπτί Ιπεκτσί>>.
-Κοιτάξτε τι προσωπικότητες φυλάκιζαν οι χουντικοί που τώρα κατέβηκαν στις εκλογές και έχουν πάλι έδρα στην Βουλή με την ανοησία μερικών νοσταλγών της χούντας, ανόητων ανθρώπων.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
Δήλωση του Ν.Κωνσταντόπουλου για τον Θάνατο του Η.Τζάθα
''Ο Ηρακλής Τζάθας έζησε ακτινοβολώντας λεβεντιά και ήθος.
Έφυγε φορτωμένος αγώνες, αφιερωμένος στις αγωνίες αυτού του λαού, γεμάτος από τις ιδέες και τις αξίες της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού.
Άνθρωπος ξεχωριστός , θα είναι πάντα μέτρο ζωής και δείγμα συνείδησης για όλους μας.
Στην οικογένειά του εκφράζω τα βαθύτατα συλλυπητήρια μου.''
<< Έφυγε ο δημοσιογράφος Ηρακλής Τζάθας>>
Από την εφημερίδα ''Ριζοσπάστης''
Πέθανε χτες ο γνωστός αντιστασιακός δημοσιογράφος Ηρακλής Τζάθας.
Η κηδεία του γίνεται σήμερα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο χωριό Μιχαλοία Μεσσηνίας, όπου και γεννήθηκε το 1919.
Ακολουθεί το παραπάνω ''Σύντομο Βιογραφικό''.
Αθήνα, 19 Απριλίου 2000
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Αρχικά θέλω να εκφράσω εκ μέρους της κυβέρνησης τα συλλυπητήρία μας για το θάνατο του Ηρακλή Τζάθα, ενός αγωνιστή της δημοκρατίας και μαχητή της δημοσιογραφίας.
Τίμησε το λειτούργημά σας και ήταν παράδειγμα προς μίμηση. ( Προς δημοσιογράφους )
Υπήρξε ένας πολίτης πάντοτε παρών στους αγώνες για τη δημοκρατία, την ειρήνη και την πρόοδο.
Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείος του.
Να πούμε εδώ ότι ο Ηρακλής Τζάθας έχει γράψει και σημαντικά βιβλία όπως προαναφέρθηκε.
Ήταν μια τεράστια προσωπικότητα.
Ο Διστομίτης Πατέρας του πέθανε όταν γεννήθηκε στο Δίστομο το 1919 ο Ηρακλής Τζάθας, κι έτσι η Πελοποννήσια μάνα του, μόνη πια, έφυγε απ' το Δίστομο και εγκαταστάθηκε στην Μεσσηνία, που ήταν και γενέτειρά της.
Είναι ειλικρινά λυπηρό που δεν έχει γίνει καμιά τιμητική εκδήλωση ή καμιά μνεία από τους τωρινούς αλλά και από τους παλαιότερους τοπικούς άρχοντες.
Θα ενσωματώσω προσεχώς κι άλλα στοιχεία.
tΠολύ καλό, αναδημοσιεύουμε αλλά μην απορείς. Μόνο αυτοί που ενδιαφέρονται ασχολούνται. Οι "αρμόδιοι" εχουν τελείως άλλες προτεραιότητες συνήθως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους διάφορους τοπικούς άρχοντες, έχω την εξής εμπειρία:
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικοί είναι "του κόμματος"
μερικοί είναι γενικώς με την εξουσία
άλλοι είναι πρωτίστως με τον εαυτό τους
και σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις έχουν φιλότιμο (αν και τείνουν προς εξαφάνιση)
Όσο δε ανεβαίνεις κλίμακα τόσο πιο σπάνιοι γίνονται.
alzheimer
Με γειά το καινούργιο σου ιστολόγιο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαινούργιο στο σχεδιασμό αλλά και από άποψη θεμάτων πλουσιότατο.
Είναι πανέμορφο.
Τα θέματά σου, πάντα πονάνε δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτούς που έχουν φιλότιμο και πονούν από ευαισθησία, και κάποιους άλλους που δεν έχουν καθόλου φιλότιμο και πονούν από το φόβο τους μη χάσουν τις υψηλές τους θέσεις!
Την καλημέρα μου και πάντα δυνατός, θαρραλέος και ειλικρινής όπως είσαι!
Να δούμε πότε θα γράψουμε και για την δική σου μεγάλη και ανήσυχη προσωπικότητα Θέμη μου, που πραγματικά έχεις προσφέρει τόσα πολλά για την ενημέρωση των νεότερων αλλά και των παιδιών, που έχουν καταγωγή από το Δίστομο, που λόγο της απουσίας τους από τον τόπο τους, δεν τους είχε δοθεί η ευκαιρία να τους τα πούν, να τα μάθουν και να το ξαναγαπήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή